Morgunblaðið - 01.12.1991, Qupperneq 26

26
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR L DESEMBER 1991
ISLENSKA OPERAN I YDÖLUM
FOLK HRIFIÐ
OG ÞAKKLÁTT
- segir Margrét BóasdóttirformaÖur Menningarsamtaka Norölendinga
Eftir Önnu G. Ólofsdóttur
MIKIÐ ROSALEGA er kalt
hérna,” segir einn farþeg-
anna í flugvélinni um leið
og hann fær sér sæti. Nokkr-
ir félagar hans úr íslensku
óperunni taka í sama streng
og hrylla sig. Einhverjir
klappa saman lófum en aðr-
ir reyna röddina. Hópurinn
er á leið til Húsavíkur en
þaðan liggur leiðin í Ýdali
þar sem tónlistarfólkið ætl-
ar að flytja Töfraflautuna
fyrir heimafólk á tveimur
sýningum seinna um daginn.
Smám saman hlýnar í
flugvélinni og margir
nota tækifærið og ylja
sér með kaffisopa þeg-
ar flugfreyjan býður
upp á hressingu. Flest-
ir rabba við sessunaut sinn í róleg-
heitunum en Kristín S. Kristjáns-
dóttir, sýningarstjóri, rýnir í upp-
drátt af salnum í Ydölum. Ekki verð-
ur hægt að flytja óperuna á tveimur
hæðum eins og í Gamla bíói og þess
vegna er nauðsynlegt að æfa nokkur
atriði og nýjar innkomur um leið og
komið er á áfangastað.
Ýdalir
Þegar rútan er stöðvuð fyrir fram-
an Ydali spyr einhver í gamansömum
tón hvort nú sé kominn matartími
en sýningarstjórinn hristir höfuðið.
Enginn fær mat fyrr en hann er
búinn að vinna fyrir honum og æf-
ingamar hefjast um leið og búið er
að stilla ljósinn. Spyrillinn virðist
sáttur við svarið og hópurinn mjak-
ast út úr rútinni og inn í félagsheim-
ilið. Söngvararnir skima um salinn,
stökkva upp á sviðið og syngja
nokkra tóna. Þeir kinka kolli hver
til annars og virðast nokkuð sáttir
við hljóminn. Mannskapurinn fær sér
kaffí og kex í eldhúsinu og þeir sem
ekki þurfa að taka þátt í æfingum
fá leyfi til að fara í gufu og sund í
Hafralækjarskóla. Hinir bíða eftir
að röðin komi að þeim og tvær söng-
konur halla sér í tveimur öftustu
sætaröðunum. Þær eru eitthvað lún-
ar eftir sýningamar á föstudags- og
laugardagskvöldið og önnur „törn”
á næsta leiti.
Fenginn er flautuleikari að norðan
til þess að spara ferðakostnað.
Yngstu leikararnir eru líka úr hópi
heimamanna. Þeir hafa beðið
spenntir eftir söngfólkinu að sunnan
og eru nú kynntir fyrir leiðbeinanda
sínum, Gunnhildi Einarsdóttur 14
ára, en hún fer með eitt af þeim
hlutverkum sem yngri kynslóðin
leikur í sýningunni. Gunnhildur fær
upptöku af tónlistinni í óperunni og
fer með krakkana 5 niður í kjallara
þar sem æfingamar fara fram. Á
meðan æfir fullorðna fólkið á svið-
inu.
Tónlistarfólkið tekur sér stutt
matarhlé uppúr hádegi en þá er
haldið áfram að æfa þangað til
klukkan er langt gengin þrjú.
Er ekki gaman ?
Salurinn fyllist fljótt af prúðbúnu
fólki, bömum og fullorðnum. Fólkið
er í hátíðarskapi og bíður spennt
Morgunblaðið/Rúnar Þór
Tónlistarfólkinu var vel fagnað
Alina Dubik , Elísabet F. Eiríksdóttir , Bergþór Pálsson með klukku-
spil, Þorgeir J. Andrésson með töfraflautuna og Elín Ósk Óskarsdóttir.
Ungir og gamlir fjölmenntu á Töfraflautuna.
eftir að sýningin hefjist. Áhorfendur
em hæverskir fyrri hluta sýningar-
innar en taka meiri þátt í henni eft-
ir það. Börnin fylgjast gagntekin
með. Hver söngvarinn á fætur öðrum
birtist í skrautlegum klæðum á svið-
inu og dýrin vekja mikla lukku.
Ekki síst lítill lundi sem sveiflar fót-
unum í takt við tónlistina. Lítill
strákur hvíslar að sessunaut sínum,
telpu, hvort henni finnist ekki gam-
an. Hún jánkar en hættir ekki á að
hafa augun af sviðinu enda gæti
eitthvað gerst á meðan. Eftir sýning-
una flytur Margrét Bóasdóttir, for-
maður Menningarsamtaka Norð-
lendinga, stutt ávarp og tónlist-
arfólkinu eru færðar gjafir.
Eftir súpu og brauð hefst undir-
búningur undir sýninguna um kvöld-
ið. Sýningin er ekki síðri en sú fyrri
en sumir söngvaranna eru þó farnir
að lýjast. Yngstu leikararnir hafa
ofan af fyrir sér meðan þeir bíða
eftir að röðin komi að þeim með því
að lita og skoða bækur en í búnings-
herberginu er skrafað um alla heim
og geima meðan verið er að flétta
eina af aðalsöngkonunum og festa
hvítar hárkollur á þrjá litla anda.
Svartur mári lítur inn og biður um
meiri svertu á fæturna þar sem glitt-
ir í ljóst. Allt virðist ganga snurðu-
laust fyrir sig.
I lok sýningarinnar er tónlistar-
fólkinu vel fagnað af áhorfendum
en eftir að búið er að pakka niður
er öllum boðið til veislu á Grenjaðar-
stað. Undir morgun er haldið á
næturstaði.
Þarf að klípa mig í
handlegginn
Margrét Bóasdóttir, formaður
Menningarsamtaka Norðlendinga og
húsfreyja á Grenjaðarstað, sagði að
íslenska óperan hefði komið með
Rigoletto norður yfir heiðar fyrir 2
árum. HefOi sú tilraun tekist svo vel
að menn hefði spurt sig hvort ekki
væri ráð að gera slíkar uppákomur
að föstum viðburði enda hentaði
félagsheimilið afar vel fyrir sýningar
af þessu tagi. Húsið væri stórt, vel
búið og miðsvæðis, frá Eyjafirði
norður í Þingeyjarsýslu.
Þegar ákveðið var að setja upp
Töfraflautuna sagðist Margrét hafa
farið þess á leit við Islensku óperuna
að hún kæmi með sýninguna í Ýdali
og úr því hefði orðið fyrir góðan
vilja allra sem hlut áttu að máli.
Hún sagði að óperan hentaði ágæt-
lega að því leyti að hún höfðaði til
mjög margra. „Hún er skemmtileg
blanda af gamansemi og virðuleika
sem höfðar til barnsins í okkur öll-
um, sama á hvaða aldri við erum.
Fólk þekkir mörg lög úr óperunni
og getur sungið með en þar að auki
skiptir miklu máli að óperan er á
íslensku,” sagði Margrét og bætti
við að hún þyrfti að klípa sig í hand-
legginn til þess að átta sig á því að
flutningur óperunnar í Ýdölum hefði
verið veruleiki en ekki draumur.
„Fjöldi fólks hefur haft samband við
mig til þess að segja mér að sýning-
in hafí verið ógleymanleg og ótrú-
lega skemmtileg. Fólk er mjög hrifið
og þakklátt vegna þess að það veit
hvað tónlistarfólkið hefur þurft að
leggja á sig til þess að koma hingað
og setja upp tvær sýningar sama
daginn.”
Margrét sagði að framtak af
þessu tagi skipti miklu máli fyrir
fólk úti á landi því fólk setti fyrir
sig hvort hægt væri að njóta ein-
hvers annars en hafa í sig og á þar
sem það settist að. Hún sagðist hafa
fengið afar góðar viðtökur þegar hún
leitaði eftir styrktaraðilum fyrir
sýninguna og sagði að margir hefðu
haft orð á því að meira vit 'væri í
því að styrkja eitthvað sem kæmi á
staðinn en eitthvað sem færi. Hún
vildi þakka þessum styrktaraðilum
fyrir hjálpina, starfsfólki Hafralækj-
arskóla fyrir óaðfinnanleg störf og
Sigmari Ólafssyni, skólastjóra og
umsjónarmanns félagsheimilisins.
Sigmar sagðist í samtali við
Morgunblaðið vera þokkalega
ánægður með aðsóknina en hálka á
vegum hefði sennilega sett strik í
reikninginn hjá einhveijum. Um það
bil 520 manns sóttu sýningarnar,
um 320 þá fyrri en um 200 seinni
sýninguna.