Morgunblaðið - 22.12.1990, Qupperneq 17

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. DBSEMBER 1990
17
Iris Murdoch
UNGMENNAFELAGIÐ Sljarnan
í Garðabæ í samvinnu við íþrótta-
og tómstundaráð stendur fyrir
Stjörnujólaballi á Þorláksmessu
kl. 17.00-19.00 í félagsmiðstöð-
inni Garðalundi í Garðaskóla.
Magnús Kjartansson ásamt
hljómsveit mun sýngja jólalög og
stýra jólatrésskemmtuninni. Þekkt-
ir skemmtikraftar koma í heimsókn
s.s. Bubbi Morthens, Laddi, Begga
frænka ásamt jólasveinum og fleiri.

GJOF
sem gleður....
BUXNAPRESSA
Hvítar - svartar - brúnar.
Verð kr. 9.400 stgr.
Einar Farestvett&Co.hf.
Borgartúni 28, sími 622901.
UM 4 stoppar vlA dymar

H0KUS
PÓKC/íí!!!
VERTU MEÐ - ÞAÐ ER GALDURINN
UPPLÝSINGAR: SÍMSVARI: 681511 LUKKULÍNA: 991000
nema í rugluðu heilabúi Arrowbys
en skiptir ekki höfuðmáli.
Það þótti mér umhugsunarverð-
ara hversu persónur bókarinnar,
svo listilega vel og skýrlega sem
þær eru dregnar, eru óraunveru-
legar og vöktu aldrei með mér
samúð. Þó var áhuginn bundinn
við lesturinn. En samt. Þegar
manni þykir ekki dálítið vænt um
persónurnar eða getur fengið að
nálgast þær á einhvern hátt er þá
ekki samt eitthvað að? Kannski og
kannski ekki.
Af hálfu útgefanda er bókin
ákaflega óaðgengileg, letur of
smátt og alltof þétt á síðunum,
þetta er meiriháttar massi og óað-
gengilegur. Ég las þessa bók á
ensku skömmu eftir hún kom út
fyrir tólf árum. Þýðandi sleppur
fyrir horn en ekki meira en svo.
SAGA UM MEINLOKU
Bókmenntir
Jóhanna Kristjónsdóttir
Iris Murdoch: Hafið, hafið
Elísa Björg Þorsteinsdóttir
þýddi
Útg. Iðunn 1990
Hafið, hafið er saga um mein-
loku. Atburðarásin er nánast ab-
súrd en heldur áhuga lesandans
vakandi alla stund. Charles Arrow-
by er aðalpersóna sögunnar. Hann
er sextugur leikhúsmaður og sögu-
maður. Gengið er út frá því að
Arrowby hafi verið meiri háttar
áhrifavaldur í leikhúslífinu og no-
tið mikillar hylli og virðingar. Nú
hefur hann fengið sig fullsaddan
af þeim lokaða heimi sem honum
finnst lífið í leikhúsinu vera. Hann
hefur leitað út úr erli og þysi og
þráir einfalt fábrotið líf. Hann sest
að við hafið, í Svörtunöf.
En honum eru ekki gefin grið.
Gamlir draugar virðast vaktir upp,
þeir gestir taka að venja komur
sínar til hans sem hann fýsti að
forðast þegar hann dró sig út úr
skarkala borgarinnar. Þeir trufla
hann og gera hann ráðvilltan, samt
getur hann ekki án þeirra verið.
En þessu fylgir sálarstreð og vafst-
ur sem hann ræður ekki við.
Einn góðan veðurdag uppgötvar
Arrowby að þarna í grenndinni býr
Hartley, æskuástin hans sem yfir-
gaf hann af einhveijum óskiljan-
legum ástæðum fyrir áratugum.
Hún býr þarna með manni sínum,
Ben, og syninum, Titusi. Lesanda
grunar að Ben hafi komist á snoð-
ir um ástarsambandið og gæti
staðið í þeirri röngu trú að Titus
sé í rauninni sonur Arrowbys.
Arroby fær þá meinloku að
Hartley hafi aldrei gleymt honum
og elskað hann alla tíð og nú
Jólagleði
í Garðabæ
ákveður hann að gera gangskör
að því að bjarga henni úr hjóna-
bandi sem hann er sannfærður um
að hafi alltaf verið misheppnað.
Fyrst reynir hann með góðu að fá
hana til að skilja við mann sinn
en hún lætur ekki segjast og þá
grípur hann til þess ráðs að ræna
henni og loka hana inni í húsinu
dögum saman. Hann reynir að
beita áhrifum sínum svo að hún
vilji ílendast hjá sér. Ýmsir koma
við sögu meðan þetta sérstæða
umsátur stendur yfir og undarlegir
atburðir gerast og næsta óhugnan-
legir. Það er reynt að koma Arrow-
by fyrir kattarnef og pilturinn
Títus finnst látinn í fjöruborðinu.
Loks tekst að fá Arrowby til að
átta sig á að best sé að hann leyfi
Hartley að fara en þar með er
meinlokunni ekki eytt. Hann held-
ur áfram á sjúklegan og þrákelkn-
islegan máta að sannfæra sjálfan
sig og aðra um þá miklu ást sem
milli þeirra sé. Þegar Hartley flýr
land með manni sínum rennur eilít-
il glæta upp fyrir honum.
Hugrenningum þeim sení bær-
ast í sjúkum huga Arrowbys er
lýst mjög skýrt, reyndar svo ljóslif-
andi að mjög auðvelt er að skynja
sögsviðið og atburði þó fáránleik-
inn sé í það mesta. í hugann kem-
ur áleitin spurning að lokum:
Kannski sagan hafi aldrei gerst