Skírnir - 01.01.1911, Side 66

Tiðavísur 1910.
Viltu vinur minn
vaka og hlusta
að eins stutta stund
á stefjamál?
sjá í sjónauka
um sæ og lönd,
það sem þjóðfréttum
þykir sæta.
Ærin fréttafjöld
fyrir vakir
augum anda míns
út’ i löndum.
Hundrað hvalreka
heims-viðburða
gæti eg greint,
en geri ekki.
Mér eg marka bás
minni en stærri
fyrir fáyrða
frumreglu skuld.
Seztu í sæti,
sjónir byrgðu;
er þá óskift
athygli þín.
Máð er af mannkyní
mikil smán:
upp sneri iljum
Abdúl Hamid;
komust konur
úr kvennabúri
út um Evrópu
til atvinnu.
Brast í Belgíu
bóla gömul:
lézt Leópold
landræningi.
Á Afríka
ilt að gjalda
þessum þverbresta
þjóðniðingi.
Enn er ógert,
Árvakur sæll,
nauðsynjaverk
í Norðurálfu:
bíta bakfisk
úr böðlum tveim —
Þrasa Þjóðverja
og Þráni Rússa.
Vóru vatnsflóð
á vetri snemma: