Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 16

16
feiit fér ítíar, £á fétmtrfcu fettum fívay ttibv, 03
fparar í;uerft émaf né tilfofíttab/ tit at fléta fettg*
ib góbatttt |e|t. 3ó, (>oat nteira er, (tefír
útvegat jpér pecftttðu á feffu eííu fiáífur, fvo ftð
ert n« uppá ettflamt fominn, og gétr eitba féittu
ebrum.
gtt pegar pú taíar um uppelbit á berunnmtt
fínum, jtá tafarbu einé og barn, fent tyoerfi oeít
tií íwgri né oin|tri; fí)á bettr £ér ecfi f t;ug, at
bera timítt;gg}u fprtr j>eiíf>»;gbi feirra, og foi fíbur
fprir útoortié furteifi og fegttrb; pá fatmtu ecfért
póf a j»;rtíngunni. (ícfi tfmirbu (Klbr at fjá af
einum ffilbíngi, til at fonta bernuttum nibur í)já
eittlmerittni, fem gétr ttppfrcebt patt,
93arnauppelbit pitt, fþjóöótfc minn! er áíffa
eittéog jjft ffplbir tafa góbgettgatt fola, og láta fiann
gánga úti á gabbinum meb I;ittunt tripputtum, ftrrir
fíban at temja (>ann, ábv enn (>antt þefbi fengit
frapta tií at bera fig'; af pof fiít í;upabir ab tyetv
um baggabi leti og jtrái, berbir fft I;ann mijfunar*
laufi á bába becfi, 31 Jpetmatt bátt gceti ecfi í>iá pof
farit at fiú oípíabir l;ann, og ttýbbir úr (>enum
' aííantt gáttg, ílXortn 03 góbantt, oeiflabir tyané
úngtt og ójtálbubtt frapta, og gértir fyann parabaufi
Iatantt, fra'ann og (Icegann, og ttú fegbi eg at Jut
(jefbir farit líla meb gott l;ejfefni.
fþtóöólfr. 3á (íla (fammarliga! en fxrnbrmr