Morgunblaðið - 19.10.1985, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 19.10.1985, Blaðsíða 42
42 MORGUNBLADID, LAUGARDAGUR19. OKTÓBER1985 ~bC) C 1985 Universat Press Syndicate /, 'Abiu til 75cwspera. örygq Með morgunkaffinu Ertu kominn til þess að biðja hana systur mína að koma út að ganga með þér? — Segðu honum pabba þín- um að þig vanti systur. HÖGNI HREKKVÍSI „t>A0 KOðTAR SPIKA HEIL ÓSKÖV AB ei_TA &ÍLA!" Ráðherraskipti og reiðarslög Kjósandi skrifar: Það sem nú hefur gerst í sam- skiptum milli ráðherra og ríkis- stjórnar annarsvegar og kjósenda hennar og stuðningsmanna hins- vegar er orðið meira mál en svo, að það verði afgreitt á einn veg — með því að hrista höfuðið. Stjómmálalífið hér á landi er orðið svo yfirþyrmandi og ógeð- fellt, að kjósendur hljóta að hugsa sig tvisvar um, áður en þeir gera nokkrum manni þann greiða að ganga til kjörstaðar í næstu kosn- ingum, hvenær sem þær verða — allra síst sjálfum sér. Tökum dæmi: Fráfarandi fjár- málaráðherra gefur Kvennasam- tökum um búskap við Vesturgötu, tvær milljónir króna! — Samtökin báðu um eina milljón. — Þetta minnir á manninn, sm bætti við tölunni „einn“ fyrir framan tékk- ana frá Reykjavíkurborg! — Enda var ómar Ragnarsson fljótur að semja brandara um þetta „góð- verk“ fjármálaráðherrans og fólk- ið hlær sig máttlaust. Það er samið um launahækkanir „yfir borðið“ til litla mannsins. Ráðgast við forsætisráðherra og verðandi fjármálaráðherra gegn- um síma, en allt var í plati. „Svona vinnubrögð ganga ekki“, sagði í leiðara Morgunblaðsins fyrir stuttu. Flestir ættu að geta verið því sammála. En hvað mun gerast? Nákvæm- lega ekki neitt. Ráðherraskiptin innan ríkisstjórnarinnar hafa ein- faldlega ekkert að segja og munu engu breyta í þessari ríkisstjórn. Ríkisstjórnin var nægilega trygg eins og hún var . Það þurfti engar breytingar. Það var ekki fyrr en tilkynnt hafði verið um ráðherra- skiptin, að allt virtist bresta, ráð- herrar fóru að drífa sig í að ná persónuhylli með því að útbýta fjármunum eða tilkynna ný frum- vörp um eitt og annað, sem þeir hefðu ekki annars gert. Sá eini sem kemst klakklaust og áberandi óskemmdur frá þesum skrípaleik um ráðherraskipti er fráfarandi utanríkisráðherra, Geir Hallgrímsson, sem hefur í raun haft tiltrú langt út fyrir raðir flokksmanna sinna. Með þessum síðustu atburðum í stjórnmálalífinu hefur almenning- ur verið hafður að fíflum og eftir- leikurinn mun draga dilk á eftir sér. Það má reikna með, að þessi stjórn sitji ekki lengur en fram eftir mánuðinum eða í mesta lagi fram yfir áramót. Þeir ráðherrar, sem hafa haft sig mest í frammi, þ.e. aðilar að BSRB-misskilningnum eiga ekki skilið að sitja lengur í ríkisstjórn og myndu hvar sem er annars staðar en á íslandi verða að víkja, allir sem einn. Því fyrr sem „stokk- að verður upp“ og reynt að fá aðra og heppilegri stjórnmálamenn til setu í ríkisstjórn, því betra. Víkverji skrifar rennt vakti athygli í útvarps- umræðunum frá Alþingi í fyrrakvöld. Það var rauður þráður í ræðum nánast allra talsmanna stjórnarandstöðuflokkanna, að misrétti hefði aukizt að mun í samfélagi okkar og mikill munur væri orðinn milli þeirra, sem búa við erfiðan hag og hinna, sem hafi úr nógu að spila. Dæmi úr daglega lífinu, sem Guðmundur J. Guð- mundsson nefndi vakti athygli hlustenda. Þessi málflutningur getur orðið hættulegur fyrir stjórnarflokkana. í annan stað tóku menn eftir kröftugri gagnsókn Þorsteins Pálssonar, fjármálaráðherra, sem einn ræðumanna stjórnarflokk- anna reyndi að snúa þessu dæmi við í umræðunum með áhrifa- miklum dæmum um gerðir sér- staklega Alþýðubandalagsins í ríkisstjórn Gunnars Thoroddsens. Þessi kafli í ræðu formanns Sjálf- stæðisflokksins sýndi, að hann er ágætur kappræðumaður. Ræða Jóns Baldvins Hannibals- sonar, formanns Alþýðuflokksins, var hins vegar fréttnæmust þeirra, sem fluttar voru í þessum umræð- um. Það er óvenjulegt að heyra fulltrúa stjórnarandstöðuflokks gera svo nákvæma grein fyrir stefnu flokks síns í efnahagsmál- um. Hvenær hefur það t.d. gerzt að talsmaður stjórnarandstöðu- flokks boði gengisbreytingu? XXX r ¥ dálkum Velvakanda var á dög- unum kvartað undan því, að miðasölukerfi Þjóðleikhússins væri ekki sem skyldi. Raunar má segja, að það sé gersamlega úrelt, því að ekki var hægt að kaupa miða á hvaða sýningu Grímudans- þessa tilteknu sýningu hæfist þennan ákveðna dag. Leikfélag Reykjavíkur er nú- tímalegra í þessum efnum og veitir um leið viðskiptavinum sínum betri þjónustu. Þar er nú hægt að kaupa miða á hvaða sýningu sem er fram til jóla, en sýningardagar hafa verið ákveðnir til þess tíma. Þetta er auðvitað sjálfsagt fyrir- komulag, þegar tölvur auðvelda alla afgreiðslu. Þetta nýmæli hjá Leikfélaginu mun hafa mælzt vel fyrir og komið þeim Leikfélags- mönnum á óvart, hvað fólk er reiðubúið til að ákveða leikhúsferð margar vikur og jafnvel mánuði fram í tímann. Greiðslukortin auðvelda þessi viðskipti að sjálf- sögðu mjög. Hafa menn annars gert sér grein fyrir því, að nú er hægt að hafa sama hátt á kaupum á leikhúsmið- um í öðrum löndum? Nú er hægt að taka upp símann í Reykjavík og kaupa miða t.d. í New York eftir nokkra mánuði, greiða þá á stundinni með greiðslukorti og sækja miðana í miðasölu viðkom- andi leikhúss á sýningardaginn. XXX Deilur borgaryfirvalda í Reykjavík og bæjaryfirvalda í Kópavogi um Fossvogsdalinn eru stórmál. Báðir hafa nokkuð til síns máls. Umferðaröngþveiti er að skapast á höfuðborgarsvæðinu og nauðsynlegt að finna fleiri greið- færar leiðir út úr höfuðborginni. Að því leyti til er afstaða borgar- stjórnar Reykjavíkur skiljanleg. Á hinn bóginn nýtur afstaða Kópa- vogsbúa áreiðanlega mikillar vel- vildar á tímum stóraukinnar úti- vistar. Og búast má við að íbúar Fossvogsdals Reykjavíkurmegin mundu ekki harmn bnð bótt sión- armið Kópavogs yrði ofan á. Uti- vistasvæðin eru ekki það mörg á höfuðborgasvæðinu. En talandi um deilur um nýtingu lands: hafa menn gert sér grein fyrir því að Kópavogskaupstaður er einhver mesti landeigandi á höfuðborgar- svæðinu? Þeir eiga land austur á bóginn upp um fjöll og firnindi. XXX ¥¥ ainbow-málið hefur valdið miklu fjaðrafoki í æðstu stjórn Bandaríkjanna. Eins og fram hefur komið í fréttum hefur Schultz, utanríkisráðherra, hvað eftir annað rætt þetta mál við Geir Hallgrímsson á undanförnum 12—15 mánuðum. John Lehman, flotamálaráðherra Bandaríkjanna hefur komið mjög við sögu máls- ins. Það var hann, sem tók ákvörð- un um að bjóða flutninga út, sem nú hefur verið lagt lögbann við. Með þeirri ákvörðun mun Lehman hafa tekið mikla pólitíska áhættu vestan hafs. Málið hefur komið til kasta eins áhrifamesta verkalýðs- leiðtoga Bandaríkjanna, Kirk- lands, forseta AFL-CIO, sem eru sterkustu verkalýðssamtök þar í landi. Hópur þingmanna fylgist með hverju spori, sem ríkisstjórn- in stígur í þessu máli og þá að sjálfsögðu til verndar Rainbow- fyrirtækinu. Það fyrirtæki hefur í sinni þjónustu öflugt áróðursfyrir- tæki þeirrar tegundar, sem starfa í Washington DC og hafa það eitt verkefni að hafa áhrif á afstöðu þingmanna til einstakra mála. Talað er um að setja íslenzk lög á móti hinum amerísku einokunar- lögum. Vel má vera að það sé rétt. En þá verðum við að vera tilbúin til að horfast í augu við mótaðgerð- ir vestan hafs, þ.á.m. frá verka- lýðsfélögum t.d. með stöðvun upp- skinn^or ð fisV? Opm vor

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.