Morgunblaðið - 16.10.1983, Blaðsíða 44

92
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. OKTÓBER 1983
„ Hdlbu h&usnam á- þ'e-* m&ri, JÓ*■ "
Ást er...
... að finna ilm-
inn af morgun-
verðinum sem
hann er að laga.
TM Reg U.S. Pat 0«.—all tights resetved
c 1980 Los Angeles Times Syndicate
\2// {j u\
Mvernig er þetta? Á ekki ’ann
sonur þinn að fara aft hátta?
I>að var skemmtileg uppá-
stunga að fara út að dansa, en
leiðinlcgt art þafi skuli ekki
vera nein hljómsveit.
HÖGNI HREKKVlSI
Ekki við dýrið að sak-
ast heldur eiganda þess
Stórfelld
hætta
við heitu
pottana
Br. S. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Mig langar til að
ítreka viðvörun um stórfellda
slysahættu við heitu pottana í
sundlauginni í Breiðholti. Það er
svo sléttpússað í kringum þá, að
gólfið er sem gler, ekki síst við
barnapottinn. Þarna varð slys í
sumar, er kona slasaðist, og ég hef
horft á fólk steypast um koll, en
sleppa með skrekkinn.
Starfsfólkið á staðnum veit um
þessa hættu, þarna eru engin
handrið til að styðjast við eða
mottur til að draga úr hálkuhætt-
unni. Það þarf ekki annað en
manni skriki lítillega fótur og þá
skellur maður í steingólfið með
ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Og
það verður ekki aftur tekið. Ég
held ég megi hafa það fyrir satt að
leyfi vanti frá arkitektum til að
hrófla við nokkru þarna, en eitt er
víst, að þessu þarf að breyta, áður
en alvarlegt slys hlýst af.
Eru þetta
eintómir
hagsmuna-
pólitíkusar?
Hrönn Bergþórsdóttir, Vest-
mannaeyjum, hringdi og hafði
eftirfarandi að segja: — Stund-
um gengur nú alveg fram af
manni, hvað ráðherrar láta
hafa eftir sér, t.d. Steingrímur
Hermannsson, þegar hann
fullyrðir í Mbl. 14. okt., að hart
hafi verið gengið að fólki að
skrifa á listana með áskorun
um afnám bráðabirgðalag-
anna. Hvað heldur hann að
fólk sé? Að það geti ekki lengur
hugsað sjálfstætt?
Og hvaðan ætlar hann að
taka fjármagn til þess að borga
undir þau bréf, sem hann þyk-
ist ætla að senda fólki því, sem
skrifaði nöfn sín á listana, 34
þús. manns. Fólk gerir sér
fyllilega grein fyrir þróun
mála í landinu og fær sjálft að
kenna á því, hvernig komið er.
Ekki mundi hann borga undir
bréfin úr eigin vasa, hvað þá að
hann skrifaði þessi bréf sjálf-
ur. Til þess þyrfti í fyrsta lagi
ritara, síðan að fjölrita 30—40
þús. eintök (hvað skyldi það nú
kosta?) og síðast en ekki síst að
póstsenda allt saman, en það
yrði sjálfsagt köstnaðarsam-
ast. Erum það ekki við sem
borgum svo brúsann?
Það er þó ekkert skrýtið, þó
að hann tali kæruleysislega um
fjármálin. Og hvernig verður
það þá í framtíðinni? Eru þetta
eintómir hagsmunapólitíkusar
eða hvað? Maðurinn ætti að
líta sér nær og dæma ekki aðra
eftir sjálfum sér. Við hljótum
að berjast fyrir rétti okkar og
höfum notað til þess heiðarleg-
ar aðferðir, þó að Steingrímur
dragi það í efa. Hann hefur
sjálfur aðstöðu til að semja um
eigin laun og sjálfsagt fríðindi
líka. Við ættum kannski að
taka hann okkur til fyrirmynd-
ar? Nei, þá fyrst færi allt norð-
ur og niður og ísiand yrði bara
annað Pólland. Ætli Stein-
grímur sé ekki bara eftir allt
saman á röngum stað?
M.Ó. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Mér finnst svo
margt neikvætt hafa komið fram
hjá fólki í umræðum um hunda-
málið, en hinu jákvæða sleppt. Ég
er hlynnt hundahaldi undir
ströngu eftirliti, þ.e.a.s. að þeir fái
að halda hunda, sem kunna það og
geta, en því fylgir mikil ábyrgð.
Dýrin eru varnarlaus og eiga ekki
að gjalda þess, ef eitthvað fer af-
laga hjá eigandanum í umhirðu
eða aðgæslu. í slíkum tilvikum á
vitaskuld að ganga að eigendunum
og láta þá sæta ábyrgð, og þar á
eftirlitið að koma til sögunnar.
Það er einnig ófært að láta til-
tölulega fáa skussa koma óorði á
þá mörgu sem hugsa vel um hunda
íbúi í Seljahverfi skrifar:
„Við keýptum raðhús í mars-
mánuði 1981. Fengum við 129 þús.
kr. húsnæðisstjórnarlán. Var 17
hluti þess afgreiddur til okkar 4.
desember 1981. Nú er orðið ljóst,
að þeir sem fengu 1. hluta hús-
næðisstjórnarlána fyrir 1. janúar
1982, fá ekki 50% viðbótarlán.
Þegar árið 1981 er verðtrygging
lána orðin almenn, lánstími
sína og eru færir um að halda þá.
Skilji hundur t.d. eftir sig saur á
almannafæri, þá er auðvitað ekki
við dýrið að sakast, heldur eig-
anda þess. Hinu skulum við heldur
ekki gleyma, hvað fólk gengur yf-
irleitt illa um borgina okkar, sbr.
glerbrot og bréfadrasl á götum og
gangstéttum, sem verður á vegi
okkar daglega.
Ekki má heldur gleyma því að
hundahald er heilsusamlegt fyrir
þá sem það stunda. Það t.d. ýtir á
fólk að stunda útiveru og hreyfa
sig sem það annars gæfi sér e.t.v.
ekki tíma til. Og ánægjan sem
þetta veitir er mikil og gjöful því
að alls staðar í borginni er stutt i
frjálsa náttúru.
bankalána svipaður og í dag,
þannig að vandi þeirra.sem
byggðu eða keyptu á fyrri helm-
ingi ársins 1981 er sá sami og
þeirra.er byggðu eða keyptu síðar.
Spurningin er því: Eru uppi
hugmyndir um það hjá ríkis-
stjórninni að leysa úr vanda
þeirra, sem nú verða úti í kuldan-
um?“
Fyrirspurn til Alex-
anders Stefánssonar
félagsmálaráðherra