Morgunblaðið - 20.09.1983, Síða 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. SEPTEMBER 1983
HCfiAAIffl
,, HUnn e-rtílG/eÁinn i Jguí uertia,
(xtviríHurna&ur í knc*.ttspyrnu."
Ast er...
,.. að þvo á hon-
um hárið.
TM Reo U.S Pat. Off.—all rkJhts reserved
•1982 Los Angeles Times Syndicete
Ég ætla að koma fyrir bar hér í
þessu horni?
Með
morgnnkaffínu
HÖGNI HREKKVtSI
ÚT ÚK pESSO/"
Járnblendiverksmiðjan á Grundartanga.

Stóriðja á Islandi
Þessir hringdu . . .
Verðhækkan-
ir, kaupmáttur
og verðbólga
Aldamótamaður hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: —
Það er sumt, sem menn frá
aldamótum eiga erfitt með að
skilja. Ég get ekki almennilega
komið því inn í mitt höfuð, að
það sé sama, hvað vörur hækki,
kaupmátturinn sé sá sami eftir
sem áður, eða því sem næst.
Mér finnst ég nefnilega fá
minna fyrir ellilífeyrinn núna
undanfarna mánuði en á síð-
astliðnu ári, og því minna sem
hækkanirnar verða fleiri.
Sumar vörur hafa hækkað um
tugi og jafnvel hundruð pró-
senta á nokkrum mánuðum.
Kaup má ekki hækka, en ekk-
ert lát er á verðhækkunum,
núna síðast á smjörlíkinu. Er
ekki hægt að fá greinargóðar
skýringar á því, hvernig hægt
er að láta endana ná saman,
t.d. hjá okkur ellilífeyrisþeg-
um? Það tjóar ekki að vera sí-
fellt að hampa því, að verð-
bólga fari minnkandi, meðan
verðlagshækkanir eru daglegt
brauð.
Límmiöar
alls staðar
H.H. hringdi og hafði eftir-
farandi að segja: — Ég bý í
Fossvogshverfinu og langar til
að kvarta svolítið. Ég var að
koma utan úr búð og horfði í
kringum mig á leiðinni heim.
Þetta er barnahverfi og þess
sér hvarvetna merki, að hér í
borg er nýafstaðin iðnsýning
og nú síðast afmælissýning hjá
Flugleiðum. Hvarvetna blakta
límmiðar frá þessum aðilum, á
ljósastaurum, á girðingum, i
biðskýlum strætisvagna, við
verslanir og víðar og víðar.
Ætli þeir, sem dreifa þessum
fínu límmiðum, geri sér grein
fyrir, hvað verður um þá? Mér
finnst þetta til mikillar ðprýði
hérna hjá okkur.
Skúli Ólafsson skrifár í Rvík 16.
september:
„Velvakandi.
Margir gera sér miklar vonir
um að stóriðja á íslandi geti með
tímanum skapað mörg atvinnu-
tækifæri hér á landi, svo að jafn-
vel sjávarútvegur yrði þar aðeins
hálfdrættingur. Mikil þróun hefur
átt sér stað í stóriðju, t.d. í Japan,
þar sem vélmenni eru notuð við
slíka starfsemi. Með aukningu
framleiðslu ÍSALs er reyndar
reiknað með fækkun starfsmanna.
Úrvinnsla úr áli er engin hér á
landi og sama máli gegnir um
járnblendið á Grundartanga. Nú
er rætt um það af fullri alvöru að
loka járnblendiverksmiðjunni.
Kísiljárnframleiðsla er talin
miklu arðvænlegri en járnblendið
og keppast núverandi og fyrrver-
andi iðnaðarráðherrar um að dá-
sama slíka starfsemi í kjördæmi
sínu.
íslendingar eru ábyrgir fyrir
skuldum járnblendiverksmiðjunn-
ar og geta ekki gengið frá þeim og
Grundartanga. Þess vegna verður
að reyna að finna verkefni fyrir
Grundartanga og er þá kísiljárn-
framleiðsla hendi næst. Tæki sem
sérstaklega eru tengd járnblendi-
framleiðslu mætti selja til Kína,
þar sem hér er um nýja verk-
smiðju að ræða, ef Norðmenn hafa
ekki troðið gömlu drasli upp á
okkur, eins og þeir ætla að losa sig
við verðlítið hlutafé sitt í járn-
blendiverksmiðjunni.
Ástæðulaust er að ætlast til
þess, að Norðmenn hugsi ekki
fyrst og fremst um eigin hag, og
reynir mjög á það, þegar fyrirtæki
lenda í fjárhagserfiðleikum
skömmu eftir að þau eru sett á
laggirnar.
Við eigum í harðri samkeppni
við Norðmenn á mörgum sviðum,
og þar sem þeir eru seljendur á áli,
járnblendi, skreið, saltfiski og
frystum fiski, eru þeir keppinaut-
ar okkar. Við þyrftum frekar á
samvinnu kaupenda en seljenda
þessara afurða að halda.
Meðan úrvinnsla áls og annarr-
ar framleiðslu er ekki komin á
rekspöl hér á landi, mætti vinna
að svokölluðum aðföngum, t.d.
rafskautum fyrir álverið."
Verslanir verði opn-
ar alla daga vikunnar
HJ. skrifar:
„Velvakandi.
Væri ekki hægt að senda kaup-
mannasamtökin á námskeið í
þjóðfélagsfræðum? Þessi samtök
virðast ekki vita, að á síðastliðn-
um 20 árum hefur orðið gagnger
breyting í þjóðfélaginu þannig að
næstum hver einasta húsmóðir er
útivinnandi. Og það er þess vegna
mjög nauðsynlegt, að verslanir
felli opnunartíma sinn að þeirri
staðreynd.
Ég held, að kaupmannasamtök-
in ættu ekki að reyna að hafa vit
fyrir okkur húsmæðrunum í þess-
um málum, og við húsmæðurnar
eigum að láta taka það tillit til
okkar, að verslanir verði opnar
alla daga vikunnar. Nógu þungir
eru innkaupapokarnir samt.
Hvað snertir vinnuálag af-
greiðslufólks, þá dettur engum í
GÆTUM TUNGUNNAR
Sagt var: Mikill fjöldi manna voru þar saman
komnir.
ti.eU v*eri. Mikill fjölii manna var þar saman
kortiinn.
hug annað en þar verði vakta-
skipti eins og t.d. á spítölum, út-
varpi og víðar.“