Skírnir - 01.01.1892, Blaðsíða 31

Frá ððrum löndum.
31
til þess að láta lækna skoða, hvað honum hefði orðið að bana. Þingið
gekk að henni, en einn af ráðgjöfunum vildi ekki þýðast hana og Loubct
forseti ráðaneytisins var honum samdóma. Valt þá ráðaneytið úr völdum
28. nóvember. Ribot skipaði ráðaneyti nýtt 5. desember, en hélt sjálfur
áfram að vera utanrikisráðgjafi og Freycinet hélt áfram að vera hermála-
ráðgjafi.
Bourgeois varð dómsmálaráðgjafi i hinu nýja ráðaneyti, en í rauninni réð
Brisson formaður þingnefndarinnar, sem átti að rannsaka málið, öllu.
í blöðunum kom nú margt ljótt fram um mútur, sem þingmenn, ráðherr-
ar, ritstjórar og ráðgjafar höfðu þegið af Panamafélaginu, til að styðja
það, og svo framvegis. Gekk hið nýja ráðaneyti hart fram í málinu. Lík
Iteinaehs var grafið upp, Charles Lesseps (sonur gamla Lesseps) og aðrir
sjórnendur félagsins voru teknir höndum og allt látið á súðum vaða.
Bouvier, fjármálaráðgjafi, varð að segja af sér til að verja sig. Sótt var
um leyfi til þingdeildarinnar og ráðherradeildarinnar, að mega draga
fyrir lög og dóm fimm ráðherra og fimm þingmenn. Sumir þeirra höfðu
áður verið ráðgjafar. Clemenceau og Déroulée rifust á þingi og háðu svo
einvíg með skammbyssum, skutu þrisvar hvor á' annan og sakaði ekki,
heilsuðust svo með hnndabandi og gengu aptur á þingið.
Þegar Panarnamálið var að byrja, fannst blómsveigur á gröf Bou-
langers í kirkjugarðinUm i Bryssel og stóðu þessi orð á blaði, sem var
fest við hann: „hefðirðu lifað, mundirðu verða keisari á Frakklandi". En
hver varð nú til að fylla skarðið, sem autt var við fráfall hans?
Nú var völ á 2 mönnum, sem lengi hafa seilzt til valda á Frakk-
landi, Yiktor Napoleon, og greifanum af París. Síðan sonur Napoleons
þriðja féll, 1879, hefir flokkur Napoleonsinna á Frakklandi rýrnað og fækk-
að. Greifinn af Paris aptur hefir mikinn og harðsnúinn flokk. Árið 1886
var honum og öðrum mönnum af ættum þeim, er setið hafa að völdum á
Frakklandi, vísað úr landi, því þjóðveldismenn voru hræddir við þá. Sum-
ir spáðu, að greifinn myndi verða hættulegri utanlands en innan. En svo
fór, að greifinn vildi heldur njóta auðs síns í makindum en brjótast til
valda. Hann leyfði þó öðrum að vinna að því verki fyrir sig. Fylgis-
menn hans reyndu að brúka þjóðhylli Boulangers fyrir skjöld og sverð;
hertogafrúin af Uzés lagði í sölurnar 3 miljónir franka til að vinna Bou-
langer fylgi, og margir aðrir Orleaningar (greifaliðar) spöruðu ekki fé
sitt, en greifinn sjálfur lagði svo sem ekkert i sölurnar af auð sínum,enda
hafði hann ekkert upp úr krapsinu.