Morgunblaðið - 07.08.1981, Síða 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. ÁGÚST 1981
Með
morgunkaffinu
BUSSTOP
„VBK.ru H|?e-|MS<ILINM ! HANN Ll'lTJR ELLl-
LföA C)T MIPAÐ VIE> 56 X(?A ALDUR."
HÖGNI HREKKVlSI
/rqÁ&Æ&r '.. Tjía/o* *rro/?£ö/o/3/Á/
AVjV-? £Dí-L/A//V/ £/? /c~Oæ/C>/As // "
TM R«g U.s P*l Oll-AllrigM»f«i«r**d
© 10T7 Lo% Ar*Q*l«» T1m«a
8-2«
GlorauKnaverslunin er í næsta
húsi!
ást er...
... að baða barnið.
Skattheimtan og
röng tölvuvinnsla
SÍKurjón Helgi Kristjánsson,
Framnesvegi 11. kom til Vel-
vakanda ok sagði sinar farir
ekki sléttar:
„Ég er námsmaður í Fjöl-
brautaskólanum, og vann í
fyrrasumar. Ég fór til gjald-
heimtunnar og borgaði upp
það sem á mig var lagt. Þurfti
að fá lánað til að borga upp
álögð gjöld 1980. Þegar ég
byrjaði að vinna, var svo strax
rifin af mér greiðsla fyrir 1.
ágúst 1980, þótt ég væri búinn
að borga. Ég fór og talaði við
þá í gjaldheimtunni og ætlaði
að fá þetta endurgreitt. Slíkt
virðist ekki vera með í kerfinu.
Ég fór nokkrum sinnum til
þeirra og þeir kváðust ekkert
geta gert, því ekkert væri
komið til þeirra um þetta.
Ríkisféhirðir víst ekki búinn
að tilkynna að hann væri
búinn að taka af mér. Ég fékk
því aldrei endurgreitt.
Ég sendi bréf með skatt-
skýrslunni minni og vitnaði í
skattalöggjöfina, þar sem seg-
ir að maður eigi rétt á vöxtum,
þegar svona kemur fyrir. En
nú fæ ég útskrift frá þeim, þar
sem eru talin álögð gjöld á mig
og dregin frá inneign mín en
engir vextir. Þeir reikna þar
enga vexti, eins og þeim ber
skylda til. Þetta er það sem
heitir ólögmæt lántaka. Þeir
taka lán, án þess að hafa til
þess heimild.
Ég er ekki sá eini, sem þetta
hefur komið fyrir. Bara sá
eini, sem virðist hafa reynt að
gera eitthvað í málinu. Ég veit
að þarna er vitleysa í tölvu-
vinnslunni. Bókað í mismun-
andi forritum og talvan veit
ekki betur. Hún getur ekki
leiðrétt þá. Þetta þyrfti allt að
vinnast út frá einni skrá, en
það er ekki gert. Og afleið-
ingarnar koma svo niður á
einstaklingunum. Bókhald
ríkisféhirðis er alveg sér, al-
gerlega óháð bókhaldi skatt-
heimtunnar. En auðvitað ætti
skattheimtan að hafa aðgang
að bókhaldi ríkisféhirðis,"
sagði Sigurjón að lokum,
„þannig að gjaldheimtan geti á
hverjum tíma umsvifalaust
séð hvað maður er búinn að
borga, og ríkisféhirðir séð
hvort maður hefur gert upp.“
Hvað verður um háhyrningana?
Edda Bjarnadóttir skrifar:
Eins og ekkert hafi í skorist
hefur Sædýrasafninu enn einu
sinni verið veitt leyfi til þess að
veiða háhyrninga. Skv. frétt
Morgunblaðsins þann 30. júlí sl.
má það veiða 8 hvali á komandi
hausti. Þar segir, að safnið muni
hagnast um svo og svo margar
Kristinn Alexandersson hafði
samhand við Velvakanda og
sagði:
„Sonur minn, sem ber út
Morgunblaðið, slasaðist smá-
vegis fyrir Verzlunarmanna-
helgina. Þá voru vandræði með
blaðburðarfólk, svo ég tók að
mér að trítla sjálfur fyrir hann
á morgnana með blöðin. Þá tók
ég eftir því hve merkingum í
húsum er ábótavant. Dyrabjöll-
ur eru illa merktar og póstkass-
ar jafnvel ekki til, hvað þá
merktir, sumsstaðar bara ein-
milljónir takist því að fylla
kvótann. En ekki er sopið kálið
þótt í ausuna sé komið. Aðeins
er búið að semja um sölu
tveggja dýra og því alveg undir
hælinn lagt hvaða örlög kunni
að bíða hinna sex.
Að fenginni fyrri reynslu
mætti ætla að settir væru lág-
hvers staðar rifur. Ég bar út á
Hjallavegi og þar i kring og held
svei mér að upp undir helming-
ur húsa hafi verið illa merktur.
Ég vissi ekkert hvort blöðin áttu
að fara í kjallarann eða á hæð.
Þessvegna vil ég koma ábend-
ingu á framfæri við fólk, að það
merki dyrabjöllur sínar og
póstkassa skilmerkilega, bæði
vegna blaðaburðakrakkanna og
sjálfs sín vegna, svo það fái
blöðin skilmerkilega og ekki sé
verið að ónáða það með því að
hringja á vitlausa bjöllu.
marksskilmálar, að búið sé að
tryggja þessum ólánssömu dýr-
um samastað áður en þau eru
fönguð.
Hvernig væri að rifja upp
atburðinn, sem gerðist veturinn
1978—’79?
•
í fangabúöum suöur meö sjó
synda hvalir í steyptri þró.
Þeim Irfið er oröið lítils viröi
í lauginni suöur af Hafnarfiröi,
því útsærinn víöi er fyrir þeim falinn,
frelsiö og gleöin hnigin í valin.
— í djúpum þönkum er þrælasalinn.
Dýrin vill færa til fjarlægra landa
og fjársterkum selja hæstbjóöanda.
Um hálfa veröld hann vöruna býður
en viðskiptin bregöast og tíminn líöur.
Vefurinn kemur, illviðrin emja,
óvægin fangelsi hvalanna lemja.
Um langar nætur meö napra vlnda
nötrandi dýrin í angist synda.
En þrælasalinn í hlýjunni heima
heldur áfram aö láta sig dreyma
Ijúfa drauma um erlenda auöinn.
— Úti í hríðinni bíöur dauöinn. —
Margur veröur af aurum api.
Andvaraleysi skal goldiö meö tapi.
Hvalir, sem Irfsglaöir léku í sæ
liggja í steinkeri fannbarin hræ.
Virðingarfyllst,
Edda Bjarnadóttir.
Illa merkt hús
og dyrabjöllur