Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 5

5
fþegor £eir fomti offlrtat (fvitðfciff 0ig<
f>»ðtc ðfft umfvittg/ og feflir meb úíoarligum foip:
ílérna »ar 2íl£fng I;albit forbum; (icrna fegbw forfebr
»orir ípg og re'tt; ^e'r buflíeibbu peir íanbfíné efni/
og ffóru úr eHum oanbamálum; {lérna »6ru fau
ráb órliga tefin, fem fwfbu til ab cfTa Sþjóbarinnar
bíómfloan cg profía; bér »ar frifftti íegtefin fprir
rúmum ótta btmbrub árum; l;e'rna oar lífa libébróttr
þafbr, f egar forfebr oorir (etlubu at rábafi I ein&tw
jfórovrfin, og famtef gjerb, pegar frelfi manna oar
trobit unbir fótum, eba jiegar einffafra manna met*
orbagt;rnb, eigingprni, rcíbrííi og ^ciptrrcfni fónb»
iff at flánga ítr þóft; ■farna fiafa búbirnar fíabit,
farna oar ÍPflberg, fartta er ðlímannagia, pat er
nú allt fent eptir er af elbgamla, aípióblíga og
bátibliga 2Ilpt'ngt, fjálft bíngit er íibit tmbir lof
og pióbarinnar gamli peiufínflarí;áttr, fem 2ílftiig
einfum í;iáípabi tií at oibfjaíba, fer Itfíiga fpmu
leibina. fþat oaftta upp bjó nte'r btttíbligar tiU
ftnnt'ngar 09 l;armr unbireinó, «ð rennt buð<t
mlnttm til bitma fprri títna, £á 2ílfIng ffób f blóma
ft'nttm, 09 peirra fem ttú eru, á þoerium peffi ffabr
er ntcb pHu f eibi látinn.
fþjób: eg fegi fama tif, enba fpflbu gamlir
menit, at2ílpfng f>efbi oerit eiitfioerr fá þátfbligaffi og
pnbiéligaffi fuitbr, fem peir þefbtt fomit á. @g fom
þe'r eittufínni i uppoejrti mínuttt mtb febr mfnum,