Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 10

10
txtvi ttú i flterflti íafrtra emt 6 ftnti teðittu, £egnv
ftiigit flób i Oionta. ■J'eðar íJnuttbr fteprbi par#
»arb (mnn forniba/ og foab íanbftná áffanb tnunbi
nú betra enn á fprri tíbunt/ en í;éíít pá at ftaflr
jpefé muttbi enn tuiíitbatna nicga, ef ittníeibbir Bítru
ómftr m;ir bjargrÆbiéoeðir, foofem afrprfja, ffóð<t*
píentun oð annat pefáfmttar/ einé og bann faðbi
ftk ában. fþeðar fþfáðólfo þeprbi fat, foipabi ífett*
-un1!/ oð foarabi á pá íeib/ fem f;ann í;ermbi pct fjálfr.
S)?ér ot;rbti(f noífut ftteft ( fof fem bátir feðbu/
oð fór pof mebaíoeðin; efl fagbi nefttiíeða, at
marðt munbi, ab Iffittbum, bcrta meða af foi, er
' á ntebal oor tíbfabiff, ttóir bjarðrcebiéoeðir fpnnu
Iffa at ðéta innfcerff, ef oitríiga oð varíiða vcevi
at farit; @tt af poí eð í;eft ecfcvftá at btema unt,
I;oaba breitfngar eba m;uttðar fpntiu beHfí at oerba
at notttm, fcefti mér mifiíé umoarba, ef fú vilbir
frceba mið nocfub ðiorv unt petta efni.
2íöt’omwm«ðc. ©iarttan vilba eð öitfra at bcett
fittni, ef eð mcetti; ett eð vií ft;r|f feflja pcf r, í ffuttu máli,
álit mittuttt meinlttðu boertf t;cfar ft;rír ft'ð, ofl afíra
pftr ftefub. @f 0mmðc rébi til at pftroefla náqocem*
Iifla, l;oert nocfrar mjbreptínflar eba nýir bjarflrcebié*
veflir fpnttu at fonta lanbittu at ttotunt, ofl giora til*
rauttir meb pat, fem oprbtifi nptfamíiflt ofl flierliflt, eba
ecfi frefbi ntifinn foflnab, ifiabimt fprir at fjeimta, at
flífar nýúnflar ofl breitínflar ffuli ittnfcerafi, átt pefé