Morgunblaðið - 19.08.1984, Qupperneq 18

74
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. ÁGÚST 1984
A meðan
borgin
sefur
stimplast á strimil þegar Secur-
itas-lyklinum er snúið í klukku-
boxi, sem vörðurinn ber á sér, get-
um við séð hvenær öryggisvörður
var á ákveðnum stað. Það berum
við saman við tilkynningarskyldu
og yfirlit yfirmanns á vakt. Það er
allstaðar hægt að tilkynna sig i
talstöð, en við höfum strimilinn og
við vitum að ákveðinn vörður á að
vera á ákveðnum stað á áveðnum
tíma og þess vegna getum við sagt
við hann í talstöð að við ætlum að
hringja á þennan stað og hann
verði að svara og hann getur það
ekki nema hann sé þar staddur.
Það er þetta innra öryggi, sem er
svo mikilvægt hjá öryggisfyrir-
tækjum," sagði Jóhann.
Næsti öryggisvörður, sem
blaðamaður fór með heitir
Haraldur Ríkarðsson og hann hef-
ur haldið sér í þjálfun undanfarin
tvö sumur með því að synda úr
Reykjavík til Viðeyjar og til baka
hvern sunnudag. Inn á stjórnstöð-
ina hafði komið beiðni um blóð-
sýnaflutning frá Landakotsspítala
í Blóðbankann og það þurfti að
hafa hraðann á. „Það er hraðinn,
sem skiptir mestu máli í þessum
flutningum, þó innan ramma
laga,“ sagði Haraldur og ók
„greitt" um götur Reykjavíkur.
Securitas sér um blóð- og sýna-
flutninga fyrir Landakotsspítala
og Borgarspítalann. Klukkan var
farinn að ganga tvö um nóttina og
það rigndi. „Já, það er mjög
skemmtilegt að starfa við þetta,“
svaraði Haraldur spurningu
blaðamanns.
„Er það spennan?"
„Nei, ekki mundi ég nú segja
það,“ sagði hann og svo var ekki
rætt meira um það.
„Það er ljóst að afbrotatíðni
hefur aukist og glæpir í dag eru
skipulagðari en áður var. Ég held
að það tengist meira og meira eit-
urlyfjunum, sem flæða inn i land-
ið,“ sagði Jóhann. „Við höfum get-
að lagt mikið af mörkum með
fyrirbyggjandi starfi í eldvörnum.
Það hefur ekki kviknað eldur í
fyrirtæki, sem Securitas hefur
gætur á, í þau ár, sem það hefur
starfað og það hefur margoft sýnt
sig að fyrirtæki í okkar gæslu
verða miklu síður fyrir áreitni en
mörg önnur, enda lækka trygg-
ingaiðgjöld í samræmi við afl ör-
yggisgæslunnar.
Hérna gerðist einu sinni svolítið
skemmtilegt," sagði Haraldur og
opnaði dyrnar á Smjörlíki hf. í
Þverholtinu. „Ég var á vakt í hús-
næði í Nýja miðbænum við
Kringlumýrabraut að gegna mín-
um skyldustörfum, þegar kall kom
frá stjórnstöð og ég var beðinn um
að fara í þetta fyrirtæki af þvi að
þjófavarnabjalla hafði farið af
stað. Starfsmaður fyrirtækisins
var staddur í kjallara þess þegar
bjallan hafði farið í gang og hann
hafði orð á því að hann hefði ekki
einu sinni verið kominn úr kjallar-
anum og inn á skrifstofuna áður
en ég var kominn inn í fyrirtækið.
En það var ekkert að gerast.
Þjófavarnabjallan hafði farið í
gang af engu tilefni. Það er rétt að
taka það fram að þessi bjalla (inn-
brotakerfi) var ekki frá Securitas,
sem ekki var byrjað á innflutningi
tækjabúnaðar þegar hún var
keypt, en eigendur Smjörlíkis hf.
töldu öryggi fyrirtækisins best
borgið með mannaðri gæslu frá
okkur og einnig tengingu á inn-
brotakerfinu í stjórnstöð okkar.“
Feilboðatíðni virðist vera nokk-
uð algeng. „I Danmörku var
feilboðatíðnin orðin svo há að
lögreglan hafði varla annað og
meira að gera en að kanna bjöllu-
hringingar í fyrirtækjum," sagði
Jóhann. „Borgararnir neituðu al-
gerlega að greiða fyrir léleg hand-
verk manna úti í bæ, sem flytja
inn þjófavarnakerfi en vita sára-
lítið um þau. Og peninga- og tíma-
eyðsla lögreglunnar var orðin svo
mikil að sett var reglugerð, sem
kvað á um að þjófavarnabjöllur
skyldu að mestum hluta vera
tengdar við einkafyrirtæki í ör-
yggisþjónustu. Hérna getur lög-
reglan verið á þeytingi heilu næt-
urnar á eftir þjófavarnabjðllum,
sem farið hafa í gang af engu til-
efni enda með eindæmum fákunn-
áttan við uppsetningu þeirra."
„Einkennisbúningurinn skiptir
tvímælalaust máli,“ sagði Harald-
ur. „Menn sem eru að brjótast inn
í fyrirtæki þora ekki eins miklu ef
maður er einkennisklæddur og
einnig gefur búningurinn gæsl-
unni formlega gildi."
Öryggisvörður Securitas, sem
hafði staðbundna gæslu með
höndum á hafnarsvæði Hafskips
og Ríkisskips þessa nótt, heitir
Brynjólfur Sigurðsson. Staðbund-
in gæsla er að því leytinu frá-
brugðin farandgæslunni að örygg-
isvörðurinn yfirgefur ekki undir
nokkrum kringumstæðum það
svæði, sem hann hefur til eftirlits
nema tilkynna það. Brynjólfur
hefur unnið hjá Securitas í um tvö
ár.
„Það er alltaf eitthvað að gerast
hér,“ sagði Brynjólfur. „Sérstak-
lega á vorin, þá sækir fólk hingað,
skoðar skipin og labbar um. Það er
oft mikil umferð eftir böll. Minn-
isstæðasta atvikið, sem hent hefur
mig héma, var þegar elskendur
leituðu sér skjóls í ruslagámi, sem
var hálffullur af hveiti, sem sópað
hafði verið í hann. Ég heyrði
eitthvað brölt í gámnum og kíkti í
hann í gegnum lúgu, sem á honum
var og gekk svo í burtu. Ég kom
aftur að honum nokkru seinna og
þá stóð parið alhvítt fyrir framan
gáminn og var að strjúka af sér
hveitið. Eg sagði stráknum að
hann hefði vel mátt velja sér
þrifalegri stað-fyrir ástarævintýr-
in. Hann brosti bara.
En það er ekki allt svona
skemmtilegt, sem hérna gerist.
Það kemur fyrir að maður þarf að
fara niður á dekkin hérna með
bryggjunum og tala um fyrir fólki,
sem er í sjálfsmorðshugleiðingum.
Það er nokkuð algengt. Svo er allt-
af eitthvað af stelpum að fara upp
í skipin, þau útlensku sérstak-
lega,“ sagði Brynjólfur.
„Vændi sé ég fyrir mér sem
blíðu og peninga," hafði Jóhann
sagt, „en ég veit ekkert um það
hvort greiðslur koma fyrir í þess-
um tilfellum. Það er bara óhuggu-
legt að sjá 12 og 13 ára stúlkubörn
skríða upp úr skipum, sérstaklega
herskipum, kannski dópuð. Það
kemur alltaf fyrir við og við að
okkar menn sjái þetta og auðvitað
er strangra aðgerða þörf í þessu
sambandi."
Brynjólfur gekk með blaða-
manni um höfnina, um gáma-
geymslur og skemmur og sagði frá
því að það væri alltaf verið að
reyna að stela úr gámunum. Menn
klifruðu yfir grindverkið á stigum
eða upp á nærliggjandi húsþök og
inn á gámasvæðið. Þeir legðu oft á
sig mikið erfiði til að stela en end-
uðu jafnan slikar tilraunir i mið-
bæjarstöð lögreglunnar.
að var farið að birta af degi
þegar blaðamaður kvaddi
Brynjólf. Það hafði ekkert sér-
stakt gerst á þessari næturvakt,
sem nú var að enda, en þó var
alltaf verið að sinna fyrirbyggj-
andi starfi. Vaktin hafði verið
frekar róleg. Það er líka best að
hafa þær þannig.
„Mikilvægi öryggisgæslufyrir-
tækis eins og Securitas," sagði Jó-
hann, „er gífurlegt fyrir menn,
sem vilja verja eigur sínar og
meta þær svo mikils að þeir láta
gæta þeirra. Þá tryggja menn um
leið atvinnuöryggi sitt og starfs-
manna sinna, sem kannski eiga
allt sitt undir því að koma að
vinnustað sínum í lagi um morg-
uninn. Dæmi um það hvernig get-
ur farið er stórbruninn í Álafossi
en síðan hann var höfum við gætt
fyrirtækisins. Annað dæmi er þeg-
ar frystihúsið á Hellissandi brann,
sem heilt byggðarlag á allt sitt
undir.
Ekki er hægt að skilja við svona
umfjöllun án þess að fara nokkr-
um orðum um stjórnstöð Securit-
as. Hún er troðin afarfullkomnum
tækjabúnaði. Það eru einungis
fyrirtæki í samstarfi við alþjóð-
lega Securitas, sem hafa yfir þess-
um búnaði að ráða. Stöðin hefur
sama öryggisstuðul í móttöku
hverskonar öryggisboða og fást
með beinni símalínu frá A til B.
Eins og menn kannski vita eru
slíkar línur mjög dýrar og sum-
staðar illfáanlegar. Securofon-
tengingin er jafn örugg en 100 ein-
staklingar skipta kostnaðinum á
milli sín. Þetta er því ódýrasta og
öruggasta boðyfirfærsla sem völ
er á. Ég ætla ekki að fara nánar út
í tæknilegu hliðina á því máli hér
en árétta að vanþekking markað-
arins er svo rosaleg um þessi mál
að nánast er hægt að selja
mönnum hvað sem er. Því ættu
þeir, sem ætla að fá sér tækjabún-
að til ögyggisgæslu og tengja hann
við öryggismiðstöð að tryggja að
allur búnaðurinn sé viðurkenndur
af stjórnvöldum, að seljandinn,
sem ábyrgur aðili, sé einnig með
opinbera uppáskrift og að yfirvöld
og tryggingafélög samþykki síðan
framkvæmdina.
Þá keyptum við okkur aðra
minni og ófullkomnari móttöku-
stöð sem er sambærileg við það
sem aðrir aðilar á markaðinum
hérlendis bjóða. Við höfum hana
líka svo viðskiptavinirnir geti val-
ið sjálfir á milli alvöru öryggis og
lakara öryggis. Það kemur sér líka
vel fyrir alla samkeppni að geta
boðið það sama og aðrir og tölu-
vert meira. 1 stjórnstöð Securitas
er sérstök tölva sem við notum
sem upplýsingabanka. Þar geym-
um við allar upplýsingar sem
tengjast viðskiptavinum okkar og
hvernig viðbrögð eiga að vera.
Bæði birtast upplýsingar á skermi
og skrifast út. Allur þessi búnaður
telst til tölva og heldur sjálfstætt
neyðarrafmagn honum gangandi í
rafmagnsleysi. Sama gildir um öll
okkar öryggiskerfi um landið. Þau
hafa neyðarrafmagn og hefur því
rafmagnsleysi engin áhrif á virkni
gæslunnar eða stöðvarinnar. Stöð-
in er virk allan sólarhringinn allt
árið um kring og mönnuð sérþjálf-
uðu starfsfólki," sagði Jóhann í
lokin.
— ai