Morgunblaðið - 05.08.1977, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. AGUST 1977
Oddsskarðsgöng-
in opnuð til um-
ferðar í haust
UMFERÐ verður hleypt í
Oddskarðsgöngin í haust,
en gangnagerðin hefur nú
staðið yfir í nokkur undan-
farin ár. Alls verða göngin
um 620 metrar að lengd
með munnum, sem steyptir
hafa verið, sinn hvoru
megin við gangnaenda.
Eru göngin þau næst
lengstu á íslandi, á eftir
Strákagöngunum, sem eru
rösklega 800 metrar. Þótt
umferð verði hleypt í gegn-
um göngin í haust, verður
Adalfundur
Húseigenda-
félagsins
MIÐVIKUDAGINN 20. júlf S.I.
var aðalfundur Húseisendafólags
Reykjavíkur haldinn í húsakvnn-
um félagsins að Bergstaðaslræti
Ila., Reykjavfk.
í stjórn voru kjörnir: Páll S.
Pálsson hrl. formaður, og með-
stjórnendur Alfreð Guðmundsson
forstöðumaður, Guðmundur R.
Karlsson skrifstofustjóri, Lárus
Halldórsson endurskoðandi og
Birgir Þorvaldsson forstjóri.
Skrifstofa félagsins er opin frá
kl. 16.00—18.00 hvern virkan dag
og er félagsmönnum frjálst að fá
þar endurgjaldslaust upplýsingar
um hagsmunamál húseigenda og
ávallt eru fáanleg á skrifstofunni
eyðublöð fyrir húsaleigusamn-
inga.
þá ekki fulllokið við þau,
en á næsta sumri verður
gengiö frá lýsingu og slit-
lagi á gólfi.
Jón Birgir Jónsson, yfirverk-
fræðingur Vegagerðar ríkisins,
sagði í samtali við Morgunblaðið í
gær, að á þessu ári yrði unnið
fyrir 100 millj. kr. og á næsta ári
væri gert ráð fyrir 50 millj. kr.
fjárveitingu til gangnagerðarinn-
ar og 20 millj. kr. á árinu 1979^
Að sögn Jóns Birgis vinnur
flokkur frá vegagerðinni nú að
þvi að setja upp öryggisnet undir
loft gangnanna, eins og gert var í
Strákagöngunum, þá ynni verk-
taki að því að steypa munnana
beggja vegna gangnanna, en alls
yrðu munnarnir um 200 metra
langir. Þá ætti verktakinn eftir að
steypa upp í viðkvæm svæði á
nokkrum stöðum í gangnaloftinu.
Að því loknu yrðu settar hurðir á
munnana og þá væri ekkert til
fyrirstöðu um að opna göngin til
umferðar i haust. Mætti þvi búast
við að leiðin til og frá Neskaup-
stað yrði nú meira og minna opin i
vetur.
Sagði Jón að á næsta sumri yrði
umferð um göngin stöðvuð aftur
og fólk yrði þá að aka yfir Odds-
skarð sem fyrr, þar sem þá yrði
gengið frá gólfi gangnanna.
Annað hvort yrði það steypt eóa
olíumöl sett á. Nokkur vatnsagi
væri í göngunum og ef ekki tæk-
ist að stöðva hann yrði að steypa
gólfið, þó svo að þáð væri miklu
dýrara, en engu að síður væri
steypa sterkasta slitiagið. Þá yrði
lýsing sett upp í göngunum á
næsta sumri og unnið við smærri
verk allt fram á sumarið 1979.
ORÐ í EYRA
Eftir helgina
Heill og sæll, Jakob góður.
Þá er nú þessi svokallaða
verzlunarmannahelgi búin og
allur lýðurinn, sem tjaldaði I
túnfætinum hjá mér, horfinn
á braut — eins og Alþingi forð-
um.
Hjarna hjá okkur gekk allt
takkbærilega eins og hjá upp-
lýsingastöð Umferðarráðs. (A
Pál Ileiðar minnist ég ekki. fig
hef aldrei skilið þann mann.
Það er helzt ef hann bregður
fyrir sig enskunni að eé renni
grun f hvað hann er að reyna
að tjá).
vjð héldum 4 dansleiki f Fé-
lagsheimilinu okkar. Það var
troðfullt öll kvöldin svo við
höfðum vel uppúr þessu. Að
vísu þarf eitthvað að lappa
uppá snyrtiherbergin og úti-
hurðina en það sér Simbi Sig
um eins og hann er vanur. Og
fyrir lftið.
Við Ilreppsi reyndum að
hafa stjórn á þessum malar-
börnum eftir því sem við varð
komið. Oddviti lét ekki sjá sig
enda á hann miklu meira flatt
en við og er Ifka dauðhræddur
um kéllinguna.
Erfiðast þótti mér að eiga
við þessa eymingja þegar þeir
vildu setjast undir stýri
pöddufullir. Þeir urðu bara
vondir og sögðu að einhvur
menningarviti f Vísi, Blöndal
held ég, segði að bezt væri að
skola niður ferðarykinu með
klára brennivfni. Ekki trúi ég
sá sé mikið skyldur okkar
gamla, góða Blöndali frá
kreppuárunum. Þá væri nú
Bleik brugðið.
Og þegar við vorum að taka
af þeim flöskurnar við inn-
ganginn, unglingunum, sögðu
þeir stafffrugir og höfðu eftir
þessu sama dalverpi að brenni-
vfnið væri nauðsynjavara,
aungvu sfður en kartöflur og
smjör og fyrstaflokks dilka-
kjöt.
Eg var að sjálfsögðu hinn
valdsmannslegasti eins og ég á
kyn til langt framm f ættir
eins og þú veizt, Jakob minn.
Eg lét þá sko ekkert eiga hjá
mér, sagði þeim að éta hund á
helginni og bað þá bera Blönd-
ali þessum kveðju mfna og það
með að mín vegna mættu þeir
Fyrir Sunnan reykja sitt hass;
þeir gætu líka étið sínar mar-
iuhænur fyrir mér; og okkur
hérna f Félagsheimilinu skipti
það aungvu þótt þeir drykkju
sitt heróvín og böðuðu sig í
parafíni og morfíni en hér f
sveit væru vfmuefni ekki
nauðsynjavara fremur en visir
til dagblaðs.
Nú er von á þurrki á morgun
svo ég má til með að drffa mig
uppf til hennar Veigu.
Blessaður ævinlega,
Filipus Vara-Oddviti.
Hjólhýsafólk á Þingvöllum heimsótt
Jón Þór, Þórdfs og Jón Bergmann
„Þetta er sumar-
bústaður á hjólum”
Þegar ekið er um Þing-
velli er áberandi hjólhýsa-
byggðin, sem hefur aukist
þar til muna undanfarið.
Blaðamaður og Ijósmyndari
áttu leið þar um um daginn
í rigningarsudda og litu þar
inn til hjólhýsafólks til að
rabba.
Vantar bara sundlaug.
Fyrst bönkuðum við upp á
hjá hjónunum Þórdisi Karls-
dóttur og Jóni Bergmann
Ingimagnssyni, sem voru
þarna inni við með syninum
Jóni Þór, og við inntum þau
eftir hjólhýsalífi. „Þetta er
alveg Ijómandi, ef það væri
sól yrði það alveg stórkost-
legt að vera hér. Við erum
búin að vera hér í 10 daga,
þetta er nefnilega sumarfríið
mitt," sagði Jón. „Og þetta
er alveg eins og sumarbú-
staður á hjólum," bætti Þór-
dís við, „hér er allt til alls og
munur að geta fært sig til að
vild."
Þau vildu einkum nefna
kostina við að vera með hljól-
hýsi á Þingvöllum þá, að
þarna væru þau hæfilega
langt frá bænum, á fallegum
stað, þar sem hægt væri að
ganga um, en eini gallinn
væri sá, að nauðsynlega
vantaði bað og sundlaug, þvi
að til að komast í bað þyrfti
að fara til Laugarvatns.
Hjólhýsaklúbburinn á
draum.
Við komumst að því að
þau eru meðlimir í Hjólhýsa-
klúbbnum og vaknaði for-
vitni okkar á þeim félags-
skap. „í Hjólhýsaklúbbnum
ættu nú að vera milli
100—200 meðlimir, en ég
veit tölu félagsmanna ekki
nákvæmlega Við höldum
u.þ.b. 4 fundi á ári og til-
gangurinn er sá að fólk sem
á hjólhýsi ræði saman og
draumurinn er sá að klúbbur-
inn eignist eigið landsvæði,"
sagði Jón „Við erum með
sérstakt mót um verzlunar-
mannahelgina í Húsafelli,
þar nær fólkið saman og
kemur með börnin sín og
haldinn er varðeldur. Þetta
mót hefur undanfarið verið
haldið hér á Þingvöllum, en
nú var ákveðið að breyta til,"
sagði Þórdís.
Þau létu í Ijós áhygjjur sín-
ar yfir að leigan væri alltaf að
hækka á hjólhýsasvæðum,
en töldu þó leiguna á Þing-
völlum hæfilega ennþá. „Það
er óánægja í klúbbnum út af
þessum leiguhækkunum,"
sagði Þórdís við okkur að
lokum.
Að elta góða veðrið
„Hér er svo rólegt að vera,
og hér er maður til þess að
komast úr erlinum í bænum
sem ætlar allt lifandi að
drepa," svaraði Þórdís Jóns-
dóttir spurningu okkar um
lífið í hjólhýsi á Þingvöllum
„Það er ágætisaðstaðá hér og
þetta er alveg hæfilega langt
frá bænum, svo er hægt að
færa sig eftir veðrinu, þ.e. að
elta góða veðrið. Það bezta
við þetta er tilbreytingin,"
sagði Þuriður að lokum og
fór að sýsla eitthvað inni i
hljólhýsinu meðan lægðin
gekk yfir.
Þórdís Jónsdóttir.
Ljósmvndir: Kristinn.