Morgunblaðið - 04.04.1982, Side 36

84
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. APRÍL 1982
CATERPILLAR
SALA S tUÓNUSTA
Caterpillar, Cat ogffleru skrásett vörumerki
±3
0
0
0
EI00000000
Til sölu
Caterpillar DBC jarðýta árg. 1977 keyrð um 3500 til 4000
tíma. Beltabúnaður, smurð belti. Skór og belgir geta fylgt,
með eða ásett. Vél í toppstandi.
HEKLAHF
Laugavegi 170-172 Sími 21240
IHI
0
0
0
t
íslandi:
Hagtala h.f. kynnir hugbúnaðarþjónustu,
þá fyrstu sinnar tegundar.
Boðið er upp á þrautreynd kerfi á sviði stjórnunar,
bókhalds, áætlunargerðar og rekstrareftirlits í fyrirtækjum.
Við leggjum áherslu á efftirfarandi:
• Að vera óháðir einstökum tölvumerkjum.
• Að hugbúnaður sé valinn á undan tölvubúnaði.
• Að skilgreining á þörfum og kröfum til tölvulausnarinnar
liggi fyrir strax í upphafi.
0 Að tölvukerfi sé valið með framtíðarmöguleika í huga.
• Að veita fyrirtækjum alhliða ráðgjöf varðandi
endanlega tölvulausn.
• Að nýta sérþekkingu rekstrarráðgjafa Hagvangs h.f.
Kerfin hafa nú þegar verið aðlöguð að
eftirtöldum tölvutegundum:
Radio Schack TRS 80, Model II
North Star Horizon
Commodore 8032
Lítið inn og aflið ykkur upplýsinga, við erum
sannfærðir um að ferðin mun borga sig.
HAGTALA H/F
GRENSÁSVEGI 13 — 108 REYKJAVÍK — SÍMAR 81706 & 83666
Haraldur Einars-
son - Minningarorð
febrúar ■■■■■jjjHHEEMMHH
Dáinn 2H. mars I9K2
Halli vinur okkar hjóna og
daetra er allur, rétt rúmlega 45
ára, eftir erfiðan sjúkdóm sem
ágerðist með degi hverjum í sl. 16
ár. Allan þennan tíma, og par ár-
um betur, kynntumst við Halla,
þannig var að hann hafði flutt í
íbúð við hlið okkar og þar með
byrjaði kunningsskapurinn. Við
buðum hann velkominn, hann
kinkaði kolli svo innilega hæ-
versklega, eins og heimsborgara
er siður. Halli var nokkrum árum
eldri en dætur okkar og gegndi því
oft húsbóndastörfum á heimilinu,
ef við hjón brugðum okkur bæjar-
leið. En skjótt skipast veður í lofti,
fljótlega fór að bera á sjúkdómi
sem byrjaði í fótum og ágerðist
eins og áður er sagt og Halli end-
aði í hjólastól meðan hann var
nábúi okkar eða þar til Hátún 12
tók til starfa. Halli var einn af
þeim fyrstu er flutti þar inn og
dvaldi þar uns yfir lauk.
Fyrst í stað eftir að sjúkdómur-
inn byrjaði barðist Halli við sjálf-
an sig og kvartaði ekki en ein-
kennilegt þótti okkur, hvað hann
aftók með öllu göngutúr í vinnuna,
eða í sundlaugarnar, en hann var
afbragðs sundmaður, en svona var
Halli, bar höfuðið hátt, eitthvert
mesta karlmenni sem við höfum
þekkt, léttur í lund, listrænn í
ballett og fylgdist hann náið með
frama Helga Tómassonar en báðir
voru þeir lærlingar í þeirri list-
grein á svipuðum tíma og gladdist
Halli innilega yfir ferli Helga og
átti um hann stórt úrklippusafn.
Snyrtimenni var Halli í hvívetna,
smekkmaður á góða hljómlist og
átti úrvals hljómplötur af sígild-
um verkum. Hann hafði mjög fal-
lega söngrödd sem dvínaði eftir að
sjúkdómurinn ágerðist, blóma-
skreytingarmaður af Guðs náð,
sem hann lagði fyrir sig sem æfi-
starf. Eftir að hann ílentist í Há-
túninu, hlúði hann að blómunum
af list og nærgætni.
Halli var vel liðinn af öllurn og
vitum við að starfsfólkið í Hátún-
inu mat hann mikils og hann það,
og var því þakklátur i hjarta sínu.
Halli var sonur hjónanna Skúl-
ínu Haraldsdóttur og Einars Guð-
bjartssonar, að Efstasundi 6 hér í
borg.
Hvað Halli tók tilverunni með
mikilli hugarró er aðdáunarvert,
en það leiddi af sér þá staðreynd
að hann kenndi öðrum að lifa
hljóðlega og muna — maður líttu
þér nær.
Guð blessi kæran vin.
Gróa og Gumbur
Ein af hetjum hversdagslífsins,
Haraldur vinur minn Einarsson,
er allur og með honum er genginn
maður er hafði til að bera karl-
mennsku og æðruleysi í þeim mæli
að næsta fátítt er.
Kynni okkar Halla hófust fyrir
u.þ.b. 17 árum er við urðum ná-
grannar. Þá sem endranær geisl-
aði Halli af lífsgleði og allt hans
fas bæði til orðs og æðis slíkt að
vart virtist maðurinn einhamur.
Viðhorf Halla til mannlífsins voru
öðrum til eftirbreytni og oft dáðist
ég að honum fyrir skoðanir hans
og sjónarmið til lífsins og tilver-
unnar. Hann gerði sér fulla grein
fyrir því að hið sanna gildismat til
lífsins er ekki af hinum efnislega
toga spunnið og allur hans lífsstíll
í samræmi við það. Halli var list-
'rænn að eðlisfari og fagurkeri eins
og störf hans báru vitni en hann
lagði fyrir sig blómaskreytingar
log var allt handbragð slíkt að auð-
séð var að þar var listamaður á
ferð. Ungur að árum lagði Halli
fyrir sig listdans en sá ferill er
undirrituðum ókunnur og verða
sjálfsagt gerð skil af öðrum.
Mannskepnan er í sjálfu sér
undarlegur samsetningur og tor-
skilinn oft á tíðum. Stundum
stendur maður frammi fyrir því
að þykja vænt um fólk, bláókunn-
ugt fólk, en svo koma upp atvik
þar sem maður tekur heilshugar
undir með þeim er sagði: „Eftir
því sem ég kynnist mönnunum
betur, því vænna þykir mér um
hundinn minn.“ Þegar staðið er
frammi fyrir lífshlaupi Haralds
Einarssonar, þá fyllist maður
þakklæti, þakklæti fyrir að hafa
átt þess kost að kynnast mann-
eskju, orðið þeirrar gæfu aðnjót-
andi að þekkja góðan dreng.
Stundum heyrist því fleygt að all-
ir séu góðir þegar þeir eru farnir
og má kannski til sanns vegar
færa, en þau fátæklegu orð er hér
hafa sett verið á blað eru skrifuð
af heilum huga, engin lofgerðar-
rulla, enda slíkt ekki samboðið
minningu Halla. Þau miklu veik-
indi er hann varð fyrir staðfestu
einmitt fyrir mér hvílíkur mann-
kostamaður var á ferðinni, hvern-
ig hann tók þeim örlögum sínum
verður ekki betur lýst en sem hetj-
uskap og karlmennsku.
Ég hef þá bjargföstu trú að
Haraldur þurfi ekki að kvíða
heimkomunni, hafi hann hjartans
þakkir okkar allra fyrir sinn stóra
þátt til fegurra og betra mannlífs
okkur hinum til handa.
Ó.Á.Þ.
Til moldar verður borinn á
morgun vinur okkar, Haraldur
Einarsson. Er við fréttum lát hans
kom það okkur ekki á óvart eftir
langvarandi veikindi hans.
Hann hafði átt við lömunarveiki
að stríða síðastliðin 12 ár. Má því
segja að þetta hafi verið kærkom-
in hvíld.
Við kynntumst Halla er við
unnum saman í einu af stærsta
verslunarhúsi Reykjavíkur i þá
daga, „Vesturveri", er hann vann í
blómabúðinni „Rósinni". Hafði
hann ætið yndi af blómum og
lærði blómaskreytingar hjá hin-
um hollenska meistara Ringel-
berg. Þótti hann sérstaklega
smekklegur og listrænn. Hans
framtíðardraumur var að setja á
stofn eigin verzlun að námi loknu,
en ýmislegt kom í veg fyrir það.
Árin fram að veikindum hans
vann hann í blómabúðinni
„Flóru“.
Aðaláhugamál hans var dans af
ýmsu tagi, þó sérstaklega ballett.
Á hans yngri árum tók hann þátt í
fjölda sýninga, m.a. í Þjóðleikhús-
inu og skemmtistöðum víðs vegar
um landið.
Eins og áður var minnst var
veikindi Halla lömun, og geta því
flestir ímyndað sér hve erfitt hef-
ur verið fyrir hann að sættast við
orðinn hlut, er líkaminn hlýddi
honum ekki lengur. Þrátt fyrir
veikindi, var hann ávallt léttur í
lund og húmorinn í lagi. Vafalaust
hefur það veitt honum stuðning.
Efst í huga okkar á þessari
stundu eru þær ljúfu minningar
um góðan vin.
Vottum foreldrum og ættingj-
um okkar dýpstu samúð.
Blessuð sé minning hans.
Vala og Jóhanna