Morgunblaðið - 06.02.1990, Qupperneq 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. FEBRÚAR 1990
w
Heildsala — smásala
SKRUFUR,
allar geröir.
Boddýskrúfur,
rafgalvaniseraöar
og ryðfríar.
Tréskrúfur,
sjálfborandi skrúfur,
spónaplötuskrúfur.
Oplö frá 8 — 18
Laugardaga9-13
STRANDGATA 75
HAFNARFJÖRÐUR
Tt 91-652965
a guaranlee lor quallly
VMaSÍers Kork'O'Plast
Sœnsk gœðavara í 25 ár.
KORK O PtAST ci meC slitstertca vmylhúð og notað á gólf sem mikiö
mjeðtr á. svo sem á flugstöðvum og á sjúkrahúsum
KORK O PIAST er auðvett aö pr/fa og þaegilegt er að ganga á því.
Séflega hentugt fyhr vinnustaöi. banka og opinberar sknfstofur
KORK O PLAST byggir ekki upp spennu og er mUoö notaö f
töfvuherberg|um
KORK O PLAST f*st I 13 rmsmunandi korkmynstrum
Geansæ. slitsterk
og auöbrifanleg
vinyl-filma
EF ÞÚ BYRÐ ÚT1 A LANDI ÞÁ SENOUM VK) ÞÉR ÓKEYPIS
_____________SÝNISHORN OG RCKLING.
Þ ÞORGRÍMSSON &C0
Armula 29 Reykjavik simi 38640
V^terkur og
k»/ hagkvæmur
auglýsingamiðill!
Undirstaða...
...árangursríks og ánægjulegs lestrar er að lesa
hratt. Þú getur aukið lestur og gert hann
ánægjulegri með því að margfalda lestrarhraða
þinn á hraðlestrarnámskeiði. Þaðereinnig stað-
reynd að ekkert dregur jafn mikið úr árangri.
skólafólks og lítill lestrarhraði.
Hver er þinn lestrarhraði? Er hann einungis 150
til 180 orð á mínútu? Langar þig að lesa 600
orð á mínútu, jafnvel enn meir? Það skiptir
ekki máli hver lestrarharði þinn er nú, þú getur
margfaldað hann á námskeiði í hraðlestri.
Lestrarhraði nemenda Hraðlestrarskólans und-
anfarin 10 ár hefur þrefaldast til jafnaðar, hvort-
heldur er í erfiðu eða léttu lesefni.
Viijir þú bætast í hóp ánægðra nemenda
skólans, skaltu skrá þig strax á næsta nám-
skeið, sem hefst miðvikudaginn 7. febrúar nk.
Skráning öll kvöld kl. 20.00-22.00 í síma 641091.
Ath.: Flest stéttarfélög styrkja meðlimi sína til
þátttöku á námskeiðinu.
HRAÐLESTRARSKÓUNN
P
Tölvunám
Tölvuþekking er ekkert einkamál
sérfræðinganna. Allir geta nýtt sér
tölvutæknina á einhvern hátt.
Tölvunámið er vandað 60 tíma nám sem
veitir þér staðgóða þekkingu á notkun
fölva við lausn algengra verkefna.
Kennt er tvö kvöld í viku frá
kl. 18 til 22^
Tölvuskóli íslands
^■sími: 67 14 66, opið til kl 22j|
Landið okkar hefur
upp á margt að bjóða
Til Velvakanda.
í Morgunblaðinu sunnudaginn
26. nóvember er ágæt grein um
hvað sé heppilegt fyrir atvinnuupp-
byggingu á íslandi og kemur þar
margt til greina á hinu óþekkta og
dularfulla landi okkar eins og segir
í greininni, einstakt land. Fengnir
hafa verið sérfræðingar frá öðrum
löndum til að segja okkur hvað
landið hafi upp á að bjóða.
Nú síðustu árin hafa ráðamenn
gert mikil heimskupör með allskon-
ar nýjungar í atvinnumálum lands-
manna sem hafa kostað landsmenn
milljarða króna og enn er haldið
áfram og öll þessi glæstu fyrirtæki
verða gjaldþrota hvert á fætur öðru
og stórfellt atvinnuleysi blasir við
og dýrtíðin vex og útlendar skuldir
hækka og enginn veit hvar þetta
endar.
Við þurfum enga útlendinga til
að segja okkur fyrir verkum og
allir ættu að sjá hvað okkur er
fyrir bestu, ef fólk er ekki hætt
að hugsa. Land okkar hefir svo
margt upp á að bjóða ef við horfum
bara í kringum okkur, því náttúru-
undrið er svo mikið, já jafnvel
okkar grót, hraunið og okkar nöktu
fjöll, allt er þetta náttúruundur
sem fá lönd geta státað af. Við
eigum eitt elsta og fegursta tal-
og ritmál í heimi hvað hreinleika
varðar, við eigum hreint loft, enn-
þá, hreint og ómengað vatn eða
þangað til við verðum svo vitlausir
að setja upp stóriðju út um allar
trissur. Ég tala nú ekki um ef
eyðileggja á Eyjaijörð með álveri.
Mér er spurn, elska Eyfirðingar
ekki landið í kringum sig? Ég held
ekki. Hugsa þeir eingöngu í pening-
um en ekki um hreina loftið og
dýrmæta vatnið og hið gjöfula haf
í þröngum firðinum?
Hugsið um fegurð Eyjafjarðar
og plantið þúsunum tijáa fyrir
komandi kynslóðir og ykkur mun
líða miklu betur, nóg er landrýmið
og gott til ræktunar. Byggið heilsu-
hæli fyrir innlenda og erlenda, ríka
túrista sem hafa næga peninga og
eru að ferðast út um allan heim í
leit að heilsuhælum. Ef það er
nægilega myndarlegt þá er enginn
vafi á að aðsóknin verður mikil.
Hópur fólks fengi mikla vinnu við
þetta og nóg er af sérfræðingum
hér á landi, og heilsuhæli vantar
allsstaðar eins og dæmin sýna um
þau heilsuhæli um alian heim að
færri komast að en vildu og engin
mengun fylgir þessu. Það eru orðin
meira en 25 ár síðan ég byrjaði að
skrifa um þessi mál í Morgunblaðið
og finnst mér kominn tími til þess
að ráðamenn fari að vakna til
meðvitundar um að til er fleira en
stóriðjuver sem menga okkar land.
Ég hafði alla tíð fyrst og fremst
haft í huga dalinn fyrir innan
Hveragerði, sem ég tel einn besta
stað hér á landi, en enginn hefir
haft áhuga fyrir þessu máli og
finnst mér það afar undarlegt. Að
vísu hefir forsætisráðherra
Steingrímur Hermannsson aðeins
minnst á þetta en ekkert gerist
ennþá. Hveragerðisbær hefir nú
eignast allt þetta land og innst í
dalnum eru svo margar heitar
vatnsborholur að nægja myndi
stórborg.
Ég sá fyrir nokkru að sá mæti
maður Arni Johnsen alþingismaður
vildi láta hita upp veginn í Skíða-
skálabrekku, en þar er hann ekki
nægilega framsýnn, ég skrifaði
fyrir nokkrum árum og vildi nota
eina af borholum í landi Hveragerð-
is neðst í Henglinum til að hita
upp allan þjóðveginn, frá Hvera-
gerði yfir Hellisheiði ogíram allar
aðalgötur í Reykjavík. Ég veit að
þetta kostar mikla peninga en hvað
kostar að ryðja snjó af Hellisheiði
eða hafa heiðina lokaða mánuðum
saman eins og var á síðasta vetri
og þurfa að fara Þrengslaveginn?
Góðir landsmenn. Farið nú að
hugsa af viti og hafið ekki of
margar stóriðjuhugmyndir og notið
heita vatnið fyrir heilsuhæli, því
þar felast miklir peningar og ríkir,
erlendir gestir myndu streyma til
landsins ef vel væri vandað til
þess. Reykjakotsdalur innan
Hveragerðis, hefir allt upp á að
bjóða, er mjög vel staðsettur og
hefir margt sér til ágætis, svo sem
besta blómabæ landsins, góð hótel,
Hótel Örk, sem er í betri klassa,
Hótel Ljósbrá, Tívolí, og hinn glæsi-
legu bíóma- og gjafavöruverslun
ásamt mat og kaffihúsi, ásamt
málverkasýningum Eden, sem er
orðin fræg út um heim, því annar
eins staður er varla til í heiminum.
Ekki má gleyma Garðyrkjuskólan-
um sem er mjög til fyrirmyndar á
margan hátt. Fleira væri hægt að
telja upp af ágæti þessa staðar,
svo sem hina myndarlegu sundlaug
í Laugarskarði og Heilsuhæli
NLFÍ, sem er orðið alltof lítið og
færri komast þangað en vildu,
bæði landsmenn og erlendir gestir,
sem alltaf fá neitun vegna
þrengsla. Við megum heldur ekki
gleyma Bláa lóninu sem frægt er
orðið víða og margir útlendingar
sækjast eftir að synda þar og
margir eru sagðir hafa læknast
þar af sínum sjúkdómum. Mér
finnst það afar einkennilegt að fólk
skuli ekki sjá það sem næst þeim
er en einblína alltaf á það sem út-
lent er.
Við höfum svo ótal margt upp á
að bjóða sem hvergi er til annars
staðar. Þingvelli, orkustöðvarnar,
heita vatnið, fegurð hraunsins, já 1
líka rigninguna, snjóinn, skíðafæri
nær allt árið, Höfðahúsið sem allir
vilja sjá ásamt draug sem á að
fylgja húsinu og er það ekki lítils
virði, laxveiðiárnar, Élliðaárnar og
fegurð Heiðmerkur og svo kemur
ráðhúsið og fegrun Tjarnarinnar
með öllum fuglunum og bráðum
kemur útsýnisperlan á Öskju-
hlíðinni. Það vantar bara spilavíti
fyrir útlendinga.
Það er svo ótal margt hægt að
gera hér á landi þó mörgum finnist
hér hijóstrugt. Þá felst svo mikil
fegurð í þessu öllu, þó landsmenn
kunni ekki að meta það og sjá ekki
fegurðina sem felst alls staðar í
okkar ónumda landi og óþekkta.
Miðbærinn gamli þarf mikillar
hressingar við ef hann á ekki að
deyja út, mörg af gömlu húsunum
verður að taka burt og lagfæra
önnur og byggja falleg hús með
fallegum verslunum á götuhæð og
efri hæðir fyrir fólk svo bærinn
lifni við og burtu með járngrindurn-
ar í Austurstræti og í stað þeirra
komi fallegir vagnar á torgið við
Útvegsbankann, meira af bekkjum
og stórum tijám svo fólk geti notið
þess að koma í miðbæinn.
Allir landsmenn vilja hafa falleg-
an og aðgengilegan miðbæ, en eins
og hann er nú er útlitið ekki gott
og miklar líkur á að margir forðist
að koma þangað, því það er orðið
svo margt annað gott og fallegt í
öðrum bæjarhlutum sem gott er
að komast að eins og Kringlan og
fleiri staðir sem fólk er farið að
notfæra sér. Bjargið Miðbænum
áður en það er orðið of seint. Látið
Alþingi aldrei fá að kaupa Hótel
Borg, fækkið heldur þingmönnum.
Paul V. Michelsen
Víkveiji skrifar
Sum lönd búa við sérstaka teg-
und af meng un. Það eru
auglýs inga skilti, sem sett eru
úpp við þjóðvegi. Ferðamenn, sem
aka um erlendis hafa áreiðanlega
tekið eftir þessum skiltum, sem
eru t.d. mjög áberandi í Banda-
ríkjunum. Það er hægt að segja
með sanni, að þau mengi umhverf-
ið. Þau spilla náttúrufegurð og
skapa hættu í umferð með því að
draga til sín athygli ökumanna.
Að þessu er vikið hér vegna
þess, að vísbending er um, að
þessi ósiður sé að hefja innreið
sína hér á landi. Þegar ekið er
eftir Kringlumýrarbraut til
Reykjavíkur er hús í byggingu á
vinstri hönd. Þar er búið að koma
upp stóru auglýsingaskilti. Þetta
skilti er ábending um, að mengun
af þessu tagi sé á næsta leiti.
Það þarf að koma í veg fyrir það
strax að svo verði.
Borgaryfirvöld eiga að sjálf-
sögðu að taka í taumana. Hvernig
halda menn, að umhverfi Kringlu-
mýrarbrautar verði, ef þar rís
skilti við skilti? Ef borgaryfirvöld
stöðva þennan ósið ekki í upphafi
er hætta á, að hann breiðist út.
Umhverfisverndarfólk þarf að láta
til sín heyra út af þessu.
XXX
Yíkveija finnst rík ástæða til
að halda fast í gamlar hefð
ir. Það er alltof lítið af þeim hér
í okkar landi. Þess vegna er
Víkveiji ekki hrifinn af þeirri
ákvörðun Eimskipafélags íslands
hf. að hætta að nota Þórshamar-
inn, sem einkenni félagsins.
Eimskipafélagið er merkt félag
og á sér mikla sögu. Það á að
leggja rækt við þá sögu og fortíð
sína en ekki að skera á þau
tengsl, enda getur það oft verið
fyrirtækjum hættulegt. Röksemd-
ir Eimskipafélagsins fyrir því að
hætta að nota þetta ágæta merki
eru ekki sannfærandi. Úr því að
félagið lifði heimsstyrjöldina
síðari af með þetta merki á það
ekki að skapa því nokkra erfið-
leika í hinni nýju Evrópu.
xxx
Víkverji vék að því á dögunum,
að þeir sem ritdæma bækur
í blöðum kæmust yfir að lesa ótrú-
lega margar bækur á skömmum
tíma. Einn af viðmælendum
Víkverja taldi fráleitt að alhæfa
eins og þarna hefði verið gert.
Hið rétta væri, að það heyrði til
undantekninga, að ritdómarar
teldu sér fært að lesa nokkra tugi
bóka síðustu vikurnar fyrir jól og
skrifa um þær ritdóma. Þetta
væri ósiður, sem ástæðulaust væri
að saka aðra um en þá, sem það
gerðu. Þessu sjónarmiði er hér
með komið á framfæri.