Morgunblaðið - 13.12.1992, Page 35

Morgunblaðið - 13.12.1992, Page 35
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1992 B*é5 Pétur Sig- urðsson 3. stýrimað- ur og Friðsteinn Friðriks- son, en sá síðar- nefndi hafði ver- ið á Sel- fossi í fjölda ára ogtekið tryggð við skipið, að þvi er seg- ir í grein Morgun- blaðsins. Þeir voru orðnir fáséðir vélsím- arnir af þessari gerð árið 1956, en þessi var smíðaður hjá Olsen og Borge í Kristjaníu. Skipsbókin var traust heimUd um merkilega sögu í íslenska kaup- skipaflotanum. SÍMTALIÐ. _ . ER VIÐAUÐISTELLUÞÓRÐARDÓTTUR KENNARA OG KISA BROSTI 6122S7 Halló. - Góðan dag, þetta er á Morgunblaðinu, Kristín Maija Baldursdóttir, gasti ég fengið að tala við Auði Stellu Þórðardóttur. Þetta er hún. - Komdu sæl, ég var að heyra að kötturinn þinn, rammíslensk læða hefði unnið til verðlauna? Það er rétt. Þannig var að í nóvember var haldin kattasýning á vegum Kynjakatta og voru þar ótal kettir af hinum ýmsu tegund- um, bæði útlendir og íslenskir. Kettimir fengu verðlaun hver í sín- um flokki og fékk læðan mín fyrstu verðlaun sem íslenskur heimilis- köttur. Hún er mjög óvenjuleg á litinn, eða eins og ávaxtagrautur. Sumir segja líka að hún sé rósótt og enn aðrir segja að hún sé eins og haustið. Hún er svört, hvít og rauðbrún. Ég veit ekki hvaðan þessi tegund katta er upprunnin, en kona tjáði mér að þetta íslenska kattakyn væri að finna í Boston í Bandaríkjunum. - Og hvað um feldinn? Jú, einnig hann er sérstakur, því rauði og svarti liturinn ná al- veg inn að skinni. Feldurinn sjálfur er mjög fallegur og spurði dóm- arinn hvað ég gæfi kettinum >gð éta. Mér var ráðlagt af dýralækni og kattafólki að gefa henni þurr- mat, kattafóð- ur úr búðunum, en ég gef henni það aðeins í litl- um mæli. Hún fær flsk, lýsi, vítamín, hrátt lq'öt og hrá inn- yfli endmm og eins. Svo fær hún hafragraut og mjólk á morgnana og einnig finnst henni gott að fá skyr, jógúrt og osta. - Hvar fékkstu þessa upp- skrift? Bara heilbrigð skynsemi. Við borðum sjálf gott fæði og það hlýt- ur að gilda um köttinn líka. - Nú hef ég heyrt að kona nokkur hafi keypt kött á 60 þús- und. Á hvað keyptir þú þinn? Ég keypti hann ekki. Eitt kvöld- ið kom til mín ung stúlka með þennan kött og spurði hvort ég vildi eiga hann. Og þessi köttur minn er mikil aflakló get ég sagt þér. Veiðir hvað sem er. Ef fólk vantar ánamaðka, fugla, mýs eða dúfur í jólamatinn, má það hafa samband við mig. Ég sel ódýrt. - Er einhver munur á íslensk- um köttum og erlendum, til dæmis hvað varðar skapgerð? Ég hef heyrt að síamskettir séu gáfaðari, tengdari húsbændum sínum líkt og hundamir. En þeir útlendu eru meiri innikettir og veiða þar af leiðandi ekki neitt. Ég held að skapferli dýra fari mik- ið eftir eigandanum. Ef maður sinnir kettinum sínum vel, laðar maður fram þá blíðu sem hann býr yfír. Dúlla mín er mjög blíð og vel uppalin, enda fékk hún hrós fyrir það. Dómarinn sagði að hún væri í miklu jafnvægi. Hún var eini kötturinn sem brosti bara meðan þeir voru að klípa hana og skoða. Samvinnuþýð. - Og hvernig líður nú eig- andanum? Ég er ákaf- lega stolt. - Eins og móðir feg- urðardrottn- ingar? Ég þekki það ekki. - Jæja, en ég þakka fyrir spjallið og bið að heilsa Dúllu. Morgunblaðið/Kristinn Auður og Dúlla. FRÉTTA- LJÓSÚR FORTÍD Fyrirmyndar eiginmaður árið 1913 Ung stúlka lítur í lófa fyrirmyndareigmmannsms. Þann áttunda nóvember árið 1913, fljótlega eftir að Morgun- blaðið hóf göngu sína, spurði blaðið í dagbók sinni: „Hvemig á eiginmaðurinn að vera?“ og hét þeim sem best gæti svarað þessari spurningu tíu krónum. Allir gátu tekið þátt í þessari samkeppni, sem stóð til 15. des- ember þetta ár. Fjöldi fólks sendi ritsljóranum svör við þess- ari spurningu og þau vom birt jafnóðum í blaðinu. En hvemig skyldi draumaeiginmaðurinn hafa verið árið 1913? Elkki alls fyrir löngu var ég hrif- in af ungum pilti hér í bænum sem er í blóma æskunnar eins og sú er þetta skrifar. Ég sagði hrif- in, nei, ég er blátt áfram ekki með réttu ráði. Ég naut hvorki svefns né matar. Ef á á að lýsa honum nákvæmlega þá hefir hann alla kosti sem einn mann (prýða). Hann er eitthvað 22 ára gamall, hefir hvítt hár og er hvítur í andliti, en þó hraustlegur, greiðir hárið slétt, en skiptir því í miðjunni, hann er heldur hár, mátulega gildur, hefir reglulega fallegt göngulag og er sem sagt voðalega „fix“. Hann er vel mentaður og það sem betra er, vel hagmæltur. Munnurinn er mátulega stór og varimar mátu- lega þykkar en þó mjúkar. Augu hans eru stór, grá og djúp, einlægt dreymandi. í þeim virðist búa ein- hver hulinn leyndardómur. Ég spurði hann einu sinni hvort hann vildi segja mér þann mikla leyndar- dóm, sem augu hans gáfu til kynna að byggi í djúpi sálar hans, en þá sagði hann mér, að ég skytdi fá að heyra hann þegar ég væri orðin konan hans. Þetta verður eigin- maður minn, því honum gaf ég áreiðanlega hjarta mitt, og svona hefi ég hugsað mér hann.“ Aðrar konur voru ekki eins kröfuharðar um útlitið eins og „hamingjusöm stúlka" sem skrif- aði svo undir fyrrgreint bréf. Ekki t.d. „Piparmey", sem segir: Mér er alveg sama hvemig maðurinn minn lítur út. Jafnvel þó hann sé sá ófríðasti maður sem guð hefir skapað, jafnvel þó að hann sé lík- amlegur aumingi: ef hann aðeins elskar mig. Elskar mig með hjart- anu en ekki vörunum. Lætur sem hann sé biindur fyrir brestum mín- um og ber ótakmarkaða virðingu fyrir mér. Já, þá er mér alveg sama hvemig hann lítur út.“ Næst skulum við gripa niður í svar „Piparsveins", sem telur að staðhættir og skapgerð konunnar skipti máli í þessu sambandi en vill samt reyna að draga það fram í fari karlmanna sem hann telur að flestum konum geðjist að. „Hann á að vera hár og vel vax- inn, herðabreiður, bijóstvíður og sterkur. Laginn og viss í hreyfing- um. Röskur í gangi, fótviss og beinn. Dökkhærður, með dökkar brúnir og dökk augu. Hann á að hafa hátt slétt enni, beint nef, eða lítið eitt bogið. Ljósan hömndslit, þó fremur rjóður en gulleitur, og nokkuð breiðleitur. Ekki mjög blíð- legur á svip, nema þegar hann brosir. Raka sig helst á hveijum degi. Hann á að vera seinn til til að reiðast — einbeittur, viljasterk- ur og djarfur. Hann á að taka ró- lega hveiju sem fyrir kemur, góðu og illu. Hann á að hafa glöggt auga og eyra fyrir öllu sem við ber í kringum hann.“ Hamingjusamur eiginmaður svarar þessu svo: „Góður eigin- maður er heimilisrækinn og er því ekki á ótai fundum fram á nætur meðan konan hans situr þreytt yfír bömunum heima. Hann er jafnkurteis við konuna sína og áður við heitmeyjuna og ber svo mikla virðingu fyrir henni, að hon- um kemur ekki í hug að taka hana í faðm sinn utan hún sé jafnfús til að leggja hendur um háls hans. Ofbeldi í hjónabandinu er honum því jafn-andstyggilegt og utan þess.“ Loks er svo hér eitt svar í ljóðum: Aðlaðandi, ástríkur ðlastandi, siðprúður. Bíósækinn, bamgóður, bindindis- og dansmaður. Fimur, sterkur, fjörugur, fríður, skemtinn, hagorður, góður, vitur, göfugur, glíminn, lærður, snaniður. Sístarfandi, sannorður, svefnléttur og árvakur, heimaspakur, hugprúður, höfðingslyndur, dygðugur. Viljasterkur, vinfastur, viðkvæmur og hjálpsamur, „selskapsmaður", söngmaður, sjálfstæðis- og tiúmaður. 1_

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.