Morgunblaðið - 03.08.1985, Síða 3
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. ÁGÚST 1985
B 3
Börn og barnabörn og aðrir ættingjar aem vorv heíma i Mel-
bóli þegar okkur bar að garði.
Hreppstjórasnýta með tilþrifum upp
á gamla móðinn.
Ég var meðhjálpari séra Val-
geirs um langan tíma. Alls var ég
meðhjálpari í 54 ár eða þar til séra
Valgeir hætti, en fyrst var ég hjá
séra Bimi O. Björnssyni, ættuðum
frá Akureyri. Ég held að Biblían
standist allar árásir og líklega er
hún það eina, sem aldrei er hægt
að eyðileggja. Veröldin er ekki
stjórnlaus og eitthvað tekur í
tauminn áður en Biblían verður
eyðilögð. Hver annar en Guð þá í
orðsins fyllstu merkingu?
Það göfugasta sem almættið
hefur skapað er frelsarinn. En
þegar maður veltir fyrir sér hvað
sé göfugast í mannheimum, þá get-
ur verið flóknara að fást við málið.
Elska skaltu náungann eins og
sjálfan þig og ef svo væri, þá
mundi margt verða auðveldara. En
líklega er erfitt að koma mannkyn-
inu á réttan kjöl. Handaverkin nú
eru ógurleg, þýðingarlaus mann-
dráp, flugvélar sprengdar í loft
upp, saklaust fólk myrt. Þetta er
voðalegt framferði. Og trúmálin
eru misjöfn. Sumir telja það dýr-
mætt að drepa menn eins og Val-
hallarmenn á sínum tíma. Þannig
eru margar hliðar á málinu.
Maður einn spurði mig fyrir
skömmu hvað ég hefði verið að
gera að undanförnu. Ég svaraði:
Alltof sjaldan að ég hygg
að hver einn gái að sínu.
Oftast ég í leti ligg
á lágu fleti mínu.“
Á móti sundurdrætti
ungs og gamals fólks
„Ég hef alltaf verið gamansam-
ur og léttlyndur, lít alltaf björtum
augum á lífið þó það sé brokk-
gengt. Ég held að léttlyndið lengi
lífið. Það stendur i Biblíunni:
Heiðra skaltu föður þinn og móður
svo þú verðir langlífur í landinu.
Þessa kenningu má rækta meira
með ungu fólki. Og fullorðna fólkið
ber að sjálfsögðu ábyrgð á þessari
ræktun.
6 ára fór ég á ball i fyrsta skipti
og byrjaði að læra dans með Krist-
ínu Ingileifsdóttur, sem lengi vann
í Alþingishúsinu. Ég er ekki
hlynntur sorteringu á ungu og
gömlu fólki. Allt fólk á samleið.
Mörg börn eiga gamla fólkinu að
þakka bænirnar sínar. Ég er á
móti kynslóðabilinu, sundurdrætt-
inum. Það er eðlilegast að gamla
fólkið getið verið á sínum stað, þar
sem það hefur eytt kröftum sínum.
Það fær þá ekki eins á tilfinning-
una, að það sé að bíöa eftir enda-
lokunum. Annars held ég að spek-
ina megi draga saman í þessari
kunnu og sígildu vísu:
Trúðu á tvennt í heimi
tign sem æðsta ber.
Guð í alhe:-ns geimi
og guð í sjálfum þér.
Og er menn tryðu þessu og lifðu
eftir því, þá væri meiri reisn yfir
mörgu. Hitt er svo að það er alltaf
gaman að gantast aðeins í orði og
ég hef haft gaman af slíku. Ég hef
ágæta trú á unga fólkinu í dag.
Flest er það vel upp alið, úrvals-
fólk, ef rétt er að farið. En það er
þjóðarmein, lítilsvirðingin fyrir
peningunum og lítilsvirðingin
fyrir eignarréttinum. Menn eiga að
temja sér að bera virðingu fyrir
eignarrétti annarra, en það er
mikið af ágætisfólki sem nú er að
alast upp í landinu. Minn stíll má
segja að hafi verið að reyna að
halda í tauminn, reyna að hafa
stjórn á hlutunum eins og hægt er
og gera náunganum greiða ef ég
hef getað.“
Ekki sársauka-
laust samband dýra
og manna
„Jú, það er víst að samband dýra
og manna er ekki sársaukalaust.
Ég hef oft reynt það. Eitt sinn I
Sandaseli vantaði mig hest til þess
að ríða til Víkur. Það var enginn
hestur á lausu nema Skjóni, hest-
ur, sem enginn hafði ráðið við. En
ég freistaði þess og ég reið honum
til Víkur. Það gekk ekkert átaka-
laust fyrir sig og gekk á ýmsu, en
ég var sá fyrsti sem hann laut og
við urðum aldavinir. Ég var reynd-
ar eini maðurinn sem hann gegndi
um sína ævi. Eftir að leiðir okkar
skildu löngu síðar og við hittumst,
kom hann brunandi til mfn og lag-
ði snoppuna í höndina á mér. Þeg-
ar ég leiddi hann og vissi að leiðir
myndu skilja, þá fann ég tugtugt
til þegar ég sleppti Skjóna og varð
að ýta honum frá mér. Við vorum
miklir mátar. Við treystum hvor
öðrum, hvort sem var I vatnaferð-
um eða öðru. Hann og hann Jarpur
minn, sem var undan Skjóna, voru
einstakar skepnur. Mér var sama,
hvort ég var á þeim eða bát, þegar
ég reið vötnin. Eg reið Jarp mínum
í silungsveiði. Það var flugvatn,
óvíða vætt, en ég lagði frá hestin-
um á sundi.“
Menn skyldu varast
fordómana
Jú, minn skóli hefur verið lífið
sjálft. Ég var aðeins þrjá og hálfan
mánuð í skóla fyrir fermingu, í
farandskóla. Ég hef lært það sem
ég kann af handtökum hversdags-
leikans og ég á mikið af bókum
sem ég hef einnig lært af. Ég tel
mig bókavin, og ég hef lesið oft
lengi nætur, mest fræðibækur. Ég
á allar fræðibækurnar íslensku.
Það hefur reynst mér vel að vera
bókavinur og það hefur verið gagn-
kvæmt.
En það er alltaf margt sem kem-
ur til og margt sem er á ferli og
menn skyldu varast fordómana.
Fordómarnir eru dýpið, sem er
hættulegast að reyna við.“
Grein:
Árni Johnsen
Gaman að götusölunm
— segir Bjarki Tryggvason í Amaro
EINI karlmaðurinn sem er innan-
búðar í Amaro er Bjarki Tryggva-
son sem margir kannast við frá því
að hann var dægurlagasöngvari.
„Já, það er rétt. Ég söng með
Póló í gamla daga og síðan með
Ingimar Eydal í Sjallanum. En
starfið hér í Amaro er framtíð-
arstarf. Ég byrjaði fyrir nokkrum
mánuðum og veiti forstöðu herra-
og sportvörudeildinni. Við erum
þrjú í þeirri deild. Ég sé um inn-
kaupin og til aðstoðar við af-
greiðsluna hef ég tvær konur.
Mér líkar þetta ágætlega og það
er afskaplega skemmtilegt að
standa úti á götu og selja vegfar-
endum þessa vöru sem við erum
með á sérstaklega hagstæðum
kjörum í tilefni af hundadagahá-
tíðinni. Það er bráðsniðugt að
fara með varninginn út á götu.
Bæði er það gaman að ræða við
þá sem eiga leið um göngugötuna
og svo renna vörurnar út eins og
heitar lummur,“ sagði Bjarki og
þegar spurt var um launakjör
hans sagði hann: „Ég kvarta
Bjarki Tryggvason í hundadaga-
búningi.
Hvergi betri kjör en hér
•> i'
Elísabet Hailgrímsdóttir
— segir Elísabet
Hallgrímsdóttir
í bókabúð Jónasar
á Akureyri
FYRIR utan Bókabúð Jónasar í
göngugötunni stóðu afgreiðslu-
stúlkur í nýstárlegri múnderingu og
seldu leikföng, bækur og ritfóng f
gríð og erg.
„Það er bráðskemmtilegt að
standa í þessu,“ sagði Elísabet
Hallgrímsdóttir. „Það er einmitt
þetta sem vantaði hér á Akureyri
— virkilegt líf og fjör í miðbæinn,
enda er greinilegt að fólkið kann
að meta þessa nýbreytni.
Kannski verður hundadagahátíð-
in til þess að þeir sem verzla hér
við götuna fara að selja varning-
inn úti í auknum mæli. Ég man
ekki eftir öðru eins fjölmenni hér
í miðbænum síðan 17. júní, enda
seljum við grimmt."
„Hefurðu verið lengi í bókabúð-
inni?“
„Ég er búin að vera hér í fjögur
ár samfellt og kann afskaplega
vel við þetta starf. Það er ekki
sízt vegna þess að vinnuveitand-
inn er alveg sérstaklega góður. Á
sínum tíma vann ég í Kaupfélagi
verkamanna og einnig hjá KEA
og í Sjallanum, en hvergi hef ég
orðið vör við betri kjör en hér í
bókabúðinni. Ég vinn frá kl. 1 til
6 og fæ fyrir það 22 þúsund á
mánuði sem er ágætt miðað við
venjuleg laun fyrir þessa vinnu,
enda borgar fyrirtækið eins og ég
hefði að baki 7 ára starf.“
Á.R.
MMTSUBISHM
GALANT
framhjóladrifinn
kjörgripur
Það eru einmitt bílarnir frá MITSUBISHI
sem njóta mestra vinsælda hérlendis.
Verð frá kr. 527.100.
50 ARA REYNSLA
í BÍLAINNFLUTNING
OG ÞJONUfcTU M
MITSUBISHI
MOTORS