Morgunblaðið - 29.12.1994, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 29. DESEMBER 1994 37
BRÉF TIL BLAÐSINS
Hvað skelfir biskupinn?
Frá Sigvrði Þór Guðjónssyni:
í Kastljósi Sjónvarpsins föstudags-
kvöldið 9. desember talaði Kristín
Þorsteinsdóttir við íslending í Stokk-
hólmi er látið hefur breyta kyni sínu.
Hún er nú kona og heitir Anna en
var áður karl. Frá bamæsku segist
Anna hafa viljað vera kona. Hún lýsti
svo þeim viðamikla undirbúningi sem
nauðsynlegur er til að kynskipti geti
farið fram. Það duldist fáum að þarna
talaði óvenjulega hugrökk og sterk
manneskja sem gerir sér glögga grein
fyrir ýmsum óvenjulegum vandamál-
um er fylgja svona aðgerðum, bæði
fyrir þann sem kyni skipti og ekki
síður ættingja hans. Einnig var rætt
við Óttar Guðmundsson lækni. Hann
sagði að flestir þeir sem breyttu um
kyn eigi eftir það betri daga. Þá boð-
aði hann að bráðlega yru aðgerðimar
framkvæmdar hér á landi enda ekki
hægt að bjóða þvi fólki er á þeim
þyrfti að halda upp á annað. Viðhorf
Óttars voru sem vænta mátti fagleg
og mannúðleg.
Loks var biskupinn yfir Íslandi,
herra Ólafur Skúlason inntur álits á
„siðferðislegri hlið“ svona aðgerða.
En þá gerðist undrið. Biskupinn ræddi
alls ekki nein siðferðileg álitamál á
fræðilegan eða skynsamlegan hátt.
Öðru nær! Hann lýsti yfir „undrun“
sinni og „skelfingu". En bætti reyndar
við að svona nokkuð gerðu menn ekki
nema þjáning þeirra væri alveg óbæri-
leg. Það var samt augljóst af sam-
hengi fáeðunnar að það var ekki þján-
ing fólksins sem skelfdi biskupinn.
En hvað skyldi það þá hafa verið?
Hvað er annars svona skelfilegt við
það að skipta um kyn? Hvað er skelfí-
legt við það að læknavísindin geti
breytt þjáningu i lífsgleði? Stöðu
sinnar vegna getur sjálfur biskupinn
ekki bara si svona lýst yfir skelfíngu
sinni skýringarlaust þegar fjölmiðlar
innan hans álits á siðferðilegum úr-
lausnarefnum. Hann skuldar þjóðinni
hugdjarfa játningu á því hvað það er
sem skelfír hann. Við hvað er hinn
mæti kennimann svona logandi
hræddur? Mörgum mun áreiðanlega
finnast biskupsins boðskapur vægast
sagt kaldranalegur og lítilsvirðandi í
garð kynskiptinga sem búa við mjög
sérstök örlög. Það er einmitt hinn
óræði geigur, hinn óskynsamlegi
hryllingur, hin yfirskilvitlega dulúð,
sem er eldfimasta tundur fordóma
og höfnunar. Svo einfalt er nú það.
Ekki síst er þetta ódrengilegt af
manni, sem stöðu sinnar vegna nýtur
ákveðinnar verndar fyrir gagnrýni
og telur að ekki veitti af bænagerð
fyrir fjölmiðlum, sem oft vekja þó
athygli á ýmiss konar mannlegri
neyð.
Og hvað segja svo - prestarnir?
Kannski bara amen eftir efninu? Var
biskupinn að gefa rétttrúnaðarlínuna
fyrir íslenska kirkju? Ekki þó hina
mildu línu skilnings og samúðar held-
ur hina hörðu línu tortryggni og and-
úðar?
Frá mannúðarsjónarmiði er það
alveg skelfilegt að biskupinn skuli
tala svona en það er miklu skelfí-
legra að hann kemst upp með það.
SIGURÐUR ÞÓR GUÐJÓNSSON,
rithöfundur.
Til borgar-
stjóra
Frá Guðmundi Bergssyni:
BORGARSTJÓRI Reylcjavíkur. Það
er mín skoðun að ekki sé nauðsyn-
legt að hafa allt í sama fari og var
hjá fyrrverandi borgarstjórn. Hér á
árum áður var eingreiðsla á fast-
eignasköttum í Reykjavík en á undan-
förnum árum hafa gjöldin verið
greidd í þrennu lagi. Mér finnst að
það eigi að borga þau á hálfu ári eða
mánaðarlega allt árið. Það komi vel
út fyrir borgina. Nú ætlarðu að bæta
á borgarbúa nýjum skatti og væri
því ennþá meiri þörf á að dreifa
álögunum þegar enn þyngist á þegar
alltof skattpíndan almenning. Mér er
það ljóst að allt kostar peninga og
það þarf að borga allar framkvæmd-
ir og að þeir sem njóta eiga að borga.
Það er bara réttlátt, en það má haga
greiðslum á þann veg að þeir sem
ekki hafa of mikil fjárráð geti staðið
í skilum. Ég geri mér líka grein fyrir
því að þær holræsaframkvæmdir sem
nú eru hafnar eru bara bytjunin. Því
það leysir ekki allan vanda að dæla
skólpinu fram og aftur um bæinn og
hleypa svo menguninni í sjóinn. Það
þarf hreinsistöð þar sem sorinn er
tekin úr, áður en vatnið fer til sjáv-
ar. Þú þarft að drífa í því á kjörtíma-
bilinu að koma í gang alvöru hreinsi-
stöð. Það er verðugt verkefni og því
fyrr því betra því þá getum við aug-
lýst hreint land, fagurt land ef við
værum til fyrirmyndar í mengunar-
málum.
Hringtorgarugl
Mig langar líka að benda á vand-
ræða mannvirki í vegamálum hér í
borginni, sem hafa verið tekin upp
aftur eftir langt hlé, en það er hringt-
orgaruglið, þar sem menn á innri hring
brjóta umferðarreglurnar á þeim sem
eru á ytri akgrein í hvert sinn sem
farið er úr hringnum. Það voru tekin
niður ljós á Suðurlandsbraut á gatna-
mótunum þar sem Réttarholtsvegur
og Skeiðarvogur mæta henni og sett
hringtorg í staðinn. Á Hringbraut við
gömlu Selvörnina var eitt hringavit-
leysis mannvirkið reist með æmum
kostnaði, en þar dygðu bara beygju-
ljós. Víða í borginni vantar beygjuljós
á gatnamótum og ég held það myndi
draga úr því að menn væru að troð-
ast yfír og minnka árekstrathættu.
Það má benda á eitt hringtorg sem
hefur lagt niður. Miklatorg, þar sem
umferðarljós og beygjuljós hafa tekið
við stjómun umferðar og hefur
ástandið þar batnað til muna og
árekstrum fækkað. Ég hugsa að við
séum einu menn í veröldinni sem not-
um torg til að stjórna umferð, aðrir
nota slaufur og brýr. Víða erlendis
em gömul hringtorg sem em látin
standa, enda eiga þau mörg merka
sögu, en þar er umferðinni um torgið
stýrt með ljósum.
í von um að málin verði tekin til
vinsamlegrar athugunar.
GUÐMUNDUR BERGSSON,
Sogavegi 178, Reykjavík.