Morgunblaðið - 12.04.1990, Blaðsíða 8

8' (3*
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMT-UDAGUR 12. APRÍL 1990-
Bílarnir hafa batnað
en umferðin versnað
Rætt við Sigurgest Guðjónsson sem
starfað hefiir við bíla í 60 ár
Ævistarfið hefur snúist um bíla. Hann byijaði á að læra sitthvað
um þá og vann í framhaldi af því við viðgerðir. Hann lærði að
sjálfsögðu að aka þeim og vann við það líka og siðast annaðist
hann skoðun, ekki venjulega skoðun á venjulegum bílum heldur
tjónaskoðun á skemmdum bílum og meta hvortjjað svaraði kostn-
aði að lappa upp á þá eða bara losa sig við þá. I sumarfríinu - það
er að segja eftir að það kom til - ók hann síðan með fjölskyld-
unni eitthvað út um landið í eigin bíl. Sigurgestur Guðjónsson
bifvélavirkjameistari rekur hér brot úr ferli sínum meðal bíla sem
staðið hefur i sextíu ár.
„Það var nú knappt um vinnu ors. Þetta voru Chevrolet, GMC,
á Stokkseyri þar sem ég fæddist Buick, Pontiac og fleiri tegundir,
árið 1912 svo fjölskyldan fluttist allt saman amerískir bílar sem við
til Reykjavíkur þegar ég var 14 fengumst við. Frá Þýskalandi vor-
ára og fékk ég fyrst vinnu sem um við með Opel og Blitz og
sendill. Fyrst var ég hjá Benóný
físksala í Kolasundi og síðar á
planinu við Tryggvagötu hjá Jóni
og Steingrími en Steingrímur var
síðar kenndur við Fiskhöllina,"
segir Sigurgestur og hann vann
við eitt og annað á næstu árum.
Eitt sumarið reyndi hann fyrir sér
á sjónum, skrapp á sfld norður í
land og var á bát frá Vestmanna-
eyjum.
Enginn sjómaður
„Sjómennskan átti ekki við mig
og haustið 1929 þegar ég leitaði
fyrir mér um vinnu varð úr að
ég hóf að starfa hjá Jóhanni Ólafs-
syni og Co. sem rak meðal annars
bflaverkstæði á Hverfísgötu 18.
Hann tók menn í vinnu og ég
réðist í þriggja mánaða kauplausa
vist og átti að fá tækifæri til að
læra eitt og annað á þessum tíma
og fá síðar 100 króna kaup á
mánuði ef vinna héldist. En
skömmu síðar ætlaði einn starfs-
félaginn að hætta og þá var okk-
ur boðin vinna. Kaupið var fyrst
1,50 á tímann en tímakaup verka-
manna var þá 1,20 krónur. Þetta
þótti ágæt vinna og þegar leið á
veturinn var nóg að gera en gall-
inn var náttúrlega sá að þegar
enginn þurfti að láta gera við
vorum við kauplausir."
Á þessum árum fór Sigurgestur
einnig að huga að bílprófi sem
menn gátu tekið 18 ára gamlir.
Hann sagðist hafa séð að gott
gæti verið að kunna að keyra líka.
En voru mörg bílaverkstæði í
Reykjavík þá?
„Þau voru líklega ein sex. Fyr-
ir utan verkstæði Jóhanns Ólafs-
sonar ráku Sveinn Egilsson, Egill
Vilhjálmsson og Páll Stefánsson
stærstu verkstæðin og svo ein-
hverjir smærri verkstæði. Við
gerðum við bíla frá General Mot-
Chevrolet árgerð 1946 en Sigurgestur hefiir átt allmarga bíla
af þeirri gerð. Þennan bíl gerði smíðaði hann og útvegaði sér
varahluti úr öðrum bílum en upphafiega var honum gefin grind-
in. Bilinn notaði hann til sumarferða með fjölskylduna í mörg ár.
Sigurgestur Guðjónsson er hér í tjónaskoðunarstöð Vátryggingarfélags íslands þar sem hann vann
allt fram á þetta ár. Starfsævi hans er þá orðin 60 ár í bílunum.
Vauxhall og Bedford frá Bret-
landi.
En hvað voru þá margir bílar
á götum Reykjavíkur á þessum
árum?
Um 800 bílar
„Þeir hafa verið um 800 því
ég man að alþingishátíðarárið
komust númerin yfír 800 en við
þekktum hvem mann sem átti bfl
af þessum tegundum sem við
gerðum við. Það var annað en við
þekkjum í dag og umferðin eftir
því - allt hefur þetta breyst,
bflamir batnaó en umferðin versn-
að.
Ég vann síðan næstu árin á
verkstæðinu eða í 27 ár - þá var
ég orðinn leiður á þessu og vildi
skipta um. Allan þennan tíma
hafði ég verið á verkstæðinu en
gripið í að afgreiða í varahluta-
versluninni stöku sinnum en það
er vart orð á því gerandi.
Þetta var árið 1956 og ég var
þá búinn að fá nóg af brælunni
og óhreinindunum. Menn þekktu
þá ekki nógu vel hversu mikið
óloft þetta var, loftræsting var
aldrei nógu góð og menn áttu það
til að láta bflana ganga meira en
góðu hófí gegndi inni á verkstæð-
unum án þess að lofta vel út.
Eftir þetta keypti ég mér
sendibfl og stundaði af og til
keyrslu næstu árin en vann einnig
við uppherslu og stillingu á bflum
sem Bifreiðar og landbúnaðarvél-
ar flutti inn. Moskvits var þá aðal
sölubfllinn hjá þeim og það var
mikið keypt af honum enda ódýr
en það þurfti líka að fara yfír þá
og herða eitt og annað upp og
stilla áður en þeir voru afhentir
kaupendum," segir Sigurgestur
og vill ekki segja neitt ljótt um
Moskvits - það var mesta furða
hvað þeir vom seigir og menn
komust á þeim eftir misjöfnum
vegum sagði hann.
Sigurgestur var einn af frum-
kvöðlum að stofnun Félags bif-
vélavirkja. Hann sat í stjórn fé-
lagsins í fjóra áratugi, í 25 ár sem
ritari og síðan sem formaður.
Hann sagði að bamaskólalær-
dómurinn frá Stokkseyri hefði
dugað sér nokkuð vel í þessum
félagsmálum. Hins vegar -tók
hann nokkra skriftartíma til að
betra handbragð væri á ritarabók-
unum þegar hann tók að sér rit-
araembættið. Þess má einnig geta
að hann hefur mætt á alla félags-
fundi í gegnum árin nema einn
en af þeim fundi missti hann
vegna misskilnings um fundar-
boðið.
Árið 1965 réðst Sigurgestur til
Brunabótafélags íslands sem
tjónaskoðunarmaður. „Bmna-
bótafélagið var þá að ráðast í bíla-
tryggingar sem það hafði ekki
gert fram að því nema hvað varð-
aði flutning á bílum og ég hafði
lítillega skoðað bfla fyrir þá sem
höfðu skemmst í flutningi. Þessi
tjónaskoðun hefur verið aðalstarf
mitt síðustu árin og alveg þar til
nú í janúar sl. að ég hætti enda
orðinn 77 ára og er því víst mál
að Jinni.
Ég hafði aðsetur á skrifstofu
félagsins á Laugaveginum og •
bflana skoðaði maður bara á stæð-
unum þama fyrir utan. Þar var
engin aðstaða að sjálfsögðu og
stundum þurfti að skríða undir
og skoða en væra bílar illa
skemmdir og ekki ökufærir eftir
tjón skoðaði ég þá á verkstæðum
eða geymslum fyrir skemmda
bfla. Þessi aðstaða er auðvitað
allt önnur í dag eftir að tjónaskoð-
unarstöðvarnar komu til. Þá gát-
um við tekið bílana inn og skoðað
þá almennilega - lyft þeim upp
og skoðað undirvagninn og leitað
eftir skekkjum með sérstökum
mælitækjum.
Það fer ekki hjá því að Sigur-
gestur minnist aftur á umferðina
og margt ljótt bílflakið hefur hann
séð eftir árekstur.
Ökunemar þyrftu að skoða
tjónabíla
„Það er stundum engu líkara
en menn aki með lokuð augun,
svo furðulegir eru árekstrarnir,
veltumar, aftanákeyrslurnar og
slysin stundum og iðulega sjáum
við dæmi um það að menn aka í
hálku og ófærð eins og á sumar-
degi. En það er fyrst og fremst
hraðinn sem veldur þessum slys-
um. Menn aka alltof hratt miðað
við aðstæður og geta því engu
bjargað ef eitthvað óvænt gerist.
Við verðum nefnilega að sætta
okkur við það að þó að við teljum
okkur góða ökumenn þá erum við
ekki einir í heiminum og margir
aðrir á ferðinni sem geta kannski
gert axarsköft og við það fáum
við ekkert ráðið.“
Er hægt að ráða bót á þessu
ástandi?
„Ekki hef ég nú neina töfra-
lausn á því en hins vegar hygg
ég að ökumenn þyrftu að gera sér
betur grein fyrir hugsanlegum
afleiðingum árekstranna. Það
gera þeir best með því að skoða
skemmda bfla. Það ætti að skylda
alla ökunema til að heimsækja til
dæmis tjónaskoðunarstöð þar sem
þeim væra sýnd bílflök. Um leið
og bílarnir væra skoðaðir gætu
kennarar rakið fyrir nemendum
hvað andartaks gáleysi getur haft
í för með sér, til dæmis ölvun við
akstur eða of hraður akstur - við
höfum- dæmi um þetta allt. Ég
er sannfærður um að ungir öku-
menn gleyma ekki strax slíkri
kennslustund og að hún myndi
fljótt skila sér í bættri umferð.
- DISKAR
Eigum fyrirliggjandi Sachs
höggdeyfa, kúplingar og
kúplingsdiska í allar helstu
tegundir evrópskra og
japanskra fólks- og vörubíla.
Útvegum alla fáanlegar
kúplingar og höggdeyfa
með hraði.
Það borgar sig að
nota það besta.
Þekking Reynsla Þjónusta
(FALKINN
SUÐURLANDSBRAUT 8 SlMI 84670
Opið í Kola-
portinu
á laugardag
VENJULEGA er lítið við að vera
fyrir þá sem dveljast í höfuðborg-
inni um páskana, en markaðs-
torgið í Kolaportinu verður að
venju opið á laugardaginn og þá
verður þar einmitt sérstaklega
mikið um að vera.
Kolaportsmarkaðurinn heldur þá
upp á ársafmælið með sannkallaðri
karnivai-stemmningu. Auk um eitt
hundrað söluaðila verður ýmislegt
gert til skemmtunar bæði fyrir börn
og fuilorðna. Leikhópar og aðrir
listamenn verða með uppákomur
og vonast er til að bæði seljendur
og gestir mæti óvenjulega klæddir
og í hátíðarskapi.
Talið er að yfir hálf milljón gesta
hafi sótt Kolaportið heim á fyrsta
starfsárinu.
(Fréttatilkynning)