Morgunblaðið - 25.09.1992, Side 15

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1992
15
Olafur Thorder-
sen - Minning
Fæddur 5. október 1931
Dáinn 18. september 1992
Laugardaginn 19. september sl.
frétti ég lát félaga míns Ólafs V.
Thordersen framkvæmdastjóra í
Njarðvík.
Leiðir okkar lágu saman fyrir ald-
arfjórðungi við stofnun JC Suðumes.
Við þekktumst fyrir úr atvinnulífínu
hér heima þar sem hann var braut-
ryðjandi nýjungar sem við þekkjum
nú sem trausta stofnun, örugga í
sessi, Fríhöfnina á Keflavíkurflug-
velli, en hann var framkvæmdastjóri
hennar frá upphafi 1958 til arsloka
1980. Hann var einnig stórhuga og
fómfús áhugamaður um íþróttir og
æskulýðsmál í Njarðvík og á Suður-
nesjum öllum.
Oli Thord., eins og við félagar
hans nefnum hann gjarnan, varð
strax í hópi þeirra sem skipuðu
kjama þessa nýja félags. Hann átti
mikinn þátt í að móta þá hugmynda-
fræði sem starf þess byggðist á í
öllum megindráttum um 10-15 ára
skeið og lagði dijúgt til fjölmargra
hugmynda um skammtíma- og lang-
tímaverkefni. Það er sérkennilegt
þegar nú er litið til baka, að Óla
tókst alltaf að komast hjá því að
veljast í stjórn eða sem forseti félags-
ins, því hann var einn af máttarstólp-
um þess um ianga hríð. Honum mun
hafa tekist ár eftir ár að skýra að-
stöðu sína fyrir uppstillinganefndum
okkar, en starfi hans fylgdu óvenju
mörg og löng ferðalög og hann því
afskaplega mikið að heiman.
Stórhugur fyrir hönd Njarðvíkur
og Suðumesja kom skýrt fram í
málflutningi hans er hann bryddaði
á nýmælum eða benti á ónotuð tæki-
færi, sem hann oft gerði. Einkum
var honum umhugað að við myndum
hagnýta okkur Keflavíkurflugvöll og
alla þá fjölmörgu möguleika sem
felast í svo stóru og glæsilegu sam-
göngumannvirki milli meginlanda,
og að vekja áhuga á auknum sam-
skiptum við aðrar þjóðir til að fá
færi á meiri viðskiptum — meiri at-
vinnu. Sumar þær hugmyndir eru í
dag orðnar að veruleika, einhveijar
eru enn á umræðustigi svo sem frí-
iðnaðarsvæði, aðrar hafa enn ekki
komist í umræður um atvinnumál —
til þess þyrfti miklu meiri víðsýni en
hér virðist ráða orðum og athöfnum.
Ólafur var í senn hispurslaus og
heimsmannslegur í framkomu, hrók-
ur alls fagnaðar í vinahópi og því
eftirsóttur til félagsstarfa og sam-
veru. Hann var glöggur á skemmti-
legar hliðar hinna alvarlegustu mála,
og erfiðustu viðfangsefni urðu hon-
um yrkisefni gamansamra annála
þegar upp var staðið. Það var að lík-
um að hann var oft fenginn til að
semja slíkar frásagnir, yrkja gaman-
vísur, stjórna uppfærslu slíks
skemmtiefnis og til að stjóma hinum
veglegustu hófum. Gamansemi hans
var einstaklega hrekklaus, fyrst og
fremst góðlátlegt grín að tilverunni
og broslegum tilburðum mannfólks-
ins almennt. Frá þeim stundum fóru
allir ósárir, aðeins lítið eitt móðir —
eftir hlátrarsköllin.
Þeir kostir Ólafs V. Thordersen
sem ég hef gert að umtalsefni nýtt-
ust vel í félagsstörfum sem öðrum.
JC Suðurnes naut starfskrafta hans,
hugkvæmni og áhuga á þjóðmálum
í ríkum mæli. Þau fræ sem hann
sáði með hugmyndum og ábending-
um um möguleika, og önnur spor
hans mátti víða sjá í uppbyggingunni
og starfi félagsins og landsstjómar
JC á íslandi þar sem hann lagði einn-
ig fram dijúgan skerf til mótunar
samtakanna. I ágúst 1976 stofnaði
JC Suðurnes til vinafélagssambands
við JC Paisley í Skotlandi og tók á
móti hópi féjaga þaðan. Þeim var í
lok heimsóknarinnar haldið mikið hóf
í Félagsheimilinu í Sandgerði. Þar
var hann útnefndur Senator JC
hreyfingarinnar nr. 22474. Það er
alþjóðleg heiðurstign sem JC félög
um heim allan geta veitt sínum bestu
félagsmönnum.
Að ferðalokum færi ég honum
þakkir mínar fyrir liðsinni við mig,
og okkar hinna brautryðjenda JC
Suðumes fyrir gagnmerkt, hvetjandi
og ánægjulegt framlag til þess og
hreyfingarinnar hér á landi. Einnig
færi ég honum þakkir JC Senatora
og JC Senatsins á íslandi fyrir góðan
þátt í starfi þessa glaðværa hóps
sérstakra JC félaga.
Eg votta eftirlifandi eiginkonu
Ólafs, Guðnýju Jónsdóttur, börnum
þeirra og fjölskyldu allri samúð og
virðingu. Algóður guð veiti þeim
huggun í harmi og honum góðar við-
tökur í ríki föðursins. Minning góðs
drengs lifir með okkur sem með hon-
um gengum.
Arni Ragnar Arnason.
í dag er til moldar borinn svili
minn og góður vinur, Ólafur V.
Thordersen. Fyrstu kynni mín af
Óla, eða Thordersen, eins og hann
var ávallt kallaður innan fjölskyld-
unnar voru á árunum 1959-60, þegar
ég var að koma inn í fjölskyldu Nínu
konu hans. Þá strax fann maður
hversu góður og hress Óli var. Síð-
ar, eða árið 1967, fór ég að vinna í
Fríhöfninni á Keflavíkurflugvelli, þar
sem hann var forstjóri, og þá tryggð-
ust vinaböndin enn frekar. Alla tíð
síðan höfum við átt margar og
ógleymanlegar stundir saman.
Báðir höfðum við mikinn áhuga á
íþróttum, sérstaklega handbolta. T.d.
dreif Óli okkur tvo vinnufélagana
með sér og tókum við dómarapróf í
handbolta og dæmdum í nokkur ár
saman. Mína fyrstu utanlandsferð
fór ég með Óla og fleirum, er við
fórum á heimsmeistarakeppni í hand-
bolta í Frakklandi 1970. Er sú ferð
oft í minnum höfð, og gleymi ég
ekki hve Óli var frábær fararstjóri,
með kortið á lofti og stjórnaði ferð-
inni. Ekki vorum við alltaf sammála,
hvort heldur var í íþróttum eða póli-
tík, en það skyggði þó aldrei á okkar
góðu vináttu.
Óli var virkur félagi í Lions, og
einn af stofnendum Lionsklúbbs
Njarðvíkur. Þar var hann, eins og
annars staðar, hrókur alls fagnaðar.
Ekki má gleyma öllum þeim ánægju-
legu stundum er við áttum saman
fyrir framan sjónvarpið og horfðum
á beinar útsendingar, hvort heldur
það var frá knattspyrnu eða hand-
bolta. Síðast nú í vor fylgdumst við
með Evrópukeppninni í fótbolta og
höfðum ánægju af, þó ekki héldum
við með sama liðinu.
Alltaf var jafn gaman að heim-
sækja Óla og Nínu, og fóru böm
mín ekki varhuta af því, einkum þó
sonur minn. Hann og Óli urðu sér-
lega góðir vinir og veit ég að hann
saknar Óla mikið, eða eins og sonur
minn sagði: „Hluti af æsku minni
er horfinn."
Elsku Nína, Vigdís, Stefán, Óli og
tengdaböm. Ég veit að góður dreng-
ur er fallinn frá, en minning hans
lifir í hjörtum okkar. Guð blessi ykk-
ur öll.
Arni Júlíusson.
Kveðjustund samferðamanns leiðir
oft hugann að fyrstu kynnum. Við
Ólafur áttum það sameiginlegt í
fyrstu að vera tveir af þúsundum
manna sem komu til starfa á Kefla-
víkurflugvöll i byijun sjötta áratug-
arins fyrir um 40 áram. Á samfelld-
um starfstíma okkar á Suðurnesjum
sáum við fámenn lítil þorp breytast
í fjölmenna og blómlega byggð, og
Keflavíkurflugvöll stríðsáranna
sáum við endurbyggðan frá granni.
Vini mínum Ólafi Viggó Thorders-
en veitti ég fyrst athygli í störfum
hins kurteisa og vingjamlega lög-
reglumanns í löggæsluhliðum Kefla-
víkurflugvellar þegar farið var þar
til vinnu að morgni og við verklok
að kveldi.
í störfum lögreglumannsins, svo
og í hinum ýmsu störfum sem Ólafur
Viggó tók sér fyrir hendur, nýttust
hæfileikar hans afar vel, því hann
var gáfaður, góður drengur sem vildi
ætíð hvers manns vanda leysa. Með-
al annars var hann málsnjall, góður
ræðumaður og ritfær, en allir þessir
eiginleikar komu sér vel og ekki sist
í störfum hans á sviði hinna ýmsu
félagsmálaathafna.
Sambýli lögreglu smáþjóðar við
erlendan her stórþjóðar á Keflavíkur-
flugvelli hefur ætíð verið vandasamt
og viðkvæmt hlutverk. Öllum ber að
þakka sem lagt hafa hönd á plóginn
að það vandasama sambýli hafi að
vonum vel tekist. Þar ber sérstaklega
að þakka starfsliði íslensku lögregl-
unnar á Keflavíkurflugvelli sem í
upphafi tók málin föstum tökum og
af fullri reisn, þar sem túlkuð voru
þau sannindi í samskiptum þjóðanna
að hinir erlendu hermenn sem hér
dveldu væra hér sem gestir en ekki
sem herrar í hluta af landi voru.
Við Suðumesjamenn fylgdumst
vel með árangri okkar manna þegar
þeir vora sendir til starfsþjálfunar
bæði heima og erlendis. Það ár sem
ólafur Viggó sótti nám sitt í Lög-
regluskólanum bárast þær fréttir frá
skólaslitum skólans að sex efstu
prófín hefðu hlotið lögreglumenn af
Keflavíkurflugvelli, þar sem Ólafur
Viggó og vinnufélagi hans Ingvi
Brynjar Jakobsson hefðu farið jafnir
á borði með hæstu einkunnir skól-
ans. Þó að álitlegar stöður væra þá
boðnar aðilum sem höfðu sannað
hæfni sína vð prófborðið var að námi
loknu enn haldið til fyrri starfa á
Keflavíkurflugvelli.
Ólafur Thordersen tók þátt í fram-
býlisuppbyggingu embættis lög-
reglustjórans á Keflavíkurflugvelli á
árunum 1952 til 1958. Frá þeim
vinnustað átti hann góðar minning-
ar. Á árinu 1958 tók Ólafur Viggó
við starfi forstjóra í þá nýstofnuðu
fyrirtæki, Fríhöfninni á Keflavíkur-
flugvelli, en því starfí gegndi hann
þar til að hann gerðist framkvæmda-
stjóri Njarðtaks sf. 1981, en því starfi
gegndi hann til dauðadags.
Náin kynni okkar Ólafs Viggós
hófust er fjölskyldur okkar beggja
settust að í Móahverfinu í Njarðvík
1955.
Á þeim nær 40 ára ferli Ólafs í
Njarðvík hefur hann verið einn sá
virkasti áhugafélagsmálamaður þar
í bæ á víðum vettvangi. Meðal ann-
ars á vegum hinna ýmsu þátta sveit-
arstjómarmálanna, íþróttahreyfing-
anna, ungmenna- og kvenfélagsins,
Lionsklúbbsins og Alþýðuflokksins.
Allar þessar félagsmálahreyfingar
eiga Ólafi Viggó mikið að þakka.
Fyrir utan hin hefðbundnu marghátt-
uðu félagsmálastörf áttu allar þessar
félagsmálahreyfingar hauk í homi
þar sem þær áttu hann að ef á þyrfti
að halda, t.d. til að stinga niður
penna, og í framhaldi þess að gefa
út blað, því að í þeim störfum öllum
var hann hinn snjalli blaðamaður,
ritstjóri og útgefandi.
Ólafur Viggó var af hinni merku
Thordersen ætt. Það var Helgi
Thordersen dómkirkjuprestur og
biskup, fæddur 1794 og dáinn 1867,
sem fyrstur ' tók upp ættarnafnið
Thordersen. Eiginkona Helga bisk-
ups var Ragnheiður Stefánsdóttir
amtmanns Stephensens, fædd 1795,
dáin 1866. Þeirra börn vora Ástríð-
ur, sem átti Sigurð lektor Melsteð,
og séra Stefán, prestur að Ofanleiti
í Vestmannaeyjum. Helgi biskup var
sonur Steinunnar Helgadóttur og
manns hennar Guðmundar Þórðar-
sonar, verslunarstjóra í Hafnarfirði.
Þau hjón áttu átta böm er Guðmund-
ur lést 1803. Helgi biskup ólst upp
í síðara hjónabandi móður sinnar
með stjúpföður sínum, séra Brynjólfi
Sívertsen, er var síðast prestur að
Útskálum í Gerðahreppi. I systkina-
hóp Helga biskups bættust honum
fímm systkini þann tíma sem móðir
hans átti heima í Garðinum í sam-
býli við séra Brynjólf.
Helgi biskup og Ragnheiður kona
hans vora langalangamma og afí
Ólafs Viggós sem _nú kveður. Lang-
afí og langamma Ólafs Viggós vora
sonur Helga biskups, séra Stefán
Thordersen, fæddur 1829, dáinn
1889, er var síðast prestur í Vest-
mannaeyjum og kona hans Sigríður

UNGBARNADAGAR
í FJARÐARKAUP
BLEIUR
BARNAMATUR
BAÐVORUR PELAR
LEIKFÖNG
FATNAÐUR SNUÐ
LUKKUPOTTUR!
Þú fyllir út seðilinn og setur
í pottinn í Fjarðarkaup.
10 heppnir viðskiptavinir
hljóta glæsilega vinninga.
VELKOMIN í
FJARÐARKAUP
LUKKUMIÐI
Nafn
Heimili
i
Sími
Ólafsdóttir Thordersen, fædd 1865,
dáin 1919. Thordersen-presthjónin í
Vestmannaeyjum voru elskuð og virt"
af Vestmanneyingum vegna mikilla
mannkosta og vinsælda sem þau þar
nutu. Böm þeirra Sigríðar og séra
Stefáns vora Helgi trésmiður, Ragn-
heiður, sem átti Hannes ráðherra
Hafstein, og Ólafur söðlasmiður í
Hafnarfírði.
Foreldrar Ólafs Viggós vora Dóm-
hildur Skúladóttir, fædd 1904, og
Stefán Ó. Thordersen, fæddur 1907,
dáinn 1983, bakarameistari í Reykja-
vík. Ólafur Viggó átti þrjú hálfsystk-
ini, sammæðra Helga M. Sigvaldason
og Huldu Sigvaldadóttur, samfeðra
er Margrét Thordersen.
Ólafur Viggó, sem var fæddur í
Reykjavík, hafði þar skamma viðdvöl
því hann ólst upp á heimili föðurafa
síns og ömmu í Hafnarfírði. Þau
heiðurshjón Vigdís Stefánsdóttir
Thordersen og Ólafur Thordersen
söðlasmiður vora meðal virtustu
borgara þar í bæ. Ólafur Viggó
minntist oft góðra minninga sem
hann átti um afa sinn og ömmu og
dætra þeirra Sigríðar, Helgu og
Svöfu, sem vora í daglegu tali á
heimili Ólafs í Njarðvík ætíð nefndar
einu nafni: „Góðu frænkurnar í
Hafnarfirði".
Heimili Thordersen-hjónanna í
Hafnarfírði var Ólafi Viggó góður
félagsmálaskóli, því fjölskyldan lagð
öllum góðum málum lið með starfi
sínu og þátttöku. Þar má nefna að
frú Vigdís tók til hendinni í starfí
SJÁ BLS 30
Bílamarkaburinn
OPIÐ SUNNUDAGA
KL. 2-6
Ford Bronco XL II '88, rauður, 5 g., ek.
44 þ.km. Toppeintak. V. 1390 þ. stgr.
M. Benz 190 E '86, grænsans., sjálfsk.,
ek. 138 þ. Sóllúga o.fl. V. 1280 þ. stgr.
$k. ód.
Subaru 1800 DL 4x4 station '91, steingr-
ár, 5 g., ek. 42 þ. Fallegur bíll. V. 1050
þ. stgr.
Mazda B-2600 EX-Cap 4x4 '92, grás-
ans., 5 g., ek. 11 þ. Ýmsir aukahl. Vsk.bíll.
V. 1580 þ.
Honda Prelude EX '87, hvítur, sjálfsk.,
ek. 68 þ., sóllúga, rafm. í öllu. Fallegur
bfll. V. 890 þ. Sk. á ód.
Nissan Micra GL '89, 5 g., ek. 52 þ.
V. 390 þús. stgr.
Dodge Power Ram 4x4 Turbo diesel,
P.MP '90, sjálfsk., ek. 29 þ. V. 1800 þús.
MMC Pajero Diesel Turbo (langur) ’88,
gott eintak. V. 1500 þ. stgr.
Nissan Sunny SCX Coupó ’92, sjálfsk.,
ek. 6 þ. V. 930 þ. stgr.
Toyota Landcruiser langur Turbo Diesel
’87, 5 g., ek. 100 þ. Topp eintak. V. 1980
þ. stgr.
Toyota Corolla XL '90, 5 d., hvítur,
sjálfsk., ek. 48 þ. Fallegur bfll. V. 780 þ.
stgr.
MMC Lancer 4x4 hlaðb. '92, rauður, 5
g., ek. 27 þ., rafm. í öllu o.fl.
V. 1080 þús. stgr.
MMC L-300 4x4, 8 manna ’88, grásans,
5 g., ek. 68 þ. sportfelgur o.fl.
V. 1180 þ. Sk. ód.
MMC Galant GLSi hlaðbakur '92, stein-
grár, sjálfsk., ek. 14 þús. Einn m/öllu. Sem
nýr. V. 1550 þús. stgr.
ÚRVAL GÓÐRA BIFREIÐA Á
MJÖG GÓÐUM STGRJVFSUETTI
MMC Galant GLSl '89, 5 g., ek. 49 þ.,
rafm. í öllu o.fl. V. 950 þ. stgr. Sk. ód.
Flat X1/9 Bertone Spider '80, rauður, 5
g., ek. 55 þ. Óvenju gott eintak. Skoðaður
'93. V. 430 þús„ sk. á ód.
Toyota Corolla XL '92, 5 dyra, blásans.
5 g„ ek. 11 þús.. vökvast., central o.fl.
Sem nýr. V 920 þús. stgr.
Cherokee Ploneer 4.0 I 87, brúnsans.,
sjálfsk., ek. 160 þús„ raf. rúður, o.fl. Mjög
gott ástand. V. 1250 þús. stgr.
Smiðjuvegi 46E
v/ReykjanesbrauL
Kópavogi, sími
671800