Morgunblaðið - 07.06.1981, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. JÚNÍ1981
*
Þessi hlutur sást á flugi yfir Odense i Danmörku i júni 1974.
Fljúgandi diskur yfir Conejo í Kaliforniu i febrúar 1973.
„Verumar veltust eftir jörðinni
og sugu sig fastar við manrann“
„Það vakti geysilega athygli að fulltrúar frá íslandi
skyldu sitja þessa UFO-ráðstefnu í London og tóku til
dæmis eitt grískt og annað breskt blað viðtal við
okkur,“ sagði Ólafur St. Pálsson ungur menntaskóla-
nemi, en hann sat ásamt tveimur öðrum jafnöldrum
sínum, Agli Þorsteins og Borgari Jónsteinssyni,
alþjóðlega ráðstefnu í London um fljúgandi furðuhluti.
Það er ekki vitað til þess að áður hafi Islendingar setið
ráðstefnur um þessi mál.
Ráðstefna þessi stóð yfir helgina 24.-25. maí sl. og
tóku þátt í henni fulltrúar frá um 24 þjóðum.
Blaðamaður Mbl. hitti Ólaf að máli er hann kom heim
aftur sl. laugardag eftir nokkurt ferðalag um Bretland
og innti hann eftir því markverðasta sem rætt var á
samkomu þessari.
Og hér er enn einn einhversstaöar yfir Ástraliu árið 1%9.
„Ráðstefnan hófst," sagði
Ólafur „klukkan hálf tíu á
sunnudagsmorgni í móttöku þar
sem við vorum skráðir og okkur
fengin öll ráðstefnugögn og upp-
lýsingaplögg. Þá var opnuð sýn-
ing á hlutum er á einhvern hátt
tengdust fljúgandi furðuhlutum
og á ijósmyndum af fljúgandi
diskum. Forspjall hélt Bob
nokkur Digby, breskur furðu-
hlutasérfræðingur, og varaði
hann við of miklum ályktunum
og hugarflugi í sambandi við
rannsóknir á efninu.
Á eftir þessum viðvörunum
setti King Norton lávarður
ráðstefnuna en hann var einn af
þeim, sem ollu miklu róti í
bresku lávarðadeildinni, þá er
þessi mál voru tekin þar fyrir.
Norton er talinn frekar gagn-
rýninn og trúir víst ekki öllu
eins og nýju neti. Ég átti
reyndar við hann örstutt spjall í
matarhléi en hann er orðinn
gamall og það var erfitt að
skilja hann auk þess sem hann
var víst með hálsbólgu.
Fyrstur á mælendaskrá var
Svíinn Bertil Kuheleman. Hann
er tölvufræðingur og vinnur að
því meðal annars að gera fljúg-
andi furðuhlutaskýrslur þannig
að þær verði trúanlegar. Einnig
vinnur hann að gerð forrita í
Ólafur St. Pálsson
töivur um alla þá atburði sem til
fijúgandi furðuhluta er hægt að
rekja og ekki síst vinnur hann
að þvi að tengja saman þá er
rannsaka fljúgandi furðuhluti
og vísindamenn. Um þetta sner-
ist ráðstefnan í heild sínni, að
koma á alþjóðlegu samstarfi og
skipulegri samvinnu þeirra
manna sem vinna við að rann-
saka þessa hluti. Það hefur verið
allt of mikið um það að menn
vinni hver í sínu horni án
nokkurrar samvinnu og er það
kannski þess vegna, sem lítið
gengur að komast að því hvað
þessir hlutir raunverulega eru.
Þá tók til máls Charles Bowen
en hann er ritstjóri eins virtasta
fijúgandi furðuhluta-blaðs í
heimi og ræddi hann um sitt
starf og hvað hann hafði lært og
reynt á sínum ferli. Þess ber að
geta að eftir hverja ræðu voru
leyfðar fyrirspurnir.
Þá tók til máls Skoti nokkur,
Stuart Campell að nafni, og
sagði hann frá nýju máli er
hafði gerst í fyrra og kallað er
Livingstone-málið. Það er ein-
hvernveginn á þessa leið:
Skoti nokkur var á gangi í
bænum Livingstone, sem er
skammt fyrir utan Edinborg í
Skotlandi. Þetta var seint um
kvöld og voru fáir á ferli. Það
var stjörnubjart og Skotinn var
að virða fyrir sér stjörnur á
göngu sinni þegar hann sér allt í
einu skammt frá sér, að hann
hélt, einhverskonar fljúgandi
disk eða disklaga hiut. Hafði
hlutur þessi áfest við sig hring-
inn í kring lóðrétt sköft en við
endan á þeim snerust þyrluspað-
ar og virtist manninum þetta
háif frumstæður furðuhlutur.
Nema hvað hluturinn stoppaði
smáspöl frá manninum og út úr
honum stukku tvær litlar verur
er veltust eftir jörðinni í átt til
mannsins. Verur þessar höfðu á
sér sogarma og sugu þær sig
fastar við manninn rétt fyrir
neðan buxnavasa. Varð Skotan-
um svo mikið um þetta að hann
féll í yfirlið og þegar hann
rankaði við sér aftur voru þess-
ar undarlegu verur horfnar
sjónum hans og diskurinn með.
Á ráðstefnunni voru þessar
buxur Skotans til sýnis á sýn-
ingunni sem haldin var í tengsl-
um við hana og þar voru þær
skoðaðar og veltu menn því fyrir
sér hvernig þær hefðu getað
rifnað svona. Niðurstaðan varð
8Ú að þær gátu hvorki hafa verið
klipptar né skornar heldur
hefðu þær rifnað undan miklum
þrýstingi. Á staðnum þar sem
þetta hafði gerst voru undarleg
för um allt svæðið. Brunaför og
för eftir mikinn þunga. Allt var
þetta ljósmyndað.
Þá tók til máls Hilary Evans,
breskur sálfræðingur, og talaði
hann um hugsanleg tengsl sál-
fræðilegra fyrirbrigða og fljúg-
andi furðuhluta. Hann ræddi
um það hvort fólk sjái hluti sem
aðrir sjá ekki og fór inn á
yfirnáttúruleg svið. Á eftir hon-
um sté í pontu sænskur vinur
Uri Gellers, þess sama og beygði
skeiðar og önnur búsáhöld með
hugarorkunni einni saman hér
um árið. Svíinn fór að segja frá
ýmsu af þeim manni. Hann
heldur því fram að hann sé í
sambandi við verur frá öðrum
hnöttum eða öðrum víddum og
þaðan séu hans yfirnáttúrulegu
hæfileikar komnir. Þetta vakti
mikla athygli. Ein kenningin er
nefnilega sú að miðlar og
skyggnt fólk sé í sambandi við
verur frá öðrum hnöttum.
Við dáleiðslu kom í ljós að
þegar Uri Geller var fjögura ára
gamail hafði hann fyrst séð og
hitt geimveru og upp frá þeim
tíma hefur hann haft þessa
hæfileika. Svíinn sagði ýmsar
sögur af Uri eins og til dæmis
þessa:
Nýlega hafði átt að prófa
hæfiieika Uris á vísindalegan
hátt. Einn af vísindamönnunum
sem prófuðu hann tók af sér
armbandsúr og setti ofan í
skjalatösku. Svo læsti hann
töskunni og annar vísindamaður
settist ofan á hana. í miðju
herberginu var komið fyrir
borði og beindust að því fjórar
video-myndatökuvélar, sem áttu
að festa það á filmu þegar Uri
Geller færði úrið úr töskunni á