Morgunblaðið - 06.06.1984, Blaðsíða 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNl 1984
n-9.8
" Lxkn'irinn seg\r c& pú getir \com\h Heim <x
fóstudag'mr ef eg Lcsa oktur u\b k.öttinn."
Ast er ...
aö koma
glampa í augun á
henni.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—aU rlflhts reserved
°1984 Los Angeles Tlmes Syndlcate
Kg spyr nú bara til sisona: Held-
urðu að þú værir betur á þig komin
eftir þriggja daga rispu?

Eg var einmitt að brosa yfir því
með sjálfum mér ef þú faerir fram
á launahækkun, að við því væri
aðeins eitt svar: Þú sem ert á ný-
sóluðum skóm?
Klöppum konungi
konunganna lof
Klapp í kirkjum
um klappinu aö vera þar sem þaö
Kontdu sæll Velvakandi.
Þakka þér mariít áRætt. sem
| kemur i dálkum þinum. Undanfar-
[ iö hafa tveir skrifaö um klapp á
[ kirkjulenum tónleikum, eöa ekki
[ klapp Klapp kynnir tilfinninj{ar
I fólks viö Kleöi i dansi, yiö lífleRan
| sonjt á iþróttaleikvanKÍ. þeK»r vc'
[ er aö staðiö
l Klappið er komið inn í kirkjur
I ok Knösþjónustuhald viða «m
heim.
Pyrir þremur árum tók undir-
ritaður þátt i Evrópumóti Hvita-
, sunnumanna, sem haldiö var í
| iþróttaholl (Jeman-halle) i Hels-
| inki, Finnlandi. Þar voru nær þvi
allar þjóöir Evrópu með fulltrúa
sína ok starfskrafta á heimsmæli-
kvaröa. Hver þjóð hafði sin
| ákveönu svæöi í höllinni.
Þarna voru áhuKasamir klapp-
i arar ok bar mest á Bretum ok
HollendinKum. Viktor Klemenko.
rússneskur kósakki, einn af fær-
ustu sönto'urum heims í daK nieö
' fleiri KullplOtur ok marKvisleKan
makleKan heiður, tilkynnti á þessu
I stóra móti, aö hann óskaöi alls
' ekki eftir klappi. -ÞéRar éK sönK
fyrir heiminn var nænjanleKt
klapp Hér vil éK vera laus við
j þaö.“ Mikil alvara ok undrun
fy|Kdi þessari afstööu ok datt allt
klapp niöur aö sjálfsoKÖu or taldi
, éK þaö setja viröuleKan hlæ yfir
mótiö. Þaö var kristileKt.
Kr |>á ekki kristi
legt aó klappa?
Jesús ok lærisveinar Hans
klöppuöu aldrei'* Þaö var þó næyj-
anleRt tilefni þeKar Hann reið inn
til Jerúsalem á pálmasunnudaK
Þar var ekkerl klapp; Matt. 21.
8—11. Þegar Jesús sðnR lofsönK*
inn með lærisveinum sinum. Matt.
'26. 30 þá var þar ekkert klapp. I 1
Kor. 14. 26. stendur svo: «Hvernig
er það þá bræður? Þegar þér kom-
ið saman þá hefir hver sitt fram
aö færa, sálm. kenninRU. obinber-
un, tunKutal, útlistun. Allt skal
miöa til uppbyKRÍn(tar “ Hér skrif-
ar Páll Postuli um daRskrá kuös-
þjónustunnar. Finnst mér hér
vera fullkomin daRskrá, hvorki of
né van. En ekkert klapp er hér
meö.
Talar Biblían þá ekkert um
klapp? Aö minnsta kosti á 9 stöð-
um I Biblíunni er talaö um klapp.
Látum hana sjálfa Kreina frá.
2. KonunKabók 11. 12. Þar er tai-
að um konunKsviRslu er fram fór
undir berum himni: „Tóku þeir
hann (Jóas) til konunRS Kloppuðu
lófum saman ok hrópuðu „Kon-
unKurinn lifi.“ Þetta var fyrir
utan musteriö. Þetta var ekki við-
auki við sönK Petta var veKna
konunKsvÍRslu.
Næst er sálmur 47., Kóraita-
sálmur. Þar seKÍr orðrétt: „Klapp-
ið saman lófum, allar þjóöir, faKn-
ið fvrir Guöi meö Kleðiópi." Tilefn-
iö?' Versin 3-5 svara því. Þar
kemur fram sÍKur í hernaöi.
„Hann leKRur undir oss lýöi ok
þjóðir fyrir fætur vora.“
Sálmur 9H. -Fljótin skulu
klappa lof i lofa.“ Hér er náttúr-
leKa andleK merkinK- Fljótin hafa
ekki hendur
Jes. 55. 12 talar um aö J)ll tre
merkurinnar klappi lof i lofa.“
Hér er vitanleica likinKamál. þvi
tré hafa ekki hendur Þetta eru
jákvæöir staöir um klapp. þar sem
þaö á viö. undir lærum himm. viö
sÍKur i hernaöi «»k h*Kar konunKur
ar tekinntil konnne*
um klappinu að vera þar sem það
á heima, en ekki annars staóar!
Hér hefi éK dreKÍð fram 4 ritn-
inKarstaði. Hvaö seKja hinir 5.
Þar kemur annaö hljóð i strokkinn
ok sýnir sem best má verða, að
klapp er ekki afKerandi. heldur
rétt huKarfar, sem fylftir þvi «k
aðstæður um leiö. Job. 27. 13, talar
um hlutskipti ókuöIvks manns.
Versiö 23. „Þá skella menn lófum
yfir honum ok blistra hann burt
frá bústað hans.“ Blessað klapp
eða hvaö?
Harmaljóðin, 2. 15., tala um
niöurlæKÍnKU Jerúsalem. .Yfir þér
skelltu lófum saman allir þeir sem
um veginn fóru."
Áfram heldur tóninn hjá Ezeki-
el spámanni 6. 11. „Slá þú saman
hondum þinum, stappa niður fæti
þínum 0K kalla vei yfir öllum sví-
viröinKum ísraels húss.“ 25. kapit-
uli sömu bókar 6. vers heldur
áfram i sama tón. Nahúm spá-
maður skrifar einnÍK um klappiö í
3. kap bókar sinnar, versiö nr. 19.
Af framanKreindu má sjá, aö
klapp er ekki þaö sem ríkja skal i
kirkjum eða viö Kuösþjónustur.
Hver ok einn K*tur dregið álykt-
anir sinar af bókstaf Biblúnnar.
Persónulega tel ég aö forveri minn
I starfi Filadelfíu, Ásmundur Ei-
ríksson, hafi K»rt hárrétt. þegar
hann fékk fram safnaöarsam-
þykkt um að ekki skyldi klappað í
Kuðsþjónustum Filadelfiusafnaö-
arins. Sá maður er mestum fjölda
fólks hefir safnað að sínum ræðu-
stóli á liðnum árum, Rolf Karls-
son, tók það skýrt fram við mig að
handaklapp mætti ekki koma
fram í þeim Kuösþjónustum. sem
hann tæki þátt í. þvi síður að
handaklapparar kæmu nærri
leiðslu, eða stjórnun i guösþjon-
ustunum.
Persónulega hefir ótimabært
klapp þau áhrif á mig. ^ m{R
langar aö fara út «>K silja ekki
undir þessu, þar sem foRur tónlist
er <»k Kóð hljóöfæri. sem skapa ,
K«»ðan „rymt". en óll list fer
. iö lóf -< * "
SigríAur Jónsdóttir og Auðbjörg
Reynisdóttir skrifa:
„Velvakandi góður.
Fimmtudaginn 31. maí birtir þú
grein er nefndist „Klapp í kirkj-
um“.
Við sem þetta skrifum finnum
okkur knúnar til að benda á nokk-
ur atriði í þessari grein sem við
skiljum öðruvísi en höfundur
hennar.
Við erum sammála um að það sé
óþarfi að klappa á kristilegum
hljómleikum þar sem boðskapur
guðs er fluttur með söng og hljóð-
færaleik. Það þarf ekki að klappa
fyrir flutningsmönnum söngsins
eða hljómlistarinnar eftir hvert
lag. Við vitum með vissu að mörgu
tónlistarfólki finnst það sama, og
þykir okkur ekki ólíklegt að Viktor
Klemenko hafi átt við þetta sama,
því klappið slítur í sundur lof-
gjörðina og er það miður. Tónlist-
arfólkið vill einnig að Guð fái
dýrðina fyrir það sam það gerir en
ekki það sjálft.
Hins vegar erum við algjörlega
á öndverðum meiði hvað varðar
lófaklapp með tónlist og söng á
kristilegum samkomum og í guðs-
þjónustu. Okkur finnst ekki skipta
máli hvort þú ert inni í húsi sem
kaliast kirkja, heima hjá þér eða
úti í náttúrunni. Að okkar viti er
alls staðar heimilt að klappa kon-
ungi konunganna lof í lófa. Hann
á það svo sannalega skilið, hvort
heldur það er í takt við lag eða
bara lófaklapp.
Sé hjarta þitt innstillt á að þú
sért að klappa Kristi konungi og
engum öðrum, viljum við minna
þig á það, höfundur góður, að eins
og þú eflaust veist betur en marg-
ur annar, er kirkjan ekki hús úr
steypu heldur er hún þú og ég. En
húsið sem við hittumst í er nefnt
eftir okkur og kallað kirkja.
Drottinn býr í hjörtum okkar þeg-
ar við höfum af náð tekið við hon-
um en ekki í einhverju húsi (sbr.
Post. 17.24: „Hann skapaði heim-
inn og allt sem í honum er en af
því að hann er Drottinn himins og
jarðar býr hann ekki í musterum
sem menn hafa reist.“ (Lifandi orð
bls. 291.)).
Höfundur greinarinnar vitnar í
I. Kor. 14.24 og segir síðan: „ ...
ekkert klapp er hér með.“ Ekki er
sagt að það eigi ekki að klappa og
ekki er heldur sagt að það eigi að
spila á hljóðfæri. Nei, hvorugt er
nefnt. Þó vitum við að þú leyfir
hljóðfæraleik á þeim samkundum
sem þú leiðir, þó ekki sé talað um
það sérstaklega (frekar en lófa-
takið) að Jesús hafi spilað eða lát-
ið spila þegar hann var að predika.
Þú segir: „ ... klapp er ekki það
sem ríkja skal í kirkjum eða við
guðsþjónustur." Okkur virðist sem
þú sért ekki á móti klappi í þessari
setningu og erum við sammála
henni. En stuttu seinna segir þú
að klapp sé ekki leyft í söfnuðin-
um sem þú tilheyrir. Það hafi ver-
ið samþykkt hér á árum áður að
klappa ekki. Við teljum að með því
að banna klapp sé verið að hefta
komandi kynslóðir. Einnig er óvíst
að hvítasunnumenn séu sammála
um þetta nú í dag.
Hugleiðum versið í Rómverja-
bréfinu 14. kafla þar sem segir:
„ ... látið Guð um að segja þeim
hvort þeir hafi á réttu að standa
því að slíkt er hann fullkomlega
fær um að gera.“ (Lifandi orð bls.
350.) Við skulum leiðast af andan-
um, ekki af tilfinningum né
mannasetningum.
í lok greinarinnar „Klapp í
kirkjum" talar greinarhöfundur
um að öll list fari í burt við lófa-
skelli. Við skulum forðast að kalla
lofgjörð til Guðs (hljóðfæraleik,
klapp, dans o.fl.) list. Það er talað
um að „Guð dvelji í lofgjörð síns
lýðs“, en ekki í list.
Annars skulum við forðast að
gera svo smávægilegt mál sem
lófaklapp að þrætuepli okkar á
milli. Við skulum heldur umbera
hvort annað og sýna hvort öðru
þolinmæði og umfram allt sýna
kærleika Krists í orði og verki.
Rómverjabréfið 14:19—20:
„Keppum eftir því að efla frið og
sameiginlega uppbyggingu kirkj-
unnar, og rífum ekki niður verk
Guðs fyrir einn kjötbita." (Lifandi
orð bls. 351.)
Sameinumst í þvi verki sem Guð
hefur kallað okkur til. Þá fyrst
trúum við að virkilegur árangur
náist. Þegar allir trúaðir menn
sýna anda einingar og treysta og
virða hvorn annan.
Sendum við greinarhöfundi og
öllum öðrum kristnum samherjum
kærleikskveðjur."
Dagskrá næstu víku
Fjórtán ára Vesturbæingur skrif-
ar:
„Kæri Velvakandi.
Það er ekki mjög oft sem ég
skipti mér af málefnum í blöðum
en nú finnst mér ástæða til. Ég er
fullkomlega sammála Ólafi Daða-
syni í sambandi við sjónvarpsdag-
skrá næstu viku. Þátturinn mætti
jafnvel vera á laugardögum. Og þá
yrði kynnt dagskrá alla næstu
viku. Þá væri sunnudagur tekinn
sem fyrsti dagur sem er kynntur
en ekki mánudagur og þá væri
næsti laugardagur hafður seinast
en ekki næsti sunnudagur. Því að
ef ætti að fara að breyta þessu
þannig að dagskráin væri kynnt á
sunnudögum og þá væri dagskráin
um kvöldið kynnt líka en ekki í
þættinum á undan. Ég vil fá svar
frá þeim mönnum sem sjá um
þennan þátt og vil vita hversvegna
þetta er svona.
Velvakandi leitaði svara við
spurningunni hjá Ellerti Sigur-
björnssyni, dagskrárstjóra sjón-
varpsins, og sagði hann að ekki
væri verið að leggja nein dóm á
það með nafngiftinni á þættinum
hvort vikan hæfist með mánudegi
eða sunnudegi. Sagði hann að
þetta mál hefði oft komið til tals
og þá jafnframt hugmyndir um að
breyta nafni þáttarins en ekki
hefði þótt ástæða til að breyta því
á þessum forsendum."