Morgunblaðið - 21.12.1983, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. DESEMBER 1983
Hjónaminning:
Þorbjörn Sigurðsson
Bjarnþrúður Magnúsdóttir
Fæddur 20. maí 1900.
Dáinn 20. ágúst 1978.
F»dd 12. október 1902.
Dáin 2. október 1983.
Mér er það bæði ljúft og skylt að
minnast með fáeinum orðum
Þorbjörns frænda míns Sigurðs-
sonar og konu hans, Bjarnþrúðar
Magnúsdóttur, eða Þrúðu, eins og
hún jafnan var kölluð. Efst í huga
mér er bæði þakklæti til þeirra
beggja og virðing, allt frá fyrstu
kynnum.
Þorbjörn var alinn upp við
mikla fátækt eins og algengt var
um jafnaldra hans. Hann minntist
þó aldrei bernsku sinnar með
beiskju, heldur með þakklæti í
huga. Það er nú einu sinni svo, að
þó fyrir að fátæktin hafi verið
mörgum erfið, þá hefur hún einnig
verið þeim mikill skóli. Þessum
skóla gleymdi Þorbjörn aldrei og
hann skildi ætíð kjör þeirra sem
minna máttu sín. Sá skilningur
kom fram ekki aðeins í orði, held-
ur einnig í verki — án allra upp-
hrópana.
Eftirfarandi atvik lýsir Þor-
birni e.t.v. betur en mörg orð.
Frændi hans sem var að byrja
sinn búskap, auralítill, tók á leigu
litla íbúð sem Þorbjörn átti. í
byrjun desember ætlaði hann að
greiða húsaleiguna sem að vísu
var ekki há. Þorbjörn bað hann þá
að tala við sig afsíðis og kvaðst
ekki vilja taka við húsaleigu í jóla-
mánuðinum. Sagði að vafalaust
væri nóg annað við aurana að
gera, en bað þess að ekki væri
minnst á þetta við nokkurn mann.
Þetta væri bara þeirra á milli.
Eins og fyrr segir voru kjörin
oft kröpp framan af. Atvinna var
af skornum skammti, en með heið-
arleik og dugnaði fór hagurinn
batnandi. Alla tíð var Þorbjörn
glaður með glöðum og gat verið
hrókur alls fagnaðar, þó hann
gæti líka tekið þátt í erfiðleikum
annarra. Þorbjörn sagði oft frá
mönnum og málefnum á gaman-
saman og græskulausan hátt.
Ekki get ég minnst frænda míns
án þess að minnast einnig hans
góðu eiginkonu, Bjarnþrúðar
(Þrúðu) frá Eyrarbakka, sem nú
hefur einnig kvatt okkur að sinni.
Það er svo sannarlega hægt að
segja að hún hafi staðið dyggilega
við hlið eiginmanns síns, jafnt í
blíðu sem stríðu, og stutt hann til
allra góðra verka. Sambúð þeirra
var til mikillar fyrirmyndar.
Þrúða var alla tíð „bara“ hús-
móðir og henni fannst það ekki
vera neitt „bara“. Að hennar dómi
var húsmóðurhlutverkið eitt mik-
ilvægasta starf í þjóðfélaginu, þó
ýmsir nú á tímum hafi þar aðra
skoðun á. Þrúða tilheyrði þessum
gamla skóla. Hún stóð fyrir stóru
heimili og hlúði að bónda sínum
og börnum. Hún hjálpaði börnun-
um af stað í skólann og tók á móti
þeim þegar þau komu aftur heim.
Þannig var það einnig þegar vinn-
an og alvara lifsins tók við. Hún
fylgdist með vonbrigðum þeirra og
gladdist með þeim þegar vel gekk.
Nú er margt breytt. Heimilistæki
alls konar Iétta störfin og er það
vel. Ýmsar stofnanir hafa tekið
við stórum hluta barnauppeldisins
og ég efa að það sé að öllu leyti til
bóta.
Á efri árum þegar fór að léttast
heimilishaldið hjá Þrúðu kom í
ljós að hún bjó yfir listhæfileik-
um. Auk þess að sauma út, málaði
hún. Og þá muni sem hún gerði
gaf hún frændfólki og vinum,
þeim til mikillar ánægju.
Nú þegar ég minnist kynna
minna af þeim Þorbirni og Þrúðu
á Holtinu er mér einnig ofarlega i
huga gestrisni þeirra sem allir
nutu. Þegar fjölskyldan og vinir
komu saman var oft glatt á hjalla
og mikið sungið, enda fjölskyldan
söngelsk. Þar þekktist ekkert
kynslóðabil.
Börn þeirra Þrúðu og Þorbjarn-
ar eru: Magnús, prentari, giftur
Halldóru Aðalsteinsdóttur, Vig-
dís, gift norskættuðum manni,
Gunnari Janger, prentara, og búa
þau í Bandaríkjunum, Margrét,
Sólveig, gift Kristjáni Guð-
mundssyni járnsmiði. Einnig ólu
þau upp frænku Þorbjarnar, Sig-
rúnu Olafsdóttur, gifta Guðmundi
Karlssyni, tölvufræðingi, og búa
þau í Svíþjóð. Öll bera þau
bernskuheimili sínu og uppeldi
fagurt vitni.
Síðustu ár ævinnar áttu þau
Þorbjörn og Þrúða við mikla van-
heilsu að stríða. Þá nutu þau um-
önnunar barnanna þar til sjúkra-
húsvist var óumflýjanleg.
Varðveitum minningu þeirra.
Það gæti gert okkur að betra fólki.
Stefán Sigurdsson
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
NYJUNG t
Ekki aöeins þrekhjól heldur
einnig róðrartæki ,
Model 17 er topptæki á ótrúlega lágu verði. Fyrir þá
sem er annt um líkama sinn og vilja halda þynqdinni í
skefjum.
Lítð fyrirferö og algjörlega lokað drif sem kemur í veg
fyrir óþrif og slysahættu.
Verð aðeins kr. 5.395,*
Model 27. Lúxusútgáfa af sama tæki og model 17 með
innbyggðu titringsnuddi í gegnum stýrið og sérstakt
tæki fylgir sem nuddar magavöövana með því að stilla
á nuddið.
Verð aðeins kr. 6.975,-
Reidhjóla verslunin
Spítalastíg 8 viö Óöínstorg. Símar 14661 og 26888.
33
Tönlist
á hvenu heimili
umjólin
í Kaupmannahöfn
FÆST
í BLAÐASÖLUNNI
ÁJÁRNBRAUTA-
STÖÐINNI,
KASTRUPFLUGVELLI
OG Á RÁÐHÚSTORGI
Höfóar til
-fólks íöllum
starfsgreinum!
$tlo vjjtuiMíifr