Morgunblaðið - 01.05.1987, Qupperneq 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1987
*
Farþegar í herminum eru fljótir að hrífast með.
Morgunblaðið/Þorkell
Guðrún Sveinbjörnsdóttir gerði sinn fyrsta útvarpsþátt í bás Rásar tvö.
Sýningin Sumarið *87:
Ferðast í hermi og bú-
inn til útvarpsþáttur
SÝNINGIN „Sumarið ’87“ hefur
nú staðið í tæpa viku, en henni
lýkur um næstu helgi. Morgun-
blaðsmenn litu inn í Laugardals-
höllina á miðvikudag og aðgættu
hvað nokkrir sýnenda hefðu upp
á að bjóða.
í bás Landhelgisgæslunnar gefur
að líta líkön af varðskipunum, göm-
ul siglingatæki, ljósmyndir úr
starfínu auk myndbands um sögu
gæslunnar. Friðrik Friðriksson
stýrimaður var að störfum { básn-
um. „Fólk virðist vera frekar feimið
að koma og spyija eða taka bækl-
inga. Það sem mesta athygli hefur
vakið er vélmennið sem Landhelgis-
gæslan notar til að gera sprengjur
óvirkar og vírklippumar úr þorska-
stríðunum," sagði Friðrik.
„Ástæðan fyrir því að Landhelg-
isgæslan ákveður að vera með í
svona sýningu er eflaust sú að
stofnunin býr við hrikalegt fjár-
svelti. Við höfum lítið sem ekkert
auglýst stofnunina og það virðist
nauðsynlegt að koma henni betur
á framfæri," sagði Friðrik.
Að sitja kyrr en vera
samt að ferðast...
Nýstárlegt fyrirbæri gefur að líta
á sýningunni, svonefndan hermi
sem hrífur „farþega“ sína með í
ímyndað ferðalag. Hermirinn er
klefí sem situr á vökvadælum er
geta hreyft hann til og frá, upp og
niður. Inni í klefanum er sýningar-
tjald og stólar fyrir áhorfendur.
Þegar hermirinn fer af stað sjá
Anna Bára Jóhannsdóttir í bás Bergiðjunnar.
áhorfendur myndir sem teknar eru
í rússibana, flugvél, sleða og kapp-
akstursbíl en klefinn hreyfist til í
samræmi við þær.
„Hermirinn er í eigu sænsks fyr-
irtækis sem leigir Kaupstefnunni
hann. Við keyptum hann frá Banda-
ríkjunum á síðasta ári og er tækið
enn sem komið er það eina á Norð-
urlöndunum. Við höfum þegar
pantað annan hermi sem væntan-
legur er í sumar," sagði Nils
Lofgren gæslumaður tækisins.
„Þetta er minnsta gerðin af slíkum
hermum, en framleiðandinn hefur
sérhæft sig í gerð þeirra. Við eigum
fjölda af myndum í hermirinn, en
sú sem sýnd er hér var valin vegna
þess að hún er sú fjölbreyttasta,"
sagði Nils.
Nils sagði að hermirinn væri
hafður í lægri „gír“ vegna þess að
gólf Laugardalshallarinnar væri
ekki nógu sterkt til þess að þola
bægslaganginn þegar hann væri
sem mestur. Vélin fer utan að lok-
inni sýningunni.
Gestir búatil
eigin útvarpsþætti
Ríkisútvarpið Rás tvö er með
stóran bás í miðju hallarinnar.
Sagði Alma Guðmundsdóttir starfs-
maður í básnum að hann væri sá
fjölsóttasti á sýningunni. í básnum
Friðrik Friðriksson við vírklippurnar í bás Landhelgisgæslunnar.
Um „leti og ómennsku“
vegagerðarmanna
eftir Gunnar
Gunnarsson
í viðtali við Ingva Hrafn Jóns-
son, fréttastjóra sjónvarps, sem
birtist í DV föstudaginn 24. apríl
sl. sakar hann starfsmenn Vega-
gerðar ríkisins um leti og
ómennsku. Tilefni þessara ummæla
er það að Öxnadalsheiði var ekki
rudd miðvikudaginn 15. apríl, þ.e.
daginn fyrir skírdag.
Samkvæmt snjómokstursreglum
skal opna leiðina milli Reykjavíkur
og Akureyrar tvisvar í viku, á
þriðjudögum og föstudögum. Þrátt
fyrir þessar reglur var ákveðið að
opna leiðina miðvikudaginn 15.
apríl og á skírdag, 16. apríl, ef
veður leyfði. Starfsmenn Vegagerð-
arinnar á Akureyri komu að
Öxnadalsheiði milli kl. 5 og 6 á
miðvikudagsmorgun. Var þá versn-
andi veður og ákváðu þeir að bíða
átekta eftir að hafa aðstoðað
nokkra flutningabíla niður Bakka-
selsbrekkuna, framhjá bifreið sem
þar var útaf veginum og lokaði fyr-
ir umferð. Er leið á morguninn var
veður orðið mjög vont, skafrenning-
ur og skyggni lítið. Um hádegið var
veður óbreytt og snúa þeir þá til
Akureyrar. Eftir kl. 14 bárust upp-
lýsingar um að veður hefði ekki
lagast á heiðinni og var þá tekin
ákvörðun um að fresta mokstri til
næsta dags. Var ítrekað auglýst í
útvarpi, að Öxnadalsheiði væri
ófær.
Um miðjan dag fór öflug torfæ-
rubifreið frá Hjájparsveit skáta á
Akureyri yfír Öxnadalsheiði að
Kotum í Norðurárdal og til baka
aftur. Var veður þá sæmilegt á
„Hjálparsveitarmenn,
sem voru á leið niður
Öxnadal, heyrðu yfir-
lýsingn Ingva Hrafns í
útvarpinu og báðu
strax um að þetta yrði
leiðrétt og að ítrekað
yrði að heiðin væri
ófær.“
köflum, en blint á milli svo að skóf
í slóðina. í slóð þeirra austur yfír
fóru þrír jeppar og var Ingvi Hrafn
Jónsson ökumaður eins þeirra. Urðu
Gunnar Gunnarsson
jeppamir að fá aðstoð til þess að
komast yfir heiðina þótt þeir fylgdu
fast í slóð hjálparsveitarbílsins. Um
kl. 18 kom Ingvi Hrafn fram í svæð-
isútvarpinu á Akureyri og lýsti því
yfír, að heiðin væri jeppafær,
a.m.k. ef tveir færu saman. Jafn-
framt lýsti hann þeirri skoðun sinni,
að vegagerðinni bæri að moka heið-
ina. Það væri varla meira en 20
mínútna verk.
Hjálparsveitarmenn, sem voru á
leið niður Öxnadal, heyrðu yfirlýs-
ingu Ingva Hrafns í útvarpinu og
báðu strax um að þetta yrði leið-
rétt og að ítrekað yrði að heiðin
væri ófær. Var það gert, en þrátt
fyrir það virðist frekar hafa verið
tekið mark á orðum fréttastjórans,
og voru hjálparsveitarmenn alla
aðfaranótt skírdags að bjarga fólki
af heiðinni.
Það er meginregla hjá Vegagerð
ríkisins að opna ekki heiðavegi þeg-
ar veður eru vond og líkur eru á
að þeir lokist jafnharðan. Það þykir
skárri kostur að hafa veg alveg
lokaðan heldur en að koma umferð
á um tíma, en eiga síðan á hættu,
að vegfarendur lendi í vandræðum.
Fyrir því er margföld reynsla að
fólk leggur upp í vetrarferðir á ótrú-
lega illa búnum bílum og sjálft illa
búið og það er óskemmtileg reynsla,
sem starfsmenn Vegagerðar ríkis-
ins hafa margoft lent í, að fara
fyrir lest misjafnlega búinna bíla í
illviðri á heiðum uppi. Þarf þá ekki