Morgunblaðið - 10.11.1989, Blaðsíða 10

eeei aaaMavön .01 auoAOUTaöa aiajuaítiJoaoM
MORGUNBLAMÐ J’ÖSTUDAGUR. M SÓVEMBER 1989
10
@8 Ármúla 29 símar 38640 - 686100
Þ. ÞORGRÍMSSON &C0
Armstrong LDFTAPLDTUR
KOPkOPLAST GÓLFFLÍSAR
Wahmaplast EINANGRUN
GLERULL STEINULL
S: 685009-685988
ÁRMÚLA21
DAN V. S. WIIUM, LÖGFRÆÐINGUR,
ÓLAFUR GUÐMUNDSSON, SÖLUSTJÓRI
2ja herb. íbúðir
Lyngmóar - Gbæ. Nýi. fai-
leg íb. á 1. hæð. Parket. Flísar á baði.
Gott útsýni. Ákv. sala. V. 4,7 m.
Jöklafold. Rúmgóð íb. á miðhæð
í 3ja hæða húsi. Parket. Suð-vestursv.
Nýl. veðdeildarlán. Verð 4,8 millj.
IMeðstaleiti. Falleg rúmg. íb. á
1. hæð. Sérþvottah. Innr. frá Alno. Sér-
garður. Bílskýli.
Vesturgata. Endurn. íb. á neðri
hæð í tvíbhúsi. Nýl. innr. Eign í góðu
ástandi. Ekkert áhv.
Kríuhólar. Snyrtil. íb. á 5. hæð í
lyftuh. Fallegt útsýni. Laus fljótl. Verð
3,6 millj.
Baldursgata. Nýi. imi íb. 01.
hæð. Verð 3,5-3,7 millj.
3ja herb. ibúðir
Hrafnhólar. íb. í góðu ástandi í
lyftuh. Nýtt gler. Útsýni. Lítið áhv. Laus
strax. Verð 4,9 millj.
Hverfisgata. íb. í góðu stein-
húsi. Talsvert endurn. Mikið útsýni.
Mikið áhv.
Vallarbraut - Seltjn. Nýi.
íb. á 2. hæð í fjórbhúsi. Þvottahús í íb.
Bílsk. Laus strax. Verð 6,5 m.
Framnesvegur. Nýi. ib, á 1.
hæð í fjórbhúsi. Bílskýli. Verð 6 m.
Laugarnesvegur. Rúmg.
risíb. í fjórbýlishúsi. Gott útsýni. Stórar
svalir. Verð 4,1 millj.
Skálagerði. Ib. á 2. hæð (efstu)
í 2ja hæða fjölbhúsi. Ekkert áhv. Laus
1. des. Verð 4950 þús.
Grundargerði. Kjíb. í góðu
steinhúsi. Til afh. strax. Stærð ca 71
fm. Hagstætt verö.
4ra-6 herb. íbúðir
Fífusel. Endaíb. í mjög góðu
ástandi á tveimur hæðum. Mikið út-
sýni. Bílskýli. Hátt veðdeildarlán. Verð
5,9-6 millj.
Ljósheimar. íb. í góðu ástandi
á 6. hæð. Laus strax. Verð 5,5 millj.
Flúðasel - 5 herb. Mjög
góð 5 herb. íb. á 3. hæð í enda. 4 svefn-
herb. parket. Fallegt útsýni. Bílskýli.
Laus fljótl.
Orrahólar - 5 herb. Rúmg.
íb. á 2. hæð í þriggja hæða húsi. Vand-
aðar innr. 4 svefnherb. Innb. bílsk. Ákv.
sala. Verð 7,8 millj.
Sérhæðir
Smáíbúðahverfi. Hæð í
þríbhúsi ca 82 fm. Eigninni fylgir 40 fm
bílsk. Gott steinh. Verð 6,5 millj.
Bugðulækur. Ib. á 1. hæð r
fjórbh. Stærð ca 121 fm (nettó). Sér-
inng. Sérhiti. 4 svefnh. 2 stofur.
Bílskréttur.Verð 7,5 millj.
Grenimelur. 4ra herb. íb. á 1.
hæð. Sérinng. Suðursv. Snyrtil. eign.
Laus strax.
Raðhús
Breiðholt. Endaraðh. við Torfu-
fell. Kj. undir öllu húsinu sem er að
hálfu leiti innr. sem íb. Bílsk. fylgir.
Framnesvegur. 148 fm end-
urnýjað parhús (steinhús), tvær hæðir
og kj. Eign í góðu ástandi. Laus í okt.
Verð 5950 þús.
Mosfellsbær. Raðhús á einni
hæð við Byggðarholt. Fallegur garður.
Gott fyrirkomulag. Ákv. sala. Æskil.
skipti á 3ja herb. íb. í Rvík.
Einbýlishús
Garðabær. Einbhús á einni hæð
við Goðatún. Stærð tæpir 160 fm auk
þess rúmg. bílsk. Húsið er í góðu
ástandi. Falleg og skjólrík lóð. Lítið
áhv. Verð 10,5 millj.
Ýmislegt
Vantar - vantar. Höfum
kaupanda að 4ra herb. íb. eða sérhæð
í Grafarvogi með áhv. veðdeildarláni.
Verðhugmyndir 8 millj.

Almenningsvagnakerfið
eftirBraga
Ásgeirsson
Á dögunum las ég í einhveiju
dagblaðanna ýmis svör við ein-
faldri spurningu um ágæti stræt-
isvagnakerfisins hér í borg.
Eitt svarið var á þá leið, að
viðkomandi færi að visu aldrei í
strætó, en leiðakerfið hlyti að
vera gott eins og allt hjá Davíð!
Þetta tilsvar, sem er einber
vindur, hleypti illu blóði í mig, sem
nota strætisvagna mikið.
Hið fyrsta er, að Davíð bjó
ekki til þetta kerfi, sem nú er
farið eftir og ekki rétt að blanda
honum í málið. Hann á heldur
ekki sök á fækkun farþega í al-
menningsvögnum né bílaspreng-
ingunni miklu, sem öll þjóðin er
að borga fyrir núna.
Hins vegar mætti hann hlutast
til um að gert yrði ýmislegt til
úrbóta, sem ekki er vanþörf á, svo
sem ég hyggst gera grein fyrir.
En úr því að farið var að minn-
ast á Davíð, langar mig til að
þakka honum fyrir Kúluna á
Óskjuhlíð, Viðeyjarstofu og ekki
síst fyrirhugaðar framkvæmdir á
Korpúlfsstöðum. Hins vegar sann-
færist ég stöðugt meir um það,
hve misráðið var að byggja ráð-
húsið úti í Tjörninni.
Eg er nokkuð víðförull maður
og dvaldi á sínum tíma nær ára-
tug víða í Evrópu og þekki allar
tegundir samgangna, allt frá
sporvögnum og almenningsvögn-
um til neðanjarðarlesta og tel mig
hafa nokkra yfirsýn. Þá er ekki
langt síðan ég dvaldi sex vikur í
París og kynntist neðanjarðar-
kerfinu og kostum þess út í æsar.
Hvað samgöngur snertir milli
borgarhluta, er hvarvetna kapp-
kostað, að menn komist sem
greiðlegast á milli þeirra og útúrd-
úralaust.
Mörg neðanjarðarkerfi eru
heimsfræg fyrir að skila þessu
hlutverki sínu frábærlega vel og
ég vil koma því að hér, hve merki-
lega fljótur mér fannst ég vera á
hina ólíklegustu staði í París og
hve möguleikarnir voru margir til
að komast leiðar sinnar.
Ég er ekkert frekar að mæla
með neðanjarðarkerfi hér, en hins
vegar finnst mér nokkuð skorta
á, að þessari meginreglu leiða-
kerfa erlendis sé fylgt.
Þegar ég tek strætó er ég nefni-
lega að hugsa um að komast á
ákvörðunarstað á sem hand-
hægastan hátt, en ég er mun
minna að hugsa um að fara í skoð-
unarferðir um borgarlandið.
Að vísu eru sumar leiðir prýði-
legar, en mun fleiri taka óþarflega
mikla króka, enda hef ég lengi
nefnt stætisvagnana „krókaleiðir“
og gæti alveg trúað, að sú nafn-
bót festist við þá, ef ekki verði
breyting á skipan mála.
Ég þekki strætisvagnana vel
frá fornu fari svo og sögu þeirra,
enda var faðir minn formaður
stjórnar þeirra um árabil og á
miklum uppgangstímum í sögu
þeirra. Þá möluðu þeir gull í hend-
ur margra og sköpuðu mikla vinnu
og allt var hér einkaframtak. Man
ég enn Ijóslega eftir ótal stjórnar-
fundum á „kontórnum" hans
pabba heimá á Rauðarárstíg 3,
sem seinna varð 19, þar sem nú
trónir útibú Búnaðarbanka ís-
lands.
En svona lagað mátti víst ekki,
og gróðinn varð að verða sameign
borgaranna, dreifast á fleiri hend-
ur, og því yfirtók borgin Strætis-
vagna Reykjavíkur hf.
Arangurinn varð sá, að á einu
ári margfölduðust gjöldin í vagn-
ana og bullandi tap vaj'ð á rekstri
þeirra strax fyrstu árin, og þetta
tap þefur hlaðið á sig með ári
hveiju og er orðið að stórvægilegu
vandamáli. Þrátt fyrir það héldu
hinir vísu borgarráðsmenn ekki
þá áætlun um fjölgun leiða og
bætta þjónustu, sem búið var að
gera og faðir minn sagði mér frá
og útskýrði.
En skyldi ekki þetta tap vera
um sumt eðlilegt? Hvaða borg í
heiminum hefur t.d. efni á að
bjóða ótölulegum grúa fólks í
skoðunarferðir um borgarlandið á
degi hveijum? Kostar ekki slíkt
bensín, slit á hjólbörðum og vögn-
unum sjálfum auk óþarfa vinnu-
launa?
Ég man eftir því, er ég bjó
annars staðar í borgarlandinu og
fór eldsnemma um helgar á vinnu-
stofu mína, er var alllangj, í burtu,
að ég var mjög oft einn í vagnin-
um alla leið. Hugsa sér, — mér
var ekið um hálfa borgina í flott
drossíu upp á 50 farþega og af
einkabílstjóra og allt þetta á
kostnað náungans! Aldeilis' höfð-
ingsskapur það . . .
Ég minnist þess einnig, er ég
snemma á virkum dögum var á
leið á vinnustað, að er ég missti
af mínum vagni, varð ég að taka
sprettinn og reyna að ná Breið-
holtsvagninum niðureftir, sem
tókst oftast. En þá var manni eins
og boðið til Japans, þar sem fólki
er troðið í almenningsfarartæki
eins og síld í tunnu.
Vafalítið eru til rasspúðareikni-
fræðingar, sem geta fært rök fyr-
ir því, að það sé tómt bull, að í
„Mætti biðja um
hreinni línur í almenn-
ingsvagnakerfinu,
nokkrar hraðferðir, er
ganga einungis beint,
en út firá þeim megin-
atriðum kvíslist ýmsir
geirar.“
öðru tilvikinu hefði minni vagn
hentað betur en í hinu stærri.
Nú spyijaeinhveijir: „Af hveiju
fær kallinn sér ekki einfaldlega
bíl í stað þessa að vara að „rövla“
svona?
Því er til að svara, að ég hugð-
ist gera það fyrir nokkrum árum
og var búinn að ljúka við helming-
inn af bílatímum mínum, er ég
var kallaður til útlanda og varð
að gera hlé á bílatímunum, og
einhvern veginn hafa hlutirnir
æxlast þannig, að hléið er enn í
fullu gildi. Þar að auki er áhuginn
í lágmarki, eftir að ég hef kynnst
afleiðingum bílanotkunar á bygg-
ingar, útilistaverk, gróðurríkið,
eigin heilsu og náungans.
Annars hef ég kunnað á bíl, frá
því ég var í vegavinnu kornungur
strákur og til gamans má geta
þess, að Erró vinur minn lærði
einnig kornungur á bíla og tók
stundum í stýri lengi vel bæði hér
og í útlöndum. Var úrvals bílstjóri,
en hafði þó bakþanka og dreif sig
í bílprófið í heimsborginni, sem
hann náði með glæsibrag á
metttíma. En svo skrítilega vill
til, að síðan hann tók prófið hefur
hann ekki snert stýri, a.m.k. ekki
fram að þeim tíma, er hann sagði
mér söguna.
Ég minnist þess sí sona til við-
miðunar, vegna þess að Erró tek-
ur jafnan neðanjarðarlest frá sínu
heimili og í vinnuna og kvedst
vera samtals 7-10 mínútur á leið-
inni, sem gerir 14-20 mínútur
fram og til jjaka og er það þó
lengri leið en ég fer. Og hann er
snöggur að fara ferða sinna, ef
hann þarf að bregða sér frá. En
það tekur mig iðulega 30 mínútur
að komast á mína vinnustofu, sem
gerir klukkutíma á dag. Að því
viðbættu að þurfi maður að ganga
einhverra erinda úti í bæ á miðjum
degj, er dagurinn ónýtur, því að
svo mikið fyrirtæki er það.
Þetta er samanburðurinn á
samgöngukerfinu í París og
Reykjavík og hér er ekki hægt
að skjóta sér á bak við það, að
við séum svo fáir og smáir, því
að hér er um að ræða skipulags-
og hugvit.
Mætti biðja um hreinni línur í
almenningsvagnakerfinu, nokkr-
ar hraðferðir, er ganga einungis
beint, en út frá þeim meginatrið-
um kvíslist ýmsir geirar.
Ef ekki, verður það brátt svo
mikið fyrirtæki að fara í strætó,
að kannski væri farsælast fyrir
farþegana að klæðast ferðafötum,
jafnvel endurlífga pokabuxnatísk-
una og taka upp þann sið Norð-
manna að vera jafnan með lítinn
bakpoka á herðunum! Fórnardýrin
væru þá a.m.k. auðþekkjanleg.
— Þá skil ég ekki og hef aldrei
skilið þetta handsnúna tímakerfi,
sem er í hæsta máta óréttlátt og
þungt í vöfum, truflar að auki
vagnstjóra í akstri. Mig hefur og
lengi grunað að það væri ættað
frá Albaníu.
Af hveiju ekki að setja raf-
magnsklukkur í alla vagna, sem
t.d. stimpla einn klukkutíma upp
á mínútu lílct og víða annars stað-
ar og gilda í eins marga vagna
og farþegi þarf að nota innan
þeirra tímamarka?
Slíkt mundi opna marga áður
óþekkta möguleika og vissa mín
er, að það ásamt markvissara
leiðakerfi myndi gera það að verk-
um að borgarráðsmenn þyrftu
ekki lengur að kvarta undan
minnkandi farþegafjölda.
Og umfram allt skal reglum
fylgt, svo sem að ekki megi tala
við vagnstjóra í akstri.
Höiundurer
myndlistargagnrýnandi
Morgunblaðsins.