Morgunblaðið - 29.03.1998, Qupperneq 21
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 29. MARZ 1998 21
jjAuðvitað eru einhverjir sem
hefðu viljað sjá einhvern
annan rekstur hér. Það vit-
um við vel og eins að fylgst
verður með hvernig tekst til,
en við viljum og ætlum okk-
ur að vinna með heimafólki.
Á því veltur reksturinn.“
áður en menn færu í salinn keyptu
þeir eða leigðu skikkju og jafnvel
skinnskó, sem heimamenn fram-
leiddu. Hugmyndin var að fólk not-
aði Snorrastofu til að koma saman í
á veturna og sauma skikkjur, skó og
vinna horn.“
Skólabúðir og brúðkaupsveislur
Hann segir að sumar hugmynd-
anna, sem nú séu uppi séu á við-
kvæmu stigi og því ekki hægt að
greina frá þeim. Nefnir þó að hann
hafí mikinn hug á að koma upp
skólabúðum yfír vetrartímann fyrir
nemendur, sem eru að læra Islands-
sögu. „Þeir sjá atburðina mun betur
íyrir sér þegar þeir eru komnir í
sjá öfluga og kröftuga mennta-
stofnun í Reykholti. „Því miður
hefur flætt undan henni. Það hófst
strax á 9. áratugnum þegar fjöl-
brautaskólarnir risu um allt land
og menn fóru að sækja sem mest í
sína heimabyggð," segir hún en
bætir við að hún bindi vonir við
samstarf við Hótel Reykholt.
Þegar hún er spurð hvernig,
segist hún einmitt hafa verið að
ljúka samtali við starfsmann stór-
fyrirtækis sem hafi verið að panta
mat og þjónustu frá hótelinu fyrir
hóp fólks. „Síðan kemur hópurinn
hingað og fær leiðsögn og fyrir-
lestur um þá hluti sem eru til sýn-
is í Snorrastofu. Þetta er sam-
vinna í hnotskurn, sem ég hlakka
mikið til að nýta mér.“
Þá segir hún að sú hugmynd
hafí komið upp að bjóða upp á
Reykhoftskvöfd einu sinni f viku,
því fleiri þúsund manns séu til
dæmis í sumarbústöðum í ná-
grenninu. Hjónin Óli Jón Ólason
og Steinunn Hansdóttir stefni á að
hafa mat á hótelinu á vægu verði
en einnig standi til að hafa þar ein-
hvers konar uppákomur, sem höfði
til allrar fjölskyldunnar. Síðan geti
fólk komið í Snorrastofu og fengið
menningarlegan fróðleik.
Dagný nefnir einnig tónleika-
hald, sem hefur notið mikilla vin-
sælda vegna þess hversu hljóm-
burður í kirkjunni er góður. Nú
séu möguleikar á því um helgar
að fá mat og gistingu á hótelinu
allan ársins hring í tengslum við
tónleikahaldið. „Möguleikarnir
eru því gríðarlega miklir og að-
sóknin hér á staðnum er mikii.
Nokkur þúsund manns koma hér
árlega,“ segir Dagný Emilsdóttir.
snertingu við sögufrægan stað.
Skólamenn hafa tekið vel í þessa
hugmynd. Þarna gæti skapast at-
vinna fyrir sögufróðan heimamann.
Ef heimamenn eru tilbúnir að vinna
með okkur í að útfæra hugmyndir
þá hef ég trú á að margt sé hægt að
gera til að laða að ferðamenn, því
fólk hér býr yfir miklum fróðleik og
reynslu," segir hann.
Eina hugmynd hefur hann sótt til
Skotlands, það er að hafa líkön af
sögulegum atburðum í glerkassa og
fólk hlusti á atburðarrásina í gegn-
um heyrnartól. Hann segir að ís-
lendingasögurnar og Snorra-Edda
höfði meðal annars mikið til Norð-
manna og yfirleitt Norður-Evrópu-
búa. Með því að koma upp samvinnu
við Heimskringlu, sem rekur
Snorrastofu, sé hægt að laða ekki
bara fræðimenn heldur einnig al-
menna ferðamenn til Reykholts. Þá
segist hann ekki síst vilja höfða til
íslendinga. Foreldrar ferðist mun
meira með börn sín en áður og hann
vilji láta útbúa bækling með merkt-
um gönguleiðum og upplýsingum
um sérstaka staði sem vert er að
stoppa við og skoða.
Fjölga þarf gistinóttum
Óli Jón kveðst hafa orðið var við
að kollegar sínir í nágrenninu óttist
að hann muni taka frá þeim við-
skiptavini, en bendir á að í nýlegri
könnun hafi komið fram að fólk gist-
ir lítið á Vesturlandi. Hann vill því
leggja sitt af mörkum til að fjölga
gistinóttum og fara nýjar leiðir.
Hann hefur til dæmis í huga brúð-
kaup. „Japanir fóru á sínum tíma í
stórum stíl til Finnlands til að gifta
sig. Kannski við getum höfðað til
Norðmanna eða annarra útlendinga.
Annaðhvort getur fólk látið gefa sig
saman uppi á jökli eða í Reykholts-
kirkju. Hér er prestur á staðnum,
nægilegt rými til að halda brúð-
kaupsveislur og þeir gestir sem það
vildu gætu gist.“
Hann leggur áherslu á að hann
hyggist ekki apa upp eftir öðrum og
segist fremur hafa reynt að fara nýj-
ar leiðir. „Ég var til dæmis fyrstur
til að vera með fiskréttaveislur,"
segir hann og rifjar upp hvernig það
kom til. Hann var ásamt fyrrverandi
eiginkonu sinni á Kanaríeyjum, þar
sem þau fóru í grísaveislu. Þá fór
hann að velta fyrir sér hvort ekki
væri tilvalið að bjóða upp á fisk-
réttaveislur á Islandi. „Þegar ég
hætti á Akranesi var orðið talsvert
um útiendinga sem gerðu sér ferð
þangað í þessar veislur," segir hann.
Morgunblaðið/Golli
RAGNHEIÐUR Jónasdóttir umhverflsfræðingur
Fólk orðið lang-
þreytt á erjum
ÞÓ AÐ heimamenn í Borgarfirði
- kannski sérstaklega í Reykholts-
dalshreppi - séu ekki sáttir við að
sjá á bak skólastofnun í Reykholti
eru flestir reiðubúnir að leggja
sig fram um að ná friði.
„Þegar hugmyndin að hótelinu
var kynnt fyrir sveitarsijórn á
sinum tíma var nánast búið að
ákveða hver niðurstaðan yrði.
Við mótmæltum því alls ekki. Við
fögnuðum því að einhveijir væru
tilbúnir að gera eitthvað, því
gríðarlegt áfall var að missa skól-
ann, meðal annars vegna taps á
skatttekjum," sagði Gunnar
Bjarnason oddviti Reykholtsdals-
hrepps, þegar Morgunblaðsmenn
voru þar á ferð fyrir skömmu.
Ljóst er að áhyggjur af minnk-
andi atvinnumöguleikum í sveit-
inni og brottflutningur fólks hafa
sett mörk sín á heimamenn.
Einnig eru menn orðnir þreyttir
á erjum og að vera dregnir í
dilka, ef þeir láta skoðun sína í
ljós. Þeim finnst, að úr því sem
komið er sé best að gefa þeim
sem reka hótelið tækifæri og
vonast til að reksturinn gangi
upp, þótt margir hveijir séu ekki
alltof bjartsýnir. „Fólk sættir sig
við niðurstöðuna. Það er mest
um vert að fólk fái vinnu,“ sagði
Gunnar Bjarnason. „Óli Jón Ola-
son hefur ákveðnar hugmyndir
um starfsemina og hann vill fá
heimamenn til að taka þátt í dag-
skrá og fleira. Það er gott mál,
einkum ef hann nær að halda
starfseminni gangandi allt árið.“
Rætt um mennta- og
menningarsetur
Það sem heimamenn gagnrýna
einna helst við framvindu mála í
Reykholti er að þeim finnst hafa
verið komið svolítið aftan að sér.
Allan tímann hafi verið talað um
að þar yrði mennta- og menning-
arsetur. Sumir sögðust vel hafa
getað sótt um rekstur hótels eða
vitað af fólki í sveitinni sem hæft
væri til þess, hefðu þeir látið sér
detta í hug að þarna yrði hótel.
Aðrir viðurkenna að heima-
menn hafi ekki verið nógu harðir
i að leita upplýsinga eða koma
fram með hugmyndir um rekstur.
„Sveitin er orðin svo dofin,“ sagði
Ragnheiður Jónasdóttir umhverf-
isfræðingur. „Hún hefur staðið í
þvílíkri styijöld út af vegalagn-
ingu, að fólkið tekur ekki af skar-
ið í einu né neinu. Eg hef ekki
heyrt um neinn sem er fullkom-
lega ánægður með að þarna sé
komið hótel. Ekki það að neinn
hafi á móti fólkinu, heldur höfðu
menn gert sér vonir um að starf-
semin gæfi af sér fleiri störf. Það
verður kannski síðar.“
Gamla skólahúsnæðið
Það sem menn velta einna
helst fyrir sér núna er hvað verð-
ur uin gamla skólahúsnæðið, en
ástand þess er lélegt. Leki er á
sumum stöðum og skólastofurnar
fremur óhijálegar.
Hermann Jónasson deildar-
stjóri í menntamálaráðuneytinu
segir að endanleg ákvörðun hafi
GUNNAR Bjarnason oddviti.
ekki verið tekin um nýtingu þess.
Hugmyndin um að nota húsið
sem varaeintaka- og geymslu-
bókasafn á vegum Landsbóka-
safns Islands - Háskólabókasafns
hafi þótt einna mest freistandi.
Nú sé Rannsóknarstofnun bygg-
ingariðnaðarins að kanna ástand
hússins og ekki verði farið að
vinna í málinu fyrr en þær niður-
stöður liggi fyrir.
„Ekki stórt verkefni"
Heyrst hefur að sveitungum
finnist ekki stórt verkefni fyrir
staðinn að hafa þar skjala-
geymslu, en aðrir segja skort á
víðsýni að dæma slíkt fyrirfram.
Hugsanlega geti einhver störf
skapast í kringum safnið og
óþarfi sé að fordæma það áður
en hugmyndin hafi verið útfærð.
Heimamenn virðast sjálfir hafa
litlar hugmyndir um hvers konar
starfsemi geti farið þarna fram.
Þeir tala um skort á fjármagni til
að standa undir einhvers konar
starfsemi og menn þurfi að hafa
aðgang að réttum sjóðum. Þó
munu hafa komið upp hugmyndir
um að skipta skólanum upp,
þannig að þar verði einnig vinnu-
aðstaða fyrir fræðimenn. Sömu-
leiðis hefur Ragnheiður Jónas-
dóttir ásamt öðrum handverks-
konum falast eftir hluta af gamla
skólahúsnæðinu eftir að þær
fengu afsvar við að fá að nota
gamalt geymsluhúsnæði, sem er
innan þyrpingar Reykholts. Einu
svörin frá ráðuneytinu, segir
Ragnheiður, voru að benda þeim
á að hafa samband við Óla Jón,
sem rekur hótelið. „Hann sýndi
okkur hrátt húsnæði bakatil í
kjallara hótelsins, en við höfum
ekki hug á því,“ sagði hún.
Óli nýtir hluta húsins fyrir
fundi ýmissa starfshópa og aðra
sem þurfa á slíkri þjónustu að
halda. „Upphaflega þegar talað
var við okkur var gamla skóla-
húsnæðið með í dæminu. Eg hef
góð orð fyrir því að ég fái að hafa
þau hús í fimm ár. Ef niðurstaðan
verður að húsið verði nýtt sem
varageymsla Landsbókasafnsins,
telja menn sig ekki fylla húsnæð-
ið af skjölum fyrr en í einhverjum
áföngum,“ sagði hann.
Atvinna og atvinnuhorfur
Reykholtsskóli starfaði meira og
minna í yfir 60 ár og var einn helsti
atvinnurekandi í sveitinni. Aðspurð-
ur hvernig Óli Jón sjái hugmyndir
sínar þróast til hagsbóta fyrir at-
vinnulífið, segir hann að í tengslum
við hótelreksturinn muni skapast
10-12 störf, að minnsta kosti yfir
sumartímann. Hann hafi þegar sent
dreifibréf í sveitirnar, þar sem hann
auglýsir eftir fólki bæði í sumarstörf
og íhlaupastörf. Hann segist sjá fyr-
ir sér að heimafólk geti komið inn í
aukavinnu þegar mikið sé að gera á
veturna, en þar fyrir utan verði auð-
vitað einhver hlé.
Oli Jón og Steinunn eru með
kaupleigusamning til fimm ára. Að
þeim tíma liðnum býðst þeim að
kaupa húsnæðið á 65 milljónir króna
miðað við byggingam'sitölu í desem-
ber 1997. Spurður hvort hann sé að
hugsa um að slá til segist hann
stefna að því. „Ég sá þegar ég vann
sem ferðamálafulltrúi að það tekur
3-5 ár að markaðssetja stað og vil
gjarnan fá að njóta þess ef vel tekst
til,“ segir hann.
Þegar haft er orð á því, að kjörin
séu hagstæð segir hann að þetta hafi
verið mat þeirra, sem Hagsýslan lét
vinna fyrir sig. Þau hjón hafi ekki
gert tilboð í hótelið. Til samanburð-
ar kveðst hann hafa verið að velta
fyrir sér kaupum á Hótel Norður-
landi fyrir nokkrum árum. Þar hafi
flestöll herbergi, rúmlega 30 talsins,
verið nýuppgerð og öll með baði.
„Söluverð þess var um 50 milljónir
króna,“ segir hann og bætir við að
ieigan sem þau greiði nú sé svipuð
og Hótel Edda greiddi. Auk þess
þurfi þau sjálf að sjá um allt viðhald
utanhúss og innan, sem Hótel Edda
hafi ekki þurft að gera.
Breytingar á húsnæði
Ymsar breytingar eru fyrirhugað-
ar á húsnæðinu, en í þær verður
ekki farið fyrr en næsta haust.
Ljúka þarf við 11 herbergi auk
brúðarsvítu, sem eru fokheld,
breyta 32 herbergjum í 24 herbergi
með baði og setja upp svefnpokaað-
stöðu í einni álmu með eldunarað-
stöðu. Einnig er fokhelt pláss í kjall-
ara sem þau hjón hafa ekki ákveðið
hvernig verður nýtt. Kostnaðaráætl-
un vegna fyrirhugaðra breytinga er
um 20 milljónir króna, en heildartal-
an fer eftir því hversu dýr húsgögn
verða keypt.
Oli Jón lítur svo á að næsta sumar
sé að miklu leyti hlaupið frá þeim,
þar sem markaðsmál í ferðaþjón-
ustu séu til langs tíma. „Við ætlum
að nota sumarið til að þreifa á ýms-
um hugmyndum og nýta okkur
skoðanir þeirra gesta sem hingað
koma, því þeir eru okkar húsbænd-
ur. Hjá þeim koma fram ótrúlegar
hugmyndir, gefi maður sér tíma til
að hlusta," segir hann.
- Það fréttist að þið hefðuð boðið
sveitungunum í kaffi eftir messu
fyrir skömmu?
„Já, hingað komu um 90 manns.
Það var tvennt sem við ákváðum að
gera þegar ljóst var að við fengjum
Reykholt á leigu og höfum fram-
kvæmt hvort tveggja. Annað var að
bjóða sveitungunum í kaffi til að
kynna okkur og áætlanir okkar. Hitt
var að bjóða hingað börnum sem
ættu ekki heimangengt af einhverj-
um ástæðum. Við vorum með
þroskaheft börn um daginn frá
Vesturlandi, sem dvöldu hér
daglangt og allir skemmtu sér ljóm-
andi vel. Við höfðum boðið þeim
gistingu, en það þótti of mikil rösk-
un á högum þeirra.“
Þegar Óli Jón er spurður hvernig
viðtökur þau hafi fengið í sveitinni,
segir hann að þær hafi verið betri en
þau bjuggust við eftir þann óróa
sem varð fyrr í vetur. „Við vorum
heppin, því þegar við skrifuðum
undir 30. desemþer ákváðum við að
dveljast hér um áramótin. Við vor-
um kölluð í árlega blysfor, sem fram
fer frá Reykholti. Þegar við komum
á brennuna bauð fjöldi fólks okkur
velkomin og bauð fram aðstoð sína
ef á þyrfti að halda. Síðan hefur okk-
ur verið tekið vel og enginn sýnt
okkur óvild. Auðvitað eru einhverjir
sem hefðu viljað sjá einhvern annan
rekstur hér. Það vitum við vel og
eins að fylgst verður með hvernig
tekst til, en við viljum og ætlum okk-
ur að vinna með heimafólki. A því
veltur reksturinn."