Skírnir - 01.01.1897, Blaðsíða 30

30
Spánn.
en mörg gögn er að ransaka í því máli og má við Jiví búast, að æðilang-
ur tími líði áður en gcrðardómur verður uppkveðínn.
Milli Breta og Bandamanna hefir um hríð verið nokkur ágreiningur
um landamerki miili Alaska og Canada. Þar hafa þeir samningar tekist,
að það mál skuli í gerðardóm leggja og skuli báðir málsaðilar hlíta þeim
úrskurði, sem dómurinn uppkveður.
Bandamenn héldu áfram þetta ár sem að undanförnu að bláBa að
uppreisnarkolunum á Cuba og styðja uppreisnarmenn á alla lund með
vopnum og fjárframlögum, Dótti þess brátt kenna, að McKinley mundi
leita færis eða ytra tilefnis til að hlutast til um Cubamálið. Fóru stund-
um þung orð, þótt með yfirvarpskurteysi væri, frá Bandaríkjastjórn til
Spánarstjórnar. Dó stóð friður að kalla milli landanna í árslok.
Spánn. — Uppreisnin á Cuba gekk sinn vanagang þetta ár sem
fyrri, en i Ágústmánuði urðu þau stórtíðindi heima á Spáni, að einn mað-
ur af stjórnleysingja flokki veitti bana Canovas forsætisráðherra. Eftir
hann kom til valda Sagasta af frjálslynda flokkinum, en íhaldsmenn fóru
frá völdum. Dað var eitt ið fyrsta verk Sagasta, að kveðja Weyler hers-
höfðingja heim frá Cuba, en senda þangað í hans stað Blanco hershöfð-
ingja. Yar nú uppreisnarmönnum boðin uppgjöf allra saka, ef þeir legðu
vopn sín niður, en Cuba var veitt allfrjálsleg sjálfstjórn, og er enginn
efi á því, að það var alvara Sagasta, að reyna að friða eyna og bæta
stjórnarfar hennar, og þótti það, meðal annars, mega marka af því, að
hann sendi Blanco hershöfðingja vestur þangað, því að hann er rnildur mað-
ur og réttvís og hafði gert sig að góðu kunnan áður sem landstjóri
Spánverja i Filippuseyjum. Hafði hann verið heim kvaddur þaðan af
afturhaldsstjórninni á Spáni, af því að hann þótti sýna þar ofmikla mann-
úð og réttvísi.
En þessi boð Sagasta komu helzt til seint fram og vildi færri hluti
fólksins þýðast þau á Cuba og uppreistarmenn alls ekki; enda hafði Mc-
Kinley Bandaríkjaforseti gefið þeim undir fótinn með því, að gefa
opinberlega í skyn, að hann mundi skerast í leikinn með Cubamönnum,
ef eyjan yrði ekki friðuð innan skamms tima. í þessu stímabraki stóð
alt um árslokin.
1 Filippuseyjum var uppreisn mikil þetta ár; töldu Spánverjar
hana bælda niður, en það virðist hún þó aldrei hafa orðið að
fullu.