Morgunblaðið - 05.05.1995, Blaðsíða 24

24 D FÖSTUDAGUR 5. MAÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Gríptu
daginn
Töluverðrar fjölbreytni gætir hér í útliti
og innréttingum veitingstaða og ekki
síður í heitum þeirra. Bjami Olafsson
lýsir hér í máli og myndum veitinga-
staðnum „Carpe Diem“, sem líkist leik-
myndaf gamalli smiðju.
VEITINGASTÖÐUM hefur fjölg-
að ótrúlega mikið í Reykjavík á
seinni árum. Ekki verður rekstur
þeirra allra langlífur en segja má
að mikil hreyfing sé í þessari at-
vinnugrein og í^'ölbreytni. Enda
þótt veitingastað sé lokað um sinn
er algengt að þar sé opnaður veit-
ingastaður fljótlega aftur á sama
stað en þá undir nýju nafni og
útliti. Af þessum ástæðum koma
sífellt fram ný heiti veitingastaða
»*auk töluverðrar fjölbreytni í útliti
og innréttingum. Nýlega rakst ég
inn á veitingastað við Rauðarár-
stíg í Reykjavík, sem hefur nú
fengið nýtt útlit og nýtt nafn.
Veitingastaður þessi stendur á
horni Grettisgötu og Rauðarár-
stígs og heitir nú „CARPE DIEM“.
Útlagt: Gríptu daginn. Frágangur
inni í salnum á Carpe diem líkist
dálítið leikmynd af gamalli smiðju.
Veggimir hafa verið málaðir með
fremur dökkum litum og safnað
hefur verið gömlu járnadóti og
vélahlutum svo sem tannhjólum,
reimskífum o.fl. sem hengt hefur
verið af smekkvísi upp á veggi
f salarins.
Ég spurði hver hefði hannað
útlit veitingastaðarins og var sagt
að það væri Sigríður Guðnadóttir
leikmyndahönnuður. Mér finnst
henni hafa tekist vel.
Hvernig er staðurinn?
Þegar fólk fer út að borða velur
það veitingastað við sitt hæfí. Það
er misjafnt hvernig áhrif veitinga-
staðirnir hafa á viðskiptavinina.
Margir fara út að borða til þess
að gera sér dagamun og vilja vera
fallega og vel klæddir og vel snyrt-
ir. Það er líka meira en helmingur
ánægjunnar fyrir karlmanninn ef
hann er í fylgd konnunnar sem
hann ber virðingu fyrir og dáir.
Eins og ég gat um hér að framan
er „Carpe diem“ settur í sérstakan
stíl sem minnir á leikmynd af gam-
alli jám- og vélsmiðju. Sú mynd
er heilsteypt og fylgir hugmynd-
ihni eftir í smáatriðum. Til hliðar
við miðju gólfsins stendur allmik-
ill sívalur turn svipaður gufukatli
og er hann hólfaður niður í lítil
hólf allt í kring. í hólfunum liggja
fjölmargar tegundir rauðvíns og
hvítvíns. Veggir salarins eru mál-
aðir með okkur-gulum lit og eru
myndskreyttir með mismunandi
stórum járnstykkjum er öll hafa
verið sýruborin svo að þau hafa
jafnan og fallegan ryðbrúnan lit
sem fer vel við okkur-gula vegg-
ina. Mikið af þessari veggskreyt-
ingu eru plötur skornar úr þykku
plötustáli, sumar eru þær ílangar,
aðrar ferningar eða misbreiðar
ferhyrndar plötur. Misstór tann-
hjól eru í veggskreytingunni,
stáldiskar og reimhjól.
Víntunnur og kertastjakar
Út við einn vegginn standa tvær
víntunnur á súlum sem búnar hafa
verið til úr gildum járnrörum en í
annarri tunnunni er rauðvín og
hvítvín í hinni. Þ.e. „vín hússins".
Á borðunum í veitingasalnum eru
öskubakkar úr þykku járni með
sama lit og aðrar skreytingar og
hið sama er að segja um kertastj-
aka sem á borðunum eru. Þegar
komið er að salardyrunum á leið
VEGGSKREYTING og tvær tunnur. Veggir salarins eru málað-
ir með okkur-gulum lit og eru myndskreyttir með mismunandi
stórum járnstykkjum, sem hafa jafnan og fallegan ryðbrúnan
lit sem fer vel við veggina.
TIL hliðar við miðju gólfsins stendur allmikill sívalur turn svip-
aður gufukatli og er hann hólfaður niður í lítil hólf allt í kring.
í hólfunum liggja fjölmargar tegundir rauðvíns og hvítvíns.
BÚNINGAR þjónanna eru samsettir úr svörtum síðbuxum og
víðri skyrtu úr grófu efni ljósgráu er klæðist utanyfir buxurnar.
inn rekur maður augun í að dy-
raumbúnaður er einnig úr dökku
járni og er hurðin einnig smíðuð
úr járni og er öll mynstruð með
götum. Sömu sögu er að segja af
spegilramma frammi í anddyrinu
og fatahengið. Allt er þetta smíðað
úr járni, enda þótt sumt sé svart
og misdökkt, þ.e. ekki allt ryð-
brúnt.
Þjónar og stólar
Ekki lætur hönnuðurinn staðar
numið við hið harða járn. Borðdúk-
ar eru valdir við það sem komið er
í salinn og litur þeirra fer vel við
aðra liti. Yfir stólana hefur verið
saumað laust áklæði úr þunnum
striga sem grisjar í gegnum. Þarna
virðist hönnuðurinn lifa sig inn í
leikmyndina, að verkamenn vél-
smiðjunnar breiði strigapoka á
stólana til þess að óhreinka þá
ekki. Um salinn ganga þjónar sem
láta sér annt um að þóknast gest-
unum með lipurð og elskulegu við-
móti. Búningur þjónanna mun lík-
lega eiga að minna á vinnuföt
mannanna er störfuðu í smiðj-
unni. Þeir eru samsettir úr svört-
um síðbuxum og víðri skyrtu úr
grófu efni ljósgráu er klæðist ut-
anyfir buxurnar. Þetta er í sjálfu
sér klæðilegur búningur en minnir
helst á klæðnað alþýðufólks í Asíu-
löndum. Ekki á vinnuföt járnsmiða
eða vélsmiða í smiðju. Það hefði
hæft betur að búningar þjónanna
væru líkari samfestingum. Hefði
t.d. ekki farið illa að hafa stuttan
aðskorinn jakka er félli vel að
buxum í sama lit, úr bómullar-
efni, þunnu og léttu.
Góð hugmynd
Hugmyndin að baki því yfir-
bragði sem þarna er skapað er góð
og skemmtileg. Ég var þarna gest-
ur stutta kvöldstund og vakti þessi
hönnun áhuga minn og athygli.
Mér finnst hönnunin þess virði að
vekja athygli á henni. Þarna inni
var fjöldi prúðbúinna kvenna sem
greinilega héldu upp á daginn með
því að fá sér gott að borða. Það
var skemmtilegt að virða fyrir sér
silkikjóla, perlufestar, silfur- og
gullskartgripi inni í þessum fallega
og merkilega sal. Allt klæddi það
hvað annað ágætiega. Mér hefði
að vísu þótt huggulegra að sjá
mýkra yfirdekk á stólunum.
Góð þjónusta
Stundum er talað um góða
stemmningu. Á þessum stað,
Carpe diem, er góð stemmning þar
sem gott er að koma. Á matseðlin-
um er fjöldi girnilegra rétta sem
eru fallega fram reiddir og hægt
er að velja um hvorki meira né
minna en 69 tegundir af rauðvíni
til þess að skola niður með matn-
um. Mestu máli skiptir þó að gest-
um líði vel í salnum og kunni vel
við þjónustu og umhverfi. Eins og
ég hefi áður nefnt er nafn staðar-
ins útlagt á íslensku: „Gríptu dag-
inn“. Það minnir á orðtakið „gríptu
gæsina á meðan hún gefst“. Eins
mætti líka segja „notaðu daginn“.
Vandratað um sum-
arhúsahverfi vegna
lélegra merkinga
í SÍÐASTA laugardagsblaði
Morgunblaðsins var auglýsing
frá Rafmagnsveitum ríkisins þar
sem sumarbústaðaeigendur eru
hvattir til að merkja betur sum-
arhús sín. Samkvæmt upplýsing-
um Stefáns Amgrímssonar hjá
RARIK var þessi auglýsing birt
vegna þess að sumarbústöðum
hefur fjölgað mjög á undanförn-
um árum. Á síðustu þremur árum
hafa t.d. bæst við á annað þús-
und bústaðir.
„Það sem hefur ekki alveg
fylgt eftir eru merkingar í þess-
um nýju sumarhúsahverfum,"
sagði Stefán.„Það er orðið mjög
vandratað i ýmsum af þessum
hverfum. Sums staðar eru götur
í sumarhúsabyggð, en þær eru
oft ómerktar og húsin sömuleið-
is. Þetta er mjög bagalegt, bæði
fyrir 'okkur vegna álestra og
einnig ef eitthvað bilai hjá sum-
arbústaðaeigendum og þeir kalla
út vakthafandi mann frá RARIK.
Það getur orðið mjög erfitt
fyrir hann að finna viðkomandi
hús ef það er ómerkt. Þessi aug-
lýsing er tilkomin vegna sam-
vinnu okkar við Félag sumarbú-
staðaeiganda. Það á í baksi við
skipulagsyfirvöld á ýmsum
stöðum vegna merkinga sumar-
húsa.
Menn greinir á um hvaða
skyldur hvíla á sveitarfélöggum
hvað snertir þessar merkingar. í
þéttbýli eru það viðkomandi bæj-
aryfirvöld og skipulagsyfirvöld
sem annast merkingar á götum
og kveða á um hvernig eigi að
merkja húsin. Þetta er hins vegar
ekki nægilegt skýrt, hvað snertir
sumarbústaðabyggð.
Þegar merkingum er ábóta-
vant í'sumarbústaðabyggð þýðir
það aukinn kostnað við álestur
fyrir okkur og aukna fyrirhöfn
fyrir okkar menn, en jafnframt
dregur þetta úr öryggi okkar við-
skiptavina. Það er erfitt að koma
viðskiptavinum til hjálpar sem
við finnum ekki. Þess vegna þarf
að gera bragarbót í þessum mál-
um sem fyrst,“ sagði Stefán Ás-
grímsson.