Morgunblaðið - 29.07.1988, Síða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. JÚLÍ 1988
Hjónaminning:
Knútur L. Knud-
sen og Hrefna L.
Þórarinsdóttir
Knútur.
Fæddur 24. júlí 1915
Dáinn 14. júní 1988
Hrefna Laufey.
Fædd 5. desember 1918
Dáin 14. júlí 1988
Það var fyrir átta árum að ég
kynntist þessum heiðurshjónum, er
ég kom inn í fjölskyldu þeirra. Ég
gat alltaf litið á þau sem ömmu og
afa, svo einlæg voru þau í minn
garð. Þau báru mig á höndum sér,
vildu allt fyrir mig gera sem í þeirra
valdi stóð svo mér og fjölskyldu
minni liði vel. Það var alltaf viss til-
finning að koma til þeirra í Hólm-
inn. Það var alltaf tekið svo vel á
móti manni, og ekki stóð á því að
það var ætíð sest beint að borði. Þau
voru ætíð svo rausnarleg og sáu um
að enginn væri með tóman maga.
Knútur Lárus Knudsen hafði unn-
ið hjá sama fyrirtækinu í 57 ár, og
er það alveg örugglega einsdæmi.
Hann hafði gefið sama fyrirtækinu
alla sína starfsorku og sló ekkert
af þó fullorðinn væri. Hann hóf störf
hjá Kaupfélagi Stykkishólms sem
bifreiðastjóri ungur að árum. Hann
tók svo við starfi sem vélstjóri hjá
Kaupfélaginu eftir að hann dreif sig
á skólabekk. Vann hann upp frá því
sem vélstjóri hjá Kaupfélaginu eins
lengi og kraftar hans og heilsa
leyfðu. Knútur vann á haustin þegar
sláturtíðin var á nóttunni og svo sá
hann um að bátamir fengju nógan
ís, þegar þeir færu í róður. Knútur
var samviskusamur og ósérhlífinn.
Hann var alltaf á verði í sambandi
við vélamar. Það má segja að hann
hafi þekkt þær eins og finguma á
sér.
Knútur og Hrefna voru í hjóna-
bandi í 48 ár og bjuggu þau öll sín
hjúskaparár í Stykkishólmi. Þau
unnu bæði hér á árum úti, Hrefna
við fiskverkun og Knútur hjá Kaup-
félaginu.
Þegar Hrefna var ung kona þá
fór heilsu hennar að hraka og hin
síðari ár var hún orðin mikill sjúkl-
ingur.
Knútur hafði mest alla sína tíð
góða heilsu, en fyrir fimm árum fékk
hann áfall, sem gerði það að verkum
að hann varð að minnka við sig
vinnu.
Knútur og Hrefna hafa stutt hvort
annað í gegnum öll þessi ár. Þegar
Hrefna var orðin svo mikill sjúkling-
ur, þá var Knútur henni mikil stoð
og hjálpaði henni nótt sem dag, og
hann vakti líka yfir henni þegar hún
var veik. Dugnaðurinn í Hrefnu að
drifa sig upp úr þeim veikindum sem
sóttu á hana í það og það skiptið
var með ólíkindum svo hún hélt
ótrauð áfram lífinu.
Knútur var eins og áður segir
mjög samviskusamur, það skipti
engu hvort það var vinnan eða heim-
ilið og fjölskyldan, hann ræktaði
þetta allt saman af mikilli hjarta-
gæsku.
Það voru ætíð allir velkomnir á
heimili þeirra Knúts og Hrefnu.
Ungir sem fullorðnir gátu komið og
rætt málin. Bömin komu aftur og
aftur því þau fundu að það var rætt
við þau og þau fundu blíðu og skiln-
ing á sínum málum.
Eins og á flestum stöðum úti á
landi, þá var mikið um gestagang á
sumrin öll þessi ár. Ætíð var hægt
að koma til Hrefnu og Knúts hvort
sem það var til að líta inn eða þá
að fólk sem þurfti þess með fékk
að gista, það stóð nú ekki á því.
Knútur og Hrefna eignuðust tvær
dætur, Katrínu og Hafdísi. Katrín
er gift Einari Kristjónssyni og eiga
þau einn son sem heitir Knútur.
Hafdís er gift Lárusi Péturssyni og
eiga þau tvo drengi, Sigurð Þór og
Sigurður fæddist að Reykjafossi
í Ölfusi 28. október 1910 en í þá
daga var þar ullarþvottastöð. For-
eldrar hans voru Sigurlaug Krist-
jánsdóttir og Ellert Jóhannesson
búfræðingur, er veitti stöðinni for-
stöðu. Þau Sigurlaug og Ellert
kynntust í Ólafsdal í Gilsfírði í þann
tíð að menn vildu vinna landi sínu
en ekki mjólka það eins og belju á
bás. Ellert var kennari þar við bún-
aðarskólann og hafði átt dóttur
Torfa Ólafssonar og Guðlaugar Zak-
Knút Loga. Bamabörnin eru orðin
tvö, þau em Katrín Knudsen og Ein-
ar Knudsen, böm Knúts Einarssonar
og undirritaðrar.
Hrefna Layfey er fædd og uppalin
í Ólafsvík en Knútur er fæddur í
Stykkishólmi og ólst hann upp þar.
Það væri hægt að segja miklu
meira um þessi heiðurshjón, en ég
vil láta þessar línur frá mér sem
þakklætisvott til Hrefnu og Knúts.
Knútur lést á Landakotsspítalan-
aríasdóttur, en misst hana eftir
skamma sambúð. Kvæntist hann
síðar Sigurlaugu, er hafði ung kom-
ið í Ólafsdal og var tekin í fóstur
af þeim sæmdarhjónum. Sigurlaug
var breiðfirskrar ættar, Ellert var
hinsvegar Skagfirðingur ættaður frá
Enni, sonur Marenar Lámsdóttur
Thorarensen og Jóhannesar Guð-
mundssonar sýslumanns í Hjarðar-
holti á Mýmm, er varð ungur úti
við túnfótinn í Hjarðarholti. Sú ör-
lagasaga hefur verið skráð og er
Sigurður Ellerts-
son — Minning
2
„Maður getur alltaf á sig
blómum bætt“
Með blómlegum kveðjum,
Svona blómlegt er í sólstofu úr plastinu frá
SINDRA STÁLI. Sannkallað gæðaplast framleitt
af GENERAL 0 ELECTRIC PLASTICS og er til
einfalt, tvöfalt eða þrefalt. Sláðu á þráðinn til
okkar og aflaðu þér frekari upplýsinga. Við erum
alltaf í sumarskapi.
SINDRA
BORGARTÚNI 31
STALHF
SÍMI: 91 -2 72 22
um þ. 14. júni eftir mánaðarbaráttu.
Það var mikið áfall, því hann veikt-
ist svo skyndilega.
Hrefnu hefur verið gefinn einhver
styrkur, því hún var svo dugleg og
tók þessu með miklu æðmleysi.
Það leið ekki langur tími á milli
hennar og Knúts. Aðeins mánuði
seinna fær hún kallið, og var hún
mjög sæl með það.
Kæm Kata, Einar, Knútur,
Haddý, Lalli og synir. Það hefur
orðið mikið áfall í þessari fjölskyldu
við fráfall þessara heiðurshjóna og
bið ég góðan Guð um að styrkja
ykkur öll í þessari sorg. Við vitum
að við höfum misst góða vini líka.
Við vitum að þeim líður vel nú, og
það hefur verið tekið vel á móti þeim
báðum.
Útför Knúts Lámssonar Knudsen
fór fram þann 18. júní sl.
Útför Knúts Lárussonar Knudsen
fór fram þann 18. júní sl.
Blessuð sé minning þeirra.
Jóhanna G. Scheving
Þegar þessi hjónaminning birtist
hér í blaðinu urðu slæm mistök. Bið-
ur blaðið greinarhöf. og aðra sem
hlut eiga að máli afsökunar, um leið
og greinin er birt eins og hún átti
að vera, frá hendi höfundar.
mörgum kunn. Sigurður Ellertsson
átti þtjár systur, hét ein Maren og
dó ung, önnur Ástríður, gift Gunn-
ari Jónssyni á Laugavegi 17, látin
fyrir all mörgum ámm, þriðja
Katrín, búsett í Reykjavík og er
ekkja eftir Niels Jörgensen kaup-
mann, sem kenndur var við Goða-
borg. Sigurður kvæntist Valborgu
Guðjónsdóttur bryta Jónssonar og
Sigríðar Bjamadóttur og áttu þau
tvö böm, Guðjón pappírskaupmann,
sem kvæntur er Ingibjörgu Sigurð-
ardóttur og eiga þau tvo syni, og
Eddu Valborgu, sem gift er Stanton
B. Perry bamalækni, en þau em
búsett í Massachusetts í Banda-
ríkjunum og eiga þijú böm.
Sigurður fór ungur á sjóinn og
var um árabil á togurum og varð-
skipum. Eins og títt er um slíka
menn kom hann aldrei aftur í land,
ekki alveg, því að einhvem veginn
var sjórinn og seltan í fasi hans það
sem eftir var ævinnar. Hann var
einn fyrstur manna til að bora eftir
heitu vatni að Reykjum í Mosfells-
sveit, en vissi trúlega ekki frekár
en aðrir að hann væri þátttakandi í
upphafí nýrrar aldar, virkjun þeirrar
orku sem beið þúsund ár eftir að
losna úr viðjum. Síðar varð hann
kunnuglegt andlit við höfnina sem
afgreiðslumaður Laxfoss og síðar
Akraborgar og endaði starfsævi sína
sem lagermaður hjá stálumbúðum.
Til em þeir menn sem verða miklir
af verkum sínum og njóta almennrar
aðdáunar en það er ekki þar með
sagt að manni þyki vænt um þá.
Samferðamönnum Sigurðar þótti
yfirleitt vænt um hann, ekki vegna
alls þess sem hann gerði, heldur
þess sem hann var. Glaðværð hans
og góðlátleg kimni laðaði fólk að
honum, hann sagði öðmm mönnum
betur sögur, sem má heita íslenskt
þjóðareinkenni á undanhaldi. Böm
vildu sitja í kjöltu hans. Ungur var
hann afrenndur að afli og ekki hvell-
sjúkur um dagana. Fyrir tæpum
áratug brást heilsan snögglega, og
þar með varð líf hans að hetjusögu,
þar sem kjarkur hans óx því meir
sem undan hallaði. Glettnin hvarf
ekki úr augum hans fyrr en ljósið
slokknaði. Allir sem þekktu hann
hljóta að sakna hans.
Kjartan Guðjónsson
■