Morgunblaðið - 31.08.1977, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 31. AGUST 1977
VUD
MORötlN-
KArriNU
0
%
— Ég vissi að ég heyrði hann
segja: Komdu útfyrir og við
sláumst um hana.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
A síðustu árum hafa Israels-
menn eignast sterkt landslið og
eru nú komnir í fremstu röð. Af
spilurum þeirra ber hæst tvo
unga menn, Lev og Romik, en
báðir eru þeir á tvítugsaldri. I
spili dagsins sátu þeir í norður og
suður í leík gegn ítalíu á nýloknu
Evrópumeistaramóti.
Suður var gjafari, allir utan
hættu.
Norður
S. A7
H. 10
T. D1098763
L. D63
Vestur
S. KD3
H. A9752
T. 54
L. K87
Austur
S. G1095
H. D3
T. 2
L. ÁG10942
— Ég vil skilja við manninn minn þar sem hann
heldur fram hjá mér með konunni yðar.
Mannlíf í skjóli
Fimmtudaginn 25. ágúst birti
Velvakandi bréf, þar sem látin er
I ljós ánægja með nýjar hugmynd-
ir varðandi uppbyggingu við
Aðalstræti. Jafnframt kvartar
bréfritari undan því, að nær
ekkert sé rætt um þetta athyglis-
verða mál í blöðum. Sannleikur-
inn er líka sá, að hvers konar
mótmælendur eru yfirleitt
viljugastir við að láta í sér heyra.
Vilja því jákvæðar samræður oft
falla í skuggann.
Þessar skipulagshugmyndir eru
svo róttækar, að eðlilegt er að fólk
hafi á þeim mismunandi skoðanir.
Að sjálfsögðu eru tillögurnar
aðeins einar af fjölmörgum sem
til greina geta komið, en sé eitt-
hvað að marka allt talið um að
lífga þurfi upp miðbæinn, þá eru
þarna komnar fram hugmyndir,
sem eru líklegri til árangurs en
nokkuð annað sem áður hefur
verið stungið upp á.
Fyrir hálfri öld, á árunum milli
1920 og 1930, munu miklu fleiri
hafa verið á ferli um miðbæinn og
inn eftir Laugavegi á kvöldin og
um helgar, heldur en nú er.
Ástæðurnar fyrir breytingunni
eru margar og má telja nokkrar
þær helztu, að áður fyrri átti fólk
hvorki bíl né sjónvarp og nú búa
miklu færri í eða við miðbæinn en
áður. Auk þess er veðráttan lík-
lega öllu risjóttari núna, en fyrr á
öldinni.
Fyrri ástæðunum, sem hér eru
nefndar, verður væntanlega ekki
breytt, en á hinn bóginn má fjölga
íbúunum aftur og reisa þak til
skjóls fyrir veðri og vindum.
Áðurnefndar tillögur miða
einmitt að hvoru tveggja.
í fjölmörgum borgum um allan
heim hafa á síðari árum verið
skipulögð yfirbyggð þjónustu-
svæði, sem yfirleitt hafa orðið
mjög vinsæl, með iðandi mannlifi
svo lengi sem opið er. Jafnvel þar
sem loftsiag er tiltölulega stöðugt
og milt hafa svona svæði mikið
aðdráttarafl; hvað mundi þá ekki
verða hér i misviðrinu?
Vissulega mundi miðbærinn
breyta um svip við þessa nýstár-
legu framkvæmd og þeim sem
finnst hámark húsagerðarlistar-
innar endurspeglast í bárujárns-
húsum og pósthúsinu mun ekki
falla útlitið, en enginn getur
neitað því að þetta muni lífga upp
á umhverfið.
Þvi hefur verið haldið fram
með nokkrum rétti, að skemmti-
legustu borgirnar (að sjálfsögðu
burtséð frá allri hagkvæmni) séu
frá þvi á miðöldum og aidagamlir
kjarnar borga séu fuliir af lifi.
Gjarnan er þvi svo bætt við, að
þetta andrúmsloft sé vart hægt að
skapa i nútima skipulagi og séu
nýir miðbæir því fyrirfram
dauðadæmdir.
Skjólgóðu göngugöturnar og
yfirbyggðu þjónustmiðstöðvarnar
eru einmitt undantekningin. Um
þetta mætti nefna fjölmörg dæmi
svo sem margar „nýju“ borgirnar
í Bretlandi, sem yfirleitt eru
stækkaðir eldri smábæir. East
Kilbride, í útjaðri Glasgow, hefur
til dæmis lifandi miðbæjarkjarna
allan daginn og fram á síðkvöld,
og er hann þó nýlega reistur.
Suður
S. 7642
H. KG864
T. AKG
L. 5
1 báðum herbergjum spilaðí
norður fimm tígla og töpuðust
þeir í öðru tilfellinu þegar Israel-
inn spilaði út spaðagosa og vörnin
hirti siðan sína þrjá upplögðu
slagi.
En ítalinn í austur spilaði einn-
ig út spaðagosa eftir að hafa sagt
frá lauflit sinum. Norður tók slag-
inn á hendinni og spilaðí strax
hjartatíunni, austur og blindur
létu lágt en vestur drap með ásn-
um. Hann tók siðan á spaðakóng
og ætlaði einnig að fá á drottning-
una en þá trompaði norður.
Hann tók þá einu sinni tromp,
var inni í blindum og tók á hjarta-
kónginn. Drottning austurs kom í
en samt vantaði einn slag. En
spilarinn ungi dó ekki ráðalaus.
Hann spilaði strax hjartasexinu
frá blindum og lét lauf af hend-
inni þegar vestur uggði ekki að
sér og lét fimmið.
Nú var spilið búið. Norður tók
seinna trompið af vestri og hjarta-
gosinn var ellefti slagurinn.
Þegar litið er á allar hendurnar
virðist það fáránlegt að gefa fimm
tígla. En ítalinn í vestur gerði sér
ekki ljóst að norður átti sjö tígla
og austur þar með aðeins einn.
Kæruleysi og óvandvirkni hans
kostaði 10 impa.
^ ^ Framhaldssaga eftir
RÉTTU MER HOND ÞINA =HEzr,
pyddi
30
— Nei, ég túk ekki eftir þvf.
Anna stóð upp og gekk hratt
á undan honum að bilnum. Hún
grét, svo að hún skalf.
Þau óku stefnulaust fram og
aftur um bæinn án þess að geta
talað saman. Loks jafnaði Ah-
med sig og sagði:
— Þú verður að fyrirgefa
mér. Ég vissi vel, að allir bekk-
ir eru ætlaðir hvftum mönnum
einum. Og þetta með bað-
ströndina vissi ég Ifka. En ég
GAT blátt áfram ekki sagt þér
það. Ég hafði ekki kjark til
þess.
llún hélt áfram að gráta. —
En hvað eigum við að GERA?
Og hvers konar fólk eigum við
að hafa samneyti við?
— Reyndu að vera róleg,
elskan mín. Við eigum að
minnsta kosti EINN góðan vin
nieðal hvftu mannanna — Erik
Forss. Hann kemur bráðum
hingað. Hann er sá eini. sem
við getum treysl fullkomlega.
Reyndar skrifaði hann frá
Ilöfðahorg, að hann hefði fund-
ið stúlku, sem hann vildi kvæn-
ast. Og þú getur áreiðanlega
umgengizt hana. Erik er ekki
þannig gerður, að hann vilji
binda trúss sín með Suður-
Afrfskustúlku, sem hreykir sér
upp af kynþætti sínum. Ég er
viss um, að allt batnar, strax og
þauerukomin.
Anna tók f hönd hans og
reyndi að brosa hughraust.
— Við bfðum þá eftir þvf.
Árásin
Maf sama ár. Klefanautur Ei-
rfks, sænski kristniboðinn, a-tl-
aði í land f Höfðaborg, og Erik
hafði vonazt til þess að fá að
vera einn í klefanum það sem
eftir va*ri ferðarinnar til Daur-
ba. Það var heillandi tilhugsun
að vera alveg ótruflaður með
Mary I þrjá dásamlega daga. En
hann fékk skeyti um að fara í
land f Höfðaborg og aka með
lest til Jóhannesarborgar. Þetta
olli honum miklum vonbrigð-
um.
Hann þurfti að standa í
miklu vafstri, áður en hpnum
var hleypt í land. Menn þeir.
sem höfðu umsjón með inn-
flytjendum, voru óstyrkir og
tortryggnir. Þeir yfirheyrðu
hann aftur og aftur. Það var
augljóst, að þeir óttuðust, að
njósnarar kæmu inn f landið.
Púðurreykur var farinn að ber-
ast frá Evrópu. Tékkóslóvakfa
hafði þegar verið tekin, og Hitl-
er hafði öskrað f þýzka þinginu.
að þolinmæði hans gagnvart
Pólverjum væri á þroturn.
Brezka heimsveidið vaknaði af
svefni gegn vilja sfnum og var í
slæmu morgunskapi. Stjórn
Búa, Herzog i Pretoríu, sem sat
enn viö völd í Suður-Afríku,
leit með tárvotri aðdáun á hinn
mikla, þýzka leiðtoga, sem
hafði svo heilbrigða skoðun á
Englendingum, Gyðingum,
Rússum, negrum, lýðræði og
öðrum hræðilegum hlutum. En
„Slyngi-Jan", þ.e. Smuts her-
foringi, foringi andstöðunnar.
sem veöjaöi alltaf á réttan hest,
bjóst til að taka við stjórninni
og hefja þátttöku við hlið Eng-
lendinga, ef allt færi I bál. Iler-
zog og Smuts höfðu ólfkar skoð-
anir á öllu — nema kynþátta-
málinu. Yfirvöldin stefndu að
þvf að koma f veg fyrir, að
óróaseggir kæmust inn í landið
— en hvaða útsendara áttu þeir
að varast? Fulltrúa HVAÐA
þjóða? Það vissu þeir ekki enn
þá. Sex sinnum varð Erik að
fullvíssa eftirlitsmennina um,
að hann væri hlutlaus f stjórn-
málum og fengist aðeins við
útvarpstæki.
Þegar skipið var farið aftur á
haf út, reikaði hann um Höfða-
borg og fannst hann vera illa á
sig kominn. Hann var sjúkur af
þrá eftir Mary og hafði engan
áhuga á því, sem vert væri að
skoða f borginni. Ilann slangr-
aði inn f hinn stóra veitingastað
Del Monico og hóf að skrifa
henni bréf.
Síðan gekk hann fhugalaus
og með ótendraða pfpuna f
munninum niður að stöðinni tíl
þess að kaupa farmiða. Eftir
hálfs annars dags ferð með lest,
þar sem leiðin lá að mestu yfir
land, sem Ifktist eyðimörkum,
kom hann til stórborgarinnar
Jóhannesarborgar.
Uthverfin, sem stóðu fram
með járnbrautarteinunum