Skírnir - 01.01.1892, Blaðsíða 17

Heilsufar og mannalát.
17
ísleifur Gíslason, preetur í Arnarbæli, andaðist 21. okt. Hann var
fæddur að Selalæk á Rangárvöllum 12. maí 1841 og voru foreldrar hans
Gísli Einars ísleifsson háyfirdómara Einarssonar og Sigríður Guðmundsdótt-
ir; hann ótskrifaðist úr latínuskólanum 1860 og úr prestaskóla 1862, var
síðan barnakennari til pess, er hann fékk Keldnaþing vorið 1866, Arnar-
bæli 1878 og fluttist þangað vorið eptir. Kona hans var Karítas Markús-
dóttir frá frá Odda Jónssonar. Hann var góður klerkur, fjörmaður mikill
og kjarkmaður, búsýslumaður mikill og höfðingi í héraði, sat mörg ár i
amtsráði, sýslunefnd og hafði enn fleiri alþjóðlegum störfum að gegna.
Hannes Kr. Steingr. Finsen, bróðir Y. Finsens, andaðist í Rípum 18.
nóv. (f. 13. mai 1828), útskrifaðist úr latínuskóla 1848, frá háskólanum
1856, varð landfógeti i Pæreyjum 1868, varð þar amtmaður 1871, og stipt-
amtmaður í Rípum 1884.
Leikmenn létust og nokkrir á þessu ári, er hér þykir vert að geta:
Páll Magnússon, bóndi á Fit undir Eyjafjöllum, andaðist 7. jan., búhöldur
góður. Eggert Eggertsson, hreppstjóri á Vatnahverfi í Refasveit, andaðist
18. s. m. (f. 21. okt. 1838), „valinkunnur maður og góður bóndi“. Jón
Bergsson, lengst bóndi á Auðnum, andaðist i Lönguhlíð 19. s. m., rúm-
lega niræður; orðlagður gróðamaður. Bessi Eiriksson, frá Skógum í
Fnjóskadal, andaðist 1. febr. 87 ára, var mörgum kunnur sem ferjumaður
um mörg ár á Fnjóská og að öðru nýtur bóndi. Bjarni Pálsson á Hnappa-
völlum í Öræfum andaðist 7. s. m. (f. 26. jan. 1816); hann var fæddur og
uppalinn á Hnappavöllum og bjó þar allan sinn búskap (43 ár) rausnar-
búi; hann var maður vel að sér og unni meira ýmislegum fróðleik en al-
ment gerist. Ralldór Guömundsson á Brún í Svartárdal andaðist 22.
febr. (f. 1836), dóttursonur síra Jóns Jónssonar á Barði, góður bóndi og
manna hjálpsamastur. Jón Bjarnason Dorleifssonar frá Reynistað, fyrrum
alþingismaður Dalamanna, andaðist i Skriðnesenni í Bitru 1. marz (f. 1807).
Kona lians var Anna Magnúsdóttir prests Magnússonar í Glaumbæ. Hann
varð einna fyrstur manna nú á síðari tímum til að byggja nátthaga handa
fé á sumrum og hafa margir tekið þann sið upp síðan, einkum á Vestur-
landi. Pétur Eggerz, sonur síra Friðr. Eggerz í Hvalgröfum, andaðist í
Rvík 6. apr. (f. 11. apr. 1831); hann var maður vel að sér ger um flest,
þrekmaður mikill og harðger, gleðimaðr og fróður um margt og sagði
manna bezt sögur og eru nokkrar prentaðar frá hans hendi, framfaramaður
í hvivetna. Hann var kaupstjóri í hlutafélagi Húnvetninga um 1870 og
stofnaði æðarræktarfélag við Breiðafjörð og Strandaflóa og stýrði þvi til
2
Sklmir 1892.