Morgunblaðið - 01.10.1996, Blaðsíða 14

«W.Í-
14 B ÞRIÐJUDAGUR 1. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
KNATTSPYRNA
Knattspyrnulið Leifturs í Ólafsfirði úr 3. deild í Evrópukeppni á 11 árum
Stjómendumir gera út á toppinn
Árið 1986 var knatt-
spyrnulið Leifturs í 3.
deild en síðan hefur það
tvisvar unnið sér sæti í
1. deild og náði áður
óþekktum áfanga á ný-
liðnu tímabili með því
að öðlast þátttökurétt í
Evrópukeppni að ári.
Kjartan Þorbjörnsson,
ljósmyndari, og Stein-
þór Guðbjartsson,
blaðamaður, tóku púls-
inn fyrir norðan í tilefni
tímamótanna.
Arangur Leifturs í sumar kom
ef til vill ekki á óvart enda
liðið sterkt og raunhæft að stefna
á Evrópusæti en athygli vekur að
um 1.200 manna bær á besta knatt-
spyrnulið Norðurlands.
Markviss stjóm
Æ betri aðstaða
LEIFTURSMENN vígðu grasvöll fyrir sex árum og í mars á
næsta ári er ráðgert að taka um 440 fermetra hús í notkun
við völlinn en þar verða búningsklefar og aðstaða fyrir fé-
lagsstarfið. Þorsteinn Þorvaldsson, formaður, og Óskar Ingi-
mundarson, þjáifari, eru ánægðir með aðstöðuna en stefnan
er að spila Evrópulelkina á heimavelli.
Ekki er sjálfgefið fyrir fámennan
stað að koma upp knattspyrnuliði,
hvað þá liði í fremstu röð. Þrátt
fyrir öflugt íþróttalíf og markvissa
1 uppbyggingu eiga Ólafsfirðingar
ekki í lið í yngri flokkum en leysa
þann vanda með því að senda sam-
eiginlegt lið með Siglfirðingum og
Dalvíkingum í keppni 2. flokks og
með Dalvíkingum í 3. flokki. Betur
gengur að manna kvennaliðin en
meistaraflokkur kvenna, sem hefur
fengið liðsauka frá Dalvík, er í 2.
deild og 2. flokkur fór í úrslita-
keppni í sumar auk þess sem hald-
ið er úti liðum í 3. og 4. flokki.
Þorsteinn Þorvaldsson, formaður
knattspyrnudeildar Leifturs, sagði
við Morgunblaðið að mikið væri
lagt upp úr uppbyggingu unga
íþóttafólksins. „Við tókum þá
stefnu varðandi krakka yngri en
12 ára að beina þeim ekki í einn
farveg heldur veita þeim tækifæri
til að fá nasasjón af öllum greinum
með því að vera með sameiginlega
dagskrá. Einn daginn er knatt-
spyrna, annan daginn karfa, hinn
þriðja handbolti og svo framvegis.
Með þessu fyrirkomulagi er ekki
um samkeppni á milli greina að
ræða heldur samvinnu sem skilar
sér í betra íþróttafólki."
Hugarfarsbreyting
Óskar Ingimundarson hefur verið
þjálfari Leifturs á helstu velgengn-
istímum þess. „Þetta hefur breyst
mikið á þessum árum,“ sagði Óskar
aðspurður um veruna á Ölafsfirði,
en hann þjálfaði norðanmenn 1986
til 1988 og hefur verið með þá frá
1994. „Við spiluðum á möl 1988
og erfiðlega gekk að fá menn en
nú erum við með góðan grasvöll,
okkur hefur gengið vel og höfum
yfirleitt fengið þá menn sem við
höfum borið víurnar í.“
Þorsteinn tók í sama streng.
„Við vorum alltaf í basli í 3. og 4.
deild en áttum sterkan kjarna sem
kom okkur upp í 2. deild 1986.
Menn hugsuðu ekki langt og flestir
gerðu frekar ráð fyrir að við færum
niður en liðið kom á óvart og vann
sér sæti í 1. deild. Liðið byggðist
aðallega á heimamönnum og þessi
kjami var upphafið að því sem nú
blasir við.
Fyrir þremur árum breyttist
hugsunarhátturinn og menn fóru
að setja markið hátt. Við sáum að
með betra gengi voru stuðnings-
menn tilbúnir að leggja meira á
sig, starfið var auðveldara. Því var
ákveðið að fá til okkar góða leik-
menn í þeim tilgangi að vera í hópi
þeirra efstu í deildinni og dæmið
hefur gengið upp.“
Blásið á öfundarraddir
Þegar Leiftur ber á góma er
gjarnan rætt um að heimamenn í
liðinu séu teljandi á fingrum annarr-
ar handar. Þorsteinn sagði að um-
mæli í þessa veru væru meiðandi,
því utanaðkomandi menn væru ekki
fleiri en almennt gerist hjá öðrum
félögum. „Menn tala um „Leiftur
keyptur“ en í samanburði við önnur
félög erum við ekki með fleiri að-
komumenn miðað við höfðatölu.
Fyrir nýliðið tímabil fengum við til
dæmis aðeins þtjá nýja leikmenn."
Hann sagði að þessi umræða
ætti ekki rétt á sér því ekki væri
hægt að segja að menn, sem hefðu
búið á staðnum í nokkur ár, væru
aðkomumenn sem slíkir, „menn sem
hafa verið hjá okkur í fimm til sex
ár og eru með lögheimili hérna en
eru ávallt flokkaðir sem aðkomu-
menn. Við blásum á þetta og segj-
um að þetta sé öfundartónn hjá
öðrum sem þola ekki velgengni
okkar. Það er líka athyglisvert að
leikmenn vilja koma ár eftir ár sem
sýnir að þeim hefur líkað vel. við
fjörðinn og klúbbinn og hafa viljað
vera hjá okkur áfram. Það er hluti
af velgengni okkar.“
Æfa í Reykjavík
Ekki var æfing daginn fyrir síð-
asta leik í deildinni - flestir leik-
mennirnir voru fyrir sunnan. Það
hefur reyndar einkennt hópinn á
undirbúningstímanum og síðan hef-
ur los komið á mannskapinn á
haustin. „Vissulega er þetta slæmt
á undirbúningstímanum því við
göngum ekki að æfingasvæði vísu
í Reykjavík og nágrenni og ekki er
spennandi að spila í markalausum
Hljómskálagarðinum," sagði Óskar.
Hann sagði að þetta væri visst
vandamál en ætla mætti að meiri
festa kæmist á hlutina þegar liðið
væri komið í Evrópukeppni. „Það
tekur alltaf tíma að púsla liði sam-
an, ekki síst þegar um miklar breyt-
ingar er að ræða, en mikill hugur
er í mannskapnum. Evrópukeppnin
virkar sem mikill hvati á alla og
metnaðurinn til að gera enn betur
er fýrir hendi.“
Þorsteinn sagði að aðstæður fyr-
ir norðan væru þess eðlis að undir-
búningurinn yrði að fara fram fyrir
sunnan. „Við erum neyddir til að
æfa fyrir sunnan á veturna en und-
anfarin tvö ár hefur þetta breyst
aðeins með tilkomu íþróttahússins.
En það nægir ekki eitt og sér og
því höfum við hjálpað strákum hér
fyrir norðan að fara suður svo þeir
geti æft þar.“
Gífurlegur stuðningur
Þorsteinn sagði að Ólafsfjörður
væri mikill knattspyrnubær og
stuðningur sveitarfélagsins, fyrir-
tækja og einstaklinga væri gífur-
lega mikill. „Sveitarfélagið hefur
verið mjög jákvætt í garð íþrótta-
starfsins og uppbyggingin á undan-
förnum árum hefur verið gríðarlega
mikil miðað við stærð sveitarfélags-
ins. Við erum með um 20 fjáröflun-
arleiðir til að reyna að ná endum
saman en reksturinn er í járnum.
Það hjálpar okkur samt að vera
eina 1. deildar liðið á Norðurlandi
og í því sambandi má benda á að
við fáum góðan stuðning frá fyrir-
tækjum og einstaklingum á Akur-
eyri.“
Framtíðin björt
Ólafsfirðingar hafa tröllatrú á
sínum mönnum. Óskar sagði mikil-
vægt fyrir félagið að vera áfram í
þremur til ijórum efstu sætum 1.
deildar og til þess hefði það alla
burði. „Reksturinn gengur ekki ár
eftir ár nema með viðbótarstuðningi
annars staðar frá, stuðningi sem
kemur með þátttöku í Evrópu-
keppni. Leiftur á að gera út á að
vera á toppnum áfram og félagið
hefur alla burði til þess. I Reykja-
vík er alltaf beðið eftir að þetta
springi allt saman með miklum
hvelli en það gerist ekki í nánustu
framtíð."