Morgunblaðið - 09.10.1977, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER 1977
27
haldin meiriháttar jasskvöld i
ýmsum veitingahúsum annað
slagið, sbr. það sem var í Þórscafé
sl. fimmtudag. A morgun, mánu-
dag, verður Magnús Kjartansson
ásamt fleirum i Jasskjallaranum
og er það áfram „funk-jass“, sem
þar verður á dagskrá.
SIB
tryggja félaginu fjármagn, en við
sem höfum starfað i þessu viljum
að félagið starfi á lýðræðisgrund-
velli en sé ekki rekið sem gróða-
svona starfsemi eins og jass-
vakningu. 40—50% af aðganseyr-
inum fara beint til ríkisins."
„Hin margrómaða
kráarstemning“
„Það væri mjög sorglegt ef
þessi starfsemi legðist niður.
Þessi jasskvöld okkar hafa til
dæmis ætið farið ákaflega vel
fram þrátt fyrir vínveitingar, sem
náttúrulega eru ekki á Fríkirkju-
veginum. Að fara á þessi jass-
kvöld hefur verið eina leiðin fyrir
íslenzkt æskufólk til að upplifa
hina margrómuðu kráar-
stemningu og ég er sannfærður
um að með stuðningi við félög á
borð við Jassvakningu væri unnt
að auka fjölbreytni íslenzks
skemmtanalifs til muna og bæta
það, en þetta virðast þeir háu
herrar ekki skilja.
Það eru alls konar spámenn,
m.a. veitingahúsaeigendur sem
vilja eignast félagið og ráða stjórn
þess á föst laun hjá sér og auglýsa
svo alls kyns skemmtikvöld i
nafni þess til að draga til sín hina
fjölmörgu aðdáendur jassins.
Þetta skipulag myndi náttúrulega
fyrirtæki öldurhúsaspekúlanta og
annarra slíkra.“
Jónatan sagði að það hefði háð
starfsemi félagsins mjög að ekki
væri hægt að fá húsnæði í vinveit-
ingahúsum um helgar, en það
stafaði af því að jassáhugamenn
væru ekki nógu miklir drykkju-
menn til að það svaraði kostnaði
fyrir öldurhúsin að hýsa þá nema
á hversdagskvöldum.
Öflugt starf í vetur
Um starf Jassvakningar í fram-
tíðinni sagði Jónatan að almennur
félagsfundur yrði haldinn þ. 12.
október n.k. og yrði þá leitað eftir
hugmyndum félagsmanna um
starfsemina, en skömmu síðar
yrði svo haldinn aðalfundur og
myndi nær öll stjórn félagsins
segja af sér, til að gefa nýjum
mönnum með nýjar hugmyndir
tækifæri til að njóta sín. Hann
sagði að það væri i meginatriðum
búið að skipuleggja starfið til ára-
móta og yrði því þannig háttað að
„Jasskjallarinn" yrði opinn öll
mánudagskvöld, en auk þess yrðu
JASSAB í SVISS
ÞAÐ BAR til er undirritaður var
staddur á meginlandi Evrópu
ekki alls fyrir löngu, nánar til
tekið í Zurich i Sviss, að þar í borg
fór fram mikil jasshátið. Komu
þar fram ýmsir mætir jassmenn
hvaðanæva að úr heimi og náttúr-
lega mikill fjöldi þarlendra tón-
iistarmanna. Undirrituðum þótti
tilvalið að bregða sér á jasstón-
leika þarna í úraborginni og þvi
var það að hann veifaði blaða-
mannaskírteini fimlega framan í
búlduleitan dyravörð í svissnesk-
um hátíðasal, kvöld eitt i septem-
bermánuði. Dyravörðurinn tók
skirteinið gott og gilt og var nú
undirritaður löggiltur fulltrúi
Morgunblaðsins á tónleikum þess-
um.
Tónleikarnir voru tvískiptir.
Fyrst lék svissnesk hljómsveit,
Shivananda, jassrokk af miklum
krafti i u.þ.b. 2 klst. Hljómsveit
þessi hefur starfað í tæp fimm ár
og nýtur vaxandi álits og vin-
sælda i Sviss og nágrannalöndun-
um. Shivananda er þannig skipuð
að Kurt Baebi leikur á hljóm-
borðshljóðfæri af öllum möguleg-
um stærðum og gerðum, öll raf-
mögnuð, Robert Biagini leikur á
tenórsax, sópransax og raflúður
(lyricon), Carlo Milan leikur á
rafgitar og ásláttarhljóðfæri, en
bræðurnir Peter og Walter Keiser
leika á bassa og trommur. Það
einkenndi flutning Shivananda
hve mikið hlutverk syntiiesizer og
aðrar tóntölvur léku i tónlistinni.
Fór enda ekki hjá því að öll lögin
sem hljómsveitin flutti voru
nokkuð svipuð, hávær, vélræn;
sem sagt „stressuð",- Það verður
þó engan veginn sagt að meðlimir
sveitarinnar hafi ekki sýnt tilþrif.
Lúðurþeytarinn lék löng sóló í
hverju lagi, á sax eða raflúðurinn,
sem er tengdur við synthesizer.
Carlo Milan lék ýmist á allskyns
trumbur og hristur, eða á gitar,
það fyrrnefnda af meiri list.
Trymbillinn framdi gríðarmik-
ið trommusóló og bróðir hans
bassaleikarinn sýndi mikil tilþrif
allan tímann. Hljómborðsleikar-
inn var einna hógværastur, þó svo
að hann hefði samið öll lög sveit-
arinnar, enda hafði hann mikið að
gera við stjórn og mötun tóntölv-
anna.
og svalað tóbaksnautninni eða
öðrum hliðstæðum nautnum. Eft-
ir það sté upp á sviðið sá frægi
fiðlari Michal Urbaniak ásamt
fríðu föruneyti. Það föruneyti var
þannig saman sett að Lurenda
Fetherstone barði trumbur, Tony
Bunn lék á bassa, Kenny Kirk-
land á hljómborð og siðast en ekki
síst, eiginkona Mikjáls, Ursula
Dudziak, en hún framdi býsna
sérstæða sönglist.
Michal Urbaniak er fæddur í
Varsjá 1943 og stundaði nám i
fiðluleik í 12 ár, en hlustaði á jass
eftir fremsta megni frá útvarps-
stöðinni „Voice of America".
Hann hóf siðar að leika á saxófón.
Mikjáls
þáttur Úrhaníaks
Þegar Shivananda hafði lokið
leik sinum var gert hlé til að
menn gætu rétt úr ganglimunum
en sneri sér brátt aftur að fiðl-
unni og hefur haldið sig við hana
að mestu siðan. Þó blæs Mikjáll
einnig í raflúður. Hann hélt
Framhald á bls. 3*>
/Zl /t Ulyfl A á ri i AA£ Umsjón' STEFÁN HALLDÓRSSON OG
I/IM/I/vCWBIN. sveinbjörn baldvinsson
Nýjar plötur með Lúdó
Jörundi ogbarnaefni
• S.G. —HLJÓMPLO'I IJK hafa
sent frá sér þrjár nýjar stórar
plötur. Á einni plötunni flytur
hinn kunni háðfugl og eftirherma
Jörundur Guðmundsson
skemmtiefni, á annarri leika
Lúdó og Stefán gömlu rokklögin
með nýjum íslenzkum textum og
á þeirri þriðju eru 24 barnalög af
fjölmörgum eldri barnaplötum
sem S.G.-hljómplötur hafa gefið
út.
A plötu Lúdó og Stefáns eru
margir kunnir slagarar frá fyrri
árum, t.d. „Lover please“, „Stagg-
er lee“, „Rock around the elock“,
„The birds and the bees“, „Lip-
stick on your eollar“ og „Put your
head on my shoulder". Þorsteinn
Eggertsson hefur gert sjö texta,
Berti Möller þrjá og þeir Ómar
Ragnarsson og Óskar Ingimars-
son einn texta hvor. Hljómsveit-
ina skipa þeir Elfar Berg, sem
leikur á píanó, Hans Kragh, sem
leikur á trommur, Berti Möller,
sem leikur á bassa og gftar og
syngur og Stefán Jónsson sem er
aðalsöngvarinn. Auk þeirra kem-
ur einn fyrrverandi liðsmaður
Lúdó-sextetts, Þorleifur Gfslason
mjög við sögu því að hann leikur
allar saxófónsólóar, að því er seg-
ir á plötuslfðri, og blásturs- og
strengjahljóðfæraleikarar úr
Sinfónfuhljómsveitinni aðstoða í
allmörgum lögum. Útsetningar
eru verk Jóns Sigurðssonar og
hann annaðist einnig hljómsveit-
arstjórn við hljóðritun. Hljóðrit-
unin fór fram hjá Tóntækni hf. í
Reykjavfk og Sigurður Árnason
var tæknimaður.
Plata Jörundar nefnist „Jör-
undur slær f gegn“ og flytur hann
þar skemmtiefni með röddum
annarra manna. ef svo má segja.
Hann hermir eftir landskunnum
listamönnum og stjórnmála-
mönnum og kynnir einnig nýja
persónu sem Nonni heitir. Þá
syngur hann þrjú lög — með ann-
arra röddum, eins og fyrr, við
texta Jónasar Friðriks og Theó-
dórs Einarssonar. Allt efni á plöt-
unni er eftir Spóa, sem samið
hefur skemmtiefni fyrir Jörund
og fjölmarga aðra skemmtikrafta
á undanförnum árum, að því er
segir á plötuslíðri. Ólafur Gaukur
útsetti og stjórnaði undirleik í
lögunum þremur og fór hljóðrit-
un tónlistar fram í stúdíói Tón-
tækni hf. í Reykjavfk. Tæknimað-
ur var Sigurður Árnason. Allt
annað efni var hljóðritað í út-
varpssal að viðstöddum áhorfend-
um. Tæknimaður þar var Þórir
Steingrímsson.
Barnaplatan nefnist „Stóra
barnaplatan". A henni eru 24 lög
af 21 plötu sem S.G.-hljómplötur
hafa gefið út á undanförnum ár-
um. Flytjendur eru Ómar Ragn-
arsson, Svanhildur, Elísabet
Erlingsdóttir, Ragnar Bjarnason,
Kristfn Lilliendahl, Árni
Blandon, Þrjú á palli, Gfsli Rúnar
Jónsson, Þorvaldur Halldórsson,
Bessi Bjarnason. Hanna Valdís,
Arni Tryggvason, Helena Eyjólfs-
dóttir, Helgi Skúlason, Kristfn
Ólafsdóttir, Halldór Kristinsson,
Þóra Lovfsa Friðleifsdóttir, Rósa
Ingólfsdóttir, Sigríður Hagalfn,
Helga Valtýsdóttir, Ævar Kvaran,
Baldvin Halldórsson, kór Lang-
holtsskóla, Sólskinskórinn og
stúlknakór Gagnfræðaskólans á
Selfossi.