Morgunblaðið - 29.09.1996, Blaðsíða 21

Morgunblaðið - 29.09.1996, Blaðsíða 21
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29. SEPTEMBER 1996 E 21 Stafrænir mynddiskar EINS oq allir vita, sem á annað borð hafa séð VHS-mynd í sjónvarpi, er sú tækni gölluð um margt oq mynd- og hljóðgæði afskaplega takmörkuð. Undanfarin ár hafa menn leitað að hentuqu stafrænu kerfi sem leyst geti af hólmi VHS-tæknina líkt og geisladiskurinn leysti af vínylplötuna, og ýmsar atrennur gerðar að því. SÍÐUSTU tvö ár hefur staðið harður slagur á milli tækjaframleiðenda um nýjan staðal fyrir myndaafspilunartæki og á endanum fór öðru- vísi en í bandmyndaslagnum; besta tæknin sigraði. Sú tækni, sem þróuð var fyrir tilstilli Toshiba meðal annars, kallast DVD og hentar ekki síður fyrir tölvuheiminn en heimabíóið. Stríðið um nýja mynddiskatækni stóð á milli fjölmargra fyrirtækja sem Toshiba leiddi og hélt fram DVD-staðli og samstarfs Phillips og Sony sem hampaði sínum Video CD staðli. Gæði Video CD voru mun minni en DVD, en að sögn fróðra er hann áþekkur VHS-mynd- bandsgæðum, sem þykja ekki mikil enda bygg- ist tæknin á því að sía frá allmikið af upplýs- ingum í myndefninu til að koma megi meiru fyrir á diskinum og þannig verða smáatriði sem ekki þykja skipta miklu óskýr svo hægt sé að hafa þau sem öllu skipta skýrari. DVD leysir málin aftur á móti með því að hlaða mismun- andi af upplýsingum á diskinn eftir því sem myndgæði krefjast, spilarinn les síðan sífellt inn í biðminni og sér um að skila eftir því sem þörf krefur. Gagnaflutningur af Video CD diski er fastur í um 1,5 Mbit á sekúndu, en gagna- flutningur í DVD-spilara getur sveiflast frá innan við 1 Mbita á sekúndu upp í 10 Mbita á sekúndu. Fyrir vikið þykja DVD-myndir af- skaplega skýrar og margfalt betri en Video CD og jafnvel slær kerfið við stóru leysidisk- unum, LD, sem þykja það besta sem sést hefur í heimabíótækni hingað til. Stuðningur Sony við Video CD-tæknina var með hálfum huga, því haft var eftir frammámönnum innan fyrir- tækisins að gæði Video CD væru takmörkuð og yfírmaður einnar deildar fyrirtækisins, sem ekki vildi láta nafns síns getið, sagði að kerfið hentaði ekki fyrir neitt nema karaoke. Á endan- um bakkaði Sony síðan út úr Video CD og tók upp samstarf við Toshiba hópinn sem þýddi að nánast allir helstu tækjaframleiðendur heims voru komnir í eina sæng. Toshiba-staðallinn sigrar Innan DVD-staðalhópsins skiptust menn líka í tvær fylkingar. Sony vildi venjulegan geisla- disk sem framleiða mætti á ódýran hátt í hefð- bundnum geisladiskaverksmiðjum, en Toshiba vildi ganga lengra í tækniátt og að notaðir yrðu tveir þunnir diskar og límdir saman svo hægt væri að skifa á báðar hliðar. í desember síðastliðnum lýstu fyrirtækin því yfir sameig- inega að Toshiba-staðlinum yrði fylgt og í kjöl- farið heyrðist síðan sú útfærsla á hugmynd- inni að í stað þess að um væri að ræða tækni sem sniðin væri að þörfum Hollywood-bænda, er DVD-tæknin nú einnig ætluð fyrir útgáfu á tölvudiskum. Gefur augaleið hagræðið af því að koma margfalt meira efni á einn disk því alsiða er að tölvuleikir og öflug forrit séu seld á mörgum geisladiskum. Það var reyndar stuðningur tölvuframleiðenda sem réð úrslitum í slag staðlanna tveggja því þeir sáu í hendi sér að DVD, sem rúmar 5 gígabæti (með leið- réttingarrými fyrir tölvugögn komast 4,7 gíga- bæti á diskinn), væri betri staðall en Phillips/Sony diskurinn, sem rúmaði 3,7 gíga- bæti, vegna þess að minni hætta væri á villum í fyrrnefndu tækninni. Ótal möguleikar DVD-tæknin býður upp á ótal möguleika fyrir kvikmyndaunnendur. Ekki er bara að myndgæði eru margfalt meiri en í hefðbundn- um VHS-tækjum, heldur gefur diskurinn möguleika á að setja á hann kvikmynd sem síðan er hægt að skoða mismunandi klippta; stýra má hvaða gerð myndar horft er á eftir því hver er að horfa, til að mynda er hægt að hafa á einum og sama disknum mismun- andi útgáfur myndar fyrir mismunandi aldurs- hópa og þarf þá sérstakt ieyniorð til að sjá myndina óklippta, sem gerir foreldrum kleift að stýra því hvað börnin horfa á. Einnig má setja á einn og sama diskinn kvikmynd með mismunandi sjónarhornum sem gerir áhorf- anda kleift að velja frá hvaða sjónarhorni hann vill sjá myndina, eða skipta um sjónarhorn í miðjum klíðum, hægt er að hafa upp í 32 texta með myndinni eftir því hvaða mál menn skilja, hljóðrás verður með sömu gæðum og nútíma geisladiskar, hlaða má inn á diskinn viðtölum, söguþræði myndarinnar, söngtextum, leikjum eða jafnvel mismunandi endum. Vandamál eins og það sem greinir á milli evrópskra kerfa og bandarískra, PAL og NTSC, verða úr sögunni fyrir diskaframleiðendur, því myndirnar eru settar á diskana með MPEG2 þjöppun, en tækið sér síðan um að lesa úr upplýsingunum og skila þeim eins og sjónvarpið getur tekið við. Til viðbótar þessum kostum öllum kemur síðan að DVD-afspilunartæki geta spilað hefð- bundna tónlistargeisladiska, tölvugeisladiska, Video CD-diska og CD-I, sem þýðir að nóg er að hafa eitt slíkt tæki á heimilinu, nema margir vilji nota það samtímis. Einn stór ókostur Að þessu öllu sögðu er einn stór ókostur við þessa nýju tækni og hann býsna stór að margra mati, því ekki er hægt að taka upp á tækin, þau eru aðeins til afspiiunar. Þetta skiptir veruiegu máli því tækjunum nýju er ætlað að leysa af hólmi VHS-myndabandstæk- in og eins og þeir fjölmörgu sem eiga slík tæki þekkja þá er upptökumöguleikinn snar þáttur í notagildi þeirra. Framleiðendur spá því þó að skammt sé í upptökutæki, fyrstu slík ættu að koma á markað strax á næsta ári og leggja áherslu á að þar sem staðallinn sé frágenginn eigi afspilunartæki þau sem þegar er farið að selja eftir að geta lesið diska sem teknir eru upp með væntanlegum tækjum. Eins og áður er getið hafa mörg ljón verið á veginum fyrir byltingarkenndri tækni, en Ijóst að Toshiba-staðallinn, ef svo má kalla, hefur sigrað í slagnum og niðurstaðan er DVD-staðall með ýmsum tilbrigðum; DVD5, sem rúmar 4,7 Gb á einslags disk, DVD9, sem rúmar 8,5 gígabæti á tveggja laga disk, DVD10 sem er tveggja hliða einslags diskur með 9,4 Gb rými, DVD18 sem er tveggja hliða tveggjalaga diskur með 17 Gb rými, DVD-R, sem er diskur sem skrifa má á einu sinni alls 3,8 Gb á hvora hlið og DVD-RAM sem skrifa má á mörgum sinnum, alls 2,6 Gb á hvora hlið. Enn á eftir að greiða úr lagaflækjum Þó að vélbúnaðarframleiðendur hafi komist að niðurstöðu á enn eftir að greiða úr laga- flækjum vegna höfundarréttar og álíka þrefs.A Þannig hafa kvikmyndafyrirtækin ekki sætt sig við að missa stjórn á þeirri markaðssetn- ingu sem þau hafa ráðið hingað til, þ.e. að kvikmyndir eru fyrst markaðssettar vestan hafs og síðar í Evrópu, aukinheldur sem þau hafa áhyggjur af því að of auðvelt verði að fjölfalda diskana. Svar við síðarnefna vanda- málinu er að sértakur lás verður í hveiju tæki til að tryggja að ekki sé hægt að fjölfalda myndir, en fyrra málið stendur í mönnum, því tæknin býður ekki upp á sömu greiningu milli kerfa og ríkjandi er í myndbandaheiminum; eins og áður er getið er spilaranum sama hvort sýna á myndina í NTSC eða PAL. Allt þetta þref hefur enn seinkað markaðsetningu DVD- spilara fyrir heimilin, en fróðir benda á að tölvuheimurinn eigi eftir að taka tækninni vel og tryggja þannig viðgang hennar á meðan kvikmyndaframleiðendur eru heimabíómönn- um þrándur í Götu. vTíleíkíS m :• Skífan ehf. er einkaumboðsaðili fyrir fræðsluefni á tölvutæku formi frá ^hinu þekkta og viðurkennda útgáfufyrirtæki Dorling Kinderslev^

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.