Morgunblaðið - 26.06.1981, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. JÚNÍ1981
t
Móöir okkar.
EMELÍA ÞOROARDÓTTIR,
Hallveigarstíg 4, Reykjavík,
lést í Landspítalanum aöfaranótt fimmtudags 25. júní.
María Ingibergsdóttir,
Guólaug Ingíbergsdóttir,
Þorvaldur Ingibergsson.
t
Eiginmaöur minn,
SIGURÐUR KRISTJÁNSSON,
Melgeröi 6, Kópavogi,
lést í Landspítalanum fimmtudaginn 25. júní. Fyrir hönd barna
minna, tengdabarna og barnabarna.
Olga Gísladóttir.
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
GUDRÚN JÓNSDÓTTIR
frá Eyjum, Heióarvegi 14, Keflavík,
andaöist í Sjúkrahúsi Keflavíkur, mánudaginn 22. júní.
Jarðarförin fer fram laugardaginn 27. júní kl. 2 e.h.
Pðll Guðjónsson
og börn.
t
Elskuleg dóttir mín,
BJARNDÍS ÁSGEIRSDÓTTIR.
veröur jarösungin frá Mosfellskirkju, Mosfellssveit, laugardaginn
27. júní kl. 11 f.h.
Sigriöur Bjarnadóttir.
t
Móöir okkar,
KRISTÍN JÓNSDÓTTIR,
veröur jarösungin frá Landakirkju í Vestmannaeyjum laugardaginn
27. júní kl. 2.00.
Guöbjörg Þorsteinsdótlir,
Þórarinn Þorsteinsson,
Þorsteinn Þorsteinsson.
Eiginmaöur minn og faöir,
KNÚTUR BJARNASON,
Oddabraut 10,
Þorlákshöfn,
veröur jarösunginn frá Strandarkirkju laugardaginn 27. júní kl.
15.00. Jarösett veröur frá Þorlákshöfn. Fyrir hönd annarra
vandamanna, Petrea Vilhjálmsdóttir,
Vilhjálmur Knútsson.
t
Minningarathöfn um
ÞORSTEINN JÓN BJÓRGULFSSON,
er fórst meö Þernu AR 22 20. mars sl. fer fram í Eyrarbakkakirkju
og Vopnafjaröarkirkju laugardaginn 27. júní kl. 2.
Regína Guðjónsdóttir og börn,
Þórhalla Þorsteinsdóttir, Björgúlfur Jónsson.
og systkini.
t
Þökkum al alhug auösýnda samúö og hlýhug viö andlát móöur
minnar,
LÁRUJÓNSDOTTUR,
Ashamrí 75, Vestmannaeyjum.
Jón Ingi Steindórsson,
og vandamenn.
Lokað
eftir hádegi í dag, föstudag, vegna jaröarfarar
Pálínu Magnúsdóttur.
Varmi, bíiasprautun.
Minning:
Hjörtur Sigurðsson
frd Auðholtshjáleigu
Fæddur 4. janúar 1898.
Dáinn 19. júni 1981.
Tenjrdafaðir minn, Hjörtur Sig-
urðsson, lést á sjúkrahúsinu á
Selfossi 19. þessa mánaðar á
áttugasta og fjórða aldursári eftir
áratuga sjúkdómsbaráttu.
Mér er það ljúft að minnast,
Hjartar minn, svo margar
ánægju- og alvörustundir sem við
áttum saman allt frá því að ég
kom í fyrsta sinn á heimili hans
að Auðholtshjáleigu i árslok 1958
og þar til nú 4 dögum fyrir
andlátið, að við hjónin komum í
heimsókn til hans á sjúkrahúsiö.
Það var sama hvað á gekk í lífi
Hjartar, öllu tók hann með sama
jafnaðargeðinu, stillingu sem ein-
stakt var að kynnast og læra af.
Við síðustu samverustund okkar
sá ég að hverju stefndi, ég fann að
hann vissi slíkt hið sama án þess
að orð væru höfð um. Yfir þessari
síðustu stund hvíldi yfir honum
sérstök ró og friður, ró og friður
yfir sálu manns sem veit að hann
hefur lokið dagsverki sínu, sáttur
við allt og alla, bíðandi eftir
vagninum yfir móðuna miklu,
trúandi því að fá góðar móttökur
handan.
Hjörtur fæddist að Holti í
Ölfusi 4. janúar 1898 og átti síðan
heima í Ölfusinu samfleytt til
ársins 1960 að hann varð að
bregða búi vegna vanheilsu og
fluttu þá að Selfossi. Hinn 9.
desember 1923 gekk Hjörtur að
eiga Jóhönnu Ástu Hannesdóttur
frá Sandvík. Bjuggu þau um nokk-
urra ára skeið á Bakka í Ölfusi en
mestan sinn búskap að Auðholts-
hjáleigu, þar sem þau bjuggu
félagsbúi og tóku síðan við búi af
Sigurði Hjartarsyni og Jóhönnu
Ólafsdóttur, stjúpforeldrum
Hjartar. Eftir að Hjörtur og
Jóhanna fluttu að Selfossi keyptu
þau íbúð, en ekki urðu samveru-
stundirnar margar þar því ári
seinna veiktist Jóhanna hastar--
lega og dvaldist á spítala það sem
hún átti eftir ólifað, en hún lést
1966. Áður en Jóhanna giftist
Hirti var hún gift Guðmundi
Guðmundssyni frá Nýjabæ, er lést
úr veikindum. Áttu þau Guðmund-
ur og Jóhanna einn son, Hannes.
Kom Hjörtur honum í föðurstað.
Hannes er verkamaður og býr í
Hafnarfirði, kvæntur Steinþóru
Níelsdóttur.
Hjörtur og Jóhanna áttu saman
7 börn, öll á lífi. Þau eru: Guð-
mundur, bóndi að Grænhóli í
Ölfusi, kvæntur Jónínu Guð-
mundsdóttur, Sigurður, múrari í
Reykjavík, kvæntur Freyju Þor-
steinsdóttur, Jón Ástvaldur, vöru-
bílstjóri á Selfossi, kvæntur Guð-
ríði Magnúsdóttur, Rósanna, hús-
frú á Selfossi, var gift Jóni S.
Ágústssyni er lést 1966, sambýlis-
maður Kristján Oddsson, Ástríð-
ur, húsfrú í Keflavík, gift Guðleifi
Sigurjónssyni, Steindór, verk-
stjóri í Reykjavík, var kvæntur
Þyrí Ágústsdóttur er lést 1972,
Jónína, húsfrú í Reykjavík, gift
Gísla Erlendssyni.
Auk þessa stóra barnahóps sem
þau Jóhanna og Hjörtur komu upp
eru ótalin öll þau gamalmenni sem
á sínum tíma áttu athvarf sitt og
samastað hjá þeim hjónum.
Með þessum fátæklegu orðum
mínum vil ég kveðja Hjört vin
minn, við kveðjum hann öll og
vitum að hann kemur til með að
bíða okkar handan.
Blessuð sé minning hans.
Gísli Erlendsson
Bergsveinn Jónsson
skipstjóri - Minning
Ekki kom mér mjög á óvart
andlát Bergsveins skipstjóra
Jónssonar. Hann veiktist skyndi-
lega sl. vetur og lá þá nokkrar
vikur á Landspítalanum. Eftir þá
legu komst hann þó heim og
jafnaði sig nokkuð. Vinir hans
væntu þess, að hann ætti langa og
rólega ellidaga fyrir höndum. En
hann var annar maður en skömmu
áður, þegar ég heimsótti hann á
Hrafnistu í Hafnarfirði, þar sem
hann átti athvarf síðustu árin.
Hann hafði ekki verið kvellisjúkur
um dagana, en nú var honum
brugðið. Mér virtist hann vera
allur, þessi hrausti æðrulausi
Breiðfirðingur.
Bergsveinn Jónsson var fæddur
í þeirri fornfrægu verstöð, Bjarn-
eyjum á Breiðafirði 10. mars 1899.
Foreldrar hans voru Guðmundur
Jón Skúlason, einn af kunnustu
skútuskipstjórum vestanlands á
skútuöldinni og Ingibjörg M.
Bergsveinsdóttir, Ólafssonar
bónda og bátasmiðs í Bjarneyjum.
Atkvæðasjómenn voru í báðum
ættum.
Kornungur fluttist Bergsveinn
með foreldrum sínum suður yfir
Breiðafjörð til Fagureyjar í
Stykkishólmshreppi og ólst þar
upp. Móðir hans stóð þar löngum
fyrir búskapnum, en faðir hans
var skipstjóri, oftast á skútum frá
Vestfjörðum og var sjaldan heima
um annatímann í eyjunni.
13 ára fór Bergsveinn fyrst á
skútu með föður sínum, og sagði
hann mér einhvern tíma að þá
hefði hann verið svo sjóveikur
fyrstu túrana, að hann hét því að
stíga aldrei út í fiskiskútu framar.
Og faðir hans hafði stundum orð á
því í gamni, að betur mundi henta
honum að heyja sér afdalakot til
fjalla, þar sem ekki sæi á sjó og
hann gæti tínt krækiber í móum
en að stíga ölduna úti fyrir
ströndum íslands. En þetta fór á
aðra leið. Sjóveikin lét undan síga
og eftir tilskilinn siglingatíma,
með föður sínum og öðrum, hóf
Bergsveinn nám í siglingafræði
hjá frændum sínum í Stykkis-
hólmi og tók þar próf. Fram af því
hófst skipstjóraferill hans sem
stóð óslitið í nær 30 ár á ýmsum
skipum, á þorskveiðum úti fyrir
Vesturlandi og á síldveiðum fyrir
Norðurlandi og loks í flutningum
á Breiðafirði. — Lengst af mun
hann hafa verið skipstjóri á m.s.
Olívette, er hann átti í félagi með
Sigurði Ágústssyni kaupmanni og
alþingismanni í Stykkishólmi.
Ekki mun nafni minn hafa þótt
aflamaður meiri en í meðallagi. Af
öðru fór meira orð í fari hans. Því
heyrði ég viðbrugðið, að öll skip
sem hann fór með bæru af öðrum
skipum sökum hirðusemi, þrifnað-
ar og snyrtimennsku hvers konar,
og því hefði útkoman hjá honum
að hverri vertíð lokinni ekki verið
verri en hjá þeim sem fleiri fiska
drógu á skip sitt. Og vel hélst
honum á mönnum. Og þótt honum
færist öll skipstjórn vel úr hendi,
þykir mér ekki ólíklegt að betur
hefði honum látið að stýra far-
þegaskipum um úthöfin milli
landa en skakskútum við ísland.
En við því hlutverki tók Rögnvald-
ur sonur hans, sem um mörg ár
hefur verið skipstjóri hjá Hafskip
hf. í Reykjavík við góðan orðstír.
Þegar hinn þjóðkunni skipstjóri
og hafnsögumaður í Breiðafirði,
Oddur Valentínusson í Stykkis-
hólmi lét af hafnsögumannsstarf-
inu þar og fluttist til Reykjavíkur,
gerðist Bergsveinn hafnsögumað-
ur á þeim leiðum sem Oddur hafði
haft leiðsögn á. Var þó ekki
heiglum hent að taka við því starfi
af Oddi, sem gegnt hafði því
vandasama starfi um margra ára
skeið með miklum sóma og við
vaxandi vinsældir. En Bergsveinn
þræddi dyggilega í kjölfar fyrir-
rennara síns á því sviði. Lánið
fylgdi honum á þröngum og illa
lýstum leiðum Breiðafjarðar eigi
síður en að öðrum störfum sem
hann hafði haft með höndum. Skip
sem hann stýrði steytti aldrei við
steini á hinum viðsjálu leiðum. Og
það hygg ég, að engum sé gert
rangt til þó sagt sé að engir tveir
menn hafi verið kunnugri á öllum
leiðum á innanverðum Breiðafirði
en hann og Oddur Valentínusson.
Bergsveinn Jónsson átti heima í
Fagurey til ársins 1929. Þá fluttist
hann alfarinn til Stykkishólms.
Árið eftir kvæntist hann Vilborgu
Rögnvaldsdóttur skipasmiðs
Lárussonar í Stykkishólmi, mikil-
hæfri mannkostakonu. Þau
hjuggu í Stykkishólmi til 1968, en

fluttu þá heimili sitt til Reykja-
víkur. Vilborg dó 19. september
1972. Þau eignuðust þrjú börn:
Rögnvald skipstjóra, sem nefndur
hefur verið hér að framan, Jón
Lárus vélstjóra og Ingibjörgu, er
stundaði skrifstofustörf hér í
Reykjavík meðan kraftar leyfðu.
En hún missti heilsuna langt um
aldur fram og dvelur nú í Hátúni
12 hér í borg.
Bergsveins Jónssonar skipstjóra
frá Fagurey mun ævinlega verða
minnst meðal farsælustu og
traustustu sjómanna Breiðafjarð-
ar, lífs og liðinna. Hann andaðist
26. maí 1981.
Bergsveinn Skúlason
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afma lis og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
goðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast i
siðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera i sendibréfs-
formi. Þess skal einnig getið.
af marggefnu tiiefni, að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasið-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu linubili.