Morgunblaðið - 12.06.1980, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. JÚNÍ 1980
15
... orðin grundvöllurinn að verk-
efnavalinu og öllu starfi KOM-
leikhússins. Þessi stefna hefur
vakið aðdáun verkamanna og
annarra framsækinna afla.“
Eins og stendur í leikskrá. Þar
sem þeim er ritar þennan leik-
dóm er ekki ljóst í smáatriðum
hvernig „heimsmynd verkalýðs-
ins“ er, getur hann ekki dæmt
um ágæti þessarar nýju stefnu
KOM-leikhússins. Varð reyndar
var við fáa verkamenn á sýning-
unni. Fremur voru þar áberandi
leikarar ýmsir og menningarvit-
ar. E.t.v. eiga þeir auðveldara
með að tileinka sér „heimsmynd
verkalýðsins" en þeir sem liggja
uppí sófa dauðlúnir eftir erfiðis-
vinnu dagsins og vilja fremur
„Löður" til að hvíla líkamann.
Jæja þetta átti nú ekki að verða
leiðari heldur listapóstur. Og svo
við höldum okkur við ártöl þá
voru starfandi vorið 1980 í
KOM-leikhúsinu 9 leikarar, 4
hljóðfæraleikarar, 2 leikstjórar,
einn leikmyndateiknari, einn
dramaturg, 3 framkvæmdastjór-
ar og ein hreingerningarkona.
Nú er leikhúsið komið með fasta
aðstöðu í verkamannahverfi í
Helsinki og ekki farið í leikferðir
nema með 20—30 prósent af
uppfærslum. En allt til ársins
1978 starfaði KOM sem ferða-
leikhús allt frá Hangö á suður-
ströndinni til Ivalo nyrst i
Lapplandi. En leikhúsið er ekki
eingöngu með leikrit, líka kvöld-
vökur fullar af söngvum og
tónlist. Og þá erum við komin að
uppfærslu KOM á ÞREM
SYSTRUM. Þar var einmitt
tónlistarþátturinn veigamikill
og með slíkum ágætum að vart
hefur sést betra samspil tónlist-
armanna og leikara. Verð ég að
segja að tónlist KOM hópsins
snart mig, bæði söngur og hljóð-
færaleikur. Enda er tónlistin
mál sem allir skilja. Hitt er svo
annað mál að FINNSKU skilja
svo til engir nema Finnar sjálfir.
En sýningin á ÞREM SYSTRUM
fór einmitt fram á því máli. Verð
ég að segja að það tók á
taugarnar að sitja í þrjá tíma og
LISTAHÁTÍÐ 1980
Lelkllst
eftir ÓLAF M.
JÓHANNESSON
30 mínútur og skilja ekki eitt
einasta orð nema sögnina að
elska á latínu, frasann „Heil-
brigð sál í hraustum líkama" á
sama tungumáli og eitthvað sem
hljómaði líkt og „Moskóvitch"
sem undirritaður réði af kunn-
ugleika við textann að væri
MOSKVA. Leiksýningar eiga að
vera fyrir almenning og það er
sama hver „heimsmynd" þessa
almennings er, hann vill skilja
það sem fram fer á sviðinu.
Enda ætlaðist Tsjékhov til þess
að textinn í verkum hans kæmist
til skila, slík var vinnan sem
hann lagði í þann þátt listsköp-
unar sinnar. Var ekki hægt að
flytja þetta á sænsku, hana
skilur þó stór hópur íslendinga
sem á annað borð hafa áhuga á
leikhúsi? Ég trúi því ekki að
gestaleikur KOM-leikhússins frá
Helsinki hafi átt að vera lexía í
menningarsnobbi. Aðstandendur
listahátíðar gerðu sitt til að
auðvelda skilning leikhúsgesta
m.a. með efnisúrdrætti í
leikskrá. En þetta dugir ekki til.
Það sem hins vegar bjargaði
sýningu KOM-leikflokksins var
stórkostlegur leikur sem að vísu
fór nokkuð rólega af stað í fyrsta
þætti, leiktjöld sem í einföldum
áhrifamætti mættu vera íslensk-
um leiktjaldamálurum fyrir-
mynd. Um tónlistina og frábært
samspil þeirra sem hana léku og
leikara er þegar rætt, en þá eru
ótalin ljósin. Þau fannst mér
hápúnktur sýningarinnar. Af-
mörkuðu ekki aðeins leikarana í
tíma og rúmi heldur lýstu inní
tilfinningar þeirra. Betur verður
ekki gert. En eitt að lokum
Listahátíðarforstjórar: Hvernig
væri að hafa íslenskan texta
næst?
Norsk-íslenska síld-
in að verða alnorsk?
NÝJAR kynslóðir norsk-islenska
sildarstofnsins, sem leitaði hælis
í fjörðum N-Noregs eftir fallið,
sem stofnin varð fyrir á árunum
1%7—69, virðast hafa glatað
með öllu þeim eðlislægu viðbrögð-
um, sem réðu göngum síldarinn-
ar hér áður fyrr, segir í frétt í
breska blaðinu Fishing News nú
nýlega.
Visindamenn, sem hafa
fyigst með hegðum sildarinnar.
telja að þar sé i uppsiglingu
alnorskur sildarstofn.
Evind Bolle, norski sjávarút-
vegsmálaráðherrann, vitnaði ný-
lega í niðurstöður hafrannsókna-
manna þegar hann skýrði frá
þessu nýja háttalagi síldarinnar,
en þeir telja að svo lengi sem hún
finnur næga fæðu í norsku fjörð-
unum verði ekkert til að ýta undir
það, að hún gangi á íslandsmið. í
framtíðinni munu Norðmenn því
líklega sitja einir að síldinni og
norsk-íslenska síldin mun heyra
sögunni til, segir að síðustu í
Fishing News.
Saltað af kappi i Vestmannaeyjum.
Fulldjúpt í árinm tekið
— segir Jakob Jakobsson
VEGNA þessarar fréttar í Fish-
ing News leitaði Mbl. álits Jak-
obs Jakobssonar á Hafrann-
sóknastofnun á því, sem þar
kemur fram. Jakob sagði, að hér
væri nú líklega tekið fulldjúpt i
árinni. Vissulega væri það rétt,
að norsk-íslcnska síldin, sem svo
væri nefnd, leitaði ekki lengur út
úr norsku fjörðunum en almennt
væri það talið stafa af þvi hve
stofninn væri lítill.
— Hér á árum áður hrygndi
norsk-íslenska síldin við Norður-
Noreg en gekk síðan á haf út í
fæðuleit og þar á meðal á ís-
landsmið, sagði Jakob Jakobsson.
— Eftir að stofninn hrundi á
árunum 1968—69 hefur síldin ekki
gengið út úr norsku fjörðunum,
enda vísast nægt æti þar enn sem
komið er. Norsk-íslenski slldar-
stofninn hefur vaxið mjög hægt
undanfarinn áratug og vilja marg-
ir kenna um of miklu smásíldar-
drápi, en mjög hart hefur verið
lagt að norskum stjórnvöldum að
leyfa auknar veiðar. Ef norsk-
íslenski síldarstofninn fær næði
til að vaxa á nýjan leik er hins
vegar ekki ólíklegt, að um hann
fari að þrengjast innanfjarða í
Noregi og hún taki þá upp sína
fyrri háttu, sagði Jakob Jakobsson
að lokum.
Ertu að byggja?
m
Tl
Það fyrsta, sem hver húsbyggjandi þarf að
hafa í huga er að tryggja sér gott timbur.
í meir en 75 ár höfum við verslað með timbur.
Sú mikla reynsla kemur nú viðskiptavinum
okkar til góða.
Við getum m.a. boðið:
Móta- og byggingatimbur í uppsláttinn og
sperrurnar. Smíðatimbur og þurrkað timbur í
innréttingar. Réttheflað timbur í skilrúmin.
Gagnvarið timbur í veggklæðningar, girðingar
og gróðurhús. Viðarþiljur á veggina.
Einnig höfum við margar þykktir og gerðir af
krossvið og spónaplötum, svo og harðtex,
olíusoðið masonite, teak eða oregonfuru í útihurð-
ir o.fl.
Efni í glugga og sólbekki.
Onduline þakplötur á þökin.
Þá útvegum við límtrésbita og ramma í ýmiss
konar mannvirki.
Timburverzlunin
Volundur hf.
KLAPPARSTIG 1, SIMI 18430 — SKEIFAN 19, SÍMI 85244