Morgunblaðið - 04.04.1989, Side 24

24
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. APRÍL 1989

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstofiarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
ÁrniJörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
ÁgústlngiJónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 900 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 80 kr. eintakiö.
Bandalag friðar
ífíörutíuár
Idag, 4. apríl, eru rétt 40 ár
liðin frá því, að Atlantshafs-
bandalagið (NATO) var stofnað
af tólf ríkjum við hátíðlega at-
höfn í Washington. ísland var í
hópi þessara tólf ríkja og ritaði
Bjami Benediktsson, þáverandi
utanríkisráðherra, undir stofn-
sáttmálann fyrir íslands hönd.
Ákvörðunin um aðild íslands var
umdeild og vakti mikla heift í
huga þeirra, sem vildu frekar
að Island hallaði sér að í austur
en vestur. Að baki andstöðu
kommúnista, sem stóðu fyrir
árásinni á Alþingishúsið 30.
mars 1949, bjó óskin um að
komast undir handaijaðar harð-
stjórans Stalíns.
Hrakspár þeirra sem börðust
gegn stofnun Atlantshafsbanda-
lagsins bæði hér á landi og ann-
ars staðar hafa ekki ræst. Geir
Hallgrímsson hitti naglann á
höfuðið, þegar hann komst
þannig að orði í umræðum um
Atlantshafsbandalagið á sínum
tíma, að það væri öflugasta frið-
arhreyfing mannkyns um þessar
mundir. Raunar er leitun að
samtökum þjóða, sem geta
glaðst yfir jafn góðum árangri
og Atlantshafsbandalagið. Það
var stofnað til að tryggja frið
með frelsi í aðildarlöndunum. Á
þeim ijörutíu árum sem banda-
lagið hefur starfað hefur erlendu
hervaldi verið beitt til að kúga
þjóðir og ríki í öllum heimshlut-
um nema á svæði þess. Stuðn-
ingur við bandalagið er einnig
óskoraður meðal aðildarþjóð-
anna og ekkert bendir til upp-
lausnar innan þess, þótt þar sé
sinnt viðkvæmustu málefnum er
snerta sjálfstæði og tilveru
þjóðrílq'a.
Þátttaka íslendinga í störfum
NATO einkennist að sjálfsögðu
af því, að við höldum ekki úti
eigin herafla og höfum á grund-
velli aðildar okkar að bandalag-
inu samið við Bandaríkjamenn
um vamir landsins. Lengst af
höfum við látið nægja að taka
þátt í stjómmálalegu samstarfi
innan NATO. Áherslur í þessu
efni breyttust þó þegar Geir
Hallgrímsson var utanríkisráð-
herra 1983 til 1985 og ákvarðan-
ir voru teknar um að styrkja
vamarmálaþáttinn í starfi ut-
anríkisráðuneytisins með því að
koma á fót vamarmálaskrifstofu
og hefja bein afskipti af hemáð-
arlegum málefnum á vettvangi
NATO. Þegar á reyndi var
víðtæk samstaða um þessa
stefnumótun. Fulltrúar íslands
hafa síðan tekið þátt í störfum
hermálanefndar NATO, sótt
fundi kjamorkuáætlananefndar
bandalagsins og fylgst með
störfum Evrópuhópsins, þar sem
vamarmálaráðherrar NATO-
ríkjanna ráða ráðum sínum. Að-
ild að mannvirkjasjóði banda-
lagsins hefur verið könnuð og
er full ástæða til að halda því
máli vakandi. Þá þarf að halda
áfram á þeirri braut sem mótuð
hefur verið með því að íslending-
ar annist rekstur ratsjárstöðv-
anna fyrir vamarliðið. Enn frem-
ur er nauðsynlegt að íslensk
stjómvöld verði virkir þátttak-
endur í æfíngum á vegum höfuð-
stöðva bandalagsins er miða að
því að þjálfa stjórnmálamenn og
embættismenn í að bregðast rétt
við á hættutímum.
Fyrir fjörutíu árum voru skilin
milli austurs og vesturs skýr.
Útþenslu- og ofríkisstefna
Stalíns blasti við öllum, sem
vildu sjá hana. Þá fylgdu Kreml-
veijar þeirri stefnu að ná undir-
tökum sem víðast í nafni heims-
kommúnismans. Þegar litið er
til baka, er raunar furðulegt, að
menn í lýðræðisríkjum skuli al-
mennt hafa treyst sér til að bera
blak af einræðisherranum í
Kreml. Arftakar hans leggja nú
áherslu á að hryðjuverk hans og
fjöldamorð séu upplýst og eru
þær uppljóstranir allar meðal
hins ógnvænlegasta, sem sagt
er frá í fréttum enn í dag. í
sovéskum blöðum má jafnvel sjá
frá því skýrt nú á dögum, að sú
vestræna söguskýring sé rétt,
að Stalín sé upphafsmaður kalda
stríðsins.
Heimsmyndin er önnur núna
en hún var fyrir fjörutíu árum.
Hugmyndafræði aðildarríkja
NATO og gildismat hefur sigrað
kommúnismann. Miðstýrð efna-
hagskerfi sósíalismans eru að
hruni komin. Óttinn við út-
þenslustefnu og hemaðarmátt
kommúnismans er ekki hin sama
og áður. Fulltrúar austurs og
vesturs sitja að viðræðum um
samdrátt herafla og forystu-
menn Bandaríkjanna og Sov-
étríkjanna hafa átt með sér frjöl-
marga fundi um hin viðkvæm-
ustu mál. Samstarfið innan Atl-
antshafsbandalagsins á ómetan-
legan hlut í þessum breytingum.
Enn er þörf á öflugu friðar-
starfi NATO. Öryggiskenndin
sem bandalagið hefur skapað er
meginforsenda þess, að rætt er
við kommúnistaríkin um tak-
mörkun vígbúnaðar. Það er frá-
leitt að álykta sem svo, að góður
árangur af starfí NATO eigi að
leiða til þess að bandalagið
hverfi úr sögunni. Þvert á móti
hafa öll aðildarríkin, og ekki síst
hin minnstu, þörf á því að sækja
styrk og öryggi til hins einstæða
sameiginlega vettvangs sem Atl-
antshafsbandalagið er.
MQRGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. APRÍL 1989
25
ATLANTSHAFSBANDALAGIÐ 40 ÁRA
Þátttaka íslands í störfum
Atlantshafsbandalagsins
Bjarni Benediktsson undirritar stofnsáttmála Atlantshafsbandalagsins
í Washington 4. apríl 1949. Thor Thors sendiherra er til hægri hand-
ar Bjarna.
Frá stofnfundi Atlantshafsbandalagsins í Washington 4. júlí 1949.
Morgunblaðið/Einar Falur
Utanríkisráðherrar Atlantshafsbandalagsins hafa fundað tvisvar sinnum hér á landi, 1968 og 1987. Mynd-
in er tekin við upphaf fundarins 1987 og sýnir ráðherrana á sviðinu í Háskólabíói.
eftirEinar
Benediktsson
Árið 1987 gjörbreyttist aðstaða
fulltrúa íslands hjá Atlantshafs-
bandalaginu (NATO) til batnaðar.
Þá höfðu þeir í hartnær fjóra ára-
tugi jafnframt gegnt öðrum tíma-
frekum störfum alls óskyldum
NATO. Meðan Atlantshafsbanda-
lagið hafði aðsetur sitt í París fyrr
á árum var sendiherrann jafnframt
fastafulltrúi gagnvart Efnahags-
og framfarastofnuninni, OECD, eða
OEEC eins og hún hét fýrst. Við
flutning NATO til Brussel árið 1967
hafði fastanefndin jafnframt það
hlutverk að vera sendiráð í Belgíu
og Lúxemborg sem og gagnvart
Efnahagsbandalagi Evrópu, síðar
Evrópubandalaginu. Fyrir um
tveimur árum varð sú breyting á
að komið var upp sérstakri skrif-
stofu í miðborg Brussel til þess að
sinna samskiptum við Evrópu-
bandalagið og sendiráðsstörfum í
Belgíu og Lúxemborg. Var nú
fastanefndin hjá NATO, enn sem
áður á sínum gamla stað í aðalbæki-
stöðvunum í útborginni Evere, því
alveg aðskilin sendiráðsstarfsem-
inni að öðru leyti en því, að einn
sendiherra hefur fram til þessa veitt
báðum skrifstofunum forstöðu.
Mikið var rætt um nauðsyn þess,
sem svo augljós var, að sérstakt
og sérhæft starfslið færi að takast
á við verkefnin varðandi Evrópu-
bandalagið. Hitt hefur máske vakið
minni athygli að hið sama á við um
Atlantshafsbandalagið hvað okkur
íslendinga snertir.
Hlutverk bandalagsins
Hlutverk Atlantshafsbandalags-
ins er skilgreint í Harmel-skýrsl-
unni svokölluðu, sem samþykkt var
þá er bandalagið var tvítugt. Sagt
er að starfsemi bandalagsins hvíli
á tveim meginstoðum, sem reyndar
tengjast. í fyrsta lagi hefur NATO
það hlutverk að tryggja nægilegar
hervamir til að fæla andstæðing frá
árás og þá pólitísku samstöðu, sem
nauðsynleg er þessum hemaðarlega
tilgangi. í öðm lagi er bandalaginu
ætlað að gegna því stjómmálalega
hlutverki að draga úr spennu og
efla friðsamleg samskipti með
samningum um lausn á ágreinings-
málum. Það er forgangsverkefni
Atlantshafsbandalagsins að standa
að samningum um takmörkun
vígbúnaðar og það átti því fmm-
kvæðið að bæði MBFR-viðræðunum
um samdrátt venjulegs herafla og
INF-samningunum um að útrýma
„Vafalaust verður seint
metið hvert gagn ráð-
herrar hafa af því að
geta reglubundið hitt
starfsbræður sína frá
öðrum Atlantshafs-
bandalagsríkjum á
þeim ráðherrafundum
sem þeir sækja. A þetta
ekki síður við um
íslenska ráðherra en
aðra, en þeim gefst við
slík tækifæri gott tóm
til að eiga tvíhliða við-
ræður umsérhags-
munamál Islendinga,
sem geta allt eins verið
með öllu óskyld verk-
efnum NATO.“
meðaldrægum kjarnorkueldflaug-
um, sem lokið var heillavænlega.
Ekki hefur viðleitni NATO um
samninga milli austurs og vesturs
minnkað síðan. Þá framþróun verð-
ur að hafa í huga þegar gerð er
grein fyrir störfum innan banda-
lagsins. Skipulag þess starfs, sem
við íslendingar tengjumst með þeim
hætti sem hentar minnsta aðild-
arríkinu, hefur væntanlega gildi
með tilliti til árangursins sem það
skilar. Sá árangur, hvað NATO
snertir, um að tryggja frið í Evrópu
í 40 ár hefur svo sannarlega ekki
verið lítill.
Starfsleg verkefni, sem NATO-
ráðið, nefndir þess og stjórnir fást
við, eru afar margbreytileg og eru
í senn hemaðarleg og stjómmála-
leg. Sé litið á verkefnaskrána má
segja hana tvíþætta — annars veg-
ar verkefni er lúta að innbyrðis
samstarfi NATO-rílq'anna og hins
vegar þau er lúta aðallega að fjöl-
þættum samskiptum austurs og
vesturs. Þar sem það á við em úr-
lausnir lagðar fyrir utanríkisráð-
herrafund í Atlantshafsráðinu, sem
haldnir em tvisvar á ári og taka
lokaákvörðun í sérhveiju slíku máli.
Á undan þeim fundum em haldnir
fundir varnarmálaráðherra. Um-
fíöllun flestra mála, fyrir hönd ut-
anríkisráðherranna, fer hins vegar
fram í ráði fastafulltrúa, sem funda
vikulega. Aðildarríkin hvert og eitt
em í samvinnu sín á milli, hrinda
síðan þessum ákvörðunum í fram-
kvæmd.
Harmel-skýrslan áréttar hins
vegar að ekkert aðildarríki er skuld-
bundið til að bera stefnumál sín
undir samráð bandalagsins, ef það
kýs ekki að gera svo. NÁTO er
hins vegar kjörinn vettvangur upp-
lýsingamiðlunar og skoðanaskipta
milli aðildarríkjanna. Ríkin geta því
mótað sín stefnumál í ljósi þekking-
ar og skilnings á sjónarmiðum og
hagsmunum annarra aðildarríkja
bandalagsins.
ísland virkara en áður
Með^ aðskilnaði starfseminnar í
Brussel fyrir tveimur áram hefur
ísland tekið þátt í fleiri verkefnum
og störfum NATO en áður var
kleift. Fastanefnd ásamt vamar-
málaskrifstofu getur nú fylgst mun
betur með störfum hermálanefndar
bandalagsins, en hún sinnir afar
mikilvægu ráðgjafahlutverki í vam-
armálum. Þá hefur fastanefnd í
auknum mæli tekið þátt í stefnu-
mótun um skipulag og framkvæmd
hagvarna bandalagsþjóðanna en sú
starfsemi er margþætt og umfangs-
mikil. Fulltrúar íslands sitja nú
einnig fundi kjarnorkuáætlunar-
nefndarinnar (Nuclear Planning
Group) sem áheyrnarfulltrúar.
Sama gildir einnig um s.k. Euro-
group, sem er óformlegur sam-
starfshópur varnarmálaráðherra
Evrópuríkja í NATO. Einnig vinnur
fastanefnd i ríkara mæli en áður í
nefndum þeim, sem samræma
stefnu bandalagsþjóðanna að því
er varðar takmörkun vígbúnaðar,
afvopnunarmál, viðskipta- og
vísindamál og vamaráætlunargerð,
svo nokkuð sé nefnt. Frá 1959 til
og með 1988 hafa á ijórða hundrað
(352) íslendingar fengið vísinda-
rannsókna- og vísindanámsstyrki
NATO.
Engum blöðum er um það að
fletta að þó verkefni NATO séu fjöl-
mörg og margþætt, þá varða þau
öll ísland, beint eða óbeint. Fámenn
fastanefnd landsins verður þó að
sníða sér stakk eftir vexti. Tíma
fastanefndar er jöfnum höndum
varið í fundasetur og þeim tengdan
undirbúning og skýrslugerð, svo og
viðtöl við starfsmenn annarra fasta-
nefnda og starfslið NATO svo og
hemaðaryfirvöld NATO; einkum
yfirherstjómina á Atlantshafi,
SACLANT. Fastafulltrúi íslands
hjá NATO sækir ýmsa fundi og
ráðstefnur utan aðalstöðvanna í
Bmssel þar sem hann kynnir sjón-
armið íslenskra stjómvalda og
stefnumál. Vinna þessi miðar að
því að gæta hagsmuna og skýra
stefnumál íslenskra stjómvalda og
tryggja þátttöku í samráði og sam-
eiginlegri stefnumótun bandalags-
ins um öll verkefni þess. Með því
að lokaákvarðanataka er í höndum
ráðherrafunda bandalagsins er
tryggð pólitísk yfirstjórn ríkis-
stjórna aðildarríkjanna. Óformlegt
samráð ráðherra er ekki síður þýð-
ingarmikið og em fundirnir sem
George Shultz fyrmm utanríkisráð-
herra Bandaríkjanna átti með
starfsbræðmm sínum um INF-
samningsgerðina öllum viðkomandi
minnisstætt dæmi um það. Á öllum
stigum samningsgerðarinnar áttu
Bandarílq'amenn þannig samráðs-
fundi með ráðhermm í Bmssel og
þess má geta að íslenskir utanríkis-
ráðherrar mættu- þar yfirleitt. Má
í þessu sambandi minna á samráð
bandalagsins um stefnumótun fyrir
nýhafnar Vínarviðræður um traust-
vekjandi aðgerðir og niðurskurð
| hefðbundinna vopna í Evrópu. Jón
Baldvin Hannibalsson, utanríkis-
ráðherra, sagði í ræðu í Vínarborg
ekki alls fyrir löngu, að orð verði
að leiða til athafna og á það við
um framkvæmd stefnumála NATO.
Fjölbreytt starfsemi
En þátttaka íslands í störfum
NATO er ekki takmörkuð við aðal-
stöðvarnar í Brassel. íslenskir
stjórnmálamenn og embættismenn
taka þátt í fjölda samráðsfunda í
höfuðborgum aðildarríkjanna um
öll þau mál er varða bandalagið.
Þá ber einnig að nefna þær tvíhliða
viðræður sem Islendingar hafa um
árabil átt við NATO-aðila, sem
tengjast Norðursvæðinu, austan
hafs og vestan, um sameiginleg
hagsmunamál.
Oflug þingmannasamtök vora
stofnuð innan vébanda NATO og
hafa íslenskir þingmenn um langt
árabil starfað á þeim vettvangi.
Starfsöm félög áhugamanna um
málefni NATO em í öllum aðild-
arríkjunum og hafa með sér félag
— Samtök um vestræna samvinnu
(Atlantic Treaty Association). Þing-
mannasamtökin og Samtök um
vestræna samvinnu halda árlega
ráðstefnur og allsheijarþing þar
sém íslensku þátttakendunum gefst
tækifæri til að kynna íslensk mál-
efni og taka þátt í samráði og sam-
vinnu um hagsmunamál NATO.
Vafalaust verður seint' metið
hvert gagn ráðherrar hafa af því
að geta reglubundið hitt starfs-
bræður sína frá öðmm Atlantshafs-
bandalagsríkjum á þeim ráðherra-
fundum sem þeir sækja. Á þetta
ekki síður við um íslenska ráðherra
en aðra, en þeim gefst við slík tæki-
færi gott tóm til að eiga tvíhliða
viðræður um sérhagsmunamál ís-
lendinga, sem geta allt eins verið
með öllu óskyld verkefnum NATO.
Landhelgismálið var á sínum tíma
til umræðu í NATO, sem átti sinn
þátt í lausn þess. Staða íslands sem
Evrópuríkis í NATO hlýtur vissu-
lega að vera gmndvallaratriði í
sambandi við viðhorf Evrópubanda-
lagsins til okkar þó ekki sé það til
neinnar umræðu.
Á seinni ámm hefur það færst í
vöxt að íslendingar starfi tíma-
bundið í aðalstöðvum Atlantshafs-
bandalagsins í Bmssel bæði hjá
alþjóðastarfsliðinu, sem sinnir hinni
pólitísku hlið samstarfsins, og hjá
alþjóðaherstarfsliðinu, sem sinnir
vamarsamstarfinu. Með þessu
skapast íslensk sérþekking sem
nýtist utanríkisráðuneytinu á
heimaslóð. Á þetta við um störf á
vegum vamarmálaskrifstofu og al-
þjóðaskrifstofu utanríkisráðuneyt-
isins.
Fulltrúar íslands
Þegar litið er um öxl yfír fjög-
urra áratuga störf íslendinga í höf-
uðstöðvum Atlantshafsbandalags-
ins er margs að minnast af mönnum
og málefnum. Sá, sem þetta ritar,
kom fyrst á skrifstofu sendiherra
okkar hjá NATO, sem þá var Hans
G. Andersen, á því herrans ári 1956
en hann hafði tekið við af Gunn-
laugi heitnum Péturssyni tveim
ámm áður. Þetta var í bráðabirgða-
húsnæði í París í Palais de Chail-
lot, sem svo hét, þó ekkert slot
væri. Veggimir vom þunnir og
hljóðbært á milli og sögðu gámng-
amir að íslensku fulltrúamir virtust
halda uppi kall- en ekki talsam-
bandi við Reykjavík. Símasamband
var oft lélegt í þá daga og þurfti
að brýna raustina. Aðrir sendiherr-
ar hjá NATO meðan stofnunin var
í París vora Pétur Thorsteinsson
og Henrik Sv. Bjömsson heitinn,
sem síðar gegndi því starfi einnig
í Bmssel, en aðrir fastafulltrúar hér
hafa verið Niels P. Sigurðsson,
Guðmundur í. Guðmundsson heit-
inn og Tómas Á. Tómasson tvíveg-
is. Ekki verða nafngreindir hér
varafastafulltrúamir og sendiráðs-
ritaramir né ritarar úr islensku ut-
anríkisþjónustunni og um langt
skeið einnig erlendar konur, sem
lagt hafa gjörva hönd á mikið verk
fámenns starfsliðs, sem oft vann
undir hinum erfíðustu kringum-
stæðum vegna mannfæðar og
starfsþrýstings. Nú má segja að
öldin sé nokkuð önnur þvi vara-
fastafulltrúi og sendiráðsritari, þeir
Róbert Trausti Ámason og Stefán
Jóhannesson, með tveim íslenskum
ritumm, þeim Sigríði Jónsdóttur og
Kristínu Sif Sigurðardóttur, gegna
NATO-störfum alfarið ásamt með
sendiherra, sem á að hafa hvort
tveggja nokkurn veginn að hálfu
starfí, forstöðu við Atlantshafs-
bandalagið og Evrópubandalagið
ásamt sendiherrastarfi í Belgíu og
Lúxemborg. Reyndar virðist mega
hverfa til þess, sem komið hafði
verið á fyrir þrem áratugum í París
og hafa einnig hér í Brassel, þ.e.
tvo íslenska sendiherra. Þýðing
starfanna hjá Atlantshafsbandalag-
inu gefur fullt tilefni til þess.
Höfundur er sendiherra í Brussel
og fastafulltrúi íslands hj& NA TO.
Hátíðarhöld í tilefhi af 40
ára afmæli Keflavíkurbæjar
KEFLVÍKINGAR héldu uppá 40 ára afmæli bæjarins á laugardag-
inn, 1. apríl, og var forseti Islands Vigdís Finnbogadóttir heiðurs-
gestur hátíðarinnar. Forsetinn afhjúpaði listaverk sem tileinkað er
Stjána blá sem stendur ofan við höfnina og að lokinni hátíðardag-
skrá í íþróttahúsinu var öllum viðstöddum boðið upp á veitingar.
Um morguninn var bæjarstjómin
með hátíðarfund og var þar eitt
mál á dagskrá, kjör Valtýs Guðjóns-
sonar sem heiðursborgara í
Keflavík. Valtýr er fyrrverandi úti-
bússtjór Samvinnubankans í
Keflavík, hann var bæjarstjóri í 4
ár, formaður bæjarráðs og forseti
bæjarstjórnar í nokkur ár.
Keflavíkurbær fékk kaupstaðar-
réttindi 1. apríl árið 1949 og var
hreppsnefndinni, sem þá var, falið
að stjóma bænum fram yfir bæjar-
stjómarkosningar sem fram fóm
árið eftir.
Hátíðarhöldin hófust með því að
forseti íslands afhjúpaði minnis-
varða um Stjána bláa sem stendur
ofan við höfnina og er eftir lista-
manninn Erling Jónsson. Minnis-
varðinn er við kvæði Arnars Amars-
sonar um Stjána bláa og segir frá
siglingu hans frá Hafnarfirði til
Keflavíkur. Við athöfnina talaði
Karl Steinar Guðnason alþingis-
maður, en hann er dóttursonur
Stjána blá.
Síðan var dagskrá í íþróttahúsinu
sem hófst með ávarpi Önnu Mar-
grétar Guðmundsdóttur forseta
bæjarstjómar. Síðan töluðu forseti
Islands, Vigdís Finnbogadóttir, og
Jóhanna Sigurðardóttir, félags-
málaráðherra. Tómas Tómasson,
sparisjóðsstjóri, rakti samtvinnaða
sögu bæjarins og Sparisjóðsins og
færði Keflavíkurbæ að gjöf málverk
eftir Eirík Smith. Einnig talaði
Guðmundur Ami Stefánsson, bæj-
arstjóri i Hafnarfirði, og Oddur Ein-
arsson, bæjarstjori í Njarðvík, og
færðu þeir Keflvíkingum einnig
gjafir. Þá talaði Guðfinnur Sigur-
Morgunblaðið/Bjöm Blöndal
Forseti íslands, Vigdís Finnbogadóttir, var heiðursgestur á af-
mælishátiðinni.
Valtýr Guðjónsson var kjörinn heiðursborgari Keflavíkur og er
hann á myndinni ásamt Elinu Þorkelsdóttur, eiginkonu sinni.
vinsson bæjarstjóri og þakkaði góð-
ar gjafír fyrir hönd bæjarbúa.
Síðan fór fram skemmtidagskrá,
Karlakórinn í Keflavík söng nokkur
lög, Mðrasveit Tónlistarskólans í
Keflavík flutti nokkur lög og lék
m.a. afmælismars eftir Siguróla
Geirsson, stjórnanda hljómsveitar-
innar. Félagar í Leikfélagi Keflavík-
ur fluttu gamanmál og annála frá
Keflavík fyrr á öldum. Þá komu
nokkrir krakkar úr Myllubakka-
skóla fram, dansarar úr Dansskóla
Auðar Haraldsdóttur sýndu dansa -
og Einar Júlíusson söng nokkur lög
ásamt dóttur sinni Olöfu Hafdísi.
Að skemmtidagsránni lokinni var
öllum viðstöddum boðið uppá veit-
ingar í hinum nýja íþróttasal sem
er í viðbyggingu við iþróttahúsið
og var þar 7 fermetra marsipan-
kaka á boðstólnum. Hún var bökuð
í Nýja bakaríinu við Hafnargötu og
meðal efnis sem fór í tertuna má
nefna 1200 egg, 100 lítrar af ijóma,
50 kg af hveiti, 55 kíló sykur, 30
kg af sultu, 35 kg af ávöxtum og
100 kíló af marsipan. Um 100
klukkustundir tók að baka tertuna,
sem gestir kunnu vel að meta.
Ymislegt verður á dagskrá á 2
næstunni í tengslum við afmælið ,
og má þar nefna revíu sem Leik- <
félag Keflavíkur framsýnir á föstu-
dag og á laugardaginn verða haldn- *
ir poptónleikar þar sem flestar
poppstjömur Keflvíkinga ætla að
koma fram. __