Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 21

21
emt ttft tíbfa(í á niebal atmúða, ftto ðt fatt p<m>ib
tjrbu favfietli, <etía fú vitbir fá ecfi uppaía bernitt
fsttt ó fantt f)átt?
fþjóöílfc. 5ö/ ef «ð eiffi «t £att prbtt ríf*
ari, og e^ tefbiff ecfi mjeð mifit »ib pat, jpoí »<ent
jppfi ntcr um fracfano mína.
St'gbc. 0! e0 oilbi mifit tiloittna at eg fpttfti
at uppaía bernitt ntin weí, pab er at fegja: foo
at pau oerbi brattff, beiífugób, polin, ffpttfem, bt;gb*
ug og bttgíig í ftnni fiétt.
xUtntnöc, @g fegi fatna til, ett eg ftcjt alía*
rcibu Utrt pat f öoeebffabittn 'Keyt'íftrlf.
2íöfomumfiöf. @g fagbi pér pat ában, ®tt<
unöc mintt! at mabr ntuni earía fá I<rrt pat barnas
uppelbi f Síepfjaoíf, fem fienbtugt er f»;rir félenbs
ffann alnutga; ett mér er pat nóg, at pib eiíjib
aHirfaman tafa upp anttantt betrt barnauppelbié*
ntáta, pegar pib abeittá pecfib þatm, jpof pá er aíít
á góbttm eegi. @tt pegar mabr eiíl ettgar breitlngar
Ijafa, af pef jp<rr ent nýar, f)oert fem p<tr
eru nptfantligar eba ecfi, pá er cttgrar Pibréttfng*
ar »on.
Sftrjí ocfur féntttr nú faman um jpetta, :pá »ií
eg oita jjuert feo fer um jleiri fcíuti. ®f pú nú
eiffir, fþióöólfc minn! ab ©arbprfjan uccri arbfem,
og borgabi »el folínabintt, I;elburbu at pú vilbir
pá ecfi leggja fig eptir í;cnni?
\