Morgunblaðið - 23.04.1978, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐÍ SUNNUDAGUR 23. APRÍL 1978
7
Oft hefur íslenzk þjóö
orðið aö taka á öllu því,
sem hún átti af bjartsýni
og þolgæöi til aö þreyja
köld og refiö vor. Þetta
vitum viö nútímamenn, og
sérstaklega kaupstaöabú-
ar, næsta lítiö um á viö
þaö, sem feður og mæöur
þekktu af þeirri raun. Sú
raun varö sár bóndanum,
sem var aö gefa síöustu
stráin úr hlööunni sinni
eöa stálinu, en vormerkin
sáust engin. Sú raun varö
ekki léttbærari húsfreyj-
unni, sem meö hverjum
degi varö aö minnka
skammtinn, sem hún bar
fram úr búrinu, þar sem
matbjörg var komin aö
þrotum. Viö nútímamenn
þekkjum lítiö til slíkrar
baráttu, svo miklu betur
erum viö tygjuö en fyrri
kynslóðir til aö verjast
óblíöri veöráttu á vori.
Vart myndum viö trúa ef
afar og ömmur væru
komin og segöu þaö, sem
þau vissu ömurlegast frá
samtíöarfólki sínu og sjálf-
um sér á köldu vori.
Vorraunir bóndans og
húsfreyjunnar þekktu af
eigin raun foreldrar sra
Matthíasar. Hann þekkti
þá baráttu hpima í Skóg-
um. Samt kveður ekkert
íslenzkt skáld af annarri
eins andagift öörum eins
fögnuöi og gleði um vor-
komuna og hann, þótt eitt
fegursta sumarkomuljóö
hans: „Kom heitur til míns
hjarta blærinn blíöi“ þætti
ekki nógu gott „Guösorö"
til þess aö mega standa
jafn yndisleg og hún var
nú.
í sambandi viö þessar
hugleiöingar vaknar í hug
mér ein ógleymanleg
mynd af mörgum af Jesú.
Þaö er síöla vetrar að
hann kemur með læri-
sveinum sínum aö fíkjutré.
Hann tekur á einni grein-
inhi, finnur aö hún er farin
aö mýkjast, sem er fyrsta
vormerkið. og hann segir
viö lærisveinana: „Nemiö
líkingu af fíkjutrénu. Þear
greinin á því er orðin mjúk
og fer aö skjóta laufum,
þá vitiö þér, aö sumarið
er í nánd“.
Þeir halda feröinni
áfram, meistarinn og læri-
sveinar hans, en myndin
af honum var minnisstæð
þeim, sem meö honum
voru þennan síövetrardag
þegar menn voru aö bíöa
vorkomunnar, sem fíkju-
viöargreinin meö örlitla
græna bruminu var aö
boöa, en enginn þeirra
virðist hafa tekið eftir
nema Jesús einn.
Af ýmsu er auðsætt aö
hann hefir veriö fljótari en
aörir til aö sjá vormerkin
í mannssálunni. En hann
var líka fljótari en aörir til
aö sjá vormerkin í lífi
jaröarinnar, fyrtu vorboð-
ana þar. Hafa þeir ekki
oröiö margir á vegi þínum.
En hefur þú tekið eftir
■þeim? Hvarvétna í görðum
viö húsin og víöa viö götur
borgarinnar eru greinarn-
ar orönar mjúkar og litlu,
grænu agnirnar aö koma í
Ijós. Hafa þær sagt
þróttinn til aö vera von-
glaður og bjartsýnn. í
sumra manna lífi virðast
vorhretin vera tíöari en
mildir dagar. Þess vegna
gefast of margir þeirri
fjarstæöu á vald, aö lífiö
sé „blóörás og logandi
und“, eins og Fjallaskáldið
bölsýna komst aö orði.
Heimildir sýna, aö Jesús
leit ekki þannig á. Sorgir
þekkti hann og margvís-
legt manna böl og sjálfur
hlaut hann þungan skerf
þess böls aö bera. En
boöskap sinn nefndi hann
„fagnaöarerindi“ og ætl-
aöist til þess aö lærisvein-
ar hans væru glaöir menn,
sem ættu djúpa fagnaöar-
lind í sjalfum sér fagn-
aöarlind, sem ekki þryti né
þyrri, þótt stundum voraöi
seint, og erfitt gæti oröiö
aö bíöa eftir blessuöu
sumri og sól.
Horfum á hann, þar sem
hann stendur viö fíkjutréö
og bendir lærisveinunum
á, aö mjúka greinin minni
á aö sumarið sé í nánd.
Getum viö ekki heyrt á
bak viö þau orö hans
þessa áminningu til okkar
allra: Trúiö ævinlega því
aö sumarið sé í nánd,
gleymið aldrei því og þá
ekki sízt, þegar langt er að
bíöa fyrstu vorboðanna og
vorhretin geta tafiö fyrir
sumarkomunni, svo aö
styttist okkar skammvinna
íslenzka sumar.
Þá erum viö gleymin,
glámskyggn og gleymin, ef
Hjá fíkjutrénu
lengur í íslenzku sálma-
bókinni! Öllum ætti þó aö
vera Ijóst, aö viö eigum of
lítiö af því innra vori,
sem víllaust þolir að hið
ytra bregöist, of lítiö af
þeirri vonagleöi, sem
dofnar ekki né dvín þótt
vori seint og margt krókni
við kulda og hret.
í veikleika okkar erum
viö mannleg, og veikri trú,
þar er ekki af miklu aö
státa, og þess vegna
veröa vorhretin mörgum
sár, mönnum og þá mál-
leysingjum ekki síður, sem
orðvana veröa að þola
sína þraut. Sumarkoman
hefur ekki ævinlega veriö
nokkuö við þig þessa
dagana síöan sumargýöj-
an brá töfrasprota sínum
á landiö? Þær hafa talaö
viö þig, en hefir þú heyrt
að þær sögöu viö þig meö
orðum meistarans:
Sumarið er í nánd, —
sumarið er komiö!
E.t.v. hefðir þú kosiö, að
vormerkin væru ennþá
meiri og fleiri. Viö erum oft
svo óþolinmóð og van-
þakklát því er oft á líka
lund fariö um náttúruna
og mannlífiö. í hvoru-
tveggja skiptast á hret og
hlýir dagar, en þegar
vorsins er langt aö bíöa
reynir á þolinmæöina.
viö varðveitum ekki
margar dýrmætar myndir
af Kristi, eins og guö-
spjöllin segja frá honum.
Bætum nú í þaö safn enn
einni mynd sé hún þar
ekki fyrir, myndinni af
honum þar sem hann
stendur viö fíkjutréð meö
lærisveinunum síöa vetrar
og boðar þeim að sumariö
sé í nánd, aö nú sé
sumarið aö koma!
Gefi Guö okkar ástkæru
þjóö leiösögn sína á vand-
förnum vegi. Hann gefi
farsælt, blessaö sumar.
Aö þessu sinni heilsaði
þaö jafn fallega og vetur-
inn kvaddi.
Rýmingarsala
hefst mánudaginn 24. apríl.
Nýjar og nýlegar vörur.
Mikill afsláttur.
sérverslun konunnar
sími 17445/
' m
Laugavegi19 Reykjavik
Besta ferÖavalið \
Komið og fáið eintak af stóra fallega ferðabæklingnum okkar.
Fnskunám á frlandi
Námsdvöl i einn mánuð. Gist
er á góðum heimilum undireft-
irliti umsjónarmanna og auk
þess að umgangast ensku-
mælandi fólk, verða taltímar
einu sinni á dag þar sem kenn-
arar fá nemendur til að tjá sig á
enskri tungu.
Verð kr. 145.000.-. Brottför
fyrstu vikuna í júní.
'Sa9S!8Fu- #l«HDSÝN
Sjá auglýsingu okkar á bls. 31
BVGGINGAVÖRUR
Armstrong HLJÓÐEINANGRUNAR -
PLÖTUR og tilheyrandi LÍM
WicaiuUný VEGGKORK í plötum
KORK O PLAST GÓLFFLÍSAR
Armaflex PÍPUEINANGRUN
Armstrong GÓLFDÚKUR
GLERULL
ÞÞ Þ. ÞORGRÍMSSON & CO
Armúla 16 síml 38640