Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 7

7
gn at pu, ! í>tíír peffum tíbum fraim;ftr
pœr ficmtu, fiá l;etb eg pat fé fjtmi téttit, put ef
fat er fatt fem |?entr í »ib6«tivttum »ib ©alíettié
ógvip af pevatbar fogumtt, fem íanbi «or 09 fag<
navitavi fýéíumabv (gépótiit beftr útíagt ó »ov«
tðngu, og ef pat ev óveibanligt fem fovnfegur Povar
fk’vnta fvá tanbfiné áfigfomutagi, pá bafa fpvrt
ttbivnar t;aft mifía pftrbuvbi pftv feffav, baebi (
tíílíti tií ffága, afrpvfju, javbamtftar, ftenbtunar
og ffeirí í;íuta. éoat $v>í viboífv at pú, &ntinöv
tninn! »illt táta ocfv tafa npp ýmfav nýúngar, er
máffé, pftv þpfub at taía, effi (tía meint, fi»( alténb
fteft eg ýupat, at beebi ntattti enbvbceta margt af
$»f ev á mebat »ov ttbfa|f, og tífa inníeiba nýa
bjargvírbiéoegu, ev íaitbi »ovu fpnnu at »evba at
nottim; — en pat ev aubféb at faffe og tóbafépíem
ttm erfi getv avtaff, og er fiavabaufi mibuv naub*
fpntig, enba gertum »ib tuvgff meb tttinna af pefés
I;áttar entt nú bevff at f>enbunt; ei at ftbv watttar
ntig fecfíngtt tit at géta bctmt unt, f>»at t;eítff
fpnni at »evba ofé at ttotum, eit fat »»vbaff mér
bœmin fýita, at ecfi ntegi ftafa at peirn bveitfngum
fem útbeimta mifintt foffnab.
3 peffu biíi fémuv tií fcirva mabv nocfv mifí
iít uepti; ^ann bafbi ftbt ffégg, og »av mifit etlis
tigr. $atiit peilfar jpeim, jpeir tafa uct fuebju
l;ané.