Morgunblaðið - 30.12.1990, Blaðsíða 31

B 31
urssonar, sem hafði verið fluttur
suður sjúkur og dáið þar.
Fyrsta mynd mín af vinkonu
minni var með litla Ijóshærða telpu
í fanginu þar sem ég mætti þeim
niðri í Nesi. Hún rétti mér höndina
og sagði: Þú veist kannski að eigin-
menn okkar eru systkinasynir,
komdu með mér heim í kaffi. Þann-
ig var Jóhanna, gekk alltaf hreint
til verks, það var engin tæpitunga.
Hún átti hlýtt og gott hjarta og
hreinlynd var hún. Sagði sína mein-
ingu án þess að særa aðra, þoldi
illa baktal eða róg um náungann.
Hún gekk á braut er hún varð vör
við slíkt. Hún átti stórt skap, en
kunni að fara með það, en hélt samt
sínum hlut. Jóhanna var vinur í
raun og mátti aldrei aumt sjá. Ég
kynntist því sjálf er ég naut hjálpar
hennar, er börnin mín áttu athvarf
hjá þeim hjónum í veikindum
mínum, og ekki aðeins þá því þau
áttu sitt annað heimili hjá þeim öll
sín uppvaxtarár sem og hennar
böm á mínu heimili enda var oft
haft að gamni milli okkar að við
ættum ellefu börn saman.
Börnin okkar uxu upp saman og
urðu dugandi menn og konur og
enn er vinátta þeirra í milli slík sem
á barnsaldri var.
Leiðir fjölskyldna okkar lágu
einnig saman í atvinnulífinu er eig-
inmenn okkar voru saman í útgerð
um árabil. Jóhanna vann einnig í
fiskvinnslu með heimilisstörfum þó
svo mikið væri að gera þar sem hún
þurfti að sjá um uppeldi og skóla-
göngu barna sinna þar sem Guð-
mundur stundaði sjó og var oft stutt
stopp í landi, en þegar stundir gáf-
ust frá sjónum unnu þau saman og
hlúðu að heímili sínu og unnu að
heill þess og barna sinna.
Jóhanna var vel liðin af vinnufé-
lögum sínum því hún var kát og
glettin og vann vel þegar hún var
við vinnu.
Jóhanna var myndarleg í höndum
við saum og hannyrðir.
Hjónaband Jóhönnu og Guð-
mundar einkenndist af innilegri ást
MORGUNBLAÐIÐ MIIMNINGAR SUNNUDAGUR 30., DESEMBER 1990
og trausti hvors til annars og bar
umhyggja Guðmundar til konu
sinnar þvf best vitni er hún lá
síðustu legu á Borgarspítalanum,.
en Jóhanna kenndi fyrst síðastliðið
haust, meins þess er varð banamein
hennar.
Guðmundur vakti yfir konu sinni
dag og nótt síðustu vikuna þar til
yfir lauk með aðstoð dótturinnar,
Skúlínu, og góðri umönnun starfs-
fólks deildarinnar þar sem hún lá.
Þær fáu stundir sem ég var við
sjúkrabeð Jóhönnu sá ég að af ást
og alúð var hlúð að henni af eigin-
manni og fann þá gagnkvæmu ást
er var til staðar hjá þeim, að ég
fann til hamingju og gleði á sorgar-
stund. Þannig hefur samleið þeirra
verið gegn um árin.
Ég vil þakka Jóhönnu allar
ánægju- og gamanstundir sem við
áttum saman við tvær, en þær
stundir eru svo ótal margar og
geymi ég þær í hjarta mínu, og þær
sem við áttum með fjölskyldum
okkar, allar hátíðastundir barna
okkar, öll gamlárskvöldin, allt og
allt. Ég vil líka færa þakkir barna
minna fyrir alla hlýjuna frá henni
og heimili hennar og Guðmundar.
Ég bið Guð að blessa og gefa
styrk eiginmanni, börnum og fjöl-
skyldum þeirra.
Guð blessi sálu Jóhönnu vinkonu
minnar.
Ásdís Valdimars
Þeim fækkar óðum nágrönnun-
um sem bjuggu í Grundarfirði þeg-
ar ég og mínir jafnaldrar vorum
að alast upp. Ein af þeim var Jó-
hanna Pálmadóttir, en hún var fædd
16. febrúar 1935 í Vestmannaeyj-
um, dóttir hjónanna Sveinfríðar
Guðmundsdóttur og Pálma Ingi-
mundarsonar, en þau fluttu að Bú-
landshöfða í Eyrarsveit 1953, en
síðan flutti fjölskyldan til Grundar-
fjarðar 1955, og þar hefur Jóhanna
átt heima síðan. 1. júní kvæntist
hún eiginmanni sínum, Guðmundi
Jóhannssyni frá Krossnesi í Eyrar-
sveit, og eignuðust þau fjögur börn:
Sveinfríði, gift Gunnari Hansen,
búa þau í Danmörku; Ólafur Jón,
býr í foreldrahúsum; Guðmundur
Skúli, giftur Hanne Guðmundsson,
býr í Danmörku; Skúlína Hlíf, gift
Birni Guðmundssyni, býr á Akra-
nesi. Einnig ólst upp hjá þeim dótt-
ursonurinn Pálmi Marel. Það var
mannmargt á Höfðaheimilinu eins
og það var kallað áður en götur
voru skírðar hér, oft lá leiðin þar
inn fyrir þröskuldinn til að fá köku
og mjólkursopa, eða til að taka einn
og einn marías við Pálma föður
Jóhönnu. Þannig myndaðist kunn-
ingsskapur sem hefur vaxið og
dafnað með árunum, því ég held
að Jóhanna hafi tekið okkur strák-
unum sem þarna vorum eins og
sínum eigin börnum.
Ógleymanlegar verða líka ferðir
nú í seinni tíð með þeim hjónum til
Englands, Þýskalands og síðast nú
á nýliðnu sumri er við fórum sam-
an, skipshöfnin á Runólfi, til Portú-
gals. Þo Jóhanna væri með þeim
eldri í hópnum þá var- hún eins og
þeir yngstu. Þá er ekki síður að
minnast þess hve mikla umhyggju
hún bar fyrir tengdaforeldrum
sínum síðustu tvo áratugina, en þar
var hún ávallt boðin og búin að
sækja þau út í Krossanes sem er
hér fyrir utan þorpið eða létta und-
ir með þeim með útréttingar fyrir
þau. Sama má segja um hversu
barngóð Jóhanna var. Þess varð ég
sjálfur aðnjótandi jafnt og annað
smáfólk. Það var gaman að koma
í heimsókn á Borgarbrautina og
eiga skoðanaskipti við hana um
jafnt landsmál sem heimsmál því
skoðanaföst var hún. Þeim heim-
sóknum er nú lokið í bili, kaffísop-
inn góði og konfektmolinn eru
stundir sem geymast í minning-
unni, með öðrum góðum minning-
um. Með þessum fátæklegu orðum
vil ég fyrir hönd ferðafélaga og
vina á Runólfi SH kveðja Jóhönnu
og þakka henni samfylgdina. Guð-
mundi og börnum sendum við okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Runólfur Guðmundsson
t
Hjartans þakkir f\'rir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HUGBORGAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
Álfaskeiði 35,
Hafnarfirði.
Kjartan Guðmundsson,
Guðrún Kjartansdóttir, Gústav Sófusson,
Ómar Önfjörð Kjartansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir mín, amma og langamma,
LÁRA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Köldukinn 24,
Hafnarfirði,
andaðist á Hrafnistu, Hafnarfirði, aðfaranótt jóladags.
Jarðarförin fer fram frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði fimmtudaginn
3. janúar kl. 15.00.
Kamma Rósa Karlsson,
Atli Guðlaugsson, Halldóra Jóna Bjarnadóttir,
Rósa Lára Guðlaugsdóttir, Eirfkur Sturla Jóhannesson,
Hulda Guðbjörg Guðlaugsdóttir, Ólafur Stefán Sigurjónsson,
Svala Guðlaugsdóttir, Ari Hjörleifsson,
Guðlaug Berglind Guðlaugsdóttir, Árni Rafn Gíslason
og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÞÓRÐUR MAGNÚSSON,
Böðvarsgötu 4,
Borgarnesi,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju fimmtudaginn 3. janúar
kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlegast bent á Krabba-
meinsfélagið.
Helga Jónsdóttir,
Jón Björnsson, Maria Alexandersdóttir,
Magnús Þórðarson,
Gunnar Þórðarson, Munda K. Aagestad,
Hörður Þórðarson, Anna María Kristjánsdóttir,
Þórður Þórðarson, Inga Sigurðardóttir,
Guðrún Þórðardóttir, Guðjón Kristjánsson
og barnabörn.
Elín Guðmundsdótt-
iríBæ — Minnmg'
Fædd 13. janúar 1899
Dáin 20. desember 1990
Rétt áður en hátíð ljóssins gekk í
garð kvaddi Ella amma þennan heim
í St. Fransiskuspítalanum í Stykkis-
hólmi. Þar dvaldist hún síðasta árið
við gott atlæti, í góðri vist, eins og
hún sjálf orðaði það.
Amma, Elín Guðmundsdóttir, gift-
ist afa, Friðfinni Sigurðssyni, árið
1929. Bjuggu þau allan sinn búskap
í Bæ í Miðdölum í Dal. Þeim varð
þriggja sona auðið. Þeir eru Baldur
bóndi í Bæ II, Bragi rafvirkjameist-
ari í Reykjavík og Hreinn myndlistar-
maður búsettur í Amsterdam. Afi
lést árið 1970 og bjó amma áfram
í Bæ, þar til heilsan fór að bila.
Flutti hún þá í þjónustuíbúð aldraðra
í Búðardal, þar sem hún undi hag
sínum vel.
Ella amma var sterkur persónu-
leiki, ákveðin og fylgin sér. Hun var
vinamörg og naut þess að hafa fólk
í kringum sig og vorum við barna-
börnin engin undantekning. Hún
sýndi okkur mikið ástríki og gaf
okkur mikinn tíma.
Amma var einn af föstu punktun-
um í tilverunni. Til hennar var gott
að leita með vandamál hversdagsins,
þar sem hún hafði ráð undir rifi
hverju og réttlætið að leiðarljósi.
Bernskuminningin geymir mynd af
ömmu í smáblómstruðum kjól innan
um reynitré, rammfang og rabbabara
í endalausu sólskini úti í garði.
Á klettum brýtur. Kvöldi fer að halla
og kulið blæs úr loftsins opnu gátt.
Nú leggur rökkurreyk um tinda alla
frá rauðum sólarkyndli í vesturátt.
Á öðrum ströndum, handan hafs og fjalla,
í heiði sólin skín um loftið blátt.
(Jakob Jóh. Smári)
Blessuð sé minning elsku ömmu
okkar.
Bára, Binna, Birgir, Ásdís,
Smári, Ella og Erla.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR EINARSDÓTTIR,
Laugateigi 14,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 3. janúar kl.
13.30.
Helga Gunnarsdóttir, Birna Eybjörg Gunnarsdóttir,
Sigurgeir Steingrímsson, Jóhannes Reykdal,
Steingrímur Sigurgeirsson, Helga Margrét Reykdal,
Gunnur Sif Sigurgeirsdóttir, Sigríður María Réykdal,
Solveig Ýr Sigurgeirsdóttir, Jóhannes Reykdal,
Embla Sigurgeirsdóttir, Gunnar Þór Reykdal,
Iðunn Arna Björgvinsdóttir.