Morgunblaðið - 30.06.1982, Blaðsíða 18

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. JÚNÍ1982
Besta stúdíó-
plata UFO á 10
ára löngum ferli
Charlene: Að vonum himinlifandi með þennan skyndilega og óvænta
frama eftir aö hafa sagt skilið við „bransann".
„I’ve never been to me“ með Charlene:
Sagan um met-
sölulagið sem
sló loks í gegn
eftir fimm ár
Eitt þeirra laga, sem verið
hafa á „topp 10“ í Bandaríkj-
unum undanfarið er söngurinn
hennar Charlene „l’ve never
been to me“. Lag þetta er þó
síður en svo nýtt af nálínni en
sagan að baki því er býsna
merkileg.
Söngkonan Charlene gekk á
mála hjá Motown-plötufyrirtæk-
inu í Bandaríkjunum fyrir einum
átta árum. Hins vegar hætti hún
ferli sínum sem söngkona fyrir
tveimur árum og fannst ekki
taka því aö standa í þessu
stappi. Flutti hún til Englands,
þar sem hún er fædd, og hefur
búið þar frá því hún sneri heim
aftur.
Fyrir nokkrum vikum var hins
vegar hringt í hana frá Banda-
ríkjunum og henni sagt, aö lag-
iö „l’ve never been to me“, sem
hún tók upp á plötu fyrir langa
löngu, væri komiö inn á lista í
Bandaríkjunum og nærveru
hennar til frekari kynningar á
laginu væri eindregið óskaö.
Það varö því úr aö Charlene
vippaöi sér yfir sæinn og smellti
sér til Ameríku. Lag þetta, sem
hér um ræðir, var tekið upþ
1977 og þaö var Ron Miller,
sem setti það saman. Segir
Charlene að hún hafi strax orö-
iö svo heilluð af laginu aö hún
hafi bókstaflega oröið aö taka
þaö upp. Þegar þaö kom út fyrir
5 árum tókst því að komast
með naumindum inn á „toþþ
10“-listann. Fleiri listamenn s.s.
Mary McGregor, Nancy Wilson
og Randy Crawford settu þetta
lag á þlötu hjá sér.
Eftir upprunalegu Ameríku-
dvölina gekk Charlene til liös
viö sértrúarsöfnuö einn og sett-
ist að í llford. Bjó hún þar í friöi
og sþekt uns símtalið marg-
umrædda barst. Þaö sem gerö-
ist og olli öllu þessu fjaörafoki
var, aö plötusnúöur einn í
Tampa Bay í Florida tók aö
leika þetta lag í þætti sínum.
Bárust ótal fyrirspurnir um flytj-
andann og það varö til að koma
skriöunni af staö. Kenningin um
litlu þúfuna og þunga hlassiö
virðist því vera enn i fullu gildi.
UFO/Mechanix:
Fróðir menn segja aö víniö
batni með aldrinum. Sjaldnast á
þessi kenning viö um poppara
heimsins en í þessu tilviki er
engu aö síður svo. UFO er gömul
og gróin hljómsveit, stofnuð fyrir
um 10 árum. Frami flokksins var
hins vegar ekki mikill framan af
ferlinum, en það lagaðist snögg-
lega þegar Michael nokkur
Schenker gekk til liðs við
hljómsveitina. Tók hún þá
stakkaskiptum.
Eftir brottför hans fyrir nokkrum
árum var greinilegt að skarö hans
ætlaöi aö verða vandfyllt. Paul
Chapman tók stööu hans en á
fyrstu plötunni geröi hann greini-
lega í því aö stæla Schenker. Plat-
an, No Place to Run, var hálfmátt-
laus og svipaða sögu var aö segja
um The Wild, the Willing and the
Innocent, sem kom út í fyrra. Hún
sýndi þó sþor í framfaraátt. Ein
breyting haföi oröiö til viöbótar.
Paul Raymond (sem þá gekk
skömmu síðar til liös viö Michael
Schenker Group) hætti og í hans
stað kom maður að nafni Neil
Carter.
Meö þá Carter og Chapman inn-
anborðs, auk kjarnans síunga Phil
Mogg/ söngur, Pete Way/ bassi og
Andy Parker/ trommur sendir UFO
nú frá sér plötuna Mechanix, sem
hefur allt til aö bera, sem góö
þungarokks-/ bárujárnsrokkplata
þarf til að bera. Mechanix er af-
bragösgripur og það besta, sem
UFO hefur sent frá sér, ef undan er
skilin tónleikaplata, tvöföld, sem út
kom fyrir fjórum árum. Þarf enda
ekki lítið til aö komast aö hliö
þeirrar.
Þaö er ákaflega erfitt aö gera
upp á milli laganna á Mechanix.
Ekkert þeirra getur talist vera lé-
legt og þaö er ekki svo lítiö hrós
fyrir hljómsveit, sem búin er aö
vera á fullu í hinum haröa heimi
þunyarokksins í heilan áratug.
Chapman hefur, þótt ótrúlegt
kunni aö hljóma, náö aö fylla skarö
Schenkers þótt ekki sé hann jafn
blæbrigöarikur gítaristi og
Schenker.
Tríóiö rótgróna, Mogg,
Way og Parker, standa sig frá-
bærlega og vissulega hefur Mogg
nokkra sérstööu á meöal söngvara
þungarokksins. Erfitt er oröiö aö
flokka UFO undir bárujárnsgengi
eftir tilkomu hljómsveita á borö viö
Saxon. Þaö breytir hins vegar ekki
þeirri staöreynd aö Mechanix er
hörkugóð plata.
— SSv.
ASIA/Asia:
Miðlungstilþrif
frá stórstjörnum
Einhvern veginn er það nú svo
að maöur bjóst viö stórbrotinni
plötu af hálfu þeirra pilta í Asia.
Sú varð þó ekki raunin á þegar
fyrsta afsprengi þeirra leit dags-
ins Ijós, heldur varð útkoman
bandarískt rokk, eins dæmigert
og það getur orðið.
Meö menn eins og Carl Palmer,
trommur, Steve Howe, gítar, John
Wetton, bassi, og Geff Downes,
Safnplata og
syndayfirlýsing
Goombay Dance Band-
flokkurinn hefur notið mikillar
hylli víða um heim fyrir létta og
þægilega eynarlist í anda Bon-
ey M. Nú mun vera á leiðinni
safnplata með þessu ágæta
fólki. Ber hún nafnið Tropical
Dreams.
Skúrkurinn JR Ewing (Larry
Hagman), hefur sent frá sór
tveggja laga plötu, sem mun
senn verða fáanleg hérlendis.
Ber hún nafníð My favourite
Sins. Ekki þarf aö efa að hún
verður keypt af mörgum, þótt
ekki væri nema til að hoppa að-
eins á henni og ná sér niöri á
karlinum.
hljómborð, heföi mátt halda aö út-
koman yröi þrusugóð. Asia var
enda iöulega nefnd fyrsta „súp-
ergrúppan“ frá því Cream var og
hét. En mikill er munurinn á þess-
um tveimur flokkum. Cream lék
framsækið rokk eins og þaö gerö-
ist hvaö allra allra best á árunum
1966—’68, en Asia fellur í þá
gryfju, aö ætla aö gera öllum til
hæfis. Þaö tekst aö sjálfsögöu
aldrei, en þeir sem hvaö best viö
una eru hinir almennu poppunn-
endur í Bandaríkjunum. Ekki er
verra aö hafa þá meö sér því
markaðurinn þar vestra er býsna
stór.
Þaö vantar ekki, aö allur flutn-
ingur þessara manna er eins og
hann gerist hvaö bestur. Því er
ekki hægt aö saka þá um flumbru-
gang í hljóðverinu, en frumleikan-
um er hins vegar ekki fyrir aö fara.
„In the Heat of the Moment"
hefur náö talsverðum vinsældum
enda dæmigert sem slíkt. Flest
hinna laganna standa þessu ekk-
ert aö baki og sem heild er þlatan
fremur jöfn. Hætt er þó viö aö hún
veröi ekki fórnarlamb ofspilunar á
mínum plötuspilara. Ágæt til aö
grípa til í partýum en ekki til þess
aö hrista upp í huga hins almenna
launþega.
— SSv.
Seldur undir
Kanahattinn,
en leynir á sér
Aldo Nova vakti talsverða at-
hygli undirritaðs strax er plötunni
var rennt undir nálina. Fljótlega
kom þó í Ijós að hann er seldur
undir Kanahattinn eins og svo
margir popparar í dag. Hins vegar
sýnir hann við frekari hlustun til-
þrif, sem lyfta honum vel upp úr
hópi meðaljónsins í Ameríku.
Ekki aðeins er Aldo Nova prýð-
isgóður lagasmiður, heldur og er
hann lipur gítarleikari og ágætlega
fær fyrir framan hljóðnemann. Má í
raun segja að hann sé einskonar
Ted Nugent þeirra Kanadamanna
þótt vissulega sé út í hött aö sumu
leyti aö líkja þeim piltum saman, þar
sem Nova er svona glansmyndaút-
gáfa af hinum grófa Nugent.
Þessi frumraun Nova hlýtur að
teljast býsna góö. Auk framan-
greinds eru allir textar eftir kappann
sjálfan og aö auki sér hann um aö
„pródúsera“ plötuna. Hann lætur
ekki þar við sitja heldur leikur á
bassa og hljómborð ef svo ber und-
ir. Aöstoðarmenn hans á plötunni
eru því ekki ýkja margir. Mest ber á
þeim Michel Lachapelle, sem sér
um trommuleik, og Michel Pelo,
sem þenur bassann, þegar Nova er
ekki sjálfur á feröinni. Þá koma tveir
aðrir viö sögu, hvor í sínu laginu.
Tónlistin hjá Nova er dæmigert
amerískt „hardrock” með báru-
járnstöktum inn á milli og allt niður í
hugljúfar ballööur. Aldo Nova hlýtur
að teljast það athyglisveröasta frá
Kanada um nokkurt skeið. Þó fer
hann síöur en svo ótroönar slóðir,
en vinnubrögð hans eru á þann veg,
aö hann á skilið aö honum sé veitt
verðug athygli.
Lögin eru flest hver mjög grípandi
og eitt þeirra, „Fantasy“, hefur þeg-
ar náö vinsældum. Fleiri ættu að
hafa alla buröi til aö feta sömu slóö-
ir. Ef við notuöum stjörnugjöf hór á
Járnsíöunni fengi þessi diskur líkast
til 4 slíkar af 5 mögulegum. — SSv.
HSöngkonan
Angie Gold.
Angie Gold
slær í gegn
Fæstir veittu því athygli þegar
söngkonan Angie Gold heimsótti
ísland fyrir nokkru og söng m.a. í
Glæsibæ.
Fyrir stuttu rákumst við á helj-
armikla auglýsingu í breska blaöinu
Music Week. Voru þar heilar þrjár
síður notaöar til aö auglýsa upp
söngkonuna Angie Gold. Hún fékk
nýverið silfurverölaun á Tónlistar-
hátíðinni í Tókýó og eitt laga hennar
siglir nú hraöbyri upp vinsældalist-
ana í Ástralíu og henni er spáö
frama í Bretlandi.
poppfréttir