Morgunblaðið - 20.05.2000, Qupperneq 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 20. MAÍ 2000 5 7

SIGRÚN
SIGURÐARDÓTTIR
+ Sigrún Sigurðar-
dóttir fæddist á
Siglufirði 23. desem-
ber 1942. Hún lést á
líknardcild Land-
spítalans 10. maí síð-
astliðinn og fór útför
hennar fram frá
Langholtskirkju 19.
mai.
Fyrst lærum við
og látum síðan
afraksturinn renna
í elfi tímans
eins og blómafljót
dimmt, dimmt
blómafljót
dauðinn er alltaf blár
dimmblár
eins og himinninn
á stjörnubjartri vetramóttu.
(S.S.)
„Þetta er fallegt," sagði ég full
aðdáunar, þegar ég sat eitt sinn
hjá Sigrúnu og hún mælti ofan-
ritaðan texta af munni fram.
„Mér var hjálpað svolítið,“ svar-
aði hún hæversklega. Síðan sagði
hún: „Það erum ekki við sem semj-
um skáldverkin. Það eru sálin og
Guð sem gefa okkur hugmyndirn-
ar.“
Sigrún Sigurðardóttir var sjá-
andi (clairvoyant) og starfaði sem
huglæknir. Hún gaf aldrei kost á
sér í viðtöl eða auglýsti sig. Kvað
það forsendu fyrir tilveru sinni að
vinna í kyrrþey. Eftir að hún
veiktist trúði hún mér eitt sinn
fyrir því að hún væri hringtengi-
miðill, einn af fáum í heiminum og
sá eini hér á landi.
„Hringtengimiðill?" sagði ég
spyrjandi. „Já,“ svaraði hún. „Það
þýðir að ég get tengt allan hring-
inn, allan heiminn, hálfan sjón-
deildarhringinn, náð skurðfleti,
kúrfu eða hverju sem er. Þess
vegna næ ég öllum atriðum máls-
ins, öllu sem að er hjá manneskj-
unni.“ Með sinni léttu kímnigáfu
lýsti hún hvernig hún var þjálfuð
til að ná þessum hæfileikum. „Eg
þyngdist og tútnaði út, hálsinn á
mér varð næstum tvöfaldur. Fékk
síðan mastur á hæð við Vatnsenda-
mastrið þannig að ég vann á gífur-
lega hárri tíðni. Og þetta mastur
þurfti ég að hafa fast við mig í
fjórtán ár, tengt við Síðumúlastöð-
ina, og ég aðeins einn og hálfur
metri á hæð. Þetta var oft eins og
martröð, en þessu hafði ég lofað.“
Og það voru ekki fáir sem höfðu
gagn af Síðumúlastöðinni. Þangað
leitaði fjöldi fólks með vandamál
sín, bæði stór og smá, og þaðan
sendi Sigrún boðbera ljóss og líkn-
ar til sjúkra.
Sigrún hafði orðið að hætta
námi í menntaskóla vegna veik-
inda, en hún var ákaf-
lega víðsýn og vel gef-
in. Hún var hlý
manneskja, þótt hún
gæti verið skapstór,
og hafði auk þess svo
einstaklega notalega
kímnigáfu. Hún sagði
mér stundum að
vegna hæfileika sinna
fyndist henni oft erfitt
að lifa venjulegu lífi.
Hún var of næm fyrir
umhverfinu og fyrir
utan vinnustað sinn
virtist hún stundum
einkennilega óvarin.
Elsku Sigrún. Ég þakka þér fyr-
ir allt sem þú gerðir fyrir mig. Það
var ævintýri líkast að þekkja þig,
en öll jarðnesk ævintýri taka enda.
Eftir standa orð þín um sálina
ódauðlegu, sem fæðist og lifir aft-
ur og aftur á jörðinni til að læra
og þroskast, þangað til hún skilur
að tilvera okkar er óendanleg og
að lífinu er stjórnað af Guðsmætt-
inum einum.
Ég bið Guð að blessa og styrkja
ástvini þína.
Þuríður Guðmundsdóttir.
Elsku vinkona mín. Mig langar
með örfáum orðum að þakka þér
fyrir viðkynninguna sem var mér
svo mikils virði. Fyrir um það bil
tíu árum var ég að leita syni mín-
um hjálpar við ákveðnu vandamáli
og var þá leidd til þín eftir dálítið
hlykkjóttri en ákveðinni braut,
sem sýndi sig aðvera ein mesta
gæfubraut sem ég hef farið.
Drengnum hjálpaðir þú fljótt og
vel,og tókst svo til við að hjálpa
mér við að byggja mig upp og ná
áttum á þeirri nýju stefnu sem líf
mitt var að taka og ég hafði verið
dálítið smeyk við að fylgja og upp
úr þeirri vinnu þróaðist vinátta og
gagnkvæmt traust sem aldrei bar
skugga á.
Þegar þú varst orðin veik hafð-
irðu mestar áhyggjur af því hver
ætti að hjálpa öllu því fólki sem
hafði leitað til þín og fór þar aldrei
erindisleysu því alltaf áttir þú
skýringar, styrk og huggun handa
öllum sem til þin leituðu.
Við fráfall þitt, Sigrún mín, hef-
ur mikill fjöldi fólks misst alveg
ótrúlega mikið, en enginn þó jafn
mikið og börnin þín og fjölskyldur
þeirra og sendi ég þeim mínar
innilegustu samúðarkveðjur og bið
algóðan Guð að veita þeim styrk
og huggun í sorginni.
Ég veit að þú munt fljótt taka til
starfa á því sviði tilverunnar þar
sem þú ert stödd núna. Ég hlakka
til endurfundanna þegar þar að
kemur.
Helga Guðrún.
PÁLÍNA
SVEINSDÓTTIR
+ Páli'na Sveins-
dóttir fæddist í
Dalskoti undir Eyja-
fjöllum 20. júní 1921.
Hún lést á líknar-
deild Landspítalans
14. maí síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Langholts-
kirkju 19. maí.
Við systkinin minn-
umst Pálínu eða Löllu
eins og hún var alltaf
kölluð því hún var
okkur eins og þriðja
amman. Lalla átti ekki
afkomendur og umgengust börn og
barnabörn systkina hennar Löllu
eins og fósturömmu.
Hjá okkur hvíldi alltaf ákveðin
stemmning yfir jólunum því Lalla
kom alltaf til okkar á aðfangadags-
kvöld. Fyrstu árin kom hún alltaf
með bækur að lesa en eftir því sem
við systkinin urðum
eldri fækkaði barna-
bókunum en í staðinn
kom hún með sokka og
sokkabuxur um hver
jól.
Það hefur alltaf ver-
ið rólegt í kringum
Löllu og því var gott
að koma til hennar og
ræða málin í ró og
næði.
Nýlega fór Anna
Sigga að læra hár-
greiðslu og síðan hef-
ur Lalla verið fastur
viðskiptavinur í
kennslustundum í Iðnskólanum.
Þeim þótti báðum gaman að taka
þátt í verklegri kennslu í hársnyrt-
ingu.
Við vitum að þú ert komin á betri
stað og þér líður vel. Guð blessi þig.
Kristín, Anna
Sigga og Þorsteinn.
Það er erfitt að taka penna í
hönd til að kveðja elsku föðursyst-
ur mína Sigrúnu sem alltaf var
kölluð Didda. Ég minnist Diddu
fyrst á Akureyri sem lítil stúlka,
þar sem ég bjó með foreldrum
mínum og bróður. Didda var stór-
glæsileg og undurfögur. Ég man
þegar ég heimsótti þau Baldur að
Naustum þar sem öll dýrin voru.
Ég man einnig eftir stóra stólnum
þar sem Didda og Balli sátu saman
í sinni ást og gleði þar sem lífið
var að byrja hjá þeim. Þau fluttust
til Reykjavíkur. Ég kynntist
Diddu nokkrum árum seinna, þá
sem ung kona. Um 1986 erum við
nokkuð mikið í sambandi vegna
sömu áhugamála um andleg mál-
efni. Ég minnist þess svo vel hvað
Didda var varkár og athugul á alla
þá hluti sem hún tók sér fyrir
hendur. Didda var með stofu sína í
Síðumúla 33, þar sem hún hjálpaði
mörgum sem áttu við veikindi að
stríða og heilum fjölskyldum
þeirra. Didda vildi aldrei láta bera
á sér í fjölmiðlum. Enda þurfti hún
þess ekki, hennar heilagi andi vildi
litið láta á sér bera.
Sem ung stúlka var Didda mikill
sjúklingur, oft ekki hugað líf.
Læknar stóðu ráðþrota. Bjarnveig
móðir hennar var stórmerkileg
kona. Hún var mjög næm og mikil
tilfinningavera og sá einnig ýmis-
legt sem aðrir sáu ekki. Þaðan
kemur næmleikinn í fjölskylduna
og Didda þróaði hann með sér afar
vel.
Didda og Balli áttu tvö falleg
börn sem heita Helga Rut og Sig-
urður Birgir. Þau stóðu svo vel við
hlið móður sinnar þegar hún
greindist með sinn sjúkdóm sem
var krabbamein. Helga og Siggi
voru svo sterk við hlið móður sinn-
ar.
Didda lá á líknardeild Land-
spítalans síðustu vikur sínar.
Starfsfólk þar á heiður skilið fyrir
frábæra umhyggju og hlýtt við-
mót.
Elsku Didda mín, ég vil þakka
þér fyrir allar þær stundir sem við
áttum saman. Nú veit ég að þú ert
komin í ljósið og dýrðina, og að
móttökurnar hafa verið þær bestu
sem maður getur hugsað sér. Góði
Guð, Jesús, María og allir englarn-
ir gefi Helgu Rut og börnum henn-
ar, Sigurði, Eriku og sonum, ást
og styrk í sorg þeirra.
Elsku frænka, hvíl í friði.
Þín frænka,
Jórunn A. Sigurðardóttir
og börn.
Frágangur
afmælis-
og minn-
ingar-
greina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í
textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað. Þá er enn
fremur unnt að senda grein-
arnar í símbréfi (569 1115) og
í tölvupósti (minning@mbl.-
is). Nauðsynlegt er, að síma-
númer höfundar/sendanda
fyigi-
Um hvern látinn einstak-
ling birtist formáli, ein uppi-
stöðugrein af hæfilegri lengd,
en aðrar greinar um sama
einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við með-
allínubil og hæfilega línu-
lengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Til-
vitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir okkar,
tengdasonur, tengdafaðir og afi,
KARL LÚÐVÍK MAGNÚSSON
vélstjóri,
Sólheimum 25,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánu-
daginn 22. maí kl. 13.30.
Kolbrún Thorlacíus,
Hrefna Þórðardóttir,
Hrefna Margrét Karlsdóttir, Einar Hreinsson,
Selma Karlsdóttir, Guðmundur Hugi Guðmundsson,
Haraldur Thorlacíus,
Ólafía Thorlacíus,
Birta Hugadóttir.
<
t
Alúðarþakkir fyrir samúð og vinarhug vegna
andláts móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
LÍNEYJAR S. KRISTINSDÓTTUR
fyrrum forstöðukonu
dvalarheimiiisins Áss,
Hveragerði.
Tómas Antonsson, Ásdís Dagbjartsdóttir,
Sigríður Antonsdóttir,
Kristinn Antonsson, María Þórarinsdóttir,
Sigurlína Antonsdóttir, Arnar Daðason,
Auður Antonsdóttir, Andrés Sigurðsson,
Erna Marlen,
María Bjarnadóttir.
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför elsku eiginmanns míns,
BALDURS SIGURÐSSONAR,
Fellsmúla 22,
Reykjavík.
Hjartans þakkir færum við læknum og hjúkr-
unarfólki á deild K1 Landakotsspítala, fyrir
umönnun, skilning og kærleika.
Sérstakar þakkir til séra Kjartans Ö. Sigurbjörnssonar.
Hulda Þorláksdóttir,
Magnús Sigurðsson,
Ólöf S. Brekkan, Ásmundur Brekkan,
Hólmsteinn Sigurðsson, Guðný Pétursdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur vináttu og samúð við andlát og útför
bróður míns og frænda okkar,
DAGBJARTS GUÐJÓNSSONAR.
Guð blessi ykkur öll.
Guðjón Guðjónsson, Bollastöðum,
Sigríður Guðjónsdóttir,
Helga Guðjónsdóttir,
Gróa St. Guðjónsdóttir,
Ólafur Guðjónsson,
Guðrún Haraldsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför
SNJÓLAUGAR HLÍFAR BALDVINSDÓTTUR
frá Akureyri.
Erla Baldvinsdóttir,
Unnur Gígja Baldvinsdóttir, Magnús Bjarnason,
Guðbjörg Þorgeirsdóttir,
Baldvin S. Baldvinsson, Anna Scheving
og aðrir aðstandendur.