Morgunblaðið - 17.08.1979, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. ÁGÚST 1979
MORtfdN
KAFr/N4J
— Hann var bilaviðgerðarmað-
ur hér á yngri árum.
— Ég er að hugsa um að
drekkja mér. Viltu vera ein-
hversstaðar nálægt og bjarga
mér með munn við munn að-
ferðinni?
— Þú hlýtur að skilja að tóm
heilflaska er tómari en tóm
hálfflaska. Heilflaskan er jú
miklu stærri.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Hvenær og hverjum má gefa
slag, er spurningin í léttri úrspils-
æfingu. Norður er gjafari spilsins
og allir á hættu en bæði austur og
vestur segja ailtaf pass.
Norður
S. 102
H. ÁD3
T. ÁK1087
L. 432
Suður
S. D853
H. K75
T. D9
L. ÁK65
Samningurinn er þrjú grönd,
spiluð í suðri, og vestur spilar úr
laufdrottningu. Fáist fimm slagir
á tígul verða tíu slagir auðveld
bráð. En hvernig tryggjum við níu
slagi?
í vissum tilfellum má vestur
COSPER
a„A cosper.
„Eitt stykki antik-vasi frá Kína. — Var þaö eitthvað
fleira fyrir frúna?“
Ekki eintómar
aðfinnslur
Þegar ég var drengur var aðeins
einn blettur í bæjarlandinu í
umsjá þess opinbera, þar sem var
ofurlítill trjágróður. Þetta var
Kirkjugarðurinn við Suðurgötu.
Trjágarðurinn við Alþingishúsið
var einkafyrirtæki Tryggva Gunn-
arssonar, þess einstæða athafna-
manns. Trjágarða við íbúðarhús í
Reykjavík mátti telja á fingrum
sér, enda þóttu þeir undur, einkum
ef trén höfðu náð nokkurra álna
hæð.
Nú er öldin önnur, þar sem því
er jafnvel haldið fram, að Reykja-
vík sé stærsta samfellda skóglendi
landsins.
Margir hafa hér lagt hönd á
plóginn og ræktað fallega trjá-
garða við hús sín. Engir hafa þó
tekið jafn rösklega til hendi og
Hafliði garðyrkjustjóri og hans
menn, með framkvæmdum bæjar-
félagsins í ræktun.
í hvert sinn er ég ek ofan
Ártúnsbrekku og vestur Miklu-
braut og Hringbraut, og lít
„grænu byltinguna", hugsa ég
hlýlega til mannsins, sem á síðast-
liðnum aldarþriðjungi hefur gjör-
breytt ásýnd borgarinnar okkar.
Við, sem unnum gróðri og met-
um framtak, sendum Hafliða
þakkir fyrir ómetanleg störf.
Hinir hafa þegar þakkað, á sinn
hátt, m.a. með því að troða í flag
hverja tilraun til að koma upp
svolitlum grasgeirum til að mýkja
hrjúfa ásýnd malbiks og grágrýtis
á Lækjartorgi og í Lækjartorgi og
í Austurstræti. Nú þegar grasgeir-
arnir hafa verið settir á stalla,
verður gaman að sjá hvort þeir
sporlötu leggja í að lyfta sínum
þungu botnum hálft annað fet,
heldur en að taka á sig örlitla
krókinn.
Björn Steffensen
ekki komast að til að spila spaðan-
um, og er það eina ógnunin í
spilinu. Og strax og við höfum
komið auga á þetta erum við
örugg. Tökum fyrsta slaginn, spil-
um hjarta á drottninguna, síðan
lágum tígli og komi lágt spil frá
suðri látum við níuna! Lítum á allt
spilið.
Norður
S. 102
H. ÁD3
T. ÁK1087
L. 432
Austur
S. ÁG4
H.108642
T. G654
L. 7
Suður
S. D853
H. K75
T. D9
L. ÁK65
Sjá má að fái austur slag á
tígulgosann getur hann gert út um
sigurvon okkar spili hann næst
spaðagosa. Sama verður hvað við
gerum og vestur spilar aftur spaða
á ásinn og þriðji spaðinn tryggir
þá vörninni fjóra spaðaslagi, sem
nr einum of mikið.
En til að koma í veg fyrir þetta
n við tígulníunni og spili
>aðanum geta þeir ekki
i þrjá slagi þar og þá
Vestur
S. K976
H. G9
T. 32
L. DG1098
Lausnargjald í Persíu
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á isienzku
I
48
Konan var á fertugsaldri,
feitlaginn vel, og fjögur börn
hlupu öskrandi um íbúðina.
Ardaian var þolinmóður og
kurteis. Hann sá að hún var
hrædd og auðvelt væri að fá
hana til að segja hvað sem vera
kann. Hann spurði hana hven-
ær hún hefði séð bílinn. Svör
hennar voru óljós. Einhvern-
tfma á sfðustu tveimur vikum.
Þó var hún ekki viss. Hún hafði
litið út um gluggann og séð
þegar bílnum var lagt skammt
frá og svo kom maðurinn gang-
andi upp stigann nokkru síðar.
— Nú þetta er ósköp eðliiegt,
sagði hershöfðinginn. — ósköp
eðlilegt að þér yrðuð forvitnar.
Hvernig vitið þér að hann fór
inn í íbúðina til Peters?
— Vegna þess ég opnaði
dyrnar eilítið og sá hann fara
upp stigann. Eg heyrði rödd
Bandarfkjamannsins og hann
sagði eitthvað á þessa leið:
„Halló Homsi, komdu inn.“
— Homsi, endurtók hershöfð-
inginn. — Þakka yður virkta-
vel. Þetta mun verða að góðu
gagni. Muniö þér hvort þessi
maður kom nokkurn tfma aftur
.. .eða hafði verið verið hér
áður? Þekktuð þér hann?
— Nei, sagði konan. — Ég
myndi samt þekkja hann aftur
ef ég sæi hann. En ég held hann
hafi bara komið einu sinni. Svo
að ég viti.
Hún leit óstyrk á Ardalan, en
brosti til hennar. Hún sefaðist
enda hafði hann ágætis lag á
fólki. Hann stóð upp.
— Þetta var alveg prýðilegt,
sagði hann. — Ég er yður
þakklátur fyrir. En þér verðið
að skilja eitt. Þér verðið að
steinþegja yfir þessu. Þér meg-
ið segja manninum yðar frá þvf
að við komum en þér megið
ekki segja hvað þér sögðuð
okkur. Annars er hætt við þið
getið lent f mesta klandri. Þér
skiijið það?
Hún kinkaði kolli of hrædd
til að stynja upp orði.
— Voðalegu klandri, endur-
tók Ardalan. — En ef þér þegið
og gerið eins og ég segi yður,
mun yður verða launað. Segið
eiginmanni yðar það. Nú förum
við, en við komum aftur.
I bílnum á leiðinni til baka
sneri hann sér að aðstoðar-
manni sfnum. ,
— Homsi. tautaði hershöfð-
inginn. — Hvaða þjóðerni dett-
ur yður í hug þegar þér heyrið
það.
— Ef það hefur verið A1
Homsi, gæti hann verið Sýr-
lendingur.
— Sýrlendingur. Já. Ég held
að það væri ekki fjarri lagi.
Þeir eru alltaf að bralla með
hryðjuverk. Skelfing er það
heimskulegt að keyra um á
bifreið sem er með sendiráðs-
merki.
— Fólk verður kærulaust.
Hann hefur áreiðanlega ekki
látið sér detta í hug að nokkur
veitti þessu athygli.
— Konan sagði að hann hefði
komið aðeins einu sinni. En ég
held það sé ekki langt sfðan.
Ella myndi hún ekki muna
svona skýrt hvernig hann leit
út.
— Hún sagði að hún myndi
þekkja hann aftur, sagði Sabet
aðstoðarmaöur hans.
Ardalan brosti.
— Við skulum fara yfir nöfn
starfsmanna við sýrlenzka
sendiráðið. Við skulum sjá
hvort við getum ekki haft upp á
þessum Homsa.
Logan og James Kelly voru á
leiðinni f efnahagsmálaráðu-
neytið. Þeir áttu stefnumót við
Khorvan ráðherra klukkan tí*»
þrjátfu. Það var Kelly léttir að
Janet Armstrong var ekki með
Logan. Ian Patersen, fjármála-
stjóri fyrirtækisins sat fram í
þjá bflstjóranum.
— Við bjóðumst til að borga
helminginn af kostnaðinum,
sagði Logan. — Við getum að
minnsta kosti byrjað með því.
Kelly sá andlit Patersons í