Skírnir - 01.01.1892, Blaðsíða 51

Bókmenntir.
61
Leiddi það til þess, að hann safnaði liðum sínum og lét þá blístra niður
danska leikendur, 6. maí 1856, á leikhösinu. Þótti honum sókzt of mikið
eptir dönsku sælgæti. 1 júní 1856 var hann á stúdentafundinum í Upp-
sölum. Dar fyrst náði hann sér niðri og fann til sín þegar hann kom
heim, svaf hann í þrjú dægur og ritaði síðan um ferðina og leikritið
,,Mellem Slagene" á fjórtán dögum og fór til Hafnar með handritið til
að vinna sér frægð og fé. Komst hann í kynni við marga Dani og ritaði
þar sögu sína um Sunnifju frá Sólbakka (Synnöve Solhakken = Sigrún
frá Sunnuhvoli, Iðunn 1884).
Áður hafði hann þó látið prenta nokkrar smásögur eptir sig í „Illus-
treret Polkeblad“ í Kristjaníu og stýrði hann því blaði frá febrúar 1856.
Sunnifja (Sigrún) kom fyrst út i blaði hans og svo í september 1857 í
bókarformi. Norsku blöðin kváðu söguna vera góðs vísi, þó tildur og
tilgerð væri í henni. Kom út önnur útgáfa af henni í desember sama ár
og svo hver á fætur annari. „Mellem Slagene11 var leikið í sama mund í
Kristjaníu. Nafn Björnstjerne Björnsons barst nú út um Noreg.
í árslok 1857 gerðist hann eptir beiðni Óla Búll kennari leikenda við
leikhúsið í Björgvin. Næsta ár varð hann ritstjóri við „Bergensposten11
og lét til sin taka þar í bænum. Árið 1859 fluttist hann aptur til Krist-
janiu og gekk í ritstjórn blaðsins „Aftenbladet11. Hefur sjaldan gengið
jafnmikið á i Kristjaníu og þá; var Björnstjerne Björnsson einn af oddvit-
um í þeim gauragangi. Næsta ár var honum naumlega vært í bænum
og fór hann þá raeð konu sinni til Hafnar og var þar sumarið. Kona
hans er Carolina Reimers og var hún leikmær við Bergensleikhús. Haustið
1860 fékk hann af stórþinginu 500 ríkisdala styrk til utanferðar. Pór
hann þá suður til Ítalíu, en að ári liðnu hafði hann ekki annað að lifa á
en fé sitt og styrk frá vinum sínum, þangað til hann fékk 300 ríkisdali
frá vísindafélaginu í Þrándheimi. Mest var hann á Ítalíu og fannst honum
þar eins og hann komst að orði „jörðin hrenna undir fótum sér“, svo
mikill var ákafinn. Síðan dvaldi hann á Þýzkalandi og á Frakklandi og
kom heim 1863, eptir 3 ár. Á ferð þessari ritaði hann „Kong Sverre",
1861, og „Sigurð Slembe“ 1862. Sumarið 1863 ritaði hann „Maria Stuart
í Skotlandi“ i Björgvin. Var honum haldin veizla í stúdentafélaginu i
Kristjaníu um haustið og hélt hann þrjá fyrirlestra á háskólanum. Sama
ár hafði stórþingið veitt honum 400 ríkisdali í skáldlaun árlega. Þá kom
ófriðurinn danski 1864, og barðist Björnstjerne Björnson fyrir því í kvæð-
um og ræðum, að Norðmenn hjálpuðu Dönum. Bptir nýár 1865 var
4*