Morgunblaðið - 06.02.1994, Qupperneq 26

Morgunblaðið - 06.02.1994, Qupperneq 26
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 6. FEBRÚAR 1994 26 Minning Jóhann Guðnason Fæddur 9. ágúst 1965 Dáinn 20. janúar 1994 Jóhann fæddist og ólst upp á Melabrautinni á Seltjamarnesi. Hann var sonur hjónanna Guðna G. Sigfússonar og Sóleyjar Jónas- dóttur en hún lést 8. ágúst 1974. Jói, eins og hann var ætíð kallað- ur, var fjörmikill strákur sem gam- an var að kynnast, fullur af orku og uppátækjum. Þegar leiðir okkar lágu saman var Jói aðeins sex ára gamall. Strax þá urðu kynni okkar ánægjuleg sem og ætíð síðan. Er móðir þeirra féll frá kom það í hlut dótturinnar, eiginkonu minnar, að létta undir á heimilinu. Fluttum við hjónin þá inn á Melabrautina og tókum þátt í uppeldi þeirra bræðra einkum þó Sigfúsar og Jóa sem var þeirra yngstur. Það var ávallt stór vinahópur í kringum Jóa. Hann var ætíð hrókur alls fagnaðar enda var hann góður drengur og traustur vinur. Það var því mjög ánægjulegt að sjá hann vaxa úr grasi og verða að myndar- legum manni. Einn fagran sumardag 1985 kom Jói til okkar í Eskihlíðina og kynnti fyrir okkur Guðbjörgu Birgisdóttur, Guggu, með þeim orðum að þessari konu ætlaði hann að giftast. Brúð- kaup þeirra var síðan 16. júlí 1988. Jói dýrkaði konu sína og þegar bömin komu eitt af öðru var þeim búið skjól við hlið móður sinnar í hjarta hans sem var ríkt af elsku til allrar fjölskyldunnar og er miss- ir þeirra því mikill. Jói var einlægur vinur og aufúsu- gestur á heimilum vina sinna. Árið 1991 vom þau hjón stödd hjá okkur í Svíþjóð. Þá fær hann vitneskju um að Stebbi vinur hans væri mjög sjúkur og fór hann þá strax að huga að heimferð. Er hann síðar fregnar andlát Stebba hraðaði hann sér heim svo hann gæti verið við útför vinar síns og verið með for- eldrum Stebba í sorg þeirra. Jóa var ætíð í mun að búa Ijöl- skyldu sinni traust og gott heimili og óx það honum ekki í augum að heíja byggingu einbýlishúss þó veikindi væm farin að hrjá hann. Bjartsýni hans hvatti hann áfram og hugur hans dvaldi ekki við veik- indi, heldur það sem koma skyldi að þeim loknum. Hann lagði því mikið á sig til að geta komið upp húsi þeirra hjóna fyrir jólin og tókst það með mikilli hjálp og ósérhlífni hans og fjöimargra vina þeirra og ættingja. Skal þar sérstaklega nefna þá Sigfús, Valla og Guðna sem gerðu allt sem þeir gátu til þess að þessi ósk yrði að vemleika og var flutt í húsið 12. desember. Síðustu jólin sín dvaldi hann því í þessu drauma húsi og var það hon- um nokkur líkn í veikindum hans. í veikindum sínum var Jói ætíð líkur sjálfum sér. Hann átti auðvelt með að tjá væntumþykju sína gagn- vart öðrum og lét hana óspart í ljós. Þó hann væri þjáður, átti hann samt huggunarorð fyrir aðra og sagði þá iðulega: „Ég elska ykkur öll.“ Elsku Gugga, Birgir Daði, Agnes og Rebekka, við biðjum Guð að styrkja ykkur í sorg ykkar og hjálpa ykkur til að muna það bjarta og góða og vera þakklát fyrir þær mörgu gleðistundir er þið áttuð saman. Þá votta ég tengdaföður mínum, eiginkonu minni, mágum mínum og fjölskyldum þeirra mína dýpstu samúð. Sorgin er ætíð sár en sökn- uðurinn verður léttbærari í minn- ingu um ljúfan dreng og verður minning hans ætíð ljós í lífi okkar Ég skil ekki, ég skil ekki af hveiju þetta þurfti að ske. Þegar maður hugsar til baka, þá sér mað- ur elsku frænda minn alltaf svo hressan og lífsglaðan. Og núna, núna er hann ekki meðal okkar lengur. Hann sem átti allt lífið framundan, en þurfti að skilja við það aðeins 28 ára gamall. Hann var alltaf svo góður og það er virkilega sárt að hugsa til baka og sjá hann fyrir sér hlæjandi og glaðan, því þannig man maður eftir honum. En elsku Jói minn, ég mun alltaf minnast þín og bera mynd af þér í hjarta mínu. Guðný María. Jói frændi minn er dáinn. Orð fá ekki lýst þeim tilfinning- um sem bærast í bijósti mér, von- brigði, biturð, reiði og sorg eru aðeins hluti þeirra. Hvað getur rétt- lætt að svona ungur og yndislegur maður í blóma lífsins fái ekki að lifa lengur en þetta? Spurningar eins og af hveiju? Af hveiju hann Jói? hljóma stanslaust í höfði mér. Þegar amma dó (1974) byijaði samleið okkar. Þá var ég bara ný- fædd og þú varst átta ára polli. Þá bjuggum við öll á Melabrautinni. Og svo á Nesbalanum, þá varst þú orðinn unglingur og ég bara krakki. Þú varst alltaf hetjan mín. Jói frændi, Jói minn. Ég vildi vera og gera allt nákvæmlega eins og þú. í mínum augum varst þú alltaf stóri bróðir minn. Ég gat alltaf leit- að til þín ef eitthvað bjátaði á, þú hafðir þann einstaka hæflleika að snúa öllu upp í grín og fá mann til að sjá björtu hliðarnar á málunum. Ég gleymi aldrei þegar ég var níu eða tíu ára smástelpa á Nesinu og við krakkarnir vorum að njósna um ykkur strákana þegar þið voruð í partíum hjá Júlla eða öll ferðalög- in sem við fórum í og helgarnar upp í sumarbústað við Laugarvatn. Þá var alltaf glatt á hjalla. Minning- arnar um þig hrannast upp í huga mínum og ég á erfitt með að koma þeim á blað. Orð eru alltof fátækleg á þessari stundu. En ég hugga mig við það að hann Jói minn þjáist ekki lengur. Megi Guð styrkja þig, Gugga mín og yndislegu börnin ykkar, afa og aðra aðstandendur. Þín verður sárt saknað, Jói minn, og ég mun ávallt lifa með minningu þína sem mitt leiðarljós. Sóley. Minn kæri vinur Jói er látinn en eftir sitja minningarnar. Ég myndi vilja nefna tvö dæmi, sem varpa ljósi á hversu vandaður en jafnframt hóg- vær maður Jói var. Jói starfaði hjá Hraðfrystihúsi Eskifjarðar sumarið 1982, þá sautj- án ára gamall, og vakti strax at- hygli fyrir óhemju dugnað. Hann veigraði sér ekki við að hefja vinnu snemma á sunnudagsmorgni þó svo að sex daga vinnuvika væri þegar að baki. Jói fór líka vel með það fé sem hann vann sér inn á þennan hátt og ólíkt flestum öðrum var hann ekki að eyða því í skemmtanir. í staðinn notaði hann sumarkaupið til að koma sér upp sinni fyrstu búslóð. Sumarið 1990 var Jói við störf á Nesjavöllum hjá Hitaveitu Reykja- víkur er Manfred Wörner, fram- kvæmdastjóri NATO, bar þar allt í einu að garði ásamt fríðu föruneyti. Einhver misskilningur hafði átt sér stað varðandi tímasetningu heim- sóknarinnar og varð niðurstaðan sú að Jói var fenginn fyrirvaralaust til að veita hinum erlendu gestum leið- sögn um staðinn. Fórst honum það einstaklega vel úr hendi að flytja þarna erindi um nýtingu jarðhita á ensku og dáðust háttsettir embættis- menn, sem voru með í för, að fram- komu hans. Svona mætti lengi áfram telja. Jói var okkur öllum fyrirmynd og við söknum hans sárt. En minning hans lifir áfram í hugum okkar og við munum standa við hlið Guðbjargar og bamanna alla ævi. Pétur. Jóa kynntist ég vorið 1987 er hann var ráðinn sölumaður í raftækjadeild Vörumarkaðarins hf., úr hópi um- sækjenda. Þama var á ferðinni ungur maður er hugðist taka frí frá námi um óákveðinn tíma til að afla tekna þar sem hann átti von á sínu fyrsta barni. Fyrir okkur samstarfsfélagana var það mikil gæfa að fá Jóa til starfa. Hann var alltaf léttur og hress í allri framkomu og lífgaði upp á vinnudaginn. I samkvæmum var hann hrókur alls fagnaðar og geisl- aði af lífsgleði og þrótti. Jói var ósérhlífmn og var ávallt tilbúinn til að ganga í hvaða verk sem er, mætti fyrstur á morgnana og fór síðastur heim á kvöldin ef þess þurfti með. Söluhæfíleika hafði Jói ótvíræða og þar naut sín til fullnustu hans eðlislægi léttileiki og lipurð í mann- legum samskiptum. Hann kappkost- aði ávallt að veita góða og persónu- lega þjónustu og var annt um að við- skiptavinir hans væm ánægðir. Fór til dæmis oft eftir vinnu og stillti myndbandstæki eða kenndi á önnur heimilistæki ef hann taldi að þess væri þörf og brást ávallt skjótt við ef eitthvað fór úrskeiðis. Sökum þess- ara hæfileika náði hann mörgum góðum og eftirminnilegum samning- um. Það var alltaf ákveðinn „klassi" yfir Jóa, hann reffilegur og smekk- lega til fara, og ávallt með stór áform á pijónunum er gaman var að fylgj- ast með þar sem hann var opinn persónuleiki sem dró fátt undan. Hann þurfti ekki langan tíma til að framkvæma hlutina og kom mörgu í verk á stuttri ævi. Þar er mér minnisstætt þegar Jói bað um að fá aðeins lengri matartíma einn daginn, hann væri nefnilega að fara að kaupa sér stærri íbúð! í hönd fóru tvö skemmtileg og viðburðarík ár í samstarfi við Jóa áður en hann fór tímabundið til ann- arra starfa áður en hann hóf nám í viðskiptadeild Háskóla íslands. Elsku Guðbjörg, Birgir, Agnes, Rebekka og aðrir ættingjar. Megi Guð gefa ykkur allan sinn styrk á þessum erfiðu tímum. * Minningin um Jóa mun ávallt lifa í hjörtum okkar sem hann þekktu. Guð blessi minninguna um góðan dreng. Fyrir hönd samstarfsfélaga í Vörumarkaðnum, Torfi Markússon. + Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, RAGNHEIÐUR EINARSDÓTTIR frá Valþjófsstað, Hraunbraut 29, Kópavogi, sem lést þann 28. janúar, verður jarðsungin frá Kópavogskirkju mánudaginn 7. febrúar kl. 13.30. Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á líknarstofnanir. Guðmundur Óskarsson, Þuríður Guðmundsdóttir, Kristinn Karl Guðmundsson, Óskar Guðmundsson, Guðmundur Ragnar Björnsson, Kristfn María Kristinsdóttir, Ragnheiður Elísabet Kristinsdóttir. Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma, ARNDÍS JÓNSDÓTTIR, Espigerði 4, veröur jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 8. febrúar nk. kl. 15.00. Helga Karlsdóttir, Þórhallur Ingason, Aðalheiður Karlsdóttir, Kristinn B. Ragnarsson, Jóhanna Berta og Karl. + Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda- faðir, afi og langafi, JÓN HAUKUR BALDVINSSON loftskeytamaður, Hvassaleiti 56, Reykjavfk, lést í Borgarspítalanum 30. janúar sl. Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 8. febrúar kl. 13.30. Þóra Margrét Jónsdóttir, Baldvin Jónsson, Margrét Björnsdóttir, Ólafur örn Jónsson, Sofffa Sveinsdóttir, Konráð Ingi Jónsson, Anna Siguröardóttir, Helga Þóra Jónsdóttir, Sigurður Haraldsson, Þormóður Jónsson, Sigríður Garðarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. + Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma, ÞÓRA JÓNSDÓTTIR, Skaftahlíð 27, Reykjavík, verður jarðsungin í Háteigskirkju þriðjudaginn 8. febrúar kl. 13.30. Ólafur Vigfússon, Hulda Ólafsdóttir, Kristinn Ragnarsson, Ólafur Kristinsson, Þórhildur Kristinsdóttir. + VILHJÁLMUR HINRIK ÍVARSSON fyrrverandi hreppstjóri, Merkinesi, Höfnum, lést 24. janúar. Útför hans fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðjudaginn 8. febrúar kl. 14.00. Þeim, sem vildu heiðra minningu hans, er góðfúslega bent á Slysavarnafélag íslands eða deildir þess. Hólmfrfður Oddsdóttir, Sigurjón Vilhjálmsson, Guðrún Arnórs, Henný Eldey Vilhjálmsdóttir, Svavar Gests, Þóroddur Vilhjálmsson, Maron Vilhjálmsson, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn. + Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, REYNIS GUÐMUNDSSONAR málarameistara, Ósabakka 7. Bjargey Guðmundsdóttir, Guðbjörg Reynisdóttir, Magnús Stefánsson Erna Reynisdóttir, Guðmunda Reynisdóttir, Haukur Reynisson, Bryndís Reynisdóttir, Thelma Reynisdóttir, Guðmundur Ásgeirsson, Helgi Ágústsson, Eygló Einarsdóttir, Guðmundur Brynjarsson, barnabörn og barnabarnabörn. f , ÖTFARARSÁLMAR , ' T ÞAKKARKORT T Gott verð, stuttur afgreiöslutími PERSÓNULEG PRENTÞJÓNUSTA LETURprent Síðumúla 22 - Sími 30 6 30 > IHéTlfl B®»« Sími 11440 Önnumst erfidrykkjur c í okkar fallega og virðulega Gyllta sal. [SFC)=0=a o=o=om o l2l Blömastofa FHðftnns Suðurlandsbraut 10 108 Reykjavík. Sími 31099 Opið öll kvöld til ki. 22,- einnig utn helgar.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.