Morgunblaðið - 09.10.1977, Qupperneq 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. OKTOBER 1977
„Þeir sem hafa
rokkið í sér, geta
rokkað enðalanst.. ”
ALLT ER í poppheimi hverfult og frægðin er sjaldnast
varanleg, menn koma og fara, vekja hrifningu og stundar-
æsmg, en síðan ekki söguna meir.
Það er því hreint með ólíkmdum, að hljómlistarmenn
sem hófu að leika saman fyrir tuttugu árum, þá á unglings-
aldri, skuli nú njóta slikra vinsælda fyrir flutning sinn á
gömlum rokklögum, að plata þeirra varð i fyrra ein af
vinsælustu plötunum meðal unglinganna, sem voru ekki
einu sinni fæddir fyrir tuttugu árum
Já, það eru tuttugu ár siðan nokkrir piltar fóru að æfa og
leika saman undir nafninu Plúdó og Stefán. Eftir málaferh
urðu þeir að sleppa P-éinu framan af nafni hljómsveitarinn-
ar. en Lúdó-sextett og Stefán héldu sínu striki og voru ein
vinsælasta hljómsveit landsins allt fram til ársins 1 968, að
þeir slitu samstarfinu Margir eiga góðar minningar frá
dansleikjum hljómsveitarinnar, en hins vegar eru þeir
liklega fáir sem muna eftir silfurverksmiðjunni Plúdó, þótt
hún hafi sigrað í málaferlunum
Fyrir þremur árum var nafnið Lúdó og Stefán tekið í
notkun á ný og frá árinu 1975 hafa þeir leikið og sungið
saman undir þessu nafni þeir Berti Möller, Elfar Berg, Hans
Kragh og Stefán Jónsson í fyrra léku þeir gömlu lögin inn
á plötu og urðu allt í einu stjörnur meðal unglinganna á ný.
„Ólsen ólsen", kartöflugarðasöngurinn og fleiri lög voru
allt í einu á annars hvers manns vörum
Að sjálfsögðu létu þeir félagar ekki staðar numið, heldur
undu sér í gerð annarrar plötu í sumar og eins og fyrri
dagmn eru það gömlu lögin frá veldistíma Lúdó-sextetts og
Stefáns sem flutt eru á plötu með islenzkum textum
Slagbrandur hitti þá félaga að máli á dögunum og ræddi
við þá í tilefni af útkomu nýju plötunnar Fjórmenningarnir
voru allir í Lúdó-sextettnum á sínum tíma, en hafa síðan
verið í ýmsum hljómsveitum, oftast þá saman tveir eða
þrír. Leiðir þeirra hafa því aldrei skilizt lengi í einu
Þeir eru því spurðir fyrst, hvort þeir líti svo á, að
núverandi hljómsveit sé sú gamla — Lúdó og Stefán —
endurlífguð:
Stefán „Þetta er auðvitað ekki alveg sama hljómsveitin
Nú erum við bara fjórir, en vorum sjö þá
Berti „En þegar við byrjuðum að leika eitt og eitt lag frá
dögum gömlu hljómsveitarinnar, þá tók fólkið þeim sérlega
vel
Elfar „Og þegar fólkið sá okkur aftur saman, þá
hreinlega ætlaðist það til þess að gömlu lögin yrðu leikin
aftur
Kveikjan að útgáfu fyrri stóru plötunnar var eiginlega
dansleikur fyrir Lions-menn á Hótel Sögu Þar lék hljóm-
sveitin mörg af gömlu rokklögunum og meðal gesta var
Svavar Gests, hljómplötuútgefandi, sem kunni svo vel að
meta þetta efni. að hann hafði samband við hljómsveitina
fáum dögum síðar og bauð henni að gera plötu með gömlu
rokklögunum. —
Elfar „Við héldum að við værum að gera plötu fyrir
pabbana og mömmurnar, en reyndin varð sú. að ungling-
arnir tóku henni ekki síður en þeir eldri .
— En hverjar telja þeir félagar vera helztu skýringarnar
á velgengni plötunnar?
Berti „Fólkið fékk að heyra létta tónlist með léttum
textum sem það gat lært og raulað og síðast en ekki sízt var
þetta tónlist sem fólkið gat dansað eftir
Hans „Fólkið var líka orðið þreytt á þeirri tónlist sem
hafði gengið á undan
Elfar „Ung stúlka sem var á dansleik hjá okkur í sumar
sagði við mig, að hún hefði aldrei fyrr upplifað þessa
stemmningu á dansleik, þessa stemmningu sem einkenndi
böllin hér áður fyrr.
— Þeir félagar segja það hafa verið erfiðara að gera
nýju plötuna en þá fyrri, meðal annars af því að nú var úr
minna efni að velja En þeir hafi verið reynslunni ríkari eftir
gerð fyrri plötunnar og því voni þeir að þessi plata sér ekki
síðri þeirri fyrri Fólkið sjálft verði svo að segja til um hvort
hún sé betri
— En voru þeir ekkert hræddir við að fá þá gagnrýni. að
þeir væru stöðugt með gömlu lummurnar á boðstólum?
Stefán „Eg held nú, að ef menn athugi málin, þá séu
harla margir aðrir emmitt að setja gömlu lummurnar á
pönnuna
Elfar „Við erum að vinna fyrir fólkið. leika þá tónlist sem
það vill heyra
— Þótt þeir félagar séu vissulega hressir og ungir í
anda eru þeir þó engir unglingar lengur, með tuttugu ár að
baki í hljómsveitum Skyldu þeir vera orðnir of gamlir til að
leika rokk?
Hans „Þetta er eins og með jassleikara Þeir sem hafa
„swingið" í sér geta „swingað" fram á elliár og þeir sem
hafa rokkið í sér, geta rokkað endafaust
Berti „Þetta var sú tónlist sem við mótuðumst af þegar
við vorum að byrja að leika i hljómsveitum Og þegar við
leikum hana þá verðum við ungir i annað sinn
Hans „Þetta er sú tónlist sem við höfðum alltaf mest
gaman af sjálfir ."
Stefán „Við erum nær tilfinningunni í þessari tónlist en
þeir unglingar sem nú eru að byrja að leika á hljóðfæri ."
Berti „Margar popphljómsveitir sem nú starfa vilja ekki
viðurkenna að rokkið sé tónlist. Það hafa komið hljómsveit-
arstrákar til okkar á böllin úti á landi í sumar og þeir hafa
gengið fussandi og sveiandi um salinn, enda þótt fólkið i
salnum sé að rifna af fjöri Margir þessara stráka sjá bara
eina beina línu, sem er sú að leika bara frumsamda tónlist,
en oft enda þeir með því að leika hana aðeins fyrir sjálfa
sig
Elfar „Mönnum finnst gjarnan að nýja stefnan sem þeir
aðhyllast sé sú eina rétta.
Stefán „Við komum fram á sjónarsviðið þegar K.K -
sextettinn var á hátindi frægðar sinnar Við reyndum
auðvitað að gera eins og þeir, en við reyndum lika að koma
með eitthvað nýtt Þá var mikil samkeppni milli hljómsveita
að vera fyrstar með nýju lögin og stundum var jafnvel lagt
meira upp úr því að vera fyrstur með lagið en að spila það
vel
Á þessum stað í samræðunum beinist talið að hljóm-
sveitum eins og Hljómum og Dúmbó og Steina sem
vöknuðu að nokkru til lífsins á ný og hlutu mikið lof í
blöðunum og mikið var gert úr því, hversu stór númer
þessar hijómsveitir hafi verið á sínum tíma En þegar
skyggnzt er aðeins aftar í tímann, kemur í Ijós að á sinum
tíma var Lúdó sextett og Stefán ákaflega sterk hljómsveit
með mikið fylgi Þannig var hún húshljómsveit í Stork-
klúbbnum (síðar Glaumbæ) og seinna i Þórskaffi Sveita-
böllin voru fastir liðir hjá Lúdó mörg sumur og hljómsveitin
átti mikinn þátt i að efla vinsældir Hlégarðs sem dansstaðs
— en svo einkennilega vildi til, að aðsókn að dansleikjum i
Hlégarði fór mjög þverrandi eftir að Lúdó hætti að leika
þar! Þá voru Akranes og Borgarfjörðurinn ákaflega sterk
vigi i sókn hljómsveitarinnar — og það er kannski ekki
tilviljun að hljóðfæraskipunin hjá Dúmbó og Steina varð
alveg eins og hjá Lúdó
Stefán „Fólk á okkar aldri á kannski sinar bestu
minningar um æskuárin frá dansleikjum með Lúdó sext-
ettnum, en yngra fólk, yngri kynslóðir ef svo má segja.
bmda sínar minningar við Hljóma eða Dúmbó og
Steina
Og nú förum við að slá botninn i samræðurnar. Það
kemur fram, að i vetur verður Lúdó og Stefán í föstu starfi í
Lækjarhvammi (eða Átthagasal) Hótel Sögu Er þetta
fimmti veturinn i röð sem kjarni hljómsveitarinnar leikur
Framhald á bls. 36
Lúdó og Stefán, talið frá vinstri: Hans Kragh. Stefán Jónsson. Berti Möller og Elfar Berg
Ljósm. Kr. Ól.
# Félagið Jassvakning
hefur nú starfað f tvö ár og
þrátt fyrir erfiða aðstöðu
lítur út fyrir að þessi fé-
lagsskapur haldi velli enn
um hríð. Er það vissulega
ánægjuefni þar eð félagið
hefur verið eini vettvang-
ur þeirrar margbreytilegu
tónlistar sem hvorki getur
kallazt klassík né brenni-
vínsmúsík og þannig verið
ferskri innlendri tónlistar-
sköpun mikil lyftistöng.
I vor var tekin upp sú nýbreytni
i starfsemi félagsins að halda jass-
kvöld’ einu sinni í viku á
Frikirkjuvegi 11 og hefur þessi
nýbreytni gefið góða raun.
Sl. mánudagskvöld hélt undir-
ritaður í „Jasskjallarann“ til að
afla sér nokkurs fróðleiks um
starf Jassvakningar í framtiðinni.
begar undirritaðan bar að garði
voru þeir Guðmundur Ingólfsson,
Sigurður Karlsson, Pálmi
Gunnarsson og Magnús Eiriksson
að leika „Funk-jass“ fyrir hart-
nær hundrað áheyrendur og
myndaðist brátt mjög góð
stemmning í salnum. Með-
fylgjandi myndir tók Kristinn af
þeim félögum.
„Það rúllar'*
Undirritaður hitti að máli
Jónatan Garðarsson, sem verið
hefur formaður félagsins frá
upphafi og innti hann eftir ýmsu
um starfsemi Jassvakningar.
„Það var geysierfitt að koma
þessu af stað, en eftir að mestu
byrjunarerfiðleikarnir voru yfir-
stignir hefur þetta rúllað svona
nokkurn veginn af sjálfu sér.“
Jónatan sagði að félagið fengi
enga styrki til starfsins, en
borgaði litla leigu fyrir afnot af
húsnæðinu á Fríkirkjuvegi og
vissulega mætti líta á það sem
nokkurn stuðning af hálfu
Borgarinnar. Hann sagði að
félagið hefði farið fram á að það
nyti vissra friðinda varðandi
skemmtanaskatt og þess háttar,
en verið synjað á þeirri forsendu
að jass væri dansmúsík,.
„Það er mjög erfitt fyrir svona
fjárvana félagsskap aó standa í
þessu, til dæmis í sambandi við
erlenda skemmtikrafta.
Við-getum ekki fengið gjald-
eyrisyfirfærslu vegna slíks, nema
við höfum samning i höndunum
og skemmtikraftarnir gera hins
vegar engan samning nema við
höfum peningana i höndunum,
svo þetta er alger vitahringur.
Þetta á sér enga hliðstæðu á
öðrum Norðurlöndum. Raunar er
þetta gifurlega skattaplokkerí hér
á landi gersamlega að drepa alla