Morgunblaðið - 19.03.1989, Page 28

MORGUNBLAÐIE), IV|,| M NI IMQABflWWPWKUK ,P, MAJIZ jt9fi9

PHILIPS sjónvarpstækin eru sannkallaöir gleðigjafar á heimilinu.
Sjónvarpsdagskráin raeöur aö von nokkru um gleðina en PHILIPS
tryggir skýrasta mynd og tærastan hljóm þess sem í boði er.
Einstök myndgæöi, traust smíði og frábær ending
eru meðmæli eiganda PHiLiPS sjónvarpa.
— Viltu slást í
Við vorum að fá til landsins stóra
sendingu af þessu hágæða 20 tommu
sjónvarpstæki frá PHILIPS, árgerð ’89,
16“ PHIUPS FRIÐARSTILLIR

16 tommu (ferða) sjónvarp
með innbyggðu loftneti og
10 stöðva minni. Frábær
mynd- og tóngæði, tenging
fyrir heymartól. Silfurfitað.
Verð: 29.980
281“
þar sem mynd og tóngæði eiu i sei-
flokki, og getum því boðið þessi
frábæru tæki á einstaklega lágu verði
vegna hagstæðra samninga.
• Þráölaus fjarstýring með öllum möguleikum
handstýringar.
• Smekklegt, nútimalegt útlit.
• Sjálfleitari.
• Frábærhljómgaeðiúrhátalaraframanátæki.
• Lágmarks rafmagnsnotkun.
• 16stöðvaminni.
• Verðið kemur þér á óvart.

Heimiiistæki hf
Sætúní8 • • Knnglunm
SIMI: 69 15 15 SIMI:69 15 20
(/úð e'uvftSveájy&téegA í Samuft^xott
Gunnar Gestsson
pípulagninga-
meistari - Minning
Fæddur 7. ágúst 1921
Dáinn 11. mars 1989
Föðurbróðir minn, Gunnar Gests-
son, er látinn eftir erfið og langvar-
andi veikindi. Hann var fæddur í
Reykjavík 7. ágúst 1921, sonurhjón-
anna Helgu Loftsdóttur og Gests
Guðmundssonar, næstyngstur sex
alsystkina. Helga og Gestur áttu
bæði ættir að rekja um Borgarfjörð,
Snæfellsnes og Dalasýslu og hófu
búskap sinn á Kóngsbakka á Snæ-
fellsnesi, þar sem fjögur elstu bömin
fæddust, þau Hulda, Sigurjón, Hörð-
ur og Loftur. Auk Gunnars fæddist
í Reykjavík yngsti sonurinn, Svavar.
Gunnar átti fjögur hálfsystkini sam-
feðra, þau Rafn, Geir, Osk og Hlöð-
ver. Þau lifa öll bróður sinn nema
Hlöðver. Hann fórst ungur í bílslysi.
Gunnar var ekki hár í loftinu þeg-
ar sorgin barði að dyrum á heimili
hans. Helga móðir hans veiktist al-
varlega og þar sem batahorfur voru
ekki góðar var drengnum komið í
fóstur til hjónanna Rutar og Magn-
úsar Þorvaldssonar. Rut var dönsk
og þegar þau hjónin ákváðu að flytj-
ast til Danmerkur fór Gunnar með
þeim. Þó að hann væri ekki nema 9
ára gamall þegar þetta var grunaði
hann sterklega að hann sæi ekki
móður sína framar. Hann reyndist
sannspár því að Helga Loftsdóttir
dó skömmu síðar.
Gunnar ólst upp í Danmörku til
17 ára aldurs, en þá fýsti hann að
hverfa aftur heim til frænda og vina
á íslandi. Gunnar bar fósturforeld-
rum sínum vel söguna, þau létu sér
umhugað um að pilturinn fengi góða
menntun og létu hann því ganga í
viðurkenndan unglingaskóla þar sem
hann hlaut ágæta almenna menntun
sem hann taldi sig hafa búið að alla
tíð síðan. Einkum hafði hann á orði
hvað málakennslan hefði verið góð
enda var Gunnar mikill málamaður.
Magnús fósturfaðir Gunnars er
löngu andaður en fóstra hans lifir í
Kaupmannahöfn í hátri elli.
Það varð mikill fögnuður hjá föð-
ur Gunnars og systkinum þegar von
var á honum heim. Þau höfðu ekki
séð hann í 8 ár og hvað litli bróðir
hafði stækkað. Þama stóð hann, hár
og grannur, dökkur á brún og brá,
fríður sýnum og glæsilegur í alla
staði. Sem nærri má geta urðu þama
miklir fagnaðarfundir. Þetta var
sólrika sumarið 1939 og samsumars
réðst Gunnar fyrir milligöngu Magn-
úsar fóstra síns til garðyrkjustarfa
austur í Biskupstungur og var ætl-
unin að hann legði sitt af mörkum
og leiðbeindi þeim sem vom að stíga
fyrstu skrefín í ylrækt á íslandi.
Aður en hann fór austur hafði hann
hitt stúlkuna sína, stúlkuna sem átti
eftir að verða eiginkona hans og
lífsförunautur í 50 ár. Hún heitir
Rósa Guðmundsdóttir og kveður í
dag tryggan eiginmann og góðan
föður.
Ætlunin var að Gunnar lærði
garðyrkju en alvarleg veikindi komu
í veg fyrir það. Hann veiktist af
berklum um haustið og varð því að
sinni að leggja á hilluna öll áform
um frekara nám og fara á berklahæl-
ið á Vífilsstöðum. Þar var hann í
þijú ár og hafði þá komist það vel
til heilsu að hann gat unnið létta
vinnu. Innan skamms hafði hann náð
fullri heilsu og hóf nám í pípulögnum
og við þá iðn starfaði hann síðast
lengst af ýmist sem sjálfstæður at-
vinnurekandi eða hjá öðmm. Hann
var lengi virkur í stéttarfélagi pipu-
lagningarmanna og vann dijúgum
við að koma uppmælingakerfínu á
laggimar. Um tíma vann hann á
Mælingastofu pípulagningamanna
en frá árinu 1973 vann hann hjá
Vatnsveitu Reykjavíkur. Um svipað
leyti fór hann að fínna fyrir fyrstu
einkennum hjartasjúkdómsins sem
hafði lagt móður hans að velli kom-
unga svo og Siguijón elsta bróður
hans og Hörð þann næstelsta
skömmu síðar. En Gunnar var harð-
ur í horn að taka og hélt ótrauður
áfram og stundaði vinnu sína og
hélt daglegum háttum sínum eins
og ekkert hefði í skorist. Allra
síðustu árin varð hann þó að láta
undan síga og fyrir einu og hálfu
ári lenti hann í alvarlegu bílslysi og
bar ekki sitt barr síðan.
Gunnar var alls staðar afar vel
látinn sem verkmaður og vinnufé-
lagi. Hann var nákvæmur, vandvirk-
ur og samviskusamur enda list-
fengur að eðlisfari. Sjálfur kvaðst
hann hafa notið sín hvað best í vinnu
Dóttir mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RÓSA KOLBEINSDÓTTIR,
Hjaltabakka 30,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 21. mars kl. 13.30.
Kolbeinn Guðmundsson,
Guðrún Gunnarsdóttir, Ásgeir Sigurðsson,
Kolbrún Gunnarsdóttir, Birna Gunnarsdóttir,
Þórunn Ósk Þórarinsdóttir, Gunnar Svanhólm Ásgeirsson,
Rósa Marfa Ásgeirsdóttir, Rúnar Breiðfjörð Ásgeirsson.
Útför móður okkar,
MARÍU MAGNÚSDÓTTUR,
Lindarbraut 45,
Seltjarnarnesi,
sem lóst í Borgarspítalanum 1 2. mars, fer fram frá Dómkirkjunni
í Reykjavík þriðjudaginn 21. mars kl. 10.30 fyrir hádegi.
Magnús Sverrisson,
Gunnar Sverrisson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSLAUG GUÐJÓNSDÓTTIR,
Hrafnlstu, Hafnarfirði,
áður Háaleitisbraut 44,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 21. mars kl.
15.00.
Bjarni Oddsson,
Guðjón Oddsson,
Elsa Friðjónsdóttir,
Gfslína Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.