Morgunblaðið - 14.04.1978, Side 23

Morgunblaðið - 14.04.1978, Side 23
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. APRÍL 1978 23 t Maöurinn minn GUÐJÓN BJARNASON fyrrv. brunavörður, Grandavegi 4, lézt á Landspítalanum 12. apríl sl. Fyrir hönd vandamanna, Addbjörg Sigurðardóttir. t Systir mín, LILJA STURLAUGSDÓTTIR, Hraunteigi 15, lézt í Landspítalanum miövikudaginn 12. apríl. Útförin auglýst síöar. Fyrir hönd vandamanna. Agúst Sturlaugason. Eiginmaöur minn, Í ÁGÚST JÓNSSON tré Varmadal, lézt í Landspítalanum 13. apríl. Hólmfríöur Jónsdóttir. t Eiginkona mín og fósturmóöir, SESSELJA HINRIKSDÓTTIR Iri Eskifiröi andaöist aö Hátúni 10 B, miövikudaginn 12. apríl. Fyrir hönd vandamanna. Georg Pálsson, Jóhanna Magnúsdóttir. t Kveöjuathöfn um, ÞÓRARINN HELGASON, frá Þykkvabæ, fer fram í Fossvogskirkju föstudaginn 14. apríl kl. 13.30. Jarösett veröur í heimagrafreit í Þykkvabæ laugardaginn 15. apríl kl. 14.00 Halldóra Eyjólfsdóttir börn, tengdabörn og barnabörn. t Eiginkona mín og móöir, SOFFÍA ELSA HALLDÓRSOÓTTIR, Kleppsvegi 4, andaöist í Borgarspítalanum 6. apríl. Jaröarförin hefur fariö fram í kyrrþey, samkvæmt ósk hinnar látnu. Guöjón Ingvarsson, Áslaug Jóhanna Guójónsdóttir. t Elsku litli drengurinn okkar, og bróöir, CHAS lézt aö heimili okkar, Eureca, Kaliforníu, aöfaranótt 12. apríl. Jaröaförin fer fram laugardaginn 15. apríl. Elísabet og Walther C. Pieper og dætur. t Útför móður okkar, tengdamóöur og ömmu, BERGÞÓRU BERGSDÓTTUR, frá Arnórsstööum á Jökuldal, sem andaöist föstudaginn 7. apríl fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 17. apríl kl. 13.30. Börn, tengdabörn og barnabörn. Fósturmóöir mín, MARÍA TÓMASDÓTTIR Dvalarheimilinu Borgarnesi veröur jarösungin frá Borgarneskirkju laugardaginn 15. april kl. 14.00. Ferö veröur frá umferöarmiöstööinni kl. 09.00. Fyrir hönd ættingja. Gísli Guöbrandsson. Minning—Erna Valdís Viggósdóttír Fædd 10. ágúst 1941. Dáin 6. apríl 1978. I dag er til moldar borin ung kona, fallin í valinn langt um aldur fram. Ung kona, sem barizt hefur hetjulegri baráttu undanfar- in ár í von um að lifa það að sjá börnin sín fjögur komasb til nokkurs þroska. Skyldurækin kona, sem helgaði heimilinu alla sína krafta, meðan stætt var. Erna Valdís Viggósdóttir var fædd í Reykjavík 10. ágúst 1941 og var því á 37. aldursári er hún lézt. Hún var dóttir hjónanna Odd- bjargar Sigurðardóttur og Viggós Baldvinssonar húsgagnasmíða- meistara her í borg, er lézt 6. jánúar 1966. Hún var alin upp á góðu heimili, þar sem guðrækni og góðir siðir voru í heiðri hafðir, og þar sem vakað var yfir velferð dætrann'a þriggja. A heimili for- eldra hennar var mikið sungið og spilað, enda voru þau bæði söng- elsk. Fjölskyldan og vinir minnast margra góðra stunda á heimilinu, þegar húsmóðirin eða dæturnar settust við píanóið og léku undir söng húsbóndans og gesta. Þar ríkti glaðværð og góður heimilis- andi. I slíku umhverfi er gott að alast upp. Minningar frá góðu bernsku- og æskuheimili eru ómetanlegar. Erna Valdís stundaði nám við Kvennaskólann í Reykjavík að afloknu skyldunámi og útskrifað- ist þaðan vorið 1958. Veturinn eftir var hún nemandi í Hús- mæðraskóla Reykjavíkur og þar taldi hún sig hafa fengið gott veganesti. Brátt beið hennar hlutverk húsmóðurinnar, því ung giftist hún glæsilegum manni, Steinari Hallgrímssyni, ættuðum úr Siglufirði. Þeim var fjögurra elskulegra barna auðið. Þau eru: Guðbjörg, 17 ára, stundar nám við Verzlunarskóla Islands, Reynir, 15 ára, Valdís, 10 ára, og Steinar Viggó, 7 ára. A sorgarstundu minnist ég góðrar og elskulegrar konu, frænku minnar, sem svo snemma er burt kölluð frá hálfnuðu verki, því að koma börnunum sínum til manns. Þetta er dagur sorgar. Fyrir vini og venzlafólk verður fráfall henn- ar tímaskekkja eða einhvers konar mísvísun almættisins. Líf og dauði eru víst óaðskiljanleg. Eg man hana sem ungbarn í vöggu. Björt var hún og falleg. Ég minnist hennar sem ungrar stúlku meö ljósa lokka. Hún var glaðvær og ræðin og skemmtilegt var að blanda geði við hana. Síðar man ég hana sem unga konu, móður fjögurra barna, sem hún helgaði alla krafta sína. Heimilið var henni allt. Eiginmaðurinn og börnin skyldu ganga fyrir öllu. Sagt er að fórnfýsi konunnar séu engin takmörk sett, og held ég að það hafi sannazt á Valdísi Ernu. Ævisaga konu, sem ung að árum giftist og upp frá því helgar heimilinu alla krafta sína, eins og fyrr er sagt, verður varla marg- brotin. Eigi að síður er hér um að ræða sögu konu, sem síðustu árin barðist hetljulegri baráttu við banvænán sjúkdóm. Hún bognaði aldrei, „en brotnaði í, bylnum stóra seinast." Sagt er, að þá fyrst sýni maðurinn hvað í honum býr þegar á móti blæs. Og satt er það, að vandalaust er að standa uppréttur meðan allt leikur í lyndi. Skáldið Steingrímur Thorsteinsson orðar þessa hugsun svona: Ei vitkast sá. er verður aldrei hryggur. Hvert vizkubarn á sorKarbrjóstum liggur. Á soritarhafs botni sannleiksperlan skín. þann sjóinn máttu kafa. ef hún skal verða þín. IJpp skalt á kjiil klffa, köld er sa'var drífa. Þetta á víða við og hefur á mörgum sannast. Fáir sleppa við reynslu í lífinu, þó mismunandi mikið sé á fólkið lagt. Fyrir flesta er „ferðin í fang“, og ekki má gefast upp þótt á móti blási. Þá fyrst er þörf að berjast, eða eins og Þórir Jökull sagði: Upp skait á kjöi klífa, köld er sa'var drífa. Mér sýnist að þetta hafi sannast í því stríði, sem Valdís Erna hefur háð undanfarin ár. Þá var hún stærst og sterkust og gafst ekki upp fyrr en í fulla hnefana. Hún þráði að lifa og sjá börnin sín komast á legg. Hún hefur að vísu ekki staðið ein. Margir hafa sameinazt um að létta henni byrðarnar, og var hún þeim innilega þakklát. Eigin- maðurinn, börnin, móðir hennar og systur hafa öll veitt henni þá hjálp sem í þeirra valdi stóð. í minningargrein um Valdísi Ernu verður ekki hjá því komizt að nefna sérstaklega eldri systur hennar, Eyju Sigríði, og eigin- mann hennar, Jóhann J. Hafliða- son, en heimili þeirra var á undanförnum árum hennar og barna hennar annað heimili. Ég veit að Guð mun launa þeim þeirra gæzku. Nú þegar hún er öll á ég enga von heitari en þá, að eiginmaður hennar fái styrk til að bæta börnunum móðurmissinn. Sagt er að enginn geti komið í stað góðrar móöur. Sannarlega er það erfitt fyrir föður að vera einn með fjögur ung börn, en með Guðs hjálp mun það blessast. Margt kemur í huga, þá minnast skal hjartkærrar systurdóttur, sem var hugljúf kona, sem allir elskuðu er henni kynntust. Hún var stærst þegar mest blés á móti, og mætti örlögum sínum, sem sannarlega voru þung, með undra- verðum kjarki. Fyrir nokkrum árum veiktist hún illilega og missti sjónina. Eftir það var hún að sjálfsögðu mikið upp á aðra komin, sen samt full af vilja að bjarga sér sjálf. Þetta var þungt högg. Maður skilur ekki tilganginn með slíku, að leggja annað eins á unga konu, en enginn má sköpum renna, og öll stöndum við and- spænis þeirri staðreynd, að vegir guðs eru órannsakanlegir. Ég tel það þakkarefni að hafa um stund átt samleið með fólki sem henni, er mætir örlögum sínum með slíku æðruleysi og hetjulund. Mikið geturn við hin af því lært. Ég tel að hún hafi lengi vitað að hverju stefndi, en hún var þakklát fyrir hvern þann dag, sem hún fékk að lifa og fylgjast með börnunum sínum. Á síðustu 2 til 3 árum dvaldi hún oft á sjúkrahús- um, bæði , utanlands og innan, oftast stutt í senn, en s.l. vetur var hún um 7 vikna skeið samfleytt í Borgarspítalanum. Ég heimsótti hana þangáð er hún hafði hresstst nokkuð. Ég spurði hana um líðan hennar og hún svaraði, að hún vildi fara að komast heim, því þá færi henni að batna fyrir alvöru. Hún var einstaklega rólynd og vel gerð og það tel ég að hafi hjálpað henni mikið þessi síðustu erfiðu ár. Hún var frábær húsmóðir, hannyrðakona mikil og féll aldrei verk úr hendi. Reglusemi hennar var viðbrugðið, og kom það sér vel fyrir hana síðar þegar sjónin hafði verið frá henni tekin, því þá var gott að geta gengið að hverjum hlut á sínum stað. Ég hefi þá trú, að nú þegar hún hefur lagt upp í sína hinstu ferð muni heimkoman verða góð, og hennar bíði „vinir í varpa“. Ég veit að umskiptin verða henni auðveld. Fátæklegar línur ritaðar á sárri kveðjustund gefa því miður ljtla hugmynd um þær tilfinningar, sem í brjóstinu bærast. Eitt er víst, að við skyldfólk hennar og vinir tregum hana öll og hefðum kosið lengri samleið. Um leið og ég votta eiginmanni hennar, börnunum, móður hennar og systrum innilega samúð mína bið ég Guð að styrkja þau í sorg þeirra. Blessuð sé minning Ernu Valdísar Viggósdóttur. Katrín SÍKurðardóttir. Harmlleik er lokið. Grimm og miskunnarlaus örlög hafa í langri orrustu og ójöfnum leik lagt að velli unga konu, aðeins 36 ára gamla, frá heimili, eiginmanni og fjórum börnum. Svo miskunnar- laus geta örlögin stundum verið að við vanmáttugir menn fáum ekki skilið. Erna Valdís, eða Vallí eins og hún var kölluð í daglegu lífi, fæddist hér í Reykjavík 10. ágúst 1941, dóttir hjónanna Oddbjargar Sigurðardóttur, Guðbrandssonar skipstjóra, og Viggós Baldvinsson- ar húsgagnasmiðs, er lést fyrir 12 árum, ættuðum frá Gerðhömrum í Dýrafirði, en foreldrar Viggós, þau Baldvin og Sigríður, bjuggu síðast að Eiði á Seltjarnarnesi. Að lokinni venjulegri barna- skólagöngu fór Vallí í Kvennaskól- ann í Reykjavík og útskrifaðist þaðan vorið 1958. Sama haust fór hún í Húsmæðraskólann hér í Reykjavík, en árið 1960 giftist hún Steinari Hallgrímssyni fram- Framhald á bls. 19 + Eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaðir og afi, SIGURDUR JÓNASSON, ■kógarvörður, Laugabrekku Skagafiröi, lézt þriöjudaginn 11. apríl. Sigrún Jóhannsdóttir Svanhildur Siguröardóttir Hilmar Þór Björnsson Ingibjörg Siguröardóttir Jón Adolt Guójónsson Jóhann Sigurðsson Margrét Valdimarsdóttir Siguröur J. Sigurösson Erla Krisljénsdóttir og barnabðrn. Móði okkar, tengdamóöir, amma og langamma, LÁRA ÞÓRHANNESDÓTTIR Blönduholti, Kjós, sem andaöist 11. apríl s.l. veröur jarösungln frá Reynivallakirkju laugardaginn 15. apríl kl. 1 e.h. Axel Jónsson Guórún Gísladóttír Helgi Jónsson Hretna Gunnarsdóttir Herdfs Jónsdóttir Siguróur Brynjólfsson Þóra Jónsdóttir Haukur Bergmann Björg Jónsdóttir David Wells barnabörn og bamabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.