Morgunblaðið - 20.08.1981, Side 33

Minning.
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. ÁGÚST 1981
33
Ingvar Þorvaröar-
son múrarameistari
Fæddur 3. ágúst 1891
Dáinn 5. ágúst 1981
í dag, fimmtudaginn 20. ágúst,
verður til moldar borinn í Foss-
vogskirkjugarði Ingvar Þorvarð-
arson, múrarameistari, sem lézt á
Hrafnistu 5. þ.m., níræður að aldri
og tveim dögum betur.
Ingvar hefur dvalizt á Hrafn-
istu síðustu tvo áratugina, lengi
framan af við þokkalega heilsu, en
síðustu árin við nokkuð skert
heilsufar og var hann þá á sjúkra-
deild heimilisins. Naut hann þar
hinnar ágætustu umönnunar og
mátu niðjar hans og vandamenn
það að verðleikum.
Ingvar fæddist 3. ágúst 1891 að
Meðalholtum, Gaulverjabæjar-
hreppi, sonur hjónanna Vigdísar
Magnúsdóttur, Magnúsar Magn-
ússonar, hreppstjóra í Holtsmúla
á Landi, síðar bónda á Laugar-
vatni, og Þorvarðar Jónssonar,
útvegsbónda að Meðalholtum.
Fjögur börn þeirra Vigdísar og
Þorvarðar komust á legg, tvö
þeirra létust fyrir æði mörgum
árum, en tvíburabróðir Ingvars,
Jón, lifir nú einn þeirra systkina.
Langlífi þeirra tvíburabræðra er í
sjálfu sér ekkert undrunarefni,
þegar þess er gætt, að Vigdís,
móðir þeirra, komst á 105. aldurs-
árið.
Ingvar kvongaðist árið 1919
Ingibjörgu Jónsdóttur, Jóns bónda
Guðmundssonar í Oddagörðum,
Gaulverjabæjarhreppi, og Mál-
fríðar Eiríksdóttur, og fluttust
þau hjónin þá til Reykjavíkur.
Árið 1939 lézt Ingibjörg frá sjö
börnum, sem öll eru á lífi í dag:
Jón, Ingveldur, Ástríður, Ingi-
björg, Fríða, Magnea og Sigríður.
Búa þau systkini öll í hjónabandi í
Reykjavík, nema Ingibjörg, sem
hefur búið í New York um tveggja
áratuga skeið.
Æsku- og unglingsár Ingvars
munu ekki hafa verið ósvipuð því,
sem algengast var hér á landi í
sveit um og eftir aldamótin síð-
ustu og hefur sú saga verið skráð
skilmerkilega á liðnum árum. í þá
daga hafði þó Flóinn það fram yfir
flestar aðrar sveitir landsins, að
þar stóðu tvö blómleg sjávarþorp,
Stokkseyri og Eyrarbakki, sem
bættu hag sveitanna mjög, auk
þess bæði með umtalsverðum
menningarbrag, og átti sá arfur
eftir að marka djúp spor í ísienzka
lista- og bókmenntasögu.
Ingvar lærði múrverk austur á
Stokkseyri og í Reykjavík og vann
sem múrari allan sinn starfsaldur
í Reykjavík, fyrstu árin við hvað-
eina, sem til féll í því handverki,
síðan um áratuga skeið hjá
Reykjavíkurhöfn og bar hann hag
þess fyrirtækis mjög fyrir brjósti
löngu eftir að hann lagði niður
störf fyrir aldurs sakir.
'i liium) 1111> 111 ii
Þegar rætt var um fyrri störf
við Ingvar, kom fljótt í ljós, að
vænst þótti honum um þá þætti
starfsins, sem snertu hleðslu og
skreytingu. Á steypuvinnu hafði
hann hinsvegar minni áhuga.
Nefndi Ingvar þá oft sem dæmi, er
hann ásamt öðrum vann við að
reisa undirstöðuna á styttu Ing-
ólfs Arnarsonar og þegar hann á
fullorðinsaldri hlóð sökkla undir
styttu Skúla Magnússonar í
Reykjavík og styttu Bjarna frá
Vogi vestur í Dalasýslu.
Það er og bjargföst trú mín, að
þrátt fyrir langa skólagöngu ís-
lendinga í dag, gætu þeir enn lært
margt af öfum sínum og ömmum í
hand- og verkmennt og er kominn
tími til að huga nánar að þeim
þáttum í sögu landsmanna.
Reynsla fjölmargra kynslóða er
meira virði en almennt skólanám.
Ingvar var maður meðalhár
vexti, þykkur undir hönd og sterk-
lega vaxinn, teinréttur í baki og
bar sig vel. Nokkuð dökkur var
hann á brún og brá og augun brún,
hlý og athugul. Svipurinn var
hreinn og karlmannlegur og bros-
ið, þegar svo bar undir, einstak-
lega líflegt og smitandi. Andlitið
geislaði þá bókstaflega af gleði.
Meðan Ingvari entist sæmileg
heilsa, las hann mikið og þá nær
eingöngu rit um íslenzkt efni:
ævisögur, ferðasögur, þjóðsögur
og Islendingasögur, enda var hann
sjór fróðleiks um fyrri tíma, en lét
sig minna skipta þras síðustu
áratuga.
Að upplagi var Ingvar skýr-
mæltur og málfarið hnökralaust,
en lestur ofangreindra bóka hefur
eflaust orðið til að skerpa og herða
tungutak hans, ljá því hugþekkan
blæ málvöndunar — án minnstu
tilgerðar.
Eins og fyrr segir, lézt Ingi-
björg, eiginkona Ingvars, árið 1939
og var Ingvar þá á miðjum aldri.
Hann kvongaðist ekki aftur, en
leitaði á næstu árum eftir það á
vit dulhyggju og spíritisma og
voru honum þau málefni einkar
hugstæð allt til hinztu stundar.
Annað, sem var Ingvari ekki
síður hugstætt, var hljómlist.
Ungur lærði hann að leika á
hljóðfæri og það fleiri en eitt.
Orgelið átti samt hug hans öðrum
hljóðfærum fremur. Við það undi
hann sér marga stundina og ekki
þykir mér ósennilegt, að þær
stundir hafi veitt honum nokkra
lífsfyllingu í amstri dægranna. Og
eitt er vist: orgelhljómurinn bar
hann oftsinnis — og mun bera
hann að lokum — inn í heim
hvíldar og friðar.
Ingvar var maður alvörunnar,
hógvær og prúður, orðvar og
grandvar, fáskiptinn nema í vina-
hópi, gæfur, en gaf ekki hlut sinn
fyrir neinum, ef í odda skarst.
Hann naut sín og vel í gleðskap, ef
um slíkt var að ræða, og var þá
smáglettinn og ræðinn. Hófleg
þrjózka í fari hans varð hins vegar
til þess, að taumfús gat hann
aldrei talizt, hélt sig alltaf innan
vissra marka.
Þegar fjörgamlir hníga að beði
og eru kvaddir hinztu kveðju, má
að vísu segja, að enginn verði
héraðsbrestur, en okkur er þó
hollt á þeim stundum að hugleiða,
hve óendanlega miklu meira við
gætum gert í málum aldraðra.
Tengdaföður mínum kynntist ég
ekki fyrr en hann var um sjötugt,
en átti með honum margar hug-
þekkar stundir, einkum á áttunda
áratug ævi hans, meðan hann
hafði sæmilega heilsu. Þeim
stundum vil ég ekki gleyma, get
það heldur ekki, ekki gleyma hlýju
hans og mildi í minn garð, góð-
girni hans og réttsýni.
Hafi hann þökk fyrir allt og allt.
Hvíli hann í friði.
Jón P. Ragnarsson
I t £ l S a * » I U U U i « * J
Fjölrítun
FELDMUHLE Ijósritunarpappírinn fyrir
spritt-, blek- og offsetfjölritun og Ijós-
ritun á venjulegan pappír eykur gæði
verksins og skilar betri árangri.
Stærðir A-4 og A-3.
Leitió upplýsinga.
Ljósritun
Höfum ávallt fyrirliggjandi Ijósritunar-
pappír í flestar gerðir Ijósritunarvéla.
Ljósritum einnig skjöl, bækur o.fl., á
venjulegan pappír og glærur meöan þér
bíðið.

Mfl.
HVERFISGATA
V-, + —x + jSP Hverfisgötu 33
^ .Cv7 — -------

Simi 20560
■■n
jATA
/rir
;r
jATA
DODGE ARIES
DODGE ARIES hefur slíka kosti að hann var kjörinn „BíH ársins1981“
í Bandarikjunum. DODGE ARIES er framhjóladrifinn fjölskyldubíll,
með 4 cyl. vél, auk þess búinn sjálfskiptingu, aflhemlum og vökvastýri.
DODGE ARIES eyðir rétt rúmlega 9 I. pr. 100 km. í blönduðum akstri,
en í Sparaksturskeppni BÍKR 17.5.1981 eyddi hann aðeins 8,3 I. pr.
100 og er það afrek sem fáir bílar leika eftir þessum verðlaunahafa.
DODGE ARIES er lúxusbíll hinna vandlátu og er ótrúlega ódýr miðað við
alla aðra sambærilega bíla miðað við útbúnað og aukahluti. Láttu ekki
lyklana að lúxusbílnum DODGE ARIES bíða eftir þér.
fölfökull hff.
Ármúla 36 Sími: 84366
* . i j I » » i 'i u < . ii 1.1> t <i 11 «iii